ÇAKIL-I İZDİVAÇ BÖLÜM-2 Sevil: Kararım, hayır. Kusura bakmayın Ekrem bey, benim kriterlerim belli, ben üniversite mezunu birini arıyorum. Siz de burada kendi denginizde birilerini bulabilirsiniz. Ekrem: Kendi dengim mi? Siz beni küçümsüyo musunuz? Sevil: Ne alakası var Ekrem bey? Yanlış anladınız. Ben sadece aradığım eşin özelliklerini anlatmaya çalışıyorum. Ekrem: Anladım, ama ben sizden vazgeçmeyeceğim. Esra: Ooooo!!! Alkışlar... Islıklar...... Sevil: Napıcaksınız? Stüdyoyu basıp beni kaçırıcak mısınız? Ekrem: Gerekirse onu da yaparım. Sevil: Lütfen Ekrem bey, burda reddedilen ilk kişi değilsiniz. Esra: Sevil doğru söylüyo Ekremcim, gel sen buraya, sen de bulursun birini. Ekrem: Ben Sevil için aradım ama Esra hanım. Esra: Sevil istemiyo, napıcaz? Zorla mı yapıcaz? Ekrem: Bi konuşsaydık, görüşseydik ne çıkardı? Yani eblki beni görünce fikriniz değişirdi? Sevil: Allah'ım ya! Ekrem bey, anlamıyosunuz galiba, istemiyorum! Yani ben benim seviyemde birilerini arıyorum. Benim gibi üniversite mezunu birilerini bekliyorum. Ekrem: Ne yani? Yuvamızı diploma denen kağıt parçasına göre mi kuralım? Sevil: Siz neye göre kurarsanız kurun, ben söyleyeceğimi söyledim. Daha fazla ısrar etmezsiniz sanırım. Ekrem: Siz şimdi beni davet etmiyo musunuz? Sevil: Etmiyorum. Ekrem: Tamam, ben de geliyorum o zaman. Esra: Hah, şöyle! Başka birini bulursun Ekremcim. Ekrem: Hayır, ben Sevil için geliyorum! Sevil: Nasıl yani?! Esra: Ooo, aşık mı oldun, ateş bacayı sardı mı? Sevil: Ya beni izlememiş bile, ne aşkı?! Ne bu inat, anlamadım ki! Ekrem: Ben geliyorum, Sevil için geliyorum. Sevil: Of! Esra: Tamam, sen gel, kim için gelirsen gel yine gel! Ekrem telefonu kapatır. Esra: Evet Sevilcim seni yerine alıyoruz. Sevil oturur. ------ Ekremin telefonu çalar. Ekrem: Annem, Hüsnam benim, sultanım benim... Hüsna: Evladım sana bir şey sorucam, sen az önce izdivaç programını mı aradın? Ekrem: Bebeben... Şey... Evet anne ya, evlenme yaşım geldi geçiyo, napsaydım ya? Hüsna: Oğluşum söyleseydin ben sana bulurdum, o suratsız kıza mı talip oldun? İstemedi seni zaten, gitmiyosun bak! Sakın gitme oraya! Ekrem: Güzel kız dimi ama annem ya? Hüsna: Akşam gel de gör bakalım! Güzel kızmış! Akşam konuşucaz biz seninle! Yüzüne kapatır. Cenker: Oğlum yemin ediyorum salaksın! İzdivaç programına mı gidiceksin? Ekrem: Niye oğlum? Yasak mı gitmek? Cenker: Hayır ama sen istesen Hüsna teyzeyle annem sana bulurdu, biliyosun onlardan daha çöpçatanı yok bu alemde. Ekrem: Yanılıyosun canım, var! Çöpçatan Esra! Esra Erola gidiyorum yarın, kızı koluma takıp gelin olarak getiriyorum! Cenker: Saçmalama! Kız zaten seni istemedi ki! Ekrem: İsteyecek oğlum, isteyecek! Annemler ne derse desin, ben o kızla evlenicem! Yarın sen de benimle gelsene lan! Nolur? Annem gelirse her şeye musallat olur, sen gel! Cenker: Off, tamam ya, tamam! ERTESİ GÜN... Esra: Sevil, Ekrem burda. Sevil: Ekrem? Haa, dün arayan kişi... Esra: Evet, görmek istemez misin? Sevil: Yok Esra hanım ya, lütfen ısrar etmeyin. Ben kararımı bildirmiştim. Esra: Ama çocuğu görmedin bile! Sevil: Görsem ne değişicek? Ben üniversite mezunu olmayan biriyle evlenmem! Esra: Ama çocuk elinde çiçeğiyle gelmiş, geri mi çeviriceksin? Bir görüşseniz hiç olmazsa... Sevil: Peki ama cevabım belli, bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek biliyosunuz. Esra: Konuşun da bakalım anlaşabilecek misiniz? Sevil Esranın yanına gelir. Paravanın yanındaki sandalyeye oturur. Esra: Evet, Ekrem gelsin! Müzik eşliğinde kapı açılır ve Ekrem gelir. Heyecanı yüzünden okunuyordur. Esra: Hoş geldin Ekremcim. Ekrem: Hoş bulduk, merhabalar. Ekrem oturur. Esra Sevilin yanına yaklaşır. Esra: Mavi gözlü çocuk bak, sever misin mavi gözlü? Sevil: Esra hanım böyle anlaşmamıştık ama... Esra Ekreme döner. Esra: Bu kız çok inatçı, Nuh diyo peygamber demiyo. Nasıl baş ediceksin sen bu kızla? Ekrem: Ben her şeyin üstesinden gelirim, o bana he desin, yeter. Esra: Duyuyo musun Sevil, bak neler söylüyo Ekrem? Sevil: Esra hanım hadi ama, paravanı açalım artık. Benim cevabım belli zaten. Esra: Bu kız çok sabırsız. E açalım paravanı! Paravan açılır. Ekrem ve Sevil tokalaşır. Sevil Ekremi süzer. Sevil: (İçinden) Yakışıklıymış aslında. Ama neyi değiştirir ki? Diploması yok diploması! Ekrem: (İçinden) Beğendi mi acaba? Allah'ım evet desin ben bir şey istemiyorum ki ya! Esra: Ee Sevil, enelr düşünüyosun? Sevil: Doğruyu söylemek gerekirse hoş bir beyefendi, ama benim kriterlerim belli. Ekrem: Sevil ayıp ediyosun ama. Bir söz vardır, bilir misin? İki gönül bir olunca samanlık seyran olur. İki gönül bir olunca beyaz eşya dükkanı Konsolosluk da olur. Sevil: Benim kararım belli aslında. Esra: Ama hiç konuşmadınız ki! Sevil: Ben cevabımı biliyorum zaten. Üstelemenin anlamı yok. Esra: Olsun, ben yine de sizi şöyle düşünme koltuğuna alayım. Sevil: Gerek yoktu ama neyse... Düşünme koltuğuna otururlar. Ekrem: Bak bir çay içersek belki... Sevil: Olmaz diyorum ya! Ekrem: Aa, çok nazlısın ama! Sevil: Evet canım, ben çok nazlıyım! Çok inatıyım! Sen benle uğraşamazsın! Vazgeç bence sen! Ekrem: Yok ya! Aklın sıra beni vaz mı geçiriceksin? Sen inatçıysan ben daha inatçıyım! Sevil: Ne yapıcaksın? Zorla mı? Ekrem: Evet! Sevil: Allah'ım ya! Esra: Evet Ayçine bir telefonumuz var. AyçiN: Bana mı? Esra: Seni şöyle alalım Ayçin. Ayçin Esranın yanına gelir. Cenker izleyici koltuğunda oturuyorken onu görür ve çok beğenir. Esra: Yurt dışından geldi bu telefonumuz, Ali bey. Sen konuş istersen. Ayçin: Ali bey? Ali: Alo, Ayçin Hanım? Ayçin: Buyrun? Ali: Merhabalar, ben Madrid'den arıyorum. Ayçin: Madrid mi? Orda mı yaşıyosunuz? Ali: Evet. Ayçin: Ne yani? Evlendikten sonra? Ali: Benim burda bir tekstil fabrikam var, bırakıp gelemem. Bu yüzden evlendikten sonra da Madrid'de kalacağım. Ayçin: Yalnız ben yurt dışına gelemem. Burda benim ailem var, akrabalarım var, arkadaşlarım var. Mesleğim var. Ali: Olmaz mı diyosunuz? AyçiN: Kusura bakmazsınız inşallah. Esra: Aa, ne kusuru canım! Ali bey, Ayçin olmadı, başkası olur. Sizi de bekliyoruz. En kısa zamanda gelin. Ali: Peki, teşekkürler, iyi günler. Telefon bağlantısı kesilir. Konuşma boyunca Cenker hep Ayçini izlemiştir. Esra: Tamam Ayçincim, seni de yerine alalım. Cenker: Esra hanım! Esra: Evet? Cenker: Ben Ayçin hanıma talibim. Herkes şaşırır. Esra: Öyle mi? Cenker: Evet. Aslında buraya Ekremin arkadaşı olarak geldim ama Ayçin hanımla konuşmak istiyorum. Sevil: Doğru mu? Senin arkadaşın mı? Ekrem: Yok yalan! Doğru tabi! Sevil: Nasıl biri? Ayçin de benim arkadaşım olduğu için soruyorum. Ekrem: Ayçin de senin arkadaşın mı? Ne güzel olur ya... Sevil: Ney ne güzel olur? Ekrem: Çifte düğün yaparız. Ben-sen, Ayçin-Cenko. Sevil: Off! Esra: Tamam, seni şöyle alalım. Ayçincim bak talibin var, ne diyosun? Ayçin: Şans diyorum. Konuşalım en iyisi. Ayçin Cenker'i süzer, gülümser. Anlaşılan beğenmiştir. Otururlar. Ayçin: Hoş geldiniz. Cenker: Hoş bulduk. Ben size kendimden bahsedeyim. Benim adım Cenker, yirmi dört yaşındayım, Bilgisayar Mühendisiyim. Ayçin: Ayy, çok güzel. Benim neyimden etkilendiniz diye sorsam? Cenker: Sizin gözlerini... Esra lafı keser. Esra: Acil telefon bağlantımız varmış. Ayçin: Acil mi? Cenker: Kim? [Nasıl bir bölüm olmuş? Yorumlar: Arayan kim? Tahminler: ]
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ÇAKIL-I İZDİVAÇ :] 
