ÇAKIL TAŞLARI 16.BÖLÜM (BENİM SENARYOM)

(EKREMLERİN EVİ)

(Hüsna,Recep'i karşısında görünce şok olur.)
EKREM:
-Anne içerde sancak mı var dondun kaldın öyle.
HÜSNA:
-Sen,sen..
RECEP:
-Merhaba Hüsna.Eee içeri almıcakmısın bizi?
-Ho..Hoşgeldiniz,geçin!
EKREM:
-Heh oh be 1 dakikalık saygı duruşumuz bitti sonunda hahaha...Abla,dede bu ne surat ya?
NİSANUR:
-Bişey yok Ekrem hadi direk sofraya geçelim.Sen balıkları mutfağa koy.
-Tamam.
(Ekrem mutfağa gidip balıkları tezgaha koyar ve Nisanur,annesini de alıp mutfağa gider.)
EKREM:
-Tamaaaam.Balıkları da koyduk.
HÜSNA & EKREM
-Ekreem kim bu?
-Dedim ya anne,Recep amca.
-Onu demiyorum neyin nesi?
-Bilmem.Biz hapi...
NİSANUR:
-Ihı Ihıı
-Eee kahvede maç izlerken tanıştık...O da benim gibi çok sıkı beşiktaşlı ya.Nasıl bağrıyo maç izlerken görmen lazım..Aynı ben.
-Sen kahvede tanıştıklarını eve mi davet ediyorsun?
-Ya anne öyle deme çok iyi adam Recep amca.
-Senden kaç yaş büyük o.Sen tutmuş evine davet ediyosun
-Ne alaka?
-Sus !
Recep ve Süleyman ayakta sertçe bakışırlar.
SÜLEYMAN:
-Ne işin var senin burda!Dükkanıma geldiğin yetmemiş gibi bide evime kadar mı gimeye cürret ediyosun!
-Hoşbulduk Süleyman abi!Özledim anladın mı yeniden ailemle o masaya oturmayı özledim,yine sohbet etmeyi,yine o huzuru bulmayı özlrfim!
-Adi herif,huzurumuzu kaçıran tek kişi sendin zaten!Şimdi yine kaçırıdın.Sen huzur bulmaya geldin ama bizse o buruk acıyı tazeledik.Hiç mi düşünmedin Hüsna'yı ha alçak adam!
-Hiç başka açılardan bakmıyosun Süleyman abi.Belki de düşündüğüm için gelmişimdir ha...
(EKREM,NİSANUR VE HÜSNA SALONA GİRERLER.)

SÜLEYMAN:
-Şimdi çık git evimden!
EKREM:
-Ney...Ne diyosun dede ya?Neden gidiyo Recep amca?
-Sen sus!Çık git evimden adi herif!!!
EKREM:
-Dede...
-Kes sesini Ekrem!Sana diyorum düzembaz çık git evimden!
RECEP:
-Tamam Süleyman abi,istediğin gibi olsun!
-Çabuk!
-Görüşürüz Ekrem
Recep hızla evden çıkar.Ekrem peşinden gitmeye kalkar.Hüsna eliyle Ekrem'i durdurur.
EKREM:
-Noluyo size ya!Dede niyr kovdun Recep amcayı?
-Öyle gerekiyodu!
-Dede ne demek öyle gerekiyodu ya?
-Ekrem sus!Ben senin dedenim.Elbette bi bildiğim vardır!
-Tamam dede.Sen bildiğini yap ben de hiç bişey bilmeyerek odama çıkiyim!Size afiyet olsun.
(Ekrem yukarı çıkar)
-Ekreeeeeeeeeeeem gel buraya çabuk!
***
-

***
(NEŞETİN EVİ)

NEŞET & ZEYNEP
-Kızım ne olduğunu anlatıcak mısın?
-Tamam baba bişey yok.Bi yanlış anlaşılma olmuş.
-Peki neymiş o yanlış anlaşılma?
-Ya tamam baba.Aramızda olan bişey bu..
-İyi peki.Bak bidaha...
-Bidaha olmaz baba tamam...
***
(SEVİLİN EVİ)
Sevil evine girer ve ailesine hiçbirşey söylemeden odasına girer.Bunu gören Semra hemen Sevil'in odasına girerek:
-Sevil,kızım iyi misin?
-Evet anne iyiyim.Uyumak istiyorum.
-Hasta falan değilsin dime bak?
-Hayır anne.
-Tamam.
(Semra kapıyı kapatıp çıkar)
***
Ekrem sinirli sinirli yatağının üzerinde otururken telefonuna Zeynep^ten mesaj gelir.
-Off yine ne var ya! diyip meajı açar:
"Çok özür dilerim Ekrem.Böyle olmasını inanki istemezdim.Seni orada öpmeseydim bunların hiçbiri olmayacaktı.Gerçekten çok üzgünüm."
Ekrem bu mesajı okuyunca şaşırır.Hiç bişey anlamaz
-Noluyo ya?Herkeste bi gariplik var bugün. Diye söylenir kendi kendine. Zeynebe mesaj atar.
"Noluyo Zeynep.Bu nerden çıktı şimdi?" diye yazıp gönderir.Zeynep te bu meajı görür ve cevap yazar
"Sevil seni öptüğümü öğrendi." Ekrem bu mesajı okuyunca hemen ayaklanır.
-Ne nasıl yaa!!! Zeynebe korku içinde mesaj atar "Nasıl öğrendi ya delircem şimdi?" yazıp gönderir.Zeynep bu mesajı görür ama cevap yazamaz çünkü o anda şarjı biter.
-Allah kahretsin şarj bitti!
***
(CENKERLERİN EVİ)
Cenker odasında öyle saf gibi oturarak Ayçin'i düşünür.Sonra içeri babası girer.Cenker ayağa kalkar.
MUZAFFER:
-Naber oğlum?
-İyi baba.Senden?
-E iyi napalım...Eee var mı bi gelişme?
-Ne gibi?
-Ya dolar,euro,çeyrek altın falan nolmuş yükselmişmi değerleri?
-Ne doları ne altını,ne euro su baba ya?
-Lan zekası eksik oğlum Ayçin'i diyorum.Noldu Ayçin işi?
-Haa o mu... Ya baba...
-Hı
-Sen annemi nasıl öptün?
-Sadece anneni öpmedimki oğlum.Toplam dokuz tane kızı öpmüştüm bir ayda.Adım çıktı dokuza,inmez sekize hesabı oldu yani.Şimdi bak kızı önce konuşmalarınla etkiliceksin oğlum.Öyle direk mevzuya girersen istemez.Önce sözlerinle etkile.Ama mekan çok önemli.Ha sen hiç denedin mi öpmeyi?
-Evet ya hemde kaç kere..
-Hımm.Nerdeydiniz peki?
-İlk parkta denedim olmadı.Sonrası da mutfakta.
-Yuhh mutfakta mı? E oğlum ben size bizim bodrumu ayrlasaydım daha romantik olurdu Smile
-Ya baba dalga geçme.
-Yok,ben sende ışık göremiyorum Cenker.Olmaz.Hiç babana çekmemişsin ya aaaaa...Farklı farklı fanteziler falan o ne öyle mutfakta kız mı öpülür Allah aşkına.
-Babaaaa!
-Tamam be.Ne halin varsa gör Smile
-Gülme
(Muzaffer odadan gülerek söylene söylene çıkar.)
***
(EKREMİN EVİ)

EKREM:
-Yok arkadaş.Bu böyle olmıcak!En iyisi şüpelileri bi gözaltına alalım!Ya nasıl olur?Nasıl öğrenir?Allahım sen bana bi çare göster,sen bana bi çare göster! Diyip odasından çıkar ve merdivenlerden aşağıya iner.Hüsna,Ekrem'i öyle görünce:
-Nereye?
-Bi işim var anne.
-Ne işin var?
-Ya anne bi işim var işte.
NİSANUR:
-Ekrem,anneme sorduğu sorunun cevabını ver. Nereye?
-Arkadaş bu nedir ya.Neşet hocanın yanına gidiyorum tamam mı...
-Napcaksın sen Neşet hocayı?
-Evet Ekrem.Bak Recebin yanına mı gidiyosun yoksa?
-Hayır ya hayır.Neşetin yanına gidiyorum dedim.
-İyi, çok geç kalma.
-Duydun annemi bak,geç kalma.
-Ya tamam sağır değiliz.Sinirliyim zaten.
NİSANUR:
-Sinirli misin?Ekrem,yoksa sen yine Neşet'e...
-Hayır abla hayır.Bu sefer ona sinirli değilim.Ben gidiyorum.Başıma "münker ve nekir" kesildiniz ha!

(Ekrem evden çıkar ve sinirli bir şekilde hızlı hızlı yürür.)
***
(NEŞET'İN EVİ)

(Neşet,salonda kitap okur.Zeynep,Neşet hocanın yanına gelir.)

ZEYNEP:
-Baba ben çıkıyorum.
-Nereye kızım?
-Biraz annemin yanına gidiyim ya.Öyle elveda konuşması yapar gibi oldu.İçim rahat etsin.Ben gidiyim akşam gelicem.
-Tamam ama çok geç kalma.
-Tamam hadi görüşürüz.
(Zeynep,evden çıkar.)
***
(CİHANLARIN EVİ)

(Cihan salonda ders çalışır.Sonra kalkıp abisinin odasına girer,abisinin üzerini iyice örter.Sonra odadan çıkar ve kendi odasına girer.Halen Ekrem ve Zeynep'in arasındaki ilişkiyi düşünür.Sevil'e söyleyip söylememek konusunda halen kararsızdır.)

-Ulan Ekrem ne hale düştüm senin yüzünden.
***
Recep evindedir.Hafiften ağlamaktadır.
-Eh Süleyman bey.Sen de beni ailemin karşısında küçük düşürdün ya napiyim sana bilmem!Oğlumdan vazgeçmicem.Bunu er ya da geç anlıcaksınız!
***
Ekrem,Neşet'in evine gelir.Kapıyı bikaçkere eliyle tıklar.Kapıyı Neşet hoca açar.
-Hayırdır Behlül.
-Hocam,Zeynep evde mi?
-Yo demin çıktı.Noldu ki?
-Yaa...Hiç,bi konuyla ilgili fikrini almam gerekti de o yüzden.
-Ne fikri?
-Kuzenimin doğumgünü hocam haftaya.O da aynı Zeynep gibi giyiniyo,Zeynebin sevdiği müzik grubunu seviyo.Hık demiş burnundan düşmüş.Ne hediye alsam diye düşündüm ve bulamadım.Zeynep'ten yardım aliyim dedim.
-Ekrem,bana bi gönderme mi yapıyosun sen?
-Yok hocam estağfirullah.Sordunuz söyledim.O konuyu hallettik biz sizinle ama dimi yani?
-İyi .
-Tamam hocam görüşürüz.
-Görüşürüz.

Ekrem,yolda giderken Sevil'i arar.
-Alo Sevil.
-Ne var.
-Buluşalım mı?
-Hayır!
-Lütfen Sevil hadi.
-Tamam...Nerde?
-Eee Ayçin'in derslere geri dönme şerefini kutladığımız yere gel.
-Tamam 10 dakkaya ordayım!
-Tamam.
Sevil,telefonu kaoatır ve kendi kendine:
-Geliyorum Ekrem Bey.Senin nasıl bir adam olduğunu yüzüne karşı söylemeye geliyorum.Bekleee,bekleee!!!
***
(ZEYNEBİN ANNESİNİN EVİ)

Zeynep,kapıyı çalar.Kimse kapıyı açmaz.Zeynep te off layıp puff layıp taksiye binip gider.
***
(AYÇİNİN EVİ)

Melih,salonda gazete okur.Kendi kendine
-Vay be,3 puanı aldık İnönü'de,inşallah haftaya da bi üç puan alırız.Bobo atar bence bikaç tane..
Nergis içeri girer:
-Ayy yeter kustum artık Melih.Beşiktaş ta Beşiktaş!Aaa bu akşam bi dışarı çıkar bizi gezdir.Bi farklı işey yaşayalım ama canım.
-Nergis,del etme insanı.Gidersin işte komşuların evne olur biter.
-Hayır Melih,bugün bizi dışarı çıkarıcaksın!
-Aman tamam be.Senin dilini çekiceğime,İki araba dolusu taş çereim daha iyi.Ayçinnnnn!Ayçin kızım!!
Ayçin,Melih'in seslendiğini duyunca hemen aşağıya iner:
-Efendim babacım.
-Kızım güzel bişeyler giy üzerine biirazdan dışarı çıkıcaz hadi.
-Aa neden baba?
-Annenin damarı tuttu dışarı çıkalım dışarı çıkalım diye.
-E tamam o zaman ben giyiniyim.
-Giyin...
***
Ekrem,Sevil ile buluşacağı yerde oturur.Sevili bekler.Bir müddet sonra Sevil gelir ve Ekrem'in karşısında dikilir.
-Ne var,niye çağırdın beni?
-Otursana..
-Evet,seni dinliyorum!
-Sevil,sen şimdi bişey duymuşsun ve kesin yanlış anlamışsındır.
-Neresi yanlış anlaşılma bunun Ekrem!Öpüşmüşsünüz işte ya!
-Ya yemin ederim ben öpmedim,o beni öptü!
-Ya kesin öyledir!
-Bak sana yemin ederim Sevil.O öptü beni.Ben seni seviyorum yaa seni!
-Sevseydin öpmezdin!Keşke...Keşke hayatıma girmeseydin!!!
Sevil gider.Ekrem öylece donup kalır.Gözlerinden hafifçe yaş gelmeye başlar.Orada öyle bir bağırır ki herkes o anda Ekrem'e bakar.
"Laaaannn,kim söyledi lan bunu kim kim!!!" diye bağırarak hızla gider.
***
(CİHANIN EVİ)
Cihan,salonda annesinin ve babasının resmine bakıp kendi kendine söylenir.
-Anneciğim,babacığım..Bazen diyorum ki hayatta olsaydınız,böyle yalanlar söylediğime nasıl karşılıkverirdiniz?Hatta siz hayatta olsaydınız ne üzerine okurdum?

Kapı çalar.Cihan kapıya doğru gider ve Ekrem'i görür.
-Heh asıl yalancı da da geldi işte...Diyip kapıyı açar.
-Hayırdır Ekrem?
-Hayır hayır.Diyip içeri girer.Cihan da ne olduğunu anlamadan kapıyı kapatıp içeri girer.
Konuşmaya başlarlar...

-Noldu,niye geldin?
-Hesap sormaya.
-Ne hesabı?
-Nasıl söylersin lan!
-Neyi ya?
-Zeynebin beni nasıl öptüğünü Sevil'e nasıl söylersin lan sen?
-Ben bişey söylemedim.
-Korktuğun için böyle söylüyosun yalancı!
-Yalancı mı!Sen bi kendine baksana Ekrem!Zavallının tekisin sen ya!Hayatında yalansız dolansız bişeyler yapamıyosun dime!Korkaksın oğlum sen.Bana hem yalancı diyosun hem de korkak diyosun.Bi bak bakalım aynaya!
Ekrem dayanamayıp Cihan'a yumruk atar.Sonra koltuğunu üzerine savurup vurmaya başlar.Cihan da bir ara kendine gelip Ekrem'e vurur.Ekrem Cihan'ı rahmetli ailesinin resmine doğru iterek çarptırır.Resim yere düşerek parçalanır.Cihan o anda:
-Anneeee,babaaaa. Diye bağırır ve Ekrem onu öyle görünce durur.Bu duruma çok üzülmüştür.Eli,Cihan'ın omzuna doğru gider (arkadaşça yaklaşım) ama sonra kendini toplayıp evden çıkar.Cihan yerdedir.Doğan odasından çıkar ve
-Lann Cihan noldu?Kim yaptı bunu,kim yaptı kardeşim? Diye bağırır.Cihan ağlar cevap vermez.Elleri,kırık çerçefenin üzerindedir
***
(SEVİLİN EVİ)
Sevil ev,ne gelir.Annesi ve babasına selam verip odasına girer.Semra ve Hüseyin Sevil'in ağladığını anlarlar ve hemen Sevil'in odasına girerler.
HÜSEYİN:
Kızım noldu sana?
-Bişey yok babacıım.(Titrek bir ses tonuyla)
-Hasta mısın?
-Hayır.
SEMRA:
-Ay Hüseyin bugün de durgundu bu.
-Kızım..
-Baba bişey yokk işte bişey yokk.Diye bağırıp ağlamaya başlar.Hüseyin,kızının başını göğüsüne yatırır.Sevil ağlayınca Semra ve Hüseyinin de içi hüzünle dolar...
***
(EKREMLERİN EVİ)

Hüsna,hüzünlü bir şekilde salonda otururken,yanına Nisanur gelir.
-Anneciğim...
-Hıı
-İyi misin? (Hüsna derin bir nefes alarak)
-Bilmiyorum...Sen fazla bi tepki göstermedin yoksa...
-Eee anne...
-Nisanur!Yoksa biliyo muydun?
-E...Evet.
-Sen bunu bile bile bunu nasıl bana söylemezsin!
-Anne üzlürdün.
-Şimdi daha mı iyi oldu?
-Bilmiyodum eve kadar getiriceğini.Yani tahmin bile edemezdim ki...
-Sus!Söyleseydin sizi korurdum.Sizi ona yaklaştırmazdım bile.
-Anne,ben kendimi koruyabilirim!
-Koruyamazsın efendim!
-Ekremi koru.Ben büyüdüm!
-İkinizide korıcam!!!
-Ya kendini?
-Ben sizi de,kendimi de korumasını iyi bilirim!
***
Ekrem,yolda yürürken karşısında Recebi görür.Recep,Ekrem'in kötü olduğunu anlar:
-Ekreem ne bu halin?
-Yok bişey Recep amca.
-Var var.Baksana evine gitmek için bile yavaş yavaş yürüyosun.Demek ki gitmek istemiyosun.Hadi yürü,seninle biyerlere gidip içelim ha ne dersin?
-Ta..Tamam!İçelim!
***
Ekrem ve Recep,bir restauranta gelirler.Dışarıdaki masalardan birine otururlar.Siparişlerini verirler ve sonra başlarlar içmeye...
-Eee delikanlı,nedir seni bu hale düşüren?Şu hatun meselesimi yoksa?
-Evet...
-Noldu be oğlum?İyidiniz siz.
-Şimdi kötüyüz ama Recep amca.Nedeni ne olursa olsun.Kötü müyüz kötüyüz.Nedeni söylemek neye yarar ki?
-Çözümü bulmaya.
***
(CİHANIN EVİ)
-Söylemicek misin Cihan noldu?
-Bi arkadaşla atıştık biraz.
-Kimmiş o arkadaş?
-Tanımazsın.
-Lan sen bana geçen gün bana Ekrem'le ilgili bişeyler söylemiştin.Onu hala çözemedim,beni onunla yüz göz etme falan.O dimi lan!Kesin o varya!Anne ve babamızın resmini yere düşürmek neymiş göstericem ona!
-Abi,sen karışma.
-Sus...Tamam kendini toparla artık lan.Su getiriyim mi haa
-Yok abi sağol
-İç oğlum iç su iç,çay iç...
***
Hüseyin ve Semra içerde otururlar.Sevil'in bu hali onların hiç hoşuna gitmemiştir.
***
Ekrem'le Recep otururken,konu Ekrem'in babasına gelir çatar.
-Ulann babam olsaydı anlatırdım herşeyi.Çözüm bulurdu o.Teselli verirdi bana.Evdekiler gibi sıkı sorguya çekmezdi.Derdim ki ona...Oooo baba,bir derdim var benim bak şu halime.Teselli ver baba.Konuş benimle.Nasıl halledicem baba,nasıl halledicem? Diye bağırır.
Ayçin ve ailesi o anda yemek yemeye o restauranta gelirler.Bağırtıyı duyarlar ve Ekrem'i görürler...
Ayçin hiç Ekrem'e seslenmez.Masalarına otururlar.Melih:
-Ulan ben bu çocuğu nerden tanıyorum ya?
-İnsan insana benzer babacığım...
Ayçin,Ekrem'in o halini görünce içi parçalanır.Ekrem hala kendi inandığı babasını bağıra bağıra haykırır.Recep'te Ekrem'e hiç dokunmaz
-İçini boşalt oğlum,ne kadar bağırırsan,ne kadar boşaltırsan içindekiler,senin için okadar iyi olur.Aslanım benim...
***
(SABAH OLUR)

(NEŞET'İN EVİNİN ÖNÜ)

Cihan,Neşet hocanın evinin önündeki sandalyelerden birinde oturuyordur.Sonra Sevil gelir.Hafifçe "Günaydın"laşırlar.Cihan,Sevil'e bakar,Sevil Cihan'a...Sevil,Cihan'a
-Gözüne noldu senin?
-Bişey yok ya,kapıya çarptım.
-Cihan,yalan söylemiyosun dime?
-Hayır Sevil.
-Cihan,biz arkadaşız dimi?Saçma bi soru oldu bu.Yni İyi arkadaşız dime?
-Tabiki de Sevil
-O zaman sana anlatabilirim.Bu düzembazla fazla takılma sen.
-Hmm nedenmiş o?
-Çünkü...Çünkü o Zeyneble öpüşmüş!
-......
-Eee hiç şaşırmadın.Yoksa biliyo muydun?
-Eee Sevil....Ya evet biliyodum.
-Ya nasıl söylemezsin bana Cihan!!!Hani iyi arkadaştık.
-Ya Sevil,bak çok özür dilerim ama...
-Ama ne...Ama ne Cihan!
"Şiştt,noluyosunuz ya?"diye bi ses gelir.Gelen Cenker'dir.
CİHAN:
-Yok bişey Cenker...
-Eee niye bağırıyosunuz o zaman?
-Ya tamam bişey yok.
-İyii günaydın o zaman
SEVİL:
-Günaydın.
CİHAN:
-Günaydın.
SEVİL:
-Eee Cenker,Ayçin'le aran nasıl?
-Valla Sevil bilemiyorum yaa.
-Eee kızı mutfakta öpmeye kalkarsan öyle olur.
-Off gaza geldim ya napiyim.
-Asıl,senin Ekrem'le aran nasıl?

"Biri adımımı söyledi?"...Ekrem gelir.

CİHAN:
-Evet biri adını söyledi.O da sadece Cenker.Biz bazı kişilerin adını ağzımıza almıyoruz!
-Lan doğru konuş benimle.Dünkü dayak yetmedi galiba!
SEVİL:
-Nee!!!Cihan senin gözünü bu aygır mı yaptı?
-Eee şey...
EKREM:
-Sevil,seninle biraz konuşabilir miyiz şurda?
-Hayır!!!
CENKER:
-Ekrem,siz niye kavga ettiniz?Yani üçünüz.
-Herşey bi yanlış anlaşılmadan ibaret Cenkerciğim!
SEVİL:
-Ya tabi tabi!
Ayçin gelir ve "Herkese günaydın"der.Sadece Cenker'den "Günaydın" cevabı alır.Ayçin,diğer üçlünün aralarında kötü birşey olduğunun farkındadır.

Ve Zeynep,kapıyı açar."Herkese günaydın"der.Kimseden cevap almaz.
SEVİL:
-Hıh başkahramanımızda ortaya çıkıverdi.
-Noluyo ya?Bak Sevil Ekrem'in gerçekten bir su...
-Tamam tamam.Artık umhurumda değilsiniz zaten.
EKREM:
-Hı al işte!Yeter ya yeter kızım.Sna seni ne kadar sevdiğimi gösteremedim mi;?Fazlasıyla gösterdim.Ama sen hala göremiyo musun?Sanırım göremiyosun! Delircem ya şimdi!
-Ekrem tamam.
-Sen sus Zeynep!Anlat gerçeği Sevil'e.
SEVİL:
-Sizden hiçbişey duymak istemiyorum!

Neşet hoca sonunda kapıyı açar.
-Hey noluyosunuz ya sabah sabah!Sesinizi mahalle duyuyodur yani o derece.İçeri geçin çabuk!

Muhteşem 6'lı içeri girer ve hepsi sıralarına oturur.Ekrem,Cihana,aynı zamanda Zeynebe sinirlidir.Sevil Ekrem'e,aynızamanda Zeynebee ve aynı zamanda da Cihana sinirlidir.Ayçin Cenker'e azıcık sinirlidir Smile Zeynep te Sevil'e sinirlidir.Bu altılı arasında buzlar eriyecek midir acaba?

NEŞET HOCA:
-Evett, baş belaları ödülünü alan o yüce insanlar.Bugün nasılsınız diyemicem.Yüzünüzden anlaşılıyo zaten nasıl olduğu?nuz.Evet Ekrem....Ekreemm...
EKREM:
-Hah efendim hocam?
-Başla oğlum anlatmaya.
-Neyi hocam?
Dünyadaki deprem kuşakları
-Ney?
-Oğlum ne olduğunu anlat.Neden böylesin?Noldu?
-Haa...Yok bişey hocam.Havada yanlış anlaşılma kokusu var!
SEVİL:
-Aynı zamanda da yalancılık kokusu var hocam!
ZEYNEP:
-Hocam,Ekrem'in dediği kokuyu ben de duyuyorum.
NEŞET:
-Eeeee!Kesi ya nedir bu!Sizinle mi uğraşıcam ben! Tamam derse geçiyoruz hadi! Kus kus,sana noldu evladım?
CENKER:
-Yok bişey hocam.
NEŞET:
-Peki sana noldu Cihan,sana noldu Ayçin,sana noldu Sevil?Neşet sana noluyo?Off derse geçiyoruz.Ekrem...
EKREM:
Efendim hocam. (Ekrem dalgındır)
-Pi sayısı 5'tir dimi oğlum?
-Evet.
-Beş bölü bir 4'tür dimi?
-Evet.
-Bence bugün çimentolu bisküvi yesek zihnimiz açılır dimi?
-Evet.
-Ekreeeeeeeeeeeeeeemmmmmmm!Kendine gel!
-Hah?Ha pardon hocam dalgınım biraz.
-Hu hu çocuklar! Of tamam sizinle uğraşamıcam bugün.Hadi dışarı.Ders iptal.

Bizimkiler dışarı çıkarlar.Ekrem ve Cihan,koridorda yürürken,Ekrem Cihan'ın kolundan tutar.
EKREM:
-Cihan...
-Ne?
-Bak dünkü o son olay için,yani resim olayı için özür dilerim.
-Ekrem seninle burda değil,başka biyerde yüzleşelim.Kozlarımızı orda paylaşalım.Ne dersin?
-Yine mi kavga edelim yani!
-Evet.Annemin ve babamın resmini yere düşürmenin sana nasıl pahalıya mağalolıcağını görüceksin.
-Tamam lan senden mi korkucam!
-İyi,hemen şimdi.
-Tamam bana uyar.
Ekrem'le Cihan dışarı çıkarlar ve kimseye işey belli etmezler.
SEVİL:
-Ben eve gidiyorum Ayçin.
-Tamam canım görüşürüz.
-Görüşürüz.
CENKER:
-Ee Ayçin
-Efendim Cenker.
-Kızgın mısın hala bana?
-Biraz.
-Hadi biyerlere gidelim oturalım.Lütfeenn bak.
-İyi peki.
-Ekrem,Cihan görüşürüz.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Ekrem ve Cihan yalnız kalırlar.Zeynep'te en son çıkar.Ekrem ve Cihan da Zeynebe hiçbir şey söylemeden giderler.
***
(EKREMLERİN EVİ)

Hüsna,evde otururken zil çalar.Nisanur gidip kapıyı açar.Gelen Naile'dir.
-Hoşgeldin Naile teyze.
-Hoşbulduk yavrum.
-Meraba Hüsna.
-Merhaba Naile.
-E bi hoşgeldin yok mu?
-Pardon Naileciğim.Hoşgeldin.
-Ayol noldu kız?...Hüsna...
(Derin bir nefes alarak)
-Döndü Naile.O geri döndü.
-Kim kız?
-Yu..Yusuf...
-Ne!
***
Sevil'in eve gidesi gelmez."En iyisi ben Süleyman amcanın yanına gidiyim,yardım ediyim.Hem biraz kafam dağılmış olur." der kendi kendine...
***
Cenker ve Ayçin bir cafede otururlar.
CENKER:
-Ayçin,Ekrem,Cihan,Sevil.Bu üçlünün arasında ne olmuş biliyo musun?
-Nolmuş?
-Ben de sana soruyorum Ayçin.
-Hımm.Valla bilmiyorum ama bu üçlü arasında değil bence sadece.Zeynep te var.
-Bilmiyorum artık.Sen Sevilden öğren ben de Eko'dan..
-Tamam.
***
Ekrem ve Cihan terkedilmiş bir fabrika bulurlar.
EKREM:
-Ee nasıl burası!
-İyi!
Ekrem ve Cihan o fabrikaya girerler ve karşı karşıya dikilirler.Montlarını çıkarırlar,yumruklarını sıkarlar...
Cihan,Ekreme kafa atar.Ekrem'de Cihana yumruk...Birbirilerini kollarıyla sararlar ve yere düşerler.Cihan Ekrem'e vurur.Ekrem de Cihan'a vurur.
***
Sevil,Süleyman'ın dükkanına gelir ama dükkan kapalıdır.Ne oldu acaba diye merklanır.Cep telefonuyla Nisanur'u arar.
-Alo Nisanur.
-Efendim Sevil.
-Ya Süleyman amca nerde?
-Dükkanda.
-Hayır dükkan kapalı.Allah Allah.
-Nasıl olur ya sabah çıkıp gitti.Sevil sen orda bekler misin ben hemen geliyorum.
-Tamam.
-Sağol.Hemen geliyorum.
Nisanur üzerine montu giyer.Hüsna ve Naile Nisanur'u öyle görünce
-Nereye.Diye sorarlar.Nisanur biraz düşünür düşünür ve gerçeği söyler.
-Anne,dedemin dükkanı kapalıymış.
-Nasıl ya.O bu sabah....Yusuuuf!
***
Ekrem'le Cihan kavga ederken fabrikaya Neşet hoca ve Zeynep girer.Zeynep geride durur.Neşet hoca gider ve ayırır.
-Ekreeem,Cihaaann durun!
EKREM:
-Hocam,siz nasıl buldunuz bizi?
-Akıllılar,bizim evin koridorunda konuşursanız biz de doğal olarak Zeynep'le içerden duyarız.Öfke,mantığınızı yok etmiş.Yürüyün çabuk!Hemen bizim eve gidiyoruz.
-Ama hocam...
-Yürüyün dedim size...
***
Cenker ve Ayçin cafeden sonra evlere dağılmışlardır.Cenker evine gelir.Hiç kimse yoktur.Odasına gider kapısını kapatıp yatar.
***
Neşet'ler eve gelir.Cihan ve Ekrem sıralarına otururlar.Zeynep^te Neşet hocanın yanında dikilir.
-Hesap vakti!Nedir çocuklar alıp veremediğiniz?
-Hocam haketti!
-Asıl o haketti hocam!
-Tamam durun bi ya.Ekrem sen anlat.
-Hocam özel bişey bu.
-Özel mözel ne farkeder ya.E siz de benim özellerimi biliyosunuz.Anlat çabık ta çözüm bulalım.
(Zeynep,Ekrem'ee çaresizce bakar.)
-Yaa hocamm...
Tam o sırada Ekrem'in telefonu çalar.Arayan Nisanur'dur.
-Efendim abla.Ne!Dedem mi yok?Nasıl yaaa?Taa...tamam hemen geliyorum!Hocam dedem ortalıktan kaybolmuş.Gitmem lazım.
NEŞET:
-Dur Ekrem ben de geliyorum.
Ekrem ve Neşet koşarak giderler.Zeynep'le Cihan evde yalnız kalır.
***
Nisanur ve Hüsna dükkanın önüne gelirler.
NİSANUR:
-Sevil,ne zzaman geldin?
-Ya seni aramadan hemen önce.Ama dükkan kapalıydı.
-Nereye gitti ya.
HÜSNA:
-Ah babacığım,ah babacığım.İnşallah tahmin ettiğim kişiyle değilsindir.
Tam o sırada "Hayırdır" diye bi ses gelir.Hüsna,Nisanur ve Sevil sesin geldiği yere dönerler.Seslenen Yusuf-Recep'ti...
-Babam nerde adi herif!
-Ne biliyim ben.Süleyman abinin yanına geliyodum ben de...
-Neden?
-Konuşucaklarım vardı.
-Ne konuşucaktın be.Yetmedi mi bize yaşattıkların?
NİSANUR:
-Anne tamam.Şuan daha önemli bi sorunumuz var.
O sırada çırak gelir ve Nisanur'a bir zarf verir.
-Bu ne?
-Süleyman amca yazmış.Eğer ailemden bir igelirse bunu ona ver dedi.
-Sonra?
-Sonra da gitti.
Nisanur,zarfı aldı ve elleri titreye titreye açtı.Herkes çok meraklıydı.Nisanur zarfı açtı.
"Ben o Yusuf'u durdurmaya gidiyorum.Şu ana kadar onu gönderemedik,kendimizde uzak durmasını anlatamadık ama ben bir yolunu buldum.Onun bizden nasıl uzak olacağını buldum.Bekleyin gelicem.Sakın beni erak etmeyin.Hepinizi korumak için yapıyorum bunu."
Hiçkmse bunun ne demek olduğunu anlamaz.Ama bir kişi dışında...O da Yusuf...
YUSUF:
-Ben galiba biliyorum...
***
Naile,evde örgü örerken Cenker sessizce odasından çıkar ve "Anne" der.Naile "Aaaa" diye bağırır.
-Allah cezanı vermesin Cenker!Ödümü patlattın.Ne zaman geldin sen bakiyim eve?
-Anne ders iptal oldu.Ben de geldim.
-Yavrum saat kaç baksana.Ders iptal olsaydı hemen eve gelirdin.Bu saate kalmazdın.O kızla beraberdin dimi ders çıkışında?
-Yaa anne..
-Söyle!Onunla beraberdin dimi?
-Evettt ya evett!Sendeki bu Ayçin travması nedir ya!Napıyo bı kız sana anne?
-Sesini yükseltme!
-Yükseltirim!Ya karışma benim özel hayatıma!
-Cenker,o zilli için ananın kalbini kırıyosun
-Sen benim kalbimin ne durumda olduğunun farkında mısın!
***
Cihan,tam Neşet'in evinden çıkacakken Ali gelir.(Zeynebin geldiği bölümlerde öpüştüğü çocuk)
ALİ:
-Zeynep.
-Ali...Senin ne işin var burda?
-Seni özledim.
Cihan,Zeynebe dönüp sertçe bakar.Sonra da gider.
***
Hüsna'lar,taksiyle bir yere gelirler.
YUSUF:
-İşte burası.
HÜSNA:
-Neden geldik buraya?
-Yıllar önce Erdal diye bi adamı dolandırmıştım.Sonra bu adam Süleyman abinin dükkanının adresini bulmuştu.Ona beni sormuştu.Süleyman abi de söylememişti.Belli ki şimdi söylemeye gelmiş.
-En iyisini yapmaya gelmiş.Benim akıllı babam.Belki de burda değildir.
O sırada Nisanur'un telefonu çalar.Arayan Ekrem'dir.
-Geldin mi?
-Abla neresi burası ya?
-Bilmiyorum gel hadi
-Tamam 2 dakkaya ordayım.
***
Ekrem ve Neşet hoca gelir
-Aaaa Recep amca.Aaa Sevil..Ne işiniz var burda?
RECEP:
-Dedeni almaya geldik Ekrem.
-Recep amca,dedem seni evden kocdu ama sen hala ...
-Tamam oğlum tamam.Severim ben de Süleyman abiyi.Şimdi biri zili çalıp Süleyman abiyi sormalı.
-Tamam,ben sorarım.
-Hayır!
-Recep amca bişey olmaz.Ben gidiyorum.
Ekrem gider zili çalar.Ekrem dışında herkes saklanır.Kapı açılır.
-Buyur delikanlı.
-Dedem burda mı?Süleyman yani...
O sırada Süleyman gelir.Süleyman görününce herkes meydana çıkar.
HÜSNA:
-Babacığım napıyosun sen burda?
-Hüsna,nasıl buldunuz siz beni?
-Yu...Recep getirdi babacığım.
-Hah iyikide gelmiş.Receeeep!
Recep ortaya çıkarsa,Erdal onu orada öylece öldürebilirdi.Kararsız kaldı.
-Receeeeppp çık ortaya.
Ama artık çok geçti.Recep kaçtı.
***
(YARIN)
Ayçin,Sevil'le bir yerde buluşurlar.Ayçin,Sevil'e Ekrem'in sarhoş halini anlatır.
-Çok kötüydü ya.Öyle baba baba diye bağırıyodu.
-Hımmm banane.
O sırada Hüsna ve Recep oraya gelirler.Bir yerde otururlar.
-Sana teşekkür ederim Hüsna.Beni kırmayıp geldiğin için.
-Konuş!
-Ben..ben yeniden başlamak istiyorum.
-Katien olmaz!Yüzümüzü göremceksin!
-Bak onlar benimde çocuklarım
-O zaman babalıkı yapsaydın onlara.Bırakıp gitmeseydin bizi.
-Bu sefer yapıcam.Yemin ederim ki Hüsna.
-Hayır!
Sevil,Ayçin'in anlattıklarına dayanamaz ve Ekrem'i arar.
-Noldu dayanamadın deme yine.
Ekrem hemen çay bahçesine gel.Bak hemen tamam mı?
-Tamam ya.Sen çağırırsın da ben gelmez miyim hiç?
Sonra da Ayçin evine gider.
***
Cenker,Ayçin'in evinin önüne gelir.Zili çalar.Kapıyı Melih açar.
-Lan senin ne işin var burda!
-Ayçin evde mi?
-Sanane lan!
Nergis Melih'in arkasından kapıya doğru gelir:
-Noluyo Melih?
Ve sonra da o anda Ayçin dışarıdan olanları görür.Korkuyla oraya doğru gider.
-Aaaa Cenker ne işin var senin burda ya?
CENKER:
-Melih amca...
-Ne?
-Ben...ben
-Sen ne?
-Ben...ben...ben Ayçin'i seviyorum!
-Ne!!!
***
Ekrem,çay bahçesine gelir.Sevil'i görür.Sevil de Ekrem'i
-Eee nıldu niye çağırdın beni buraya Sevil?
-Ekrem...Senin baban varya hani
-Ne babası ya,ne alaka?
-Beni dinle.Senin baban...senin baban ölmedi!
-Ne!
-Şu an annenin yanında.
-Sevil ne dediğinin farkında mısın sen ya
-Evet farkındayım Ekrem.Bban yaşıyo ve şuan annenin yanında.Sol tarafına bak...
Ekrem sola doğru bakar ve Hüsna ile Receb'i görür..!

***16.BÖLÜMÜN SONU***

çok mantıklı yazmışsın

hay maşallah.. okuyamadım pek :D ama güzeldiii başıı... emeğine sağlık! :D

Sonlarına doğru aya bi heyecanlıydı Yinede teşekkür ederim

bence kısım kısım paylaşmalısın.. bukadar uzun yazıyı görünce insanın gözü korkuyor (:

paylaştım zaten daha önceden İstersen ona bak

hycnlı olmus snları evt..
ama gsl dvm ett )

Sağol 17.bölüm fragmanı çıkınca yazıcam..

çaktm bnn sen fragmanlara göre yazıon iimis.
bklioruzz..

Tamam sağol

yaa peki fragmanın ne zaman çıkaçağını bilen var mı

2. fragmanı diosan çıktı bile )

Hyır ya 17.bölüm fragmanı

2. fragmanın çıktığını bilmiyodumda 17. bölümümkinin haftaya çıkması gerekmiyomuydu ne alaka

Ya mesela 16.bölüm bitti ya hani.17.fragmana göre yazıcam.17.bölüm bitti 18.bölüm fragmanına göre yazıcam anlatabilfim mi?

çaktım olayım bu arada çakıl taşlarının facedeki bölümünde var 16. bölümün fragmanı haberiniz olsun

yk be o haftaya .. )