Sevil, Cihan ve Aycin Neset’in evinin önünde Ekrem ve Cenker’i bekliyorlardir... Sevil: Biz buna güvenip de yine bi islere kalkisiyoruz ama... Aycin: Ay kizim baska sansimiz mi var yaa?! Istemiyosan cek git...hayret bisey... Cihan: Baslamayin yine...bakin geliyolar...der ve uzakdan kosarak onlara dogru yaklasan Ekrem ve Cenker’e bakar. Aycin(Ekrem’in elindeki posetleri görür): O elindekiler ne onun öyle? Sevil(mirildanarak): Neye benziyo acaba... Aycin: Bak sen benim elimde kalicaksin kiziim! Cok kasiniyosun sen! Sevil: Hadi ordan be! Ekrem(yanlarina gelir): Günaydin arkadaslar! Sevil: Ne arkadasi pardon? Daha arkadas diyo yaa... Ekrem: Lafin gelisi öyle... Cenker: Hadi yaa zaman kaybediyoruz burda! Bir an önce kapisini calalim hocanin da ikna edelim! Aycin: Yaa ben sana bisey sorucam... Cenker: Sor... Aycin: Sen böyle zeki biseye benziyosun gözlükler falan...nasil oldu da kazanamadin merak ettim dogrusu... Sevil(Aycin’e bakip sessizce mirildanarak): Senin nasil kaybettigin her halinden anlasiliyo... Ekrem Sevil’in dedigini duyar ve siritmaya baslar. Cenker ise Aycin’e cevap veremez cünkü fenalasir ve digerlerinin yanindan uzaklasip istifra eder. Aycin: Ay ne dedim ki ben simdi?! Cihan: Ne oldu ona yaa? Ekrem: Yok bisey yok...merak etmeyin siz arada yapar o öyle... alisdim ben artik... Cihan: Senin o elindekiler ne icin? Ekrem: Kahvalti icin...simdi sey yaa bu sabah dedem acmis yine o izdivac programlarini izliyodu...bi kadin cikdi iste orda...erkeklerin kalbine giden yol midesinden gecer dedi...bende ordan yola cikarak Dehset’i ikna etmenin yolu güzel bir kahvaltidan gecer diye düsündüm...Cenker’le konusdum...sivrizeka mivrizeka sacmaladi bi ton sonra iyi bari dedi...sizi aradik öyle yani...der gülümseyerek. O sirada Cenker tekrar yanlarina gelir. Sevil: Ben sizin gibi iki gerizekaliya nasil kandigima hayret ediyorum hala yaa... Ekrem(siritarak): Süperzeka demek istedin herhalde...düzeltiyim dedim... Sevil: Kasiniyo bu, valla kasiniyo! Cenker: Hadi yaa hadi...öglen olucak neredeyse...der ve Neset’in evinin bahcesine girerler. Ekrem(kapiyi calmadan önce): Kapi acilinca hepiniz güleryüzlü olun tamam mi...gülümseyin, siritin...gerisini bana birakin...(der ve kapiyi calar, kapi acildikdan sonra elindeki posetleri havaya kaldirir) Sürpriiiz! der gülümseyerek. Neset karsisinda gencleri görünce kapiyi gülümseyerek yüzlerine kapatir...
Ekrem(elindeki posetleri yere birakdikdan sonra kapiya vurarak): Hocaam! Hocaaam! Hocam bizi baskalariyla karistirdiniz sanirim...kapiyi öyle yüzüme kapatmalar falan...hocaaam... Sevil: Bunun aklina uyanda kabahat zaten! Ben demisdim ama yaa demisdim! Aycin: Bende demisdim...bunun ipiyle kuyuya inilmez demisdim! Sevil: Pardon? Ne zaman demisdin sen onu? Aycin: Icimden...icimden demisdim ben onu... Cenker(Ekrem'e): Oglum ne yapicaz biz simdi yaa... Ekrem(Cenker’in taklidini yaparak): Oglum ne yapicaz biz simdi yaa, ne yapicaz biz simdi yaa...Clark Kent gözlükleri olan sensin, yap bi Süperman'lik...ne biliyim calistir saksiyi bay Süperzeka! (durduk yere siritmaya baslar) Dur dur calistirip da yorma sen simdi saksini...baska bi gün lazim olur belki... Cihan: Ne diye siritiyo bu simdi böyle? Cenker: Aklina bisey gelince böyle oluyo genelde...normal yani... Cihan: Ne acayip tiplersiniz oglum siz böyle?! Biriniz kusar, digeriniz siritir! Ekrem: Aklima cok güzel bisey geldi...(sessizce) Kücük Emrah moduna gecip üzgün bir sekilde pencerenin önünden gecicez...hatta gecmiycez cama yapisicaz böyle melül melül iceriye bakicaz...(siritarak) bi nevi acitasyon diyebiliriz yani! Aycin: Yok artik! Ekrem(sessizce): Bagirma! Madem benim fikrimi begenmedin, aklina daha iyi bisey geldiyse söyle... Sevil siritmaya baslar. Aycin(Sevil’e bakarak): Sakin "Neresine geldiyse?" deme fena dalarim bu sefer! Kimse alamaz seni elimden! Sevil(siritmaya devam eder): Ben bisey demedim! Sen dedin... Ekrem(de siritmaya baslar): Tamam hadi bakalim...yürüyün...der ve digerleri ile birlikde pencereye yaklasip, iceriye bakmaya baslar ancak Neset’i göremez. Sevil: O duvardaki ne öyle? Cihan: Makara problemine benziyo ama... Cenker: Neset hoca bize sormusdu o problemi...cözememisdik... 0 aldik... Ekrem: Of nereye kayboldu simdi bu Dehset- Neset: Neset demek istedin herhalde...Neset Hoca... Ekrem(arkasini dönüp karsisinda Neset’i görünce): Aaaa...sey dilim sürcmüs benim hocam...Neset, Dehset, Dehset, Neset birbirine cok yakin ya hani o bakimdan...der sahte bir gülümsemeyle. Neset: Gelin bakalim pesimden...der ve evin kapisina dogru yönelir. Ekrem-Cenker-Sevil-Cihan-Aycin sasirirlar ve sevinerek Neset’in pesine takilip, Neset'in ardindan eve girerler...
Neset’in evinde... Neset gencleri tek sira halinde dizmis önlerinde volta atiyordur. Aycin(yaninda duran Ekrem’e): Ay bu adam deli meli olmasin... Cenker: O kadar övdüm ben bu adami Dehset Neset falan diye ama bende acayip tirsmaya basladim simdi... Cihan ve Sevil gözlerini Neset’den ayirmiyorlardir. Ekrem: Sakin olun arkadaslar sakin olun...der sahte bir gülümsemeyle. Cenker: Nasil sakin olalim oglum! Bak ben yine fenalasicam... Ekrem: Dur oglum! Sakin kusiyim musiyim deme! Bize temizletir valla hoca! Hem yüzdük yüzdük kuyruguna geldik artik! Neset volta atmayi bir kenari birakir ve genclere döner. Aycin: Ayyy bakislari gördünüz müüü?! Ekrem: Gördük gördük...görmez olaydik...(Cenker’e yaklasip mirildanarak) Bu sefer fena sıı- yandik! Neset(Cenker ve Ekrem’e bakarak): Oglum siz bu gidisle sokakdan adamlari toplayip toplayip basima saracaksiniz lan! Aycin: Neset Bey biz sokakdan toplanmadik...kendi ayagimizla geldik buraya... Neset: Iyi halt etmissiniz! Aycin bozulur ama korkusundan sesini cikartamaz. Ekrem: Hocam lütfen...ha 3 kisi ha 5 kisi ne fark edicek ki? Sonucda burda hepimiz yüregi egitim askiyla yanip tutusan pirlanta gibi gencleriz...degil mi? Konussaniza sizde! (Neset’e Aycin ve Sevil’i gösterir) Bunlar da kardelenlerimiz iste... Sevil: Ne diyosun sen be?! Aycin: Ne kardeleni be?! Ekrem "Zor durumdayiz idare edin iste!" gibisinden kas göz isaretleri yapar Sevil ve Aycin’e. Cihan: Lütfen Neset Bey... Neset: Üc kurusa cekilecek dert degilsiniz ugrasamam sizle! der ve yürümeye baslar. Sevil: Neset Bey lütfen...baska sansimiz yok...son sansimiz sizsiniz bizim lütfen! Lütfen... Neset(genclerin herbirine birer bakis attikdan sonra): Bu aksam 9'da gelin...gec geleni tahtaya yazicam! Gencler sevinmeye baslar. Ekrem(siritarak): Hocam tahta yok ki...duvar demek istediniz herhalde...der rahat tavirlarla. Neset: Yok ben ne dedigimi cok iyi biliyorum...1 saat icinde Cenker’le buraya bir tahta getirip duvara asacagin icin aksama tahtaya gec gelenleri yazabilicem... Ekrem: Benim öyle biseyden haberim yok...(Cenker’e dönerek) Cenker senin var mi lan? Cenker: Yürü oglum yürü...1 saatimiz var duymadin mi...(Ekrem’i kapiya dogru itmeye baslayarak) aksam görüsürüz hocam...der sahte bir gülümsemeyle ve Ekrem ve digerleri ile birlikde evden cikar. Neset(gencler gittikden sonra): Sizleri adam etmek sandigimdan da zor olucak...ama olsun...zoru severim ben...
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: ellerm koptu mutluka oku! 
