-Babaa!
Hüseyin endişeyle arkasını döndü.Döndüğünde açık kapıdan kafasını uzatmış,koşmaktan olsa gerek yanakları kızarmış olan Sevil'i gördü.
-Kızım,niye bağırıyorsun? Deyip dolaptan uzaklaştı.Sevil babasının yanına gelmesiyle derin bir nefes aldı.
-Ev arkadaşımı getirdim,tanışmak istersin belki diye belli belirsiz mırıldandı Sevil.Bugün kesinlikle çok zor bir gündü.
Hüseyin Sevil'in yanından geçip salona girdi.
Koltuğun ucuna ilişen kız Hüseyin'in gelmesiyle ayağa kalktı.Hüseyin eliyle hafifçe otur işereti yapıp diğer koltuğa geçti;
-Merhaba kızım,Hüseyin ben .Sevil'in babası
Kız kısa bir sessizlikten sonra;
-Ben de Nesli diye mırıldandı.
-Nesli derken,Neslihan mı?
-Evet babacım.Ama biz ona kısaca Nesli diyoruz dedi Sevil gülümseyerek salona girerken.
Sevil'in içeri girmesiyle derin bir nefes aldı Nesli.Bir pot kırmaktan çok korkuyordu.Off,şuan burda ne işi vardı ki onun? Okulda olması gerekmiyor muydu? Edirne'den çıkarken kendine verdiği söz ilk günden bozulmuştu.O bela olmayı bıraksa bela onu bırakmıyordu ki!
-Kızlar siz kahvaltı yaptınız mı?
Gelen sesle Nesli kafasındaki düşüncelerden uzaklaştı.Sevil de Nesli'nin boynundan kollarını çekti.Yalanı perçinlesin diye ona yakın olmaya çalışıyordu.
-Hayır annecim yapmadık,artık sen bize o dillere destan peynirli omletinden yaparsın demi?
-Dillere destan mı , deli kız diyerek mutfağa döndü Semra.Sevil de bu defas gerçek bir dokunuşla Nesli'ye dönüp,göz kırptı.
-Gel,yardım edelim biz de.
**
Yarım saat kadar sonra herkes tabağındaki kırıntıları temizlemekle meşguldü.Sevil çayından kocaman bir yudum alark,ayağa kalktı.
-Ellerine sağlık,sultanım diyerek annesinin yanağına kocaman bir öpücük bıraktı.Semra hanım sadece gülümsemekle yetinirken,Hüseyin Bey sahte bir kıskançlıkla onları süzerek;
-Bakıyorum da bir peynirli omlete satıldık hemen.
-Hüseyin,ben sana yaşlandın diyorum da inanmıyorsun. Dedi hafif alaylı bir sesle Semra.
Hüseyin küçük bir çocuk gibi umarsızca başını çevirip,çayından bir yudum aldı.Sevil de annesinden ayrılıp kollarını bu kez babasına doladı ve saçlarındaki açıklığa küçük bir öpücük kondurdu.
-Oyy tontiş baban,kıskanır mıymış kızını?
Nesli de hem kahvaltısına devam ediyor hem de bu mutlu aile tablosunu gülümseyerek izliyordu.
Sevil babasını bırakıp yerine oturduğunda Hüseyin Semra'ya dönerek;
-Hadi Semra,biraz çabuk ol da geç olmadan çıkıp biletleri ayarlayalım.
-Bilet mi,ne bileti?
-E Muğla'ya dönücez kızım.Geç olmadan ayarlamak lazım.
-Ne yani hemen bugün mü dönüyorsunuz?
-Heralde kızım.Dükkanı bizim şaşkın çırağa emanet ettim.Çoktan herşeyi birbirine katmıştır o.
-İnanmıyorum baba.Muğla'dan buraya kahvaltı yapmaya mı geldiniz?
-Hayır yavrum.Ev arkadaşınla tanışmaya(Nesli'ye dönüp gülümsedi) ve düzenini kurmuş musun diye bakmaya geldik.Gördüğümüz kadarıyla her şey yolunda.Eh biz de geç olmadan geri dönelim.
-Ay sanki karşı dairede oturuyorsunuz,neyse siz bilirsiniz.
Fazla üstelemedi Sevil.Ekrem şuan içerdeki dolapta nefessiz kalıp boğulmuş olabilirdi.Düşündüğü şeyle kısa bir titreme geçti vücudundan.Bardağın dibinde kalan son yudumu da içerek,sandalyesine iyice yaslandı.
**
Öğleden sonra üçe doğru merdivenlerden güçlükle çıkıyordu Sevil.Tabi yanında Nesli de vardı ve yoldayken arayıp haber verdiği Ayçin .
-Ayy görüyor musunuz olanları? Bilseydim kapatmazdım telefonu.
-Sen niye kapattın ki zaten telefonunu?
-Amaan,boşver şimdi.Uzun hikaye.
-Sen bilirisn.Hem bak iyi bir şeye de vesile oldu.Nesliy'le de tanıştık dedi Sevil anahtarla kapıyı açmaya uğraşırken.Sevil anahtarı deliğine bir türlü yerleştiremezken,kapı kendiliğinden açılıverdi.Kapıyı açan Ekrem'den başkası değildi.
-Hoşgeldiniz hanımlaar.
-Hoşbulduk dedi Ayçin.Nesli'yse sessiz kalmayı tercih etti.
Ekrem ''Bu kim?'' dercesine Sevil'e bakıyordu.
-Hadi hadi geçelim içeri anlatıcam dolap faresi.Kızlar gülüşerek içeri girerlerken,Ekrem de söylenerek kapıyı kapadı.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Ekrem ve Sevil Ev Arkadaşı Olurlarsa#YB SAYFA 70'de# 
Nerden
