KOD ADI "BELA"

Bölüm 16

"Kurtarma Operasyonu"

_______________

Bir ses..
Kulaklarını tırmalayan sevmediği bir ses vardı evde.
İsteksizce yorganı üzerinden attı.Mutfağa doğru ilerlerken kuzeninin burda olduğunu unutmuştu.
Nitekim mutfak masasısın üzerinde duran küçük leptoptan çıkan berbat Amerikan rockı hatırlamasını sağlamıştı.
Anlaşılan Sevil yine mutfakta domates katliamı yapıyordu.


Sevil ; N'aber kuzen?


Uyku mahmuru masanın üzerindeki elmaya uzanırken yanıtladı Sevil'i..


Cenker ; Bu sesle uyanmasam daha iyi olabilirdim ama yine de iyiyim.

Sevil ; İki gün sonra Ayçin'in sesiyle uyanacaksın şimdilik müsamaha göster.


Gözlerini fal taşı gibi açıp Sevil'e baktı.. Onu gerçekten Cem'in elinden kurtarabilir miydi? Hem de iki gün içerisinde..


Cenker ; İki gün mü?

Sevil ; Evet. Aslında daha kısa sürebilirdi ama dört yıl formumdan düşmem için yeterli bir zaman oldu.

Cenker ; Planını anlatacak mısın peki?

Sevil ; Asla.. =)

- - - -

Güzel bir rüya...
Ve onu bölen bir ses.Sonra bir soğukluk..
Üzerine bir sürahi buz gibi su dökülmüştü.

Cihan ; N'oluyo ya!
İpek ; Akşamdan önce uyanacağını düşünmediğim için müdahale etmek zorunda kaldım.

Cihan ; İnsan sevgilisini böyle mi uyandırır?

İpek ; Nasıl uyandırır?

Usulca ellerini beline dolamıştı İpeğin.Kibar olduğu zaman ona kıyamıyordu gerçekten.Ama öfkeli hali de bir başka can alıcı oluyordu.
Cihan onun bu hallerini seviyordu.Aslında bütün hallerini seviyordu.

Cihan ; Öpebilirdin mesela..

İpek ; Hmm.. Tamam o zaman.!


Cihan'ın yanağına masum bir öpücük kondurup kapıya yöneldi.


Cihan ; Ne yiyeceğiz?

İpek ; Erkek milleti işte! Beş dakika romantizm ve günün geri kalanı boyunca yemek ve çapkınlık! Hıh.


Alt kata giden İpeğe yetişti.


Cihan ; Tamam tamam kızma.Hadi gel bugün dışarıda yiyelim.

İpek ; Sahi mi?

Cihan ; Evet. Sana pamuk şeker de alırım.

İpek ; O zaman bende tekrar öperim.

- - - - - - -
Ayçin ; Emin misin?

Sevil ; Ne diyorsam onu yap ve gerisine karışma olur mu yenge?

Ayçin ; Tamam ama bu fikir hiç mantıklı gelmiyor bilesin.

Sevil ; Merak etme dedim yengee! Hadi git.

Ayçin ; Peki gidiyorum.

Sevil ; Giit!

Ayçin ; Gittim.


Şu kız yok muydu? Bir şeyi tek seferde anlayamıyordu.Neyse ki ikna etmişti.Şimdi sıra ikinci adıma gelmişti.Bu işin sonunda Cenker'in hiç memnun olmayacağını biliyordu.Ama başka bir çözüm yolu olmadığını da biliyordu.Anlattıklarına göre Cem tam bir anadolu erkeği tiplemesiydi.Bu durumda Cenker'i kabullenmesi için gereken şey belli duruyordu ki tek mesele bunu sağlamaktı..
- - - - - - - - -

Zeynep ; Şuna bak çok tatlı..
Ufuk ; Evet , çok tatyı.
Ekrem ; Şimdi anladım neden hayvanat bahçesinde buluşmak istediğini.
Zeynep ; Annem altın gününe gidecekti mecburen Ufuğu almam gerekti.
Ekrem ; Puff!
Ufuk ; Abya bu çocuk niye pufyuyo?
Zeynep ; Boşver sen onu canım gel zürafaya bakalım biz.
Ufuk ; Yaşasın , züyafaaa!

Sıkıntıdan patlamak üzereydi Ekrem.Gerçekten önemli bir konuyu konuşmak için çağırmıştı onu buraya.Kardeşiyle gelmekte neydi?!
İkinci plana atılmak hep sinirlendirirdi onu zaten...

Zeynep ; Eee sen neden çağırmıştın beni?
Ekrem ; Şey..
Zeynep ; Ne?
Ufuk ; Abya bak ayı!
Zeynep ; Hani nerde?
Ekrem ; Off!

Tam söyleyecekken yine o çocuk girmişti araya! Olmaz ki ama insan eniştesine biraz saygı göstermeli değil midir? Burada konuşulacak bir şey değildi zaten.En iyisi daha ciddi bir ortamda söylemek olacaktı.
- - - - - - - - -
Akşam olduğunda yine hep birlikte yemek yiyorlardı.Sanki kasıtlı olarak hep karşısında oluyorlardı.Birbirlerine bakışları bile Sevil'i rahatsız ediyordu.
Normalde az çok İpek'le sohpet ederlerdi ama şimdi o ve Cihan baş başa yemek yemeye çıkmışlardı.Yani tamamen iki çift aşığın ortasında kalmıştı.Canı yanıyordu Sevil'in.. New York'ta unuttuğunu düşünmesine rağmen Ekrem'i bir türlü unutamadığını her saniye daha çok anlıyordu.

Cenker ; Ee planını tamamlayabildin mi bari?
Sevil ; Evet , hiç merak etme.. =)
Ayçin ; Hadi Allah'tan hayırlısı.
Ekrem ; Yetenek işte n'aparsın..
..............
Bütün gece geyik yaparak bitmişti nihayet herkes evine dağıldığında uyumak üzere yatağına girmişken kapının tıklandığını duydu.

Sevil ; Gir.
Cenker ; Uyudun mu?
Sevil ; Henüz değil.
Cenker ; Konuşabilir miyiz?
Sevil ; Merak etme "kurtarma operasyonu" gayet iyi geçti.
Cenker ; Hayır.Mesele bu değil.

Yatağında doğrulup gözlerini Cenker'e dikti Sevil.Biliyordu meselenin ne olduğunu ama anlamazdan gelecekti.Bunu ona anlatması demek ailevi bir kriz demekti , bunu biliyordu.

Sevil ; Mesele nedir peki?
Cenker ; Buraya neden geldin?
Sevil ; Gideyim mi?
Cenker ; Bunu demek istemediğimi biliyorsun.
Sevil ; Neyi demek istedin?
Cenker ; Seviil!
Sevil ; Ne?

Sevil'in anlamazdan geldiğini biliyordu Cenker.Sakince devam edecekti ve sonunda onu cevap vermek zorunda bırakacaktı.

Cenker ; Tokyo'ya gitmekten bahsediyordun.Oysa durup dururken , üstelik pek çok yerden teklif almışken birden İstanbul'a gelmek istemenin sebebini soruyorum.
Sevil ; Sizi özledim kuzen.
Cenker ; Nedeninin bu olmadığını ikimizde biliyoruz değil mi?
Sevil ; Sebebi sadece bu.
Cenker ; Mezuniyet gecesi amcam seni aradı ve hoşuna gitmeyecek bazı şeyler söyledi.Hala bana ne söylediğini anlatmadın.Bununla mı ilgili?
Sevil ; Merak etme kuzen her şey yolunda.

Cenker tam cevap vermekten kaçamayacağı o soruyu soracakken kapı zilini işitti.Sırası mıydı sahi?

Cenker ; Sakın uyuyayım deme geliyorum.
Sevil ; Hıhı..

- - - - - -

Bir yandan Sevil'in vereceği cevabı düşünürken diğer yandan kapıya doğru ilerliyordu Cenker.İçinde bir sıkıntı vardı.Bunun kapıda bekleyenle mi yoksa içerde bekleyen Sevil'le mi ilgisi olduğunu bilmiyordu.
Ve o içinde ki sıkıntıyla açtığında kapının arkasında ki şahısı hiç mi hiç beğenmemişti.

_______________________
Bölüm 16 Sonu..