Aşksız bir hayat hiç çekilmez değil mi?
Gözyaşları dökseniz de bazen,
Mutlu olduğunuz anları düşünürsünüz...
Kendinizi zaptetmeye çalışırsınız.
Bazense, şaşkınlığınızı gizleyerek!
Farklı olaylardır olanlar.
Neler yaşanabilir anlayamazsınız.
Kararsız...
Ümitsiz...
Mutsuz...
Şaşkın..
Kıskanç...
Öfkeli...
Gözyaşlarınızı kontrol edemezsiniz.
Aşık olmaktır bu.
Her an onun yanında olmak istersiniz.
Ama başarmak çok zordur aksine.
Her zaman zannedersiniz ki;
Mutlu sonla bitecek...
Güzel başlayacak...
Oysa olaylar farklı başlar.
Ve, farklı biter.
Hiç ummadığınız şekilde.
Hayattan ne geleceğini asla kestiremezsiniz.
2 dakika önce mutluyken...
2 dakika sonra ağlayabilirsiniz.
Hep ona bakarsınız.
İyi mi? Kötü mü?
Deli dolu...
Çılgın...
Bazense durgun...
Sessiz ve sakin!
Aşıksınız.
Aşık oldunuz.
Tadını çıkarmaya bakın...!

Ekrem ve Cenker, Ayçin'le Sevil kardeştirler... Evet aslında büyük tesadüf. Şimdi hepsinin ağzından geçmişlerini ve kendilerini tanıtcam.

Sevil...
Herkes asi bir kız olduğumu söyler. Aslında bunun altında yatan sebep çok başka. Ayrıca; erkeklere karşı olan tutukluğumun da sebebi bu olay.
2 yıl kadar önceydi. Ozan'ı hayatımın anlamı olarak görüyordum ve onu seviyordum. Öyle davranıyordu ki Ozan, onun da beni sevdiğine inanmıştım.
Beni seven çok kişi vardı, yanlış anlamayın.. Özellikle inatçı keçiliğim herkesi hasta ediyordu ama ben Ozan'ı seviyordum işte.
Bu yüzden pek çok çıkma teklifini reddettim, üstelik düşünülebilecek tekliflerdi. Bir gün Ozan, bana Ayçin'den sonra en çok yakın olan kişiyi sevdiğini söyledi: Özlem'i.
Ayçin, Özlem ve ben hep birlikteydik. Fakat o olaydan sonra nedense Özlem'le kopmaya başladık belki de bilinçaltım yaptırıyordu bunları bana. Özlem'den nefret ettim. Ozan, beni hayata küstürdü. Ondan sonra başka kimseyle çıkmadım ve düşünmüyorum da...

Ayçin...
Erkeklerin ne kadar üçkağıtçı olduğunu öğrendiğim günden beri, aslında Sevil'e benzemeye başlamıştım: kardeşime. En iyisi anlatmak. Daha önce binlerce kişiyle çıktım. Fakat hepsi farklı istekler peşindeydiler. ''Aşk'' yoktu aramızda. Sonunda o kadar çok olay oldu ki inandım buna. Erkekler, üçkağıtçıydılar ve asla değişmeyeceklerdi.
Aldatacaklardı hep. Başka kızlara bakacaklardı ve asla aşık olmayacaklardı. Sevil'le 1 yılı aşkın süredir böyle düşündük ve böyle düşünüyoruz.
Erkekler benim için çok farklı yaratıklar. Karşıma farklı bir erkeğin çıkmasını isterdim ama artık inanmıyorum. Hepsi kazma!

Ekrem...
Canayakın ve esprili bir kişiliğim var aslında! Ama kızlar... Ah o kızlar !! Ben gerçekten aşık olmadım hiç, olamadım. Kızlar hep beni aldattılar, başka erkeklerle oynaştılar her zaman. Kızlardan hoşlanmamaya yemin ettim hep ve kardeşim Cenker'le sıkı sıkı bağlandık birbirimize.
Bizi, hiçbir kız ayıramadı şu ana dek. Aslında çok denediler ve anladık ki; tüm kızların amacı başkaymış. Arkamdan vuran kız o kadar çoktu ki inanıyorum artık. Kızların hepsi aynı!

Cenker...
Daha önce birkaç kıza aşık oldum ve kardeşim Ekrem'in yüreklendirmesiyle onlara çıkma teklif ettim. Hiçbiri kabul etmediler. O olaylardan sonra pekçoğu peşimde dolandı. Ama hayır, bir kez kalbimi kırmışlardı! Gözlüğümü çıkartıp lens taktığım günden beri artık hayatı sallamaya başladım. Kızlar peşimdeydi. Ama hiçbirine yüz vermedim. Çekingenleştim iyice.
Ekrem'e güvendim hep. Onsuz yapamayacağımı ve kızlardan nefret ettiğimi düşündüm... Öyle miydi gerçekten?

HEPSİNİN AŞK HAKKINDA ACI VE KÖTÜ ANILARI VAR. NASIL BULUŞABİLİRLER Kİ?! OKUYUN VE GÖRÜN DİYORUM İLK BÖLÜMÜ...

1. Bölüm --- Seni Affetmiyorum!

Ekrem ve Cenker o sabah yürüyüşe çıkmışlardı ki; sokağın ortasında iki kız ve bir oğlanın kavga ettiğini gördüler. Bunlar Sevil, Ayçin ve Ozan'dan başkası değildi.
Sevil: Peşimi bırak artık, yeter!
Ayçin: Evet Ozan, bu kadar oyun fazla. Bu iş burada bitmiştir!
Ozan: Hayır bayanlar, hayır. O kadar kolay değil. Özlem'i seviyorum ve ondan asla vazgeçmeyeceğim anlıyor musunuz? Şimdi bana hemen Özlem'i bulun!
Sevil: Biz Özlem'le uzun zamandır görüşmüyoruz ve onunla arkadaş değiliz.
Ozan: Öyle mi Sevil hanım? Peki, öyleyse bunu sen istedin. Good bay Ayçin!

Ozan, Sevil'i kolundan tuttuğu gibi sürüklemeye başladı. Sevil ve Ayçin Ozan'ı engellemeye çalışıyorlardı. Ama bir erkek eli değmesi lazımdı ;)

Cenker: Noluyo lan orda...
Ekrem: Yürü olum yürü!

-----------------------------------------------------------------------

Ekrem: Bırak lan kızı!
Ozan: Sen kimsin be!
Cenker: Sanane! Hemen bırakmazsan polis çağırırım.
Ozan: Nah çağırırsın..
Ekrem: Hemen bırakmazsan çok kötü olur!
Ozan: Ne olurmuş?
Ekrem: İşte bu!

Ekrem Ozan'ı tuttuğu gibi kafa attı ve Cenker'le birlikte girişmeye başladılar. Ozan;
Yine geleceğim! diye bağırarak gitti...
Ekrem'le Cenker'se nefes nefeseydiler.

Ekrem: İyi misiniz? A, ismin Sevil galiba? Bir şey yaptı mı?!
Sevil: Yok, sağol... Gidelim Ayçin!
Cenker: İyisiniz değil mi?
Ayçin: Evet, teşekkürler...

Ekrem ve Cenker kızların arkasından bakakaldılar. Hayır ya, hayır! Onlar aşık değillerdi ve olamazlardı zaten. İmkansızdı bu. Öyle miydi? Hem zaten bir daha nerede görüşebileceklerdi ki !!!!!!

Süper olmuşşş...

çok güzel olmuş devamını bekliyorum =)

çok güzel devam lütfennnn

güzelmiş..

dwm cnm

dewaam

Teşekkürler =)
Devam ediyorum...

2. Bölüm = Rastlantı

Sevil: Hadi Ayçin kalkkkkkkk!!
Ayçin: Anne !! 1 dk daha...
Sevil: Ayçiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin!
Ayçin: Öff... Ne var Sevil? Süper bi rüya görüyodm!
Sevil: Kalksana kızım ya!
Ayçin: İyide bugün haftasonu!
Sevil: Evet, bugn haftasonu ve ben kahvaltıyı dşarda yapmak istiyrmm !
Ayçin: Hay yarabbim.. Tamam! Tamam!

Sonunda Ayçin (güç bela da olsa) hazırlanır ve Sevil'le birlikte kafeye giderler. Orada bilin bakalım kimleri gördüler! Ekrem ve Cenker !

Cenker: Bak yine o kızlar geldi..
Ekrem: Hangi kızlar?
Cenker: Sapığın elinden kurtardığımız kızlar.
Ekrem: İyi kızlara benziyorlar, gidip bi meraba diyebiliriz...
Cenker: Abi, aşk ?
Ekrem: Yok artık! Hadi gidelm...

**********************************************************************

Ekrem: Meraba. Yine karşılaştık. Bu kez sizinle tanışmak istiyorduk da...
Sevil: Oturabilirsiniz o zaman. Ben Sevil, bu da kardeşm Ayçin.
Ekrem: Aaa.. Ne tesadüf bzde kardeşz ben Ekrem ve buda Cenker...
Ayçin: Memnun oldm.
Cenker: Bzde..

Uzun süre konuşurlar ve birbirlerinin kızlar&erkekler hakkındaki düşüncelerini öğrenirler. Bundan sonra artık birbirlerini daha iyi tanımaya başlamışlardır. Sonunda kızlar giderler ve erkekler konuşmaya başlarlar.

Ekrem: İyi kızlar dimi?
Cenker: Evet, öyle. Ama erkeklr hakkında düşündkleri bni epey etkiledi.
Ekrem: Doğru.. Kızlara bakış açım değişti resmen. Demek sadece biz değilmişz kazık yiyen.
Cenker: Haklısn kardeşm..
Ekrem: Abi biz aşıkmı oluyorz =?
Cenker: Yok artık !!!!!!!!!!!
Ekrem: Olamazmı? Onca yaşanan olaydan sonra imkansız gibi geliyo haklısn.
Ama, düşünsene... Onlara aşık olabiliriz !
Cenker: Ayçin vardıya Ayçin.. O çok sempatikti aslında, farklı gibiydi biraz.
Ekrem: Bna da Sevil öyle geldi... Asi gibi biraz, bakışları, davranışları, sözleri... Ama çok gzel !!!!!!!!!!!!
Cenker: Evt abi. Haklısn. Sanırm gerçekten aşığız..
Ekrem: Onca yıldan sonra...
Oooof of!

KIZLAR DA EKREMLE CENKERE AŞIKMI? Bİ DAHA NEREDE KARŞILAŞABİLİRLER? SEVGİLİ Mİ OLACAKLAR? YORUMLARDAN SONRA EN KISA ZAMANDA...

Süper olmuşşş...

çok güzel olmuş cnm devamını bekliyorum =) =)