9.BÖLÜM
ERTESİ GÜN…
Ekrem’in ağzından:
Gece bir otelde kaldım.Aklımda Sevil vardı.Acaba beni özlemiş miydi?Beni görünce şaşırmış mıydı?Ama en önemli soru beynimi kurcalayıp duruyor.Yanındaki çocuğu seviyor muydu?
Sevil’in ağzından:
Gece hep onu düşündüm.Acaba beni özlemiş miydi?Beni görünce şaşırmış mıydı?En önemlisi ise bir sevgilisi var mıydı?
Ekrem’in ağzından:
Bugün bir kez daha onun karşısına çıkacağım.Evin önüne doğru gidiyorum.Gördüm onu.Evden çıkıyor.Beni gördü,buraya geldi.
Sevil:Yine mi sen?Hala gidemedin mi buralardan?
Ekrem:Bak Sevil!Acilen seninle konuşmamız gerek.
Sevil:Yine ne palavralar sıkacaksın?Yok seni seviyorum..yok sensiz yaşayamam.Bunları geç artık!
Ekrem:Sadece sana bir soru soracağım.
Sevil’in ağzından:
Ne soracak?Belli etmiyorum ama merak ettim sorusunu.Allah’ım,uzun zamandır ilk kez bu kadar inceliyorum onu.Değişmemiş pek.Sadece daha çok sakalı var.Ama yakışmış ona.Kendine gel Sevil!Artık senin hayatında Emre diye bir kişi var.
Sevil:Ne soracaksan çabuk sor!Ayçin bekliyor beni.
Ayaküstü bir yalan uydurmayı iyi beceriyorum doğrusu.Aslında Emre bekliyordu beni.Ama Ekrem’e söylemek istemedim bunu.Bilmesini istemiyordum nedense.
Ekrem:Burda olmaz!Bizim eski eve gidelim,orada konuşalım.
Sevil:Tamam.
Beraber eve gidiyorduk.Onunla beraber yürümeyi özlemişim doğrusu.İçeri girdik.
Ekrem:Lütfen Sevil sorumu lütfen dürüstçe cevapla.Beni hala eskisi gibi seviyor musun ve İstanbul’da kalmamı istiyor musun?
Bu..çok zor bir soruydu.Emre’yi de düşünmem gerekiyordu.Ben Ekrem’i seviyordum hala.Ama Emre de beni seviyordu.Duygularımı bir kenara atıp mantığımı dinledim.
Sevil:Sen bana “Elveda.” Demeden beni dımdızlak ortada bıraktın.Seni hala sevmemi nasıl beklersin?
Ekrem:Bildiğin gibi değil Sevil!
Sevil:Lafımı kesme.Ben seni çok severken,senin için kaza geçirmişken,sen…sen gittin hiç beni düşünmeden..Benden seni sevmemi bekleyemezsin.Şimdi 3 yıl önce nasıl gittiysen arkana bile bakmadan öyle git!Bir anda çık hayatımdan!Benim hayatımda sana yer yok!
Ekrem’in ağzından:
Bu sözler içime “zank!” diye oturdu.Sevil bazen çok ağır konuşabiliyordu.
Ekrem:Tamam Sevil ama şunu bil.Hiçbirşey senin bildiğin gibi değil..Yakında bu sözlerin için pişman olacakın!
Evden çıktım.Nereye gittiğimi bilmeden yürümeye başladım.
Sevil’in ağzından:
Gitti 3 yıl önceki gibi..Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı.Emreyle sonra buluşacaktım.Ayçinle konuşacaktım.Ayçin’i aradım.
Sevil:Ayçin konuşmamız lazım!
Ayçin:Emreyle ilgili bir sorun mu çıktı kuzen?
Sevil:Hayır.Ekrem geri geldi.
Ayçin:Ne?
Sevil:Bu kadar şaşıracağını beklemiyordum.Neyse yarım saate kadar sizdeyim.
Ayçinlere geldim.Ayçin çok heyecanlı gibiydi.
Sevil:Sınavdan önce çarpışarak karşılaştım onunla.Bana sordu bugün beni seviyor musun,kalayım mı diye?Ama ben git dedim bana bir şey demeden , önceden nasıl gittiysen öyle git!Bu konuda sen ne düşünüyorsun?
Ayçin:Sevil bunları sana yeni söylüyorum.Önceden iyiliğin için söylemiyordum.Ama şimdi doğru karar ver diye söyleyeceğim.Ekrem’e ben git dedim.Ağır konuştum.Sana daha çok zarar vermesin diye söylemiştim.Ama pişman oldum sizi ayırmaya sebep olduğum için.
Bu sözler iyice kafamı karıştırmıştı.Ne yapacağım şimdi ben?
Ekrem’in ağzından (akşam oldu):
Havaalanındayım Sevil’in sözlerinden sonra kalamam burada.Gitmeliyim dönmemeliyim geri.Biletimi aldım uçağın kalkmasına 10dk var.Tam uçağa binmeye giderken cılız bir ses arkamdan
EKREM!
Diye bağırdı.
Arkamı dönüp bakınca ağzım açık kaldı.Bu…oydu!
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: En Güzel Aşk... 19.bölüm sf:53 
