Altı ay sonra 18 yasıma basacağım.Böylelikle,müge hanımın söylediğine göre,basımınçaresine bakmamaın zamanı gelmiş olacak.bu kadar iyi bir egitim alabildiğim için şanslıyım cünkü kendi yerimi biliyorum ve en iyi evlerde yasayan insanlarınkinide.
Büyük depodan ayrılma konusunda tam olarak ne hissettiğimi bilmiyorum.sanırım heyecanlıyım ama aynı zamanda tedirgin.şimdiye kadar sadece köydeki bir eve gittiğimde uzaklasmıstım burdan.Ev sahibinin hizmetkarı hastalandığında üç hafta boyunca orada staj yapmıstım.yemek egitmeni ,bir cuma gecesi beni oraya götürdü ve üç hafta sona erdiğinde geri getirdi.hem giderken hem gelirken ortalık karanlıktı.bu yüzden köyün büyük bölümünü göremedim.
ama calıştıgım ev güzeldi büyük depoya hiç benzemiyordu.Leyla hanım, bazen evde kaloriferleri çakıstırıyordu. bu yüzden hiç soguk olmuyordu.O tanıdıgıjm en hoş en iyiliksever kadın.leyla hanım benimle sanki Artık degilmişim gibi konusuyordu.Evinde tekrar genc bir yüz görmenin hoş oldugunu söylemişti.Onun hizmetkarı olmak isterdim doğrusu bana bir kez bile vurmadı.