bilinmez evrenin
bilinmez zamanıydı aşk
hiç hissettirmeden,
usulca esen bir rüzgar gibi.
Yanan bir ateşin üstünde yürümek gibiydi bu yol,
sonu acıyla biten.
Bir rüzgar esse de söndürse alevleri.
Bir zamanlar istemediğin rüzgarı beklemek
Kumdan bir kalenin hep ayakta kalacağına inanmak gibi...

Bir rüzgar esse de söndürse alevleri.
Bir zamanlar istemediğin rüzgarı beklemek
Kumdan bir kalenin hep ayakta kalacağına inanmak gibi...

-Ezoş bu süperdi.
Aşk insana böyle konularda yarıyo aslında.
Düşündüklerini kağıda aktardığında harikalar yaratıyosun.
Neyse neyse devam et yazılarına (:

Dilαrα~ demiş ki:

Bir rüzgar esse de söndürse alevleri.
Bir zamanlar istemediğin rüzgarı beklemek
Kumdan bir kalenin hep ayakta kalacağına inanmak gibi...

-Ezoş bu süperdi.
Aşk insana böyle konularda yarıyo aslında.
Düşündüklerini kağıda aktardığında harikalar yaratıyosun.
Neyse neyse devam et yazılarına (:

teşekkürler (:

biliyor musun,özledim seni.
dibindeyken özlemek nedir bilir misin?
gözden ırakken özlemekten beterdir,
tam da yanıbaşında dururken dokunamamak.
dokunmak için elini uzattığında rahatsız olur diye,
bir kez olsun dokunmamak.
onunla konuşurken ayrı bir dünyaya yelken açmak,
sadece ona bakabilmek nedir bilir misin?

*of tamam kabul ediyorum,berbat oldu :D

Her gözümü kapattığımda Aralık'a dönüyorum.
Bir ürperti geçiyor içimden,hep bir şüphe var.
Keşke sözcükleri yaralıyor beni.
Tekrar,tekrar dönüyorum o güne.
İlk "keşke" beliriveriyor.
Keşke öyle demeseydim.
Keşke öyle demeseydi.
Ne olurdu peki?Öyle demeseydim ne olacaktı?
O öyle söylemesedi,öyle davranmasaydı,diğerleri bunları söylemeselerdi ne olacaktı?
Bir sonraki günler neyi getirecekti?Şu an ne durumda olacaktım?
Hepsinin cevabı basit:Bilmiyorum!
Her zaman bir şeyi yaşamadığım için pişman olmaktansa bir şeyi yaşadığım için pişman olmayı tercih ederim.Peki pişman mıyım?
Hem evet,hem hayır.
Keşkeler doldu yine gördün mü?
O halde bir keşke daha: "Keşke herşey düzelse..."
Keşkelere başlarsan,bu hep devam eder.
İnsanoğlu doyumsuzdur.
Herşeye rağmen,her ne kadar bu "keşkeler" dolup taşsa da içimden, pişman değilim aslında.
Çünkü bunlar olmasaydı beni hatırlamayacaktı,sıradan olacaktım.
Şimdi,belki birgün özler diye,pişman değilim...

____________________________________________________________________

Bugün bulutlar mı var gökyüzünde
Bugün bulutlar mı var gözlerinde
Görüyorum ,o yağmur yağdıracak
Bulutlarda bir ışık var
Görüyorum,yağmurları
Sele dönüştürmek istiyorsun.

Harika yazıyorsun hepsini.Bu şiirleri yazarken büyük ihtimalle ya mutsuzdun ya da ağlıyordun Ben de yazarım şiiir fakat senin kadar başarılı olduğum söylenemez.

Aslında yazdığım anları çok net hatırladığım söylenemez ama ağlayarak yazmam genelde.
Ama biraz depresif bir moddaydım sanırım.
Teşekkürler (:

çok güzel yazıyorsun

Katıksız güven.
Mesele bu.
Peeta,beynine zorla sokulan onca saçma düşünceye rağmen Katniss'e güvendi mesela.
Katıksız güven.
Güvenin boşuna çıkmaz ve happily end...
Peki ya bu katıksız güven boşa çıkarsa?
Müthiç hayal kırıklığı.
Kırık dökük bir kaç parça sen.
Can kırıkları.
Son kullanma tarihi geçmiş bir düş macunu.
Ciğerlerine dolan nefes bile fazlalık gelir sana.
Damarlarında akan kan ağırlık yapar.
Oysa o bunlara değmez.
Döktüğün gözyaşlarına değmez.
Ama sen ona güven-miş-d(t)in.
Pembe gözlüklerini çıkarıp gerçeklerle yüzleşme zamanı gelmiştir.
Daha olanları bile sindiremezsin,dört duvar üstüne üstüne gelir,uyuyamazsın,göz yaşların akar ama değişen bir şey yoktur.
Güvenin boşa çıkmıştır.
Yapmaz dememeliydin.
Katıksız bir güven duymamalıydın.
Kendine bile.
Entrikalarla kalbine bıçak saplanmış hayallerin ve sen,yalnız kalırsın.
İşte o zaman bir sözcük çıkar dudaklarından; "keşke..."

Sol çaprazımda oturan çocuğu sen sanıyorum hep,
İçim ürperiyor, buz kesiyorum.
Sonra anlıyorum sen olmadığını.
Sen olamazsın ki zaten, öyle bakmazsın sen.
Gözlerinde farklı bir pırıltı olur hep
Anlatmak istediğin dolu şey
Dudakların yukarı doğru kıvrılır
İki küçük çukurcuk belirir yanaklarında.
Onlar sen olamaz.
Sen ilksin.
Sen her şeyi yaşadığımsın.
Sen bunu niye yaptın diye küfürler yağdırdığımsın.
Ve ben, sırf seni üzecek diye,
Cüssesi iki katım insanların karşısında durdum
Haberin olmadan, ağladım hep senin için.
Bilir misin seni sevdim, seni çok sevdim.
Oysa sen gittin.
Başka kollara gittin, seni bu kadar çok sevemeyecek
Kalplerin çarptığı vücutlara.
Sen ve ben özeldik,
Hayallerimin dahi ötesinde.
Ama sen gittin.
Ben hala aynı yerdeyim.
Şimdi bana geri gelmek istediğini söylüyorsun
Oysa ki ben dönemeyeceğin yerdeyim.

yuregine saglik cok guzel yazmissin

Sublissimo
çok güzel yazmisin valla