Ekrem gözlerine baktı umutla…Sevil birden sarılıverdi Ekrem’in boynuna.
Sevil : Ne olur beni bırakma…
Ekrem zaferin verdiği mutlulukla gülümsedi : ‘’Söz sevgilim bırakmayacağım.’’ Dedi ve daha sıkı sarıldılar birbirlerine.
…
Ekrem ve Sevil el ele sahilde yürüyorlardı.
Sevil : Ekrem pamuk şeker alalım mı? Ekrem : Ama ben pamuk şeker sevmem ki… Sevil : Olsun bana alalım.
Sevil böyle söylerken bir yandan da çekiştirdi Ekrem’i elinden tutarak.
Ekrem ;’’Bir tane pamuk şeker alabilir miyiz?’’ dedi Sevilin saçından öperken. Gülümsedi Sevil’in çocukça haline.Sevil hemen kaptı elinden pamuk şekeri.Pamuk şekerden ısırırken Ekrem’de dayanamayıp kenarından kopardı birazcık.
Sevil;’’Hani sevmezdin?’’ dedi ve gülerek pamuk şekeri kendi tarafına çekti.
Ekrem : Sen yerken benim de canım çekti napyım…O kadar güzel yiyorsun ki…
Sevil kıkırdadı.Pamuk şekeri Ekrem’e uzattı.Ekrem şekerden biraz ağzına attı.Yüzünü önce buruşturdu,sonra gülümsedi Sevil’e : ‘’Mmmm…Harikaymış.Versene biraz daha…’’
Sevil : Ya banane!Git kendine de al o zaman… Ekrem : Ama ben senin elinden yerken sevdim bu şekeri.
Sevil güldü ve uzattı pamuk şekeri.Ekrem daha sıkı sarıldı Sevil’e.Sevil de bir eli Ekrem’in belinde,diğer elinde şekerle yürüdü Ekrem’in yanında.
…
Ekrem eve geldiğinde Firdevs çıktı karşısına.Gülümsedi oğluna : ‘’Hoş geldin.Durumlar ne alemde bakalım?’’
Ekrem : Senin bu yakışıklı oğluna hangi kız hayır diyebilir ki Firdevs sultan?(Güldü.)
Firdevs sırıttı en sinsi yüz ifadesiyle : ‘’Oh benim güzel oğlum…Sana güveniyordum zaten.’’
Sarıldı oğluna.Annesine sarılırken Ekrem de sırıtıyordu mavi gözleriyle.
…
Sevil eline kahvesini alıp bilgisayrın başına oturdu.Haberleri okumaya başlayacaktı ki kapı çaldı.Koşarak kapıyı açtı.Ayçin ve Cenker gelmişlerdi.Gülümsedi.Ayçin ve Cenker ilk kez Sevil’in yüzünde gerçek bir gülümseme gördükleri için şaşırdılar.Ayçin kocaman açtı gözlerini : ‘’Seviiil!’’
Cenker Sevil’in yanına gidip elini tuttu ve elini,Sevil’in alnına koydu.Ayçin’e baktı : ‘’Ateşi yok.’’
Ayçin;’’Şaka yapıyorsun değil mi?’’ dedi gözlerini hayretle açarak.
Sevil : Sence öyle bir halim mi var?
Cenker elindeki ekmekten bir lokma daha ağzına götürürken : ‘’Ne şakası…Ben şaşırmadım.Bekliyordum açıkçası, yalnız o çocuğu bir yerden tanıyorum ben ama nereden?’’ dedi ve ekmeği ağzına atıp kafasını karıştırdı,hatırlamaya çalışarak.Ve yuttu ekmeği çabucak.
Sevil kıkırdadı.
Ayçin : Neşen pek yerinde,ama ben söylüyorum çok bağlanma Sevil. Sevil : Aman Ayçin ya hevesimi kursağımda bırakma bir kere ne olur… Ayçin : Aman iyi tamam!Sonra gelip omuzumda ağlama yeter ki…
Sevil üzgünce baktı.
Ayçin : Ya tamam,özür dilerim.
Sevil gülümsedi. ‘’Çok seviyorum ben seni ya!’’ dedi ve sıkıca sarıldırlar birbirlerine.
Cenker bu arada yemek yemekle meşguldü.Ayçin de Sevil de koca ekmeği ağzına atmaya çalışan Cenker’e bakıp gülmeye başladılar. …
Ekrem telefonu evirip çevirdi bir süre…Sonra Sevil’i aradı: ‘’Canım…’’
Sevil : Canım… Ekrem : Ne yapıyorsun?(Bı sırada elindeki çerçeveye bakıyordu.) Sevil : Şimdi uyuyacaktım. Ekrem : Yorulmuş mu benim meleğim?(Bunu söylerken en tatlı sesini kullanmış ve gülümsemişti Ekrem.)
Sevil bir kez daha heyecanlandı. Derin bir nefes aldı.Pencereye doğru yürüdü. Pencereyi açarak derin derin nefes almaya başladı.
Ekrem : İyi misin canım?(Ekrem bu soruyu sorarken,elinde olmadan paniklediğini fark etti.Çerçeveyi bile bıraktı panikle.)
Sevil sakinleşti ve : ‘’İyiyim canım. Sonra konuşsak olur mu?’’
Ekrem : Sen gerçekten çok yoruldun herhâlde?(Güldü.) Sevil : Evet canım biraz yorgunum.(Bunları söylerken sesi tedirgindi.) Ekrem : Tamam o zaman…Seni seviyorum.
Sevil güldü : ‘’Ben de...’’
Ekrem : Sen de ne?
Sevil utanarak : ‘’Ben de seni seviyorum.’’ deyip kapattı telefonu.
Ekrem güldü : ‘’Demiştim bana dayanamazsın diye…’’
Birden gülümsemesi durdu.Yüzü ciddi bir hale büründü.Tek kaşını kaldırıp çerçeveye baktı.Sevil’le ikisi vardı çerçevedeki resimde.O anı hatırladı :
‘’Fotoğrafınızı çekelim bayım.’’
Ekrem güldü : ‘’Bayım mı?O ne ya…Avrupa ülkelerindeki gibi…’’ dedi Sevil’in kulağına.Sevil de Ekrem’e bakıp güldü : ‘’Şişşt…Duyacak.Çok ayıp…’’
Ekrem : Çekin bayım…
Sevil güldü.Ekrem Sevil’e sarıldı sıkıca ve tam ona bakarken,fotoğrafçı flaşı patlattı.
Ekrem çerçeveyi yerine bıraktı : ‘’Napıyorum ben ya!’’ diye söylendi ve başını yastıa koyup,ellerini başının altında birleştirdi.Gözlerini kapattı.
…
Sevil telefonu yerine bıraktı.Hala nefes alıp vermeye devam ediyordu.Birden dengesini kaybedip,düşmemek için masaya tutundu.Masanın üzerindeki çerçeve yere düşüp çatladı.Resme baktı.Ekrem’le ikisinin resmine.Çerçeveyi eline alıp masanın üzerine bıraktı ve yavaş yavaş yatağına yattı.Başını yastığa koyup bir süre bekledi.Daha iyiydi şimdi.Gözlerini yumdu.Ekrem’i düşündü.
…
Sabah güneşi yüzüne vurmuştu Ekrem’in.Tek gözünü açtı ama tek gözünü güneşin ışıltısından açamadı.Yüzünü çevirdi güneşin aksi yönüne.Esnedi ve kalktı yataktan.Tam kapıyı açacaktı ki,annesi önce davrandı.Elinde tepsiyle gülümseyerek girdi Ekrem’in odasına.Ekrem tepsiye baktı;yumurta,salam,kaşar peyniri,çay,portakal suyu,haşlanmış yumurta,tere yağı,bal…Hepsi vardı.Annesine güldü : ‘’Anne?Hayırdır?’’
Firdevs gülümsedi : ‘’Sana ellerimle hazırladım oğluşum…Ye ki daha da çalışsın kafan.Güçlü ol,dinamik ol…’’
Ekrem’in gülen yüzü düştü : ‘’He şimdi anlaşıldı senin derdin…’’
Firdevs bir anda sertçe karşısında dikilen Ekrem’e baktı : ‘’Ben senin için…’’
Ekrem eliyle yavaşça itekleyerek dışarı çıkardı annesini ve kapıyı kapatıp,yaslandı.Bir süre boş boş baktı odasındaki güneşe.
…
Sevil çayından bir yudum daha alıp Ekrem’i aradı : ‘’Günaydın…’’
Ekrem gülümsedi : ‘’Günaydın…Öyle bir zamanda aradın ki…Sesini duyunca kendime geldim.’’
Sevil : Nasıl bir zamanda aradım?Kötü bir şey mi oldu? Ekrem : Boşver canım.Uzun hikaye…Bugün sana süprizim var.Hazırlan!Buna kalbin dayanmayabilir. Sevil : Neymiş? Ekrem : Dedim ya…Sürpriz.
…
Ekrem Sevil’in gözlerini elleriyle kapatarak yürüyordu.
Sevil : Aşkım yavaş, çok hızlı gidiyorsun.Zaten gözlerim kapalı… Ekrem;’’Ya aşkım sürprizimi bozma.’’ Dedi Sevil’in gözlerini kapatırken.Sevil’in düşmemesi için denge oyunu oynuyordu resmen.Bir ara sevil tam düşecekken,Ekrem belinden tuttu ve kendine çekti.Rüzgârla birlikte Sevil’in saçları Ekrem’in yüzüne doğru savruldu. Ekrem bir an bu anın etkisinden kurtulamadı. Sevil’in bebeksi kokusuna alışmıştı.Sevil gözlerini hayretle açtı.
Sevil : İnanmıyorum ya!Nereden bildin burayı çok sevdiğimi?
Ekrem ;’’Eee Ayçin sağolsun..’’ dedi. Gülümsemesini yüzüne yerleştirirken. Aynı zamanda Sevil’in bu şaşkın halini izliyordu.Sonra gülümseyerek;’’Eee burada böyle dikilmeye devam mı edeceğiz?’’ dedi. Bir masa gösterdi eliyle. Sevil ile o tarafa doğru yürümeye başladılar.O sırada müzik değişti ve tango müziği çalmaya başladı.
Ekrem : Hiç oturmayalım istersen… Ekrem bir yandan da dedikleri için pişman oluyordu.
Sevil : Oturmayıp ne yapacağız?
Kararsız bir şekilde baktı Ekrem’e.
Ekrem : Dans… Sevil : Dans mı? Delirdin mi sen ben bilmem tango yapmayı. Ekrem;’’Bir şey olmaz.’’ diyerek çekiştirdi Sevil’i.Başına gelecekleri bilse arkasına bakmadan kaçardı ama kalbi geri geri gidiyordu.Sevil sağ elini Ekrem’in eli ile birleştirdi zarifçe.Bedenleri birbirine yapışmıştı sanki. Ekrem ayağını nereye atıyorsa Sevil’de aynı yöne atıyordu.
Ekrem : Sadece gözlerime bak,ayaklarına bakma bana güven.
Sevil güldü: ‘’Yapamam.’’
Ekrem; ‘’Sen hiç öğrenmedin mi birisine güvenmeyi?’’ dedi usulca. Durdular bir süre.Sonra Ekremm yeniden;’’O zaman danstan önce yapmamız gereken bir şey var.’’ dedi elini havaya kaldırarak.
Sevil : Ne?
Ekrem gülümsedi.
…
Sevil : Ya Ekrem Allah aşkına ne yapıyoruz biz ya? Ekrem : Beni mi kıracaksın? Sevil : Dansımız sadece 5 dakika sürecek bunun için mi 1 saatlik çalışma. Ekrem : Şimdi Sevil hanım kendini yavaşça geriye doğru atıyorsun ve ben seni tutuyorum. Sevil : Ne? Delirdin herhalde? Ekrem : Küseceğim ama bak…(Dudaklarını büzmüştü Ekrem.) Sevil : Aman iyi tamam… Sevil kendini bırakırken gözlerini kapattı ve bir anda bıraktı kendini. Ekrem’in kollarına.Ekrem kollarındaki Sevil’e baktı.Gözleri kapalıydı.Ne kadar da güzeldi…Yavaşça yüzünü yaklaştırdı.Birden geri çekilip Sevil’i kollarından bıraktı.Sevil gülümseyerek açtı gözlerini.Ekrem kendine sinirlenmişti,dişlerinin arasından konuşmaya başladı : ‘’Ne yapıyorum ben ya.’’
Sevil : Bir şey mi dedin canım?
Ekrem : Canım benim acil gitmem gerekiyor.
Sevil arkasından şaşkınca baktı.Ekrem hızla uzaklaşmaktaydı.
Sevil : Ben ne yaptım ya…Çok mu kırdım onu? (Sevil söylendi ve koşar adımlarla Ekrem’in arkasından giderek Ekrem’e seslendi.) ‘’ Ekrem!’’ Sesi çaresiz çıkmıştı.
Ekrem gözlerini kapattı ve arkasını döndü.
Sevil;’’Benim yüzümden mi? ‘’ Dedi üzgün bir ifadeyle.
Ekrem şaşkınca bakıyordu.Karşısındaki bir melek olmalıydı.Hiçbir insan bu kadar saf ve güzel olamaz diye düşündü.
Sevil : Ekrem… Ekrem : Korkuttum mu seni? dedi.Sevil’e sarılarak.
Sevil iyice şaşırmıştı.
Sevil : Korkmadım. diyebildi sadece.
Ekrem sıkıca sarıldı Sevil’e ve öptü saçlarını : ‘’Özr dilerim Sevil…Hani bana demiştin ya bir gün;’’Sevdiklerimi kaybedersem’’ diye…Ya ben de seni kaybedersem…’’
Sevil’in yüzü Ekrem’in göğsündeydi.Hiçbir şey diyemedi bir an.
Ekrem : Sevil…
Ekrem bir anda Sevil’i kendine çevirdi ve gözlerine baktı: ‘’Ya kaybedersem seni?’’
Sevil : İkimiz de istemediğimiz sürece olmayacak Ekrem. Ekrem : Söz mü?Beni bırakmayacaksın hiç di mi?
Sevil Ekrem’in gözlerine aşkla baktı.Ekrem ilk kez gerçekten hissederek konuşmuştu ve Sevil’e bakarken aşk vardı gözlerinde.
Sevil : Bırakmayacağım.(Sarıldı Ekrem’e.)
Bir süre öylece kaldılar.Ekrem aşık olmuştu Sevil’e.Bir anda hem de…Doğru mu yapıyordu?Bu aşk devam edebilecek miydi darbe almadan?Bunları düşündükçe daha da sıkı sarıldı Sevil’e.Yavaşça yüzünü Sevil’i n yüzüne yaklaştırıp,bebeksi kokusunu içine çekti.Gözlerini kapattı ikisi de ve Ekrem o an Sevil’in sıcacık dudaklarını dudaklarında hissetti.Dudaktan kalbe giden yol olmalıydı bu…
4. BÖLÜMÜN SONU
perikız
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 733
Rep gücü : 730
Kayıt tarihi : 11/10/10
Nerden : bulamayacağın bir yerden
Kişisel İleti : ÖlÜm ÖnCeSi BiR yOrGuNlUk VaR gÖzLeRiMdE...GöLgEm BiLe BoĞmAk İçİn FıRsAt KoLlUyOr....
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 3:16 am
Sevil : Dans mı? Delirdin mi sen ben bilmem tango yapmayı. Ekrem;’’Bir şey olmaz.’’ diyerek çekiştirdi Sevil’i.Başına gelecekleri bilse arkasına bakmadan kaçardı ama kalbi geri geri gidiyordu.Sevil sağ elini Ekrem’in eli ile birleştirdi zarifçe.Bedenleri birbirine yapışmıştı sanki. Ekrem ayağını nereye atıyorsa Sevil’de aynı yöne atıyordu.
Ekrem : Sadece gözlerime bak,ayaklarına bakma bana güven.
Sevil güldü:
ne romantikk (:
gercekten cok guzel.
~Hande~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 3800
Rep gücü : 3621
Kayıt tarihi : 05/11/10
Nerden : İzmir
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 3:48 am
Sevil;’’Benim yüzümden mi? ‘’ Dedi üzgün bir ifadeyle.
Ekrem şaşkınca bakıyordu.Karşısındaki bir melek olmalıydı.Hiçbir insan bu kadar saf ve güzel olamaz diye düşündü.
Sevil : Ekrem… Ekrem : Korkuttum mu seni? dedi.Sevil’e sarılarak.
Sevil iyice şaşırmıştı.
Sevil : Korkmadım. diyebildi sadece.
Ekrem sıkıca sarıldı Sevil’e ve öptü saçlarını : ‘’Özr dilerim Sevil…Hani bana demiştin ya bir gün;’’Sevdiklerimi kaybedersem’’ diye…Ya ben de seni kaybedersem…’’
Sevil’in yüzü Ekrem’in göğsündeydi.Hiçbir şey diyemedi bir an.
Ekrem : Sevil…
Ekrem bir anda Sevil’i kendine çevirdi ve gözlerine baktı: ‘’Ya kaybedersem seni?’’
Sevil : İkimiz de istemediğimiz sürece olmayacak Ekrem. Ekrem : Söz mü?Beni bırakmayacaksın hiç di mi?
Sevil Ekrem’in gözlerine aşkla baktı.Ekrem ilk kez gerçekten hissederek konuşmuştu ve Sevil’e bakarken aşk vardı gözlerinde.
Sevil : Bırakmayacağım.(Sarıldı Ekrem’e.)
Bir süre öylece kaldılar.Ekrem aşık olmuştu Sevil’e.Bir anda hem de…Doğru mu yapıyordu?Bu aşk devam edebilecek miydi darbe almadan?Bunları düşündükçe daha da sıkı sarıldı Sevil’e.Yavaşça yüzünü Sevil’i n yüzüne yaklaştırıp,bebeksi kokusunu içine çekti.Gözlerini kapattı ikisi de ve Ekrem o an Sevil’in sıcacık dudaklarını dudaklarında hissetti.Dudaktan kalbe giden yol olmalıydı bu…
bayıldım!! harika olmuş canım çok beğendim bence ileride ekrem kendini iyice kaptırıcak sevile ama firdevs ekremin durumunu öğrenecek kızıcak bağrıcak çağrıcak ekrem firdevse karşı gelcek ama vidan azabı çekip seivle anlatıcak herşeyi tabii sevil öğrenince ekremden ayrılıcak ekremde herşeye yeniden başlıcak ve tekrar birleşecekler tahminim bu süpersiniz devam
[...C€R€N...]
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1444
Rep gücü : 1438
Kayıt tarihi : 29/08/10
Nerden : ank.
Kişisel İleti : KırıLacak ßir KaLp Daha kaLmaDı ßεnDε.. Sana Son ßir tavSiyε ; [ VεdaLar Soğuk oLur... Sıkı qiyin , üŞütMε..! ]
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 6:46 am
Ekrem eve geç gelmişti.Kapıyı ses yapmadan kapatmak istedi,ama başarılı olamadı.Annesi yatağından kalkıp aşağıya gelmişti: ‘’Oğlum?’’
Ekrem soğuk bir şekilde: ‘’Anne!’’ dedi.
Firdevs : Bana bak,sen niye geç geldin bu kadar?Sakın bu kıza aşık olayım deme!Yoksa üzülürsün. Ekrem : Yeter anne!Bu kız sana ne yaptı?Sırf annesi ile babam evlendi diye bu öfken.Sevil’in hiçbir suçu yok bu işte!ikincisi Sevil’in annesi de suçsuz,çünkü onlar evlendiğinde hatta tanıştığında siz babamla boşanmıştınız.
Bunları söyledikten sonra sinirle kendini dışarıya attı Ekrem.Firdevs Ekrem’in bu tavrına şaşırmıştı. Ekrem sinirle söylendi karanlığın içinde,buz gibi sokakta: “Ben neye bulaştım böyle?Keşke hiç başlamasaydım bu oyuna. Keşke hiç aşık olmasaydım sana.”
…
Sevil yatakta bir sağa döndü,bir sola döndü.Derin bir nefes aldı ve kalktı.Pencerenin önüne gidip dışarıya baktı.Kar atıştırmaya başlamıştı.Gülümsedi.Küçüklükten beri karı çok severdi.Perdeyi çekti ve eline bir fincan kahve alıp bilgisayarın başına geçti.Sayfalara göz attı.Bilgisayarı kapattı.Koltuğa oturdu bu defa.Kumandayı aldı eline ve kanalları dolaşmaya başladı.Gece gece hep aynı şeyler…Ya korku filmi,ya da Spor yorumları veyahut miadı dolmuş diziler…Kapattı televizyonu.Kumandayı fırlattı.Kanepeye uzandı.Gözlerini kapattı.Kapı sesiyle sıçradı ve gözlerini açtı.Korkmuştu.Saat gece yarısını çoktan geçmişti.Kimdi ki şimdi bu gelen?Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledi.Kapının deliğinden baktı.Ve kapıyı endişeyle açtı : ‘’Ekrem?’’
Ekrem sırıttı : ‘’Seni özledim,geldim.’’
Sevil : Yalan söyleme…Ayrılalı 1 saat bile olmadı. Ekrem : Ben seni her saniye özlüyorum.Yanındayken bile…
Sevil gülümsedi : ‘’Geç içeri,üşümüşsün zaten.’’
Ekrem içeri girdi.Bu eve ikinci kez girişiydi.İlkinde hırsızdı ve Sevil’e hiçbir şey hissetmiyordu.Şimdiyse,Sevil’in sevgilisydi ve O’na deli gibi aşıktı.Koltuğa oturdu.Sevil hemen bir battaniye aldı ve geldi.Ekrem’in üzerine örtüp yanına oturdu : ‘’Bir şey mi oldu?’’
Ekrem bir an hiçbir şey söyleyemedi.Ne deseydi?Annesinin oyununu nasıl açıklayabilirdi?Sevil’in soran gözlerle bakışlarına maruz kalınca gülümsedi : ‘’Annemle kavga ettik.Ben de senin yanında kendimi huzurda hissettiğim için buraya geldim.’’
Sevil aşkla baktı Ekrem’in gözlerine ve başını Ekrem’in göğsüne yasladı.Gözlerini kapattı.O gece deliksiz uyudu.Ekrem ise o gece gözünü bile kırpmadı.Sadece Sevil’i izledi.Sevil’in masum güzelliğini.Ve sabah olmuştu…Ekrem gün ışığıyla birlikte uyuya kalmıştı.
Sevil en tatlı gülümsemesi ve ses tonuyla konuştu: ‘’Ekrem, sevgilim hadi uyan artık saat 8 olmuş.’’
Ekrem;’’5 dakika daha ne olur sevgilim…’’ dedi battaniyeyi başına çekerken.
Sevil güldü: ‘’Hadi ama uykucu… Ne zamandır okula gitmedim ben. Okula geç kalmak istemiyorum.’’
Ekrem;’’Hiii allah kahretsin ya!’’ deyip sıçradı birden.
Sevil irkildi: ‘’Ne oldu?’’
Ekrem : Sorma ya ben işi unuttum.
Sevil gülmeye başladı: ‘’Ne?’’
Ekrem : Kız sevgiliye gülünülür mü? Sevil : Sen işe gitmeyi unuttun öyle mi? Ekrem : Sen yanımda olunca her şeyi unutuyorum ben.
Sevil Ekrem’in üzerinden battaniyeyi çekerek;’’Yalancı!’’ dedi ve katlamaya başladı battaniyeyi.
Ekrem ‘’Yalancı’’ kelimesiyle irkildi.Sonra kendine geldi: ‘’Bu suçlarını bir kenara yazıyorum hanım efendi.’’ Dedi ve güldü.
Sevil gülerek : ‘’ Ne yapacaksın?Hapse mi atacaksın beni?’’ dedi.
Ekrem : Yok canım özel cezalar alacaksın. Sevil : Hımm neymiş bakalım bu cezalar? Ekrem : Mesela bu yaptıklarının cezasını akşam bana bir kek yapmakla ödeyeceksin.(Mavi gölerini açarak güldü.) Sevil yüzünü buruşturarak: ‘’Ben mi?’’ Dedi.
Ekrem : Ne o yapmayı bilmiyor musun yoksa? Sevil : Sen bana beceriksiz mi diyorsun bakayım?
Ekrem güldü ve Sevil’in burnuna bir öpücük kondurup : ‘’Çok konuştuk hanım efendi marş marş istikamet mutfak…’’ deyip eliyle işaret etti.
Sevil kıkırdadı ve Ekrem’in dudağına bir öpücük kondurdu : ‘’Akşama görüşürüz bakalım beceriksiz miyim,değil miyim… hıh!’’ dedi ve saçlarını savurup o bebeksi kokusunu yine Ekrem’e doğru fırlatıp üzerini giyinmeye gitti.
Ekrem burnunda o bebeksi kokuyla durup bekledi bir süre.Durgunlaştı.Annesini düşündü.Bu oyun oyunluktan çıkmıştı.Artık Ekrem oyun oynamıyordu.Gerçekten aşıktı Sevil’e.Annesi bunu öğrendiğinde Sevil’e zarar vermek için kendi devreye girecekti.Biliyordu…O yüzden annesine oyuna devam ettiğini söylemek zorundaydı.Sevil’in zarar görmesine izin veremezdi.Birden Sevil’in tatlı sesiyle irkildi : ‘’Ekrem!’’
Sevil gülümsedi,ama kuşkuluydu hala : ‘’Hadi çıkalım.Ben hazırım.’’
Kapıyı kapatıp çıktılar evden.Okula Ekrem bıraktı Sevil’i ve yol boyu Sevil’in sorularına cevap vermek dışında hiç konuşmadı.Sevil okulun önünde durup Ekrem’e baktı : ‘’Ekrem…Annenle aran düzelir merak etme.Sıkma bu kadar canını…’’
‘’Hiçbir şey bilmiyorsun Sevil.’’ Diye düşündü Ekrem ve gülümseyip yanağından öptü Sevil’i : ‘’Akşam ders çıkışında ara,almaya geleyim seni.’’
Sevil gülümsedi : ‘’Tamam.’’
Bu sırada Cenker elinde simitle Sevil’in yanına geldi : ‘’Oooo Sevil hanım okulun yolunu bulabilmişsiniz nihayet.’’
Ekrem güldü.Cenker Ekrem’e baktı ve gözlerini kıstı.Tanımaya çalışır gibiydi Ekrem’i.Ekrem Cenker’in yüzüne dikkatle bakıp,gözlerini açtı ve yutkundu. Sevil’e döndü tekrar : ‘’İyi dersler size…Ben işe geç kalıyorum aşkım.’’’ Dedi ve Sevil’i öperek hızla uzaklaştı ordan.
Cenker Ekrem’in arkasından bakakalmıştı ki Sevil koluna girdi Cenker’in : ‘’Nasıl?Çok tatlı di mi?Yakışıyor muyuz?’’
Cenker Sevil’e baktı : ‘’Sevil be…Bu adamı valla tanıyorum ben bir yerden…’’
Sevil : Hadi yürü derse geç kalmayalım.Hem insanlar çift yaratılmıştır.
Cenker simidinden ıssırıp kolundaki Sevil’e de uzattı : ‘’Yer misin?’’
Sevil gülerek bir parça kopardı simitten ve gülerek okula doğru yürüdüler.
…
Okuldan sonra Cenker ve Sevil çıkarlar.
Cenker : Ne dersti ama… Sevil : Resmen uyudum.
Cenker güler : ‘’Biz bugün Ayçin’le yemeğe gidiyoruz,gelsene…’’
Sevil : Çok isterdim şekerim,ama bizim Ekrem’le başka planımız var.Başka zaman…Siz baş başa takılın. Cenker : Tamam ama söz verdin bak…Ekmek yok bir daha. Sevil : Tamam.Ayçin’e selam söyle.
Cenker gülerek el salladı ve uzaklaştı.Sevil telefonunu çıkardı.Ekrem’i aradı : ‘’Aşkım…’’
Ekrem önündeki dosyalardan başını zor kaldırdı : ‘’Aşkım…Naıyosun?’’
Sevil : Dersim bitti.Haber vereyim dedim.Buluşacaktık ya? Ekrem : Hayatım biraz işim var.Bekleyebilir misin? Sevil : Tamam o zaman ben okulun karşısındaki markete gidiyorum.Gelince ararsın. Ekrem : Tamam bitanem.Seni seviyorum. Sevil : Ben de seni seviyorum.
İkisi de gülümseyerek kapattı telefonlarını.
Sevil hızla yürüyüp markete girdi ve bir sepet alıp marketi dolaşmaya başladı. Tam köşeyi dönecekken biriyle çarpıştı.Canı yanmıştı.Sinirle bağırdı : ‘’Yuh!Önüne baksana...’’ Oğlan Sevil’e bakıp gülümsedi ve gözlerini açtı kocaman: ‘’Sevil!’’ dedi mutlulukla.
Sevil oğlanın yüzüne baktı gözlerini kısarak ve yavaş yavaş şaşkın bir gülümseme yerleşti yüzüne : ‘’Cihan!’’
Cihan sırıttı : ‘’Sen nerden çıktın be?’’
Sevil : Asıl sen nerden çıkıtın?Ben hep burdaydım. Cihan : Ben de daha yeni geldim İstanbul’a.Buraya yerleşmeyi düşünüyorum da…
Sevil güldü : ‘’Çok sevindim!Ee bayağı ün saldın televizyonlarda.Görüyorum artık seni zengin iş adamı Cihan Soylu.’’ deyip kıkırdadı.
Cihan gülümsedi : ‘’Yok be kızım ya!Bakma sen onlara.Ben hala eski benim.Değişmedim.’’
Sevil : Belli oluyor. Cihan : Ama sen çok değişmişsin.Gülüyorsun!Seni en son gördüğüm zamanı hatırlıyorum da…(Duraksadı.)
Sevil’in bir anda yüzü asıldı : ‘’Cenazede…’’
Cihan da bir anda söylediğine pişman oldu.Zorla gülümsemeye çalıştı.Marketten çıktıklarında soğuk hava yüzlerine çarptı.Sevil etrafına bakındı.Ekrem’in işi uzamış olmalıydı.Rüzgar saçlarını,gözlerinin önüne doğru savurdu.Cihan güldü : ‘’Simit ister misin?’’(Simitçiyi gösterdi.)
Cihan : 10 yıl oldu. Sevil : Tam 10 yıl…(Derin derin nefes aldı.)
Cihan Sevil’e baktı : ‘’Hala şu derin derin nefes almalardan kurtulamamışsın ama.’’
Sevil : 10 yıldır böyleyim.Boğulacak gibi oluyorum bazen. Cihan : Doktora gitmedin mi hiç? Sevil : Önemli bir şey değil ki…Biliyorsun çocukken de ara sıra böyle olurdum.
Sevil’in telefonu çaldı bu sırada.Arayan Ekrem’di : ‘’Aşkım!’’
Ekrem : Nerdesin sevgilim? Sevil : Marketin yanındaki simitçideyim.Geldin mi? Ekrem : Obur prenses…Geldim ben. Sevil : Gel.Seni tanıştırmam gereken biri var. Ekrem : Kimmiş? Sevil : Sen gel…
Ekrem tüm gülümseyişiyle indi arabadan,ama Sevil ile yanındaki çocuğu görünce bozuldu bir anda yüzü düştü.Sevil Ekrem’i görünce el salladı gülerek.Ekrem onlara doğru yürüdü ve Sevil’i dudağından öptükten sonra Cihan’a isteksiz bir gülümsemeyle;’’Selam!’’ dedi.
Sevil : Aşkım geç kaldın? Ekrem : Merkezde acil bir iş çıktı.(Kaşlarını çattı.Cihan’a baktı.)Beni arkadaşınla tanıştırmayacak mısın canım?(Gülümsemeye çalıştı.) Sevil : Canım bu benim çocukluk arkadaşım Cihan,Cihan bu da sevgilim Ekrem.(Gülümsedi.)
Cihan gülümseyerek elini uzattı Ekrem’e : ‘’Merhaba.’’
Ekrem dişlerini sıkarak elini uzattı.Zorla gülümsemeye çalıştı : ‘’Memnun oldum.’’
Sevil gerginliği fark etmişti.Ekrem’e baktı çekinerek,sonra Cihan’a döndü gülümseyerek : ‘’Cihan sen de gelmek ister misin?’’ Bu sözle çılgına döndü Ekrem.Sevil’e baktı sinirle. Cihan : Svilciğim benim işlerim var.Daha sonra görüşürüz.Artık buralardayım zaten.Ayçin’i de görmek isterim bir gün.
Sevil gülümsedi : ‘’Ayçin de çok sevinecek eminim.O zaman görüşürüz snra.Ararım seni.’’
Ekrem’in kan beynine sıçramıştı adeta…Dişlerini sıkarak mırıldandı : ‘’Ararmış…’’
Ekrem sahte bir samimiyetle başını salladı : ‘’Ben de…’’
Sevil uzaklaşmakta olan Cihan’a baktı bir süre,sonra Ekrem’e döndü ve gülümseyerek elini tutarak arabaya doğru yürümeye başladı : ‘’Biz de gidip kekimizi yapalım artık.’’
Ekrem arabada yol boyu surat asmıştı.Hiç konuşmadı Sevil’le.Sevil olanları anlamıştı.Suratını asarak konuştu : ‘’Aşkım bir şey mi oldu?’’
Ekrem : Yooo…(Gözü yoldaydı.Bakmadı Sevil’e.) Sevil : Sen bana mı kızdın yoksa? Ekrem : Neden kızayım bir tanem.(Gözü hala yoldaydı,ama gülümsemeye çalıştı.) Sevil : Ne bileyim durgunlaştın... Ekrem : Yok sevgilim akşamki kekini düşünüyorum.(Sevil’e bakıp gülümsedi ve göz kırptı.) Sevil : Hımmm…Parmaklarını yiyeceksin canım emin olabilirsin.
Ekrem güldü : ‘’Açlıktan mı?’’
Sevil omzuna vurdu: ‘’Göreceğiz Ekrem bey…Beğenirsen bir dilimden fazla vermeyeceğim sana.O zaman açlıktan yiyeceksin parmaklarını.’’ dedi kollarını göğsünün altında birleştirirken.
Ekrem gülerek önüne döndü.
…
Eve geldiklerinde Ekrem mutfak masasının başına oturup Sevil’i izlemeye başladı.Sevil başına bir bant taktı ve önlüğünü üzerine geçirip,Ekrem’e baktı: ‘’Birazdan burayı mis gibi kokular kaplayacak.’’
Ekrem güldü : ‘’Göreceğiz.’’
Sevil gözlerini kısıp Ekrem’e baktı : ‘’Ya sen içeri gidip televizyon falan izlesene!Beni sinir edip kekin kötü olmasına neden olmak amacın.Provakatörsün sen.Git çabuk!’’
Ekrem kahkaha atmaya başladı : ‘’Provakatör mü?Ben mi?Keki yapamayacağını anladın bana sataşıyorsun.’’
Sevil bir yandan Ekrem’le konuşurken bir yandan da kekin kremasını hazırlamıştı.Ekrem’in bu sözlerine sinirlenip parmapğını kremaya daldırdı ve arkasına saklayarak : ‘’Ne dedin sen?’’
Ekrem : Keki yapamayacağını anlayınca bana sataşıyorsun dedim.Beğenemediniz mi Sevil hanım?
Sevil başını salladı gülümseyerek : ‘’Demek öyle Ekrem bey…Alın o zaman!’’ dedi ve elindeki kremayı Ekrem’in burnuna sürdü.Ekrem birden ayağa fırladı : ‘’Demek savaş istiyorsun Pocahontas!Al o zaman!’’ O da kremadan alıp Sevil’in yüzüne sürdü.
İkisi de kahkahalarla gülmeye başlamıştı ve nihayet kek pişmişti.Ekrem kekten bir dilim alıp yemeye başladı gülümseyerek.
Sevil : Nasıl olmuş? Ekrem : Immh ımmh çok güzel olmuş sevgilim. Sevil güldü mutlulukla ve: ‘’Ben de bakıcam…’’ dedi elini Ekrem’in kekine uzatarak.
Ekrem : Kekimi sana yar etmem.(Gülerek kendi tarafına çekip ıssırdı keki.) Sevil : Ya ver dedim sana!(Uzanmaya çalıştı keke.) Ekrem : Ya aşkım ben çok sevdim.Bak hatta yarısını yedim.
Sevil zar zor aldı bir dilim ve bir lokma attı ağzına.Yüzünü buruşturdu : ‘’Yine mi yaa!’’ dedi gözleri dolarak.
Ekrem Sevil’in yanağından öpüp: ‘’Ne oldu?’’ Sevil dudaklarını büzüp kaşlarını çatta ve Ekrem’e baktı: ‘’Deli misin sen? Yine şeker yerine tuz atmışım keke.Sen de yarısını bitirdin.’’
Ekrem gülümsedi: ‘’Senin elinden zehir olsa yerim ben.’’ dedi.
Sevil : Seni çok seviyorum ben.(Birden güldü.Keyfi yerine gelmişti.)
Ekrem sırıttı: ‘’İspatla o zaman!’’ dedi keki sehpaya bırakarak.Dudaklarını uzattı Sevil’e doğru.Sevil güldü Ekrem’in bu haline.Yavaşça yaklaştı dudaklarına ve bir öpücük kondurdu.Tam geri çekilecekken Ekrem sıkıca kavradı Sevil’i belinden ve koltuğa yatırdı.Bir süre göz göze kaldılar öylece.Yavaşça yaklaştırdı Ekrem dudaklarını Sevil’in dudaklarına.Bir süre öptükten sonra boynuna kaydı dudakları.Sevil nefesinin kesildiğini hissetti bir an.Ekrem’i iteklemeye çalışarak : ‘’Ekrem.’’ Diyebildi.
Ekrem tekrar dudaklarına yöneldi Sevil’in.Sevil bütün gücüyle itekledi Ekrem’i.Ekrem şaşırdı.Sevil nefes nefese kalmıştı.
‘’Sevil!’’
5.BÖLÜMÜN SONU
~Hande~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 3800
Rep gücü : 3621
Kayıt tarihi : 05/11/10
Nerden : İzmir
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 10:25 am
çok beğendim devamı ne zaman gelir ? Ekrem cihanı nası kıskandı ama bence sevil bir süre daha bilmesin bir oyun olduğunu ekrem aşık olsa bile öğrendiğinde inanmayabilir
sevil<3
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 972
Rep gücü : 975
Kayıt tarihi : 10/11/10
Nerden : istanbul
Kişisel İleti : ekO'm
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 10:57 am
çok beğendim devamı ne zaman gelir ? Ekrem cihanı nası kıskandı ama bence sevil bir süre daha bilmesin bir oyun olduğunu ekrem aşık olsa bile öğrendiğinde inanmayabilir
Teşekkürler canım. =)
Devamı yarın gelir.Sevil bir süre daha öğrenmeyecek zaten tatlım. ;)
dadlu_seytan
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 651
Rep gücü : 655
Kayıt tarihi : 30/09/10
Kişisel İleti : qidén qitmiştir qittiqi qün bitmiştir bén qidéni déqiL qidén béni Kaybétmiştir...!!
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) C.tesi Ocak 01, 2011 7:43 pm
Ekrem hızla Sevil’e yaklaştı : ‘’Aşkım…Aşkım iyi misin?’’
Sevil Ekrem’in yanından kalkıp pencereye koştu ve pencereyi açtı panikle.Derin derin nefes alıp vermeye başladı.Ekrem iyice korkmuştu.Bir an suçluluk duygusuna kapıldı.Sevil hala nefes alıp veriyordu.Bir süre sonra sakinleşti.Kendini Ekrem’in kollarına bıraktı : ‘’Özür dilerim.’’
Ekrem ikna olmamıştı : ‘’Hadi hazırlan hastaneye gidiyoruz.Ben böyle duramam.’’
Sevil gülümsedi ve elini Ekrem’in yanağına koyup,yanağından öptü Ekrem’i : ‘’Aşkım gerçekten iyiyim.’’
Ekrem de öptü Sevil’i.Bu sırada telefonu çaldı.Arayan Firdevs’ti.Zaten Sevil’e kafası takılmıştı Ekrem’in,Firdevs’in aradığını da görünce iyice asıldı suratı.Meşgule attı numarayı.
Sevil : Annen mi? Ekrem : Evet. Sevil : Hadi hayatım git sen.Ben de iyiyim zaten merak etme. Ekrem : Bu gece yanında kalayım. Sevil : Aşkım…Söz veriyorum bir şey olursa ararım.Hadi git.Annen merak etmesin.
Ekrem Sevil’e baktı : ‘’Sen bu kadar iyi olmak zorunda mısın?’’
Sevil gülümsedi ve öptü Ekrem’i.
Ekrem : Bir şey olursa arayacaksın söz verdin bak. Sevil : Tamam.Söz!
Ekrem istemeyerek de olsa,Sevil’i öperek aşağı indi.Arabaya binerken Sevil’in penceresine baktı.Sevil pencereden el sallayarak gülümsedi Ekrem’e.Ekrem arabaya bindi.Bu sırada Sevil nefesinin yine kesildiğini ve başının döndüğünü hissetti.Arabada kendisine bakan Ekrem’e gülümsedi zorla.Bir anda dengesini yitirdi ve tutunmaya çalışsa da düşmemek için başaramadı.Yer ayağının altından kaydı birdenbire.Sevil yere yığıldı.Düşerken de kafasını masaya çarptı.Ekrem gaza basıp hareket ettiğinde gülümseyerek yeniden baktı pencereye.Sevil yoktu.Hemen frene basıp durdu ve hızla indi arabadan.Pencereye baktı.Sevil’i görmeye çalıştı.Göremedi.Koşarak merdivenlerden çıkıp kapıyı çalmaya başladı : ‘’Sevil!’’
İçerden ses gelmiyordu.Ekrem iyice endişelenmişti : ‘’Sevil!Aşkım aç kapıyı.’’
İçerden ses gelmeyince Ekrem kapıyı kırarak girdi içeri ve direk salona koştu : ‘’Sevil!’’
Yerde başı kan içinde yatan Sevil’i görünce gözlerini kocaman açtı.Bütün vücudu uyuşmuştu sanki.Gözleri doldu.Ve haykırarak yerde yatan Sevil’i kucağına aldı : ‘’Sevil!Aşkım…Aşkım duyuor musun beni?’’
Ekrem Sevil’i arabaya bindirip,çalıştırdı arabayı.Hızla hastaneye doğru ilerlemeye başladı.Bir yandan yan koltukta gözleri kapalı duran Sevil’e bakıyordu endişeyle : ‘’Aşkım uyan nolur!’’
Diğer yandan telefonunu çıkarıp Ayçin’in numarasını buldu ve aradı : ‘’ Ayçin,Sevil… Sevil iyi değil.Nefesi daraldı.Sonra yere düşmüş,kafasını çarpmış biz hastaneye gidiyoruz.Sen gelebilir misin hemen?’’
Ayçin panikle kalktı oturduğu masadan.Hemen çantasını aldı ve Cenker’e gel işareti yapıp koşmaya başladı.Bir yandan da Ekrem’e : “Tamam,ben geliyorum.Ne olur yanından ayrılma.” Dedi panikle. …
Firdevs deliye dönmüştü evde. Kendi kendine söyleniyordu: “ Ben göstereceğim aşk ne demek size.Annesi kocamı elimden aldı, kızının da oğlumu elimden almasına izin veremem.”
Eline telefonu alıp bir numara çevirdi: ‘’Alo Pelinciğim tanıdın mı beni?’’
Pelin : Aaa Firdevs teyzeciğim.Nasılsın? Firdevs : İyiyim birtanem iyiyim de,benim sana bir işim düştü.Senden bir şey rica edeceğim. Pelin : Tabii buyrun.
…
Ekrem hastanenin önünde indi arabadan ve Sevil’i kucağına alarak koşmaya başladı.Bu sırada hemşireler sedyeyle gelmişlerdi bile. Ekrem : Aşkım…Sevgilim buradayım.Yanındayım canım. Hemşire : Buradan sonrasını gelemezsiniz beyefendi.Lütfen… Ekrem : Ya ne olur…Yalnız bırakamam onu. Hemşire : Kusura bakmayın beyefendi. Ekrem : Söz verdim ona.Yalnız bırakmayacağıma söz verdim. Sevil’i müşade odasına götürdüler.Ekrem duvara yaslanarak yere çöktü : ‘’Söz verdim ona.Yalnız bırakmayacağım seni dedim.’’
Ayçin,Cenker ve Sevil’in teyzesi koşarak girdiler hastaneye.
Ayşe : Oğlum!Durumu nasıl? Ayçin : Annecim tansiyonun var.Sen şöyle otur. Cenker : Ekrem bir şeye ihtiyaç var mı?Nasıl oldu olay? Ekrem : Of benim yüzümden!Onu evde yalnız bırakmasaydım bunlar olmayacaktı.Nefesi daraldı.Ben hastaneye gidelim dedim.Dinlemedi.Sen git ben iyiyim dedi.Keşke zorla getirseydim onu hastaneye.
Ayşe ağlamaya başladı : ‘’Güzel kızım benim…’’
Ayçin : Tamam anne…Sakin olalım.Sevil çocukluktan beri böyle biliyorsun.Bir şey olmayacak.Geçecek. Cenker : Ben birer kahve alıp geleyim.
Ve içerden doktor çıktı : ‘’Sevil hanım yakınları…’’
Ekrem kalktı heyecanla : ‘’Biziz!’’
Doktor : Hastamız gayet iyi…Oksijen verdik.Bir saat sonra götürebilirsiniz.Bazı tahliller de yaptık.Onları da alırsınız.Korkulacak bir durum yok. Ekrem : Görebilir miyiz? Doktor : Tabii…Buyrun…
Ekrem odaya girdi usulca.Ayçin ve annesi bir de Cenker dışarda beklediler.Ekrem Sevil’in ellerini tutup öptü.Sevil yavaşça gözlerini açtı.Ağzında oksijen tüpü vardı.Gözlerinden yaşlar damladı : ‘’Ekrem…’’
Ekrem mutlulukla baktı Sevil’in gözlerine.Birden gözlerinden yaşlar damladı.Bir eliyle elini tutuyordu,diğer eli Sevil’in saçlarını okşuyordu : ‘’Şişşşt…Konuşma.Yorma kendini aşkım.’’
Sevil gülümsedi.
Ekrem : İyi misin sen? Sevil : Sen yanımdasın.İyiyim tabii…
Ekrem gülümseyerek öptü Sevil’in ellerini : ‘’Çok korktum.Sana bir şey olacak diye çok korktum.Ölmek istedim bir an.’’
Sevil : Allah korusun.
Ekrem tatlı tatlı gülümseyip bir öpücük kondurdu sevdiceğinin alnına.
…
Pelin : O zaman 1 hafta sonra görüşürüz Firdevs teyzeciğim. Firdevs : Görüşürüz güzel kızıım… Firdevs zafer gülücükleri saçarak kapattı telefonu : ‘’Bakalım Pelin geldiği zaman ne yapacaksın Ekrem.’’
… Ekrem arabayı kullanmaktaydı,Cenker yan koltukta oturuyordu.Sevil,Ayçin ve annesi arka koltuktalardı.Ayşe ellerini Sevil’in yüzünde gezdirdi : ‘’Demek astım yüzündenmiş bütün bu nefes darlığı…’’
Ayçin : Ama eniştem demişti.Sevil’in bu nefes darlıklarının sebebi astım olabilir demişti.
Ekrem birden frene bastı.Babası Sevil’le bu kadar çok ilgilenmişti demekki…
Cenker : Hoopp…İyi misin? Ekrem : Pardon.
Ayşe : Neyse bu vesileyle 2 gün bir yere bırakmam seni.Bizde kalacaksın Sevil. Ayçin : Evet.Ben de bırakmam. Sevil : Ben evde kalırım. Ekrem : Sevil!Teyzende kalman en doğrusu.Aklım sende kalmasın sevgilim…
Sevil bir yandan Ayçin,bir yandan teyzesi ve diğer yandan Ekrem’in ısrarıyla teyzesinde kalmayı kabul etti.
Arabadan indiklerinde Ayşe Ekrem’e teşekkür etti.
Sevil : Ekrem…Sağol. Ekrem : Seni seviyorum.Kendine iyi bak tamam mı?Yorma sakın kendini. Sevil : Merak etme.Sen de iyi bak kendine.(Gülümsedi ve sarıldı Ekrem’e.)
Sevil el sallayarak teyzesinin evine doğru yürüdü.Ekrem o içeri girene kadar bekledi.Sonra arabaya bindi.Cenker’i de evine bırakacaktı.
Cenker : Aşıksın Sevil’e. Ekrem : Deli gibi…
Cenker sırıttı : ‘’Üzme sakın onu.Çok narindir Sevil.Biliyor musun ilk kez gülerken gördüm Sevil’i 10 yıldan sonra.İlk kez mutlu.Senin sayende…’’
Ekrem annesini düşündü.Sustu.Hiçbir şey diyemedi.Bir süre sonra : ‘’Üzmem.’’ Diyebildi.
…
Ayşe gülümseyerek girdi kapıdan: ‘’Kızım aç mısın bir şeyler yer misin?’’
Ayçin : Yok annecim sağol.(Güldü.) Sevil : Yok teyzem benim sen yorulma. Ayşe : Peki siz bilirsiniz kızım.Acıkırsanız yemek var buzdolabında,ben yatıyorum.Siz keyfinize bakın. Sevil : Tamam teyzecim. Ayşe kapıyı kapattıktan sonra Ayçin uçarak geldi Sevil’in yanına: ‘’Ohh sonunda yalnız kaldık. Seninle konuşacaklarım var.’’
Sevil anlamsızca baktı. Ve bir süre sonra Ayçin’in bu hali onu güldürdü.
…
Firdevs : Neredesin oğlum sen?
Ekrem gülmeye çalıştı.Aslında annesinin umurunda bile olmadığını çok iyi biliyordu;‘’Hiç…Planımı uyguluyordum.’’ dedi gözlerini kaçırarak.Sanki gözlerinin içine baksa annesi aşık olduğunu anlayacaktı.
Firdevs : Öyle mi?
Ekrem tedirgince: ‘’Öyle.’’
Firdevs : İyi o zaman. Firdevs başka bir şey demeden odasına çıktı.Ekrem de odasına gidip sıkıntıyla attı kendini yatağına.Ellerini sıkıntıyla saçlarında gezdirdi.İçinde fırtınalar kopuyordu. Belanın nereden geleceği belli değildi.Bir silah doğrultsalar,Sevil’e siper olup korurdu onu ama şimdi kimden niye ve nasıl koruyacağına dağir en ufak bir fikir yoktu.Üstelik Sevil’in gözlerinin içine bakarak yalan söylemek onu daha çok yaralıyordu sanki.Kabuk bağlamış bir yarayı kanatmış gibi acı hissediyordu Ekrem.Üstelik aşık olmasa bile Sevil’in hiçbir suçu olmadığını adı gibi biliyordu.Ama neden bu oyuna başlamıştı anlamıyordu.Oyun bitmişti tamamen.Ekrem artık oyun oynamıyordu ve oynamak istemiyordu.Ne yapmalıydı?Sevil’in zarar görmemesi için vaz mı geçmeliydi Sevil’den.Düşüncesi bile korkunçtu.Saklanmaya çalışır gibi yorganı kafasına çekip kapattı gözlerini.
…
Ayçin : Şeyy yani…(Yüzü kızarmıştı Ayçin’in.) Sevil : Evet Ayçin seni dinliyorum farkındaysan ve deminden beri şey yani deyip duruyorsun.
Ayçin gözlerin sıkıca kapattı ve: ‘’Galiba ben Cenker’e aşık oldum.’’ dedi bir çırpıda.
Sevil tebessüm etti.Hiç şaşırmamıştı: ‘’Ayçin bana bilmediğim bir şey söyle.’’
Ayçin : Yani azıcık o da aşık olabilir. Ayçin parmaklarıyla gösterirken tek gözünü kısıp elini baktı.
Sevil kıkırdadı: ‘’Ne güzel işte…’’
Ayçin : Ama bir türlü itiraf edemiyor. Sevil : Nasıl yani denedi mi? Ayçin gözlerini kocaman açıp: ‘’Sen bilmiyor muydun?’’ dedi.
Sevil biraz utandı.Eskiden olsa daha çok ilgilenirdi Ayçin ve Cenker’le.Şimdiyse hayatında Ekrem herkesten fazla yer kaplar olmuştu.Başını iki yana salladı : ‘’I ııh…’’
Ayçin : Ben senin de haberin vardır diye…Yani…Geçen gün Cenker’le baş başayken şey oldu… Sevil : Ne? Ayçin : O beni…Yani biz birbirimizi…İşte birden bire… Sevil : Ayçin ben hiçbir şey anlamıyorum.
Ayçin derin bir nefes alıp bir çırpıda : ‘’Tam öpüşecekken…Öpüşemedik.’’
Sevil gözlerini kocaman açtı : ‘’Ne!’’
Ayçin kızardı.Sevil’in yüzü yavaş yavaş tebessümle dolmaya başladı ve son olarak kahkaha atmaya başladı : ‘’Öpüştünüz yani.’’
Sevil gülmeye devam etti.Ayçin öfkeyle baktı : ‘’Dalga geçme!’’
Sevil : Tamam tamam…Sustum.Vay be…Cenker’e bak sen…(Ayçin’e baktı.)Ayçin ne yap et sana karşı hislerini itiraf etmesini sağla. Ayçin : Nasıl? Sevil : Ne biliyim…Hmm…Seveceği şeyler yap mesela. Ayçin : O ne severki yemek yemekten başka?
Sevil güler : ‘’Ayarlarız bir şeyler merak etme.’’
…
Ekrem sabah gözlerini açtığında huzursuzdu.Birden telefonu çaldı.Arayan Sevil’di.Bir süre duraksadı,açmamak için direndi,ama dayanamadı : ‘’Aşkım?’’
Sevil : Günaydın sevgilim. Ekrem : Sana da günaydın sevgilim.Sesin çok iyi geliyor. Sevil : İyiyim.Teyzem bana çok iyi bakıyor.Tek eksiğim sensin. Ekrem : Benim de tek eksiğim sensin aşkım. Sevil : O zaman ne yapıyoruz bugün? Ekrem : Ne yapalım? Sevil : Hmm…Diyorum ki bu akşam Cenker,Ayçin,Sen,Ben ve Cihan yemek yiyelim bizde.
Ekrem duraksar : ‘’Anlamadım kimkim?’’
Sevil : Sen,ben,Cenker,Ayçin ve Cihan. Ekrem : Cihan neden geliyor?O kim ya? Sevil : Hayatım dedim ya benim çocukluk arkadaşım.Çok iyidir. Ekrem : O gelmese de biz bize takılsak olmaz mı canım? Sevil : Aaa dur bakıyım…Yoksa sen Cihan’ı mı kıskanıyorsun? Ekrem : Ya ne alakası var?Ben biz bize olalım diye söyledim. Sevil : Hı hı tabii…Bal gibi kıskanıyorsun işte.O gün de aynı şey olmuştu.Yol boyu konuşmamıştın benimle. Ekrem : Ya Sevil ne kıskanması ya? Sevil : İyi tamam madem kıskanmıyorsun itiraz istemiyorum.Bu akşam bizde yemek yiyoruz.
Ayçin gülmeye başlar : ‘’Sanırım Cihan’ın senden asla hoşlanamayacağını bilmiyor.’’
Sevil kıkırdar.
…
Akşam Sevil masayı hazırlamıştır.Mum ışıklı bir ortam vardır.Loş müzik,şarap ve müzik…Kapı çaldı bu sırada Sevil simsiyah elbisesiyle kapıyı açtı.Ekrem kapıda Svil’i baştan aşağı büyülenmişcesine süzdü.Kapıyı tek ayağıyla kapatıp çiçekleri Sevil’ e verdi ve dudaklarını Sevil’in dudaklarına bastırıp : ‘’Çok güzel olmuşsun.’’ Dedi.
Sevil bir süre dudaklarını ayırmadı Ekrem’in dudaklarından.Kapı ikinci kez ısrarla çaldığında Sevil zor uzaklaştı Ekrem’den.Güldü ve kapıyı açtı : ‘’Hoşgeldiniz.’’
Cihan,Cenker ve Ayçin içeri girdiler.Ayçin Ekrem’e bakınca şaşkınca Sevil’e döndü.Cenker kahkaha atmaya başladı.
Ayçin Cenker’in elinden kadehi alıp masaya koydu.Cenker güldü : ‘’Ya bırak…Şurada efkârlanmışmışız bir içtirtilmedin.’’ dedi çat pat kelimeleri birleştirerek.Sonrada dudaklarını uzattı ve : ‘’İçtirilme olmadı. Koşuşamıyorum.’’ dedi kahkaha atmaya başladı.
Ayçin yüzünü buruşturarak önüne döndü.
Cihan : Neyse bana müsaade…Ben gidiyim artık.Giderken şu salağı da bırakayım.İçti bu iyice gidemez. Ekrem : Git,git… Ayçin : O zaman ben de Cenker’lerle kalkayım canım.Annem merak eder. Sevil gülümsedi : ‘’İyi o zaman Cihan bıraksın seni de.’’
Ekrem imalı bir bakış attı ve : ‘’Bıraksın bıraksın…’’
Ekrem : Ne olabilir ki?Sevgilim bütün gece hiç tanımadığım bir adamla gülerek sohbet etti.Bu bir sorun olabilir mi ki? Ekrem’in sesi yükselmişti.Sevil de bağırmaya başladı : ‘’Ya sana kaç defa daha diyeceğim ya o benim çocukluk arkadaşım!’’
Ekrem : Sevil delirtme beni! Sevil : Ben mi delirtiyorum seni?Beni kıskandığın adam aslında gay!Yani benden hoşlanamaz.Benim seni kıskanmam gerekiyor aslında.Ama ne kadar medeniyim gördün mü?
Ekrem şaşkınca baktı Sevil’e : ‘’Gay mi?’’
Sevil : Evet gay!(Hala sinirliydi.)
Kavga büyüdükçe aradaki mesafe daha da çok daralıyordu.Bir adımlık mesafe kaldığında aralarında Ekrem bir süre sustu ve derin derin nefes alıp vermeye çalışan Sevil’in gözlerine dikkat etti.Kızarmıştı.Meleğini üzmüştü hem de saçma sapan bir kıskançlık yüzünden. Aradaki bir adımlık mesafeyi kapattı ve dudaklarından öpmeye başladı: ‘’Üzdüm mü seni meleğim?’’ dedi.Her öpüşün arkasından bir hece söylüyordu.Ayrıldıklarında birbirlerinin dudaklarından ayıramıyorlardı gözlerini.Ekrem alnını Sevil’in alnına dayadı bir süre sadece nefes alıp verdiler çıt çıkmıyordu.Ekrem biraz daha yaklaştı Sevil’in dudaklarına.Öpmeye başladığında yavaş yavaş eli Sevil’in elbisesinin fermuarına gitti.Sevil karşı koyamıyordu.Karşı koymak da istemiyordu zaten.Kendini Ekrem’in kollarına bıraktı.Ekrem’in dudakları yavaş yavaş Sevil’in boynuna indi ve bütün yüzünde gezindi.
...
Sabah Sevil ve Ekrem salondaki küçücük kanepedeydiler.Ekrem Sevil’e sarılmıştı.Sevil ise başını Ekrem’in göğsüne yaslamıştı.Yavaşça öptü Sevil’i Ekrem.Sevil gözlerini açtı ve gülümsedi Ekrem’e.
Ekrem : Günaydın…
Sevil : Günaydın…Sen uyumadın mı yoksa? Ekrem : O kadar güzel uyuyordun ki…Seni izlemekten kapatamadım gözlerimi.
Sevil gülümsedi tekrar ve Ekrem’in dudaklarına bir öpücük kondurdu.Daha sıkı sarıldılar birbirlerine.Bir süre öylece yattılar.Sonra Ekrem güldü.
Sevil : Noldu? Ekrem : Şey…Cihan…Gay mi gerçekten?
Sevil gözlerini kısarak baktı Ekrem’e : ‘’Hala Cihan diyorsun ya pes!’’
Sevil okula girerken gülümseyerek baktı Ekrem.Derin bir nefes alıp annesini hatırladı.Eve gidip oyuna devam ettiğiyalanını söylemeliydi.Annesi durumdan şüphelenmemeliydi.
…
Eve girdiğinde içerden sesler duydu : ‘’Anne!’’
Firdevs : Oğlum gel bak burda kim var?
Ekrem salona girdiğinde Pelin’le göz göze geldi.Bütün vücudunun uyuştuğunu hissetti.O an aklındaki isim Sevil’di,ama zorla : ‘’Pelin…’’ diyebildi.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) 
![[...C€R€N...]](https://2img.net/u/3015/11/97/00/avatars/3338-94.jpg)
