Merhaba. Mükemmel bir senaryo, mükemmel bir kurgu olmuş. Bi solukta okudum :D Konuları işleyişin harika gerçekten. Cümlelerini çok beğendim özellikle, çok akıcı gidiyor. :D Herkesin farklı bir hikayesi olması çok güzel. İşlenecek birden fazla güzel konu var. Devamını merakla bekliyorum. Ellerine sağlık :D
Fener'im♥
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 73
Rep gücü : 73
Kayıt tarihi : 20/12/10
Nerden : Almanya
Kişisel İleti : Yeni Askim Zayn<3' ;)
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ~ ♥ Yepyeni Bir Aşk Hikayesi ♥ ~ (Final Bölümü Sayfa 116) Çarş. Ara. 22, 2010 6:20 am
Yanaklarından çenesine doğru yol çizen göz yaşlarını silmek için hiç bir hamlede bulunmadı Sevil.Bu iki kelimeyi rüyalarında,Ekrem’den defalarca duymuştu.Şimdi ise Ekrem karşısına geçmiş sanki onunla alay eder gibi defalarca tekrarlıyordu aynı kelimeleri.Seviyorum diyordu..Çok diye ekliyordu sonra.
Olabilir miydi?Ekrem’de ona karşı boş değil miydi yani?Peki o zaman bütün bu yaptıkları ne anlama geliyordu?Ekrem’in kendini saran kollarının baskısı gittikçe artıyordu.Sevil’in ona sarılmaya cesareti yoktu.Ya bunlar da oyunun bir parçasıysa?
İkilemde kalmıştı.Kalbinin ne söylediği belliydi.Kalbi,Ekrem’i ilk gördüğünden beri,her seferinde onun adını fısıldayarak atıyordu.Bunu onunla sevgili(!)olduktan sonra daha iyi anlamıştı.
Öte yandan beynin de ki soruların cevaplarını almadığı sürece rahatlayamayacaktı.
Güçlükle,kendini Ekrem’in kollarından sıyırdı.Onun şaşkın bakışlarına aldırmayarak bir iki adım geriledi.
''İlk önce ben.''son kelimeyi üstüne basarak söylemişti.''bazı cevaplar istiyorum.''
Sevil'e,onu anlayan gözlerle baktı Ekrem.İçkiyi biraz fazla kaçırdıysa da kendisindeydi.Ve onun kafasını karıştıran noktaları görebiliyordu.'Salak kafam' diye geçirdi içinden.'Neden en baştan bunu yapmadım ki?'
''En başta,neden beni seninle sevgili olmaya zorladın.''
Ekrem bu soruları yanıtlamak istemiyordu.Çünkü verebilecek hiç bir cevabı yoktu!Ama artık bunlardan kaçamayacağının da bilincindeydi.
''Bütün sorularını cevaplayacağım.Ama ilk önce başka bir yere gidelim.En azından suyun olmadığı bir yere.''
Sevil yağmurun hala devam ettiğini hissetmemişti bile.Yine de Ekrem’in söyledikleri mantıklıydı.Ve onu izleyerek arabaya doğru yol aldı...
***
Ekrem arabayı sahil yolunun üzerinde durdurmuştu.Oraya geleli neredeyse 10 dakika geçmişti fakat ikisinin de konuşmaya niyeti yok gibiydi.Sonunda sesizliğe dayanamayan Sevil oldu.
''Konuşmayacak mısın?''
''Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum.''
Bunları söylerken başının yasladığı direksiyondan kaldırmış,boş bakışlarla Sevil’i süzüyordu.Sırılsıklam olmuşlardı.Sevil’in saçlarından sular damlıyordu.Üstelik hırkası açılmış ve güzel vücudu ortaya çıkmıştı.Ekrem ne yaptığını fark edince kendini hemen toparladı.
''İlk önce sorduğum sorunun cevabını istiyorum.''
''Pekala.Aslında tam bir sebebi yok.Sadece..Sadece seninle sevgili olmak istedim.Ama gelipte bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemedim.Sonra senin beni sevdiğini düşünüyordum.''Bunu söylerken Sevil’e anlamlı bir bakış attı.''Yaptıklarımın mantıksızlığının bende sonradan farkına vardım.Seni tehdit etmemeli,ya da seni zorlamamalıydım.Ama diyorum ya ben ne yaptığımı bilmiyordum sanırım.Belki de senin bana vereceğin hayır cevabını kaldıramayacağım için böyle bir yol buldum.Bilemiyorum..''
''Sen ciddi misin?''
''Evet.''dedi Ekrem kararlılıkla.
Sevil,duyduklarından sonra daha fazla dayanamamış kahkaha atmaya başlamıştı.Bu söyledikleri,hayallerinde ki sözlerdi.Yani gerçek olması ve Ekrem’in söylemesi imkansızdı!
''Neden gülüyorsun?''
Ekrem belli etmek istemesede bu kadar ciddi olduğu bir konuda Sevil’in gülmesine bozulmuştu.Biliyordu,söyledikleri mantıksızdı ama yine de anlamaya çalışamaz mıydı yani?Bu kadar zor muydu?
''Hiç.''
''Bana inanmıyorsun değil mi?''
''Hayır.''
Tek kelimelik sert bir cevap.Her şeye nokta koyulmuş gibi gözüksede her şeyin başlangıcı olacaktı.
''İnanmalısın.''
''Bunun için hiç bir sebebim yok.''dedi Sevil.Çaresizdi çünkü güvenemiyordu.
''O zaman sana ne kadar ciddi olduğumu kanıtlamam için bana bir fırsat ver.''
Ekrem şu an söyleyeceklerine,az önce karar vermişti.Belki de hayatının en doğru kararıydı..Peki ya aradığı ışığı bulamazsa?
''Ne gibi?''
Ekrem gözlerini kapatıp,derin bir nefes aldı.Ve gözlerini açmadan fısıldadı.
''Evlen benimle!''
''Ne?''
***
Elinde kalem ne yazsam diye düşünüyordu Zeynep.Edebiyat öğretmenleri her hangi konuda bir yazı yazın demişti.Ne olacağının önemi olmadığını söylemeyi de ihmal etmemişti elbette.Sonra da o yazıyı ne yapmak içlerinden geliyorsa öyle yapın demişti.O zaman her konuda yazabilirdi.Aşk'ı seçti..Son günler de kendini kaptırdığı o duyguyu...Belki de yazsa hissetiklerini içinden akıp giderdi aşk..Bir daha da bulmazdı onu.Yazısına başladı.
Aşk;
Hiç bir insan aşkın tanımını yapamazdı.Kimine göre delice özlemekti aşk,kimine göre ise onun yanında mutlu ve huzurlu olmak.
Bana göre aşk neydi?Bilmiyordum.Çoğu zaman okuduğum roman karakterlerine aşıktım.Bazense izlediğim dizide ki yakışıklı baş karaktere.Aşkın somut bir yüzü yoktu benim için.
Sonra onu tanıdım.Tanıdım da denemez aslında.İlk gördüğüm de içimde ki his onun benim için önemli olacağını söylemişti.Her zaman yanılan ön sezim,bu sefer kusursuz çalışmıştı.
O ise o kadar soğuktu ki..Kendine başka bir dünya kurmuştu sanki ve orada yaşıyordu.Bana sadece onu,uzaktan izlemek kalıyordu.Onu sevmemin sebebi neydi?Ya da aşk bir sebep ister miydi?
Sadece sorular vardı.Her sorunun bir cevabı olmalıydı.Ama eğer konu aşksa ve bu aşk size imkansız geliyorsa cevaplar bir bulutun arkasına saklanırdı.Bir kuş olup uçman ve orada ki cevapları öğrenmen ise imkansızdı.
Şimdi düşünüyorum da benim için imkansız olan bir şey yoktu.Gidip,onunla konuşabilirdim.Beni tek durduran lanet olası gururum ve eğer o bana red cevabı verirse bir daha bu kırığı onaramayacak olan kalbim de ki acıyı görmezden gelemeyecek olmamdı.
Belki de tüm bunlar bir saçmalıktı ve aşk sadece saçmalamaktan ibaretti.Kim bilir? Yazdığı şeyleri tekrar okuduktan sonra kağıdı yırtıp attı.Cihan’ı özlemeye başlamıştı.Ama onu o kadar az görmüştü ki..Kendini yarım hissediyordu.
Çıldırıyordu ve aşık olmuştu!
***
''Senin olmak istiyorum..Her şeyimle.''Sonra devam etti.''Senin de benim.Biliyorum ne saçmalıyor bu adam diye düşünüyorsun ama öyle işte..Lütfen Sevil.Bu benim için önemli.Kafanı karıştırıyorum belki ama düşünürken lütfen benim sana olan hislerimi unutma olur mu?''
Sevil’in dudağına bir öpücük kondurdu ve onu düşünceleriyle baş başa bırakarak,arabasına atlayıp Cenker’in evinin yolunu tuttu.Bugün Cenker onu dinlemek zorundaydı!
***
''Beni özlediğini biliyorum ama daha iki saat bile anca oldu Ekrem.''dedi alayla Cenker.Kuzeninin bu aşık halleri onu çok eğlendiriyordu.
''Cihan yok mu?''dedi Ekrem onun söylediklerini duymamış gibi yaparak.
''Odasına çıktı.''
Kuzeninin kendisini duymazdan gelmesini haklı buluyordu Cenker.
''Sen başlamadan önce.''diyerek iç geçirdi.''İlk önce benim bir şey söylemem lazım.''
''Seni dinliyorum.''
Cenker çok düşünmüştü.Ve Ayçin’i bulacaktı.Artık kaçamazdı.Eğer kendisini unuttuysa da artık bununla yüzleşmeliydi.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ~ ♥ Yepyeni Bir Aşk Hikayesi ♥ ~ (Final Bölümü Sayfa 116) 
