~..Kąrąnlığın Orŧąsındą..~ [7.bLM sYF 32] ~

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

daha yazmadım deftere bi kac karalama yaptım cnm
yeni bölüm salı
ne kadar yorum o kadar uzun bölüm =)

**Kayıt tarihi** : 18/09/10

yb isteriz kısa olsada isterizzzz=)

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

hafta sonları yazmam cok zor annem izin verirse 4. Bölümün ilk partını bugün koyarım ikinci partınıda salıya olurmu

**Kayıt tarihi** : 24/06/10

olur olur (=

**Kayıt tarihi** : 08/10/10

Yeni okuyucuu !

Ay süper süper devm edin Fatmacım ve Yarencm (:

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

Beren Saat : saol cnm=)

telden giriyodum annem izin verdi bilgisayara girmeme şimdi baslıyorum 4. bölümün ilk partına 1 saat içinde gelir bi aksilik çıkmazsa =)

kimler istiyor yb ona göre yazıcamm

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

4.BÖLÜM 1.PART

''İnanmaya basladım Ekreme..Benim iyiliğm için çabaladığını görmek çokta zor değil..ama daha yeni tanıdığım birine bu kadar çabuk güvenemem,kalbim ne kadar güvenmemi istesede ...bu düşünceleri kafamdan uzaklastırmalıydım ben bir artığım nasıl böle düşünebilirim müge hanım duysa suan tecritteydimm ve Ekrem ne derse desin benm bu dünyada yerim yok ..''
sevili günlüğünden:

11 şubat 2140

yeni artık zor biri.Daha şimdiden 2 kez tecritle cezalandırıldı.ilk geldiğinde Ayçinde böyleydi kendisinin bir artıktan daha ii oldugunu ve beni dısarıda bekleyen bir ailem olduğunu söylüyordu.artıkları zamanında yakalamadıklarında işte böyle oluyor.
Ekrem,Kenan beye bizim değil,yaşlı insanların Artık olduğunu söylediği için dün Tecritle cezalandırıldı.Bunları söylediğinde hiç birimiz kulaklarımıza inanamadık ve ben kenan beyi hiç bu kadar öfkeli görmemiştim.Ona vuracagını sandım ,ama müge hanımı çağırmayı yeğledi.Sonrada Ekrem'i tecrite götürdüler.Hepsinden kötüsü, onu alıp götürürlerken bana -o MASMAVİ gözleriyle- göz kırptı.
Bu gece geri geldi ama olanlardan ders çıkardığını sanmıyorum.Çünkü ana yemekhanede bana yine aptal aptal bakmaya dewam etti.Görende bizi arkadas veya baska bir sey sanır.ekrem benim arkadasım olamaz((tabiolamaz o ancak senin sevgilin olur=tüyoo)

Sevil günlüğünü özenle kapattı ve banyo küvetinin arkasındaki gizli yerine geri koydu.
Ekrem Büyükdepo'ya geleli 3 hafta olmustu.Koridorda ne zaman onunla karşılaşsa Sevil kıpkırmızı oluyordu.Bakışlarını baska yere çeviriyor ve ancak o gittikten sonra dönüp arkasından bakabiliyordu.Sevilin tek isteği sevili rahat bırakmasıyken Ekrem,her gördüğünde onunla konuşmaya çalışıyordu.Yüzündeki çarpık gülümsemesiyle sürekli onu izliyormus gibiydi.Buda Sevil'in utanmasına ve kafasının karışmasına neden oluyordu.Ama Ekrem'e hiç bir şey belli etmemek konusunda kararlıydı.
Banyo küvetinden çıkıp vücudunu hızla kuruladıktan sonra,günlüğünün görünmediğinden emin olabilmek için son bir kez banyoya göz gezdirdi ve yatakhanenin yolunu tuttu.Sevil yatakhane'ye gittiğinde herkes uykudaydı.Sessizce geceliğini giydi ve battaniyenin altına girdi.Öyle yorgundu ki yaklaşık yirmi dakika sonra hafifçe omzuna vurulduğunu az kalsın farketmiyecekti.Ama omzuna hafifçe vuran el ısrarcıydı ve onu rüyasız uykusundan soğuk,karanlık yatakhaneye geri döndürdü.Yavaşça gözleri açıp doğrulunca gözleri yuvalarından fırlayacak gibi oldu.Yatağını kenarında oturan Ekrem'den başkası değildi.Kaşları çatıldı.
SEVİL: sen....nasıl....burada ne işin var?
diye tısladı.
SEVİL: Burada ne arıyorsun?
Ekrem parmağıyla sus işareti yaparak ondan sessiz kalmasını istedi.Daha sonrada ok gibi bakışlarıyla yatakhaneyi hızlıca gözden geçirdi.Öne doğru eğildi ve Sevil'in elini tuttu.
EKREM: Sevil Turan, seninle annen ve baban hakkında konuşmmam lazım, seni bulmamı istediler O kötü niyetli Müge nin elinden kurtulmalısın.Daha öncede söylediğim gibi seni evine götürmeye geldim Sevil.
sevil onu iterek ve gözlerini kısarak ,
SEVİL: annemle babamı tanımıyorsun ve benim evim yok.Onlar hapiste.Adım Sevil.Ben bir artığım,Sen de öyle.Buna alışsan iyi edersin.şimdi beni rahat bırak.
Ekrem hafifçe kaslarını çattı ama yerinden kıpırdamadı.
EKREM: karnında bir doğum izi var.Kelebeğe benziyor.
sevil donup kaldı ve ensesindeki saçların diken diken oldugunu hissetti.Bunu nasıl bilebilirdi?bunu ona neden söylüyordu?
sevil hiçbir şey söylemeye fırsat bulamadan ekrem yanağına küçük bir buse kondurdu ve
EKREM: geri dönmem gerek
dedi.Sevilin yanından ayrıldı,yatakhaneden sessizce çıktı ve koridorda kayboldu.Sevil tekrar yatağına uzandı.
Huzursuz bir uykuydu ve bütün gece boyunca rüyasında ağlayan çocuklar, çığlık atan bir kadın ve soğuk gri bir hapishaneye tıkılmıs bir kelebek gördü.
*****

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

kimse begenmedimi =( Sad

**Kayıt tarihi** : 18/09/10

çok güzel olmuş dewaam=)

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

saol cnm=)
Bi yorummu var sadece =( bende annemden zar zor izin alıp yazdım ama sonuç sadece bi yorum =( Sad

**Kayıt tarihi** : 18/09/10

siz dewam edin bn okurum=)

**Kayıt tarihi** : 08/10/10

Çok gzL oLmuş cnm devmmm (:

**Kayıt tarihi** : 20/11/10

Çok Güzel olmuş devam =)

**Kayıt tarihi** : 24/06/10

mamma mia
süperrrrrr

Misafir

vaoooovvv :D
fatmanur süper olmuş bu (:
şimdi okudum (:
kısa olmuş sanki ama çok güzel :D
sevil artık inansın yaa (: adam doğum izini bile bildi :D
rüyasız uyku kavramı da hoşuma gitti (:
devamını sabırla bekleyeceğim(z) :D

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

4. BÖLÜM PART 2
sevilin agzından:
herzamanki gibi erkenden kalktım. Ve Ekrem'le dün konuştuklarımızı düşündüm.Üzerimde anlayamadığım bir hafiflik vardı. Aklımdaysa onun mavi gözleri.Bu düşüncelere dalmışken yanımda Ayçin belirdi ve bANA
AYÇİN: Müge hanım saat sekizde seni ofisinde görmek istiyor
deedi soluk soluga
SEVİL: nedenini söyledi mi?
Ayçin omuz silkti ve basını salladı.Aslında hiçde sasırtıcı değildi;Artıkların nedenlere ihtiyacı yoktu,talimatlar yeterliydi.Zaten Sevil nedenini biliyordu.Müge hanım olanları öğrenmişti.müge hanım her şeyi bilirdi.
***
Sevil akşam tam sekizde Müge hanımın kapısını vurdu ve içeriden gelen talimatı duyar duymaz kapıyı açtı.Midesindeki kelebekleri sakinleştirmek ve bütün gün kurtulamadığı suçluluk hissini gizlemeye çalışmak için derin bir nefes aldı.
MÜGE: Sevil, bena Ekrem'den bahset
SEVİL: Ekrem mi?
MÜGE: Sana neler söylediğini ve neden burada olduğunu bilmek istiyorum
SEVİL: neden mi?
diye sordu Sevil,gergin halde.Bu soru bir tuzakmıydı?
SEVİL: Artık olduğu için burada.Yakalayıcılar tarafından bulunmuş.Bu yüzden de..''
MÜGE hanım küçümser bir edayla: Bunları biliyorum ,diye araya girdi.
MÜGE: bilmek istediğim şey, onun neden yakalandığı.Neden şimdi?Buraya geldiğinden beri sana neler söylediğini bilmek istiyorum.
sevil kaygıyla yere baktı.Müge hanım Ekrem'in onu kaçrmaya geldiğini biliyor olabilirmiydi?
MÜGE: Sevil,bildiğin her şeyi anlat bana biliyorsun bu onun iyiliği için
SEVİL: şey.. O..'' diye söze basladı ama durakladı.
MÜGE: evet o? diye üsteledi.Masanın üzerinde ellerini yumruk yaparken parmak boğumlarının bembeyaz kesildiği görülüyordu.
MÜGE: ne olmuş ona?
sevil umutsuzlukla yutkundu.Ona söyleyemezdi.Hayatında ilk defa Müge hanımın bir sorusunu yanıtlayamıyordu.,
SEVİL: annesiyle babasının ona bildirge den hiç söz etmediğini ve sürekli gizlenmekten bıktığını söyledi
diyebildi ensonunda.kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.ama gittikçe ısınan avuç içlerini tırnaklarıyla kazıyarak kendine hakim olmayı basardı.
MÜGE: baska neler söyledi?Sana bunlardan fazlasını anlatmış olmalı.
Sevil basını iki yana salladı kendini bataklığa saplanmış gibi hissediyordu.
müge hanım sinirli sinirli basını salladı evet anlamında
MÜGE: HEPSİ BU KADAR sEVİL şimdi işinin basına dön
Sevil,Müge hanımın ofisinden çıktı ve kapıyı kapattı.Ama yatakhanesine dönmek yerine Müge hanımın kapısının hemen yanındaki duvara sırtını yasladı.Panik içinde parmaklarını birbirin e kenetledi.Aklından pek çok düşünce geçiyordu.
Derin bir nefes aldı ve Müge hanımın,büyük olasılıkla telefondaki biriyle konuşmaya basladıgını duyunca basını salladı ve yatakhanesine doğru yürümeye koyuldu.Ama daha uzaklasmaya fırsat bulamadan Müge hanımın Sevil dediğini duydu.Müge hanım onu çağırıyor olamazdı,çünkü ofisinin dışında olduğunu bilmesine imkan yoktu;Sevil merak içinde kapıya yaklastı.
''Evet,Sevil.Bir kıdemli.Hayır adamakıllı bir şey söylemedi.Aptal kızda hiç akıl yok sanki;her fikir öyle güzel aşılanmışki! Sanırım bunu dikkate alsam iyi olur,gerçekten...''
Sevil'in kalp atışları hızlandı.Müge hanım kendinden emin bir ses tonuyla
MÜGE(telefon konusması):
''-Bakın hiç sorun değil ben o çocuktan kurtulmak istiyorum,sorun bu,
-ondan bir takım bilgiler alabileceğimizi düşünüyordum,ama bu faydasız.Onu burada daha fazla görmek istemiyorum...
-Hayır,onu serbest bırakamam;Hükümet onu faydalı bir deney olarak görüyor.Yeni bekleyen bir Artık'ın ,Artık Merkezine nasıl uyum sağlayacağını görmek istiyorlar.Ama ben,benim kurumumu laboratuvar olarak kullandırtmayacağım.
-Peki o şekide değil zaten
-Hayır yardımınıza ihtiyacım var..
-Evet kesinlikle doğal gibi görünmeli.sterese bağlı bir kalp krizi,örneğin.Küçük kahramanımız,Vazgeçenlerin(uzun ömürlülükten vazgeçenler:) yakalandığı türden bir hastalığa yakalanırsa Hükümet bizi kolay kolay suçlayamaz,değilmi?''
Bir an sessizlik oldu.Müge hanımın söylediklerini anlayınca korkuya kapılan Sevil'in gözbebekleri büyüyüverdi.Birkaç saniye sonra Müdiresi tekrar konusmaya basladı.
MÜGE:
''-Evet, biliyorum...Anlıyorum.
-Bu gece değil ne zaman peki ?
-Yarın mı? '' dedi esrarengiz bir biçimde
MÜGE:
''-Nedemek işin var? Benim için çalıştığını unutma!
-Peki ozaman .
-Sabahın erken saaatlerinde olmalı.Saat dörtte...
-Evet,gelip seni alacagım''
Sevil kapıdan uzaklasmaya calısırken bacaklarının kursun gibi agırlastığını hissetti.Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyor,gözlerinin önünden siyah noktalar geçiyordu;bayılacağını sandı..Herşeyin bir açıklaması vardır diye düşündü umutsuzca.Müge hanım böyle şeyler söylemezdi.Hayır,asla söylemezdi.Söylememeliydi.
Ama söylemişti.Sevil herşeyi kendi kulaklarıyla duymuştu.Midesi bulanıyordu ve kusmamak için kendini zor tutuyordu.Müge hanım,Ekrem'den kurtulmak istiyordu.Müge hanım onu ÖLDÜRECEKTİ !!
En kötüsünün, onu bir bıçak gibi yaralayan sözlerin içinde en çok canını acıtan şeyin, Müge hanımın onu tarif etmek için kullandığı sözcükler olduğunu düşündü.Bunu aklından geçirir geçirmez utandı; çünkü aslında hiçbir şey Müge Hanımın,EKremin ölmesini istemesinden daha kötü olamazdı.
Bası dönüyordu.Kendisini yatakhanesine doğru yürürken buldu.Sonra bilinçsizce yolunu değiştirdi ve merdiven 2'ye yöneldi.Gittikçe daha hızlı yürümeye,sonunda da yoluna çıkan Orta Artık'ların bakışlarını hiç umursamadan koşmaya başladı.Zaten onlarda Kıdemlilerin en ürkütücüsü olan Sevil kendilerini fark etmesin diye gözlerini yere çeviriyordu.Sevil kendisini izleyen Ayçin'in ince siluetini görmemişti.
Sevil koşarken Müge hanım bunun hesabını verecek , diye tekrarlıyordu içinden.Bunun hesabını verecek.
Kendi aklı olmayan, aptal kız Sevil, onu haksız çıkarmak için elinden geleni yapamaya kararlıydı.
Sevil herkesin uyumasını beklemek için yatağına çekildi.Aklından en son geçen şey uyumaktı.Bütün yorgunluğuna rağmen tetikteydi ve saat bire geldiğinde bütün Eğitmenlerin ve Müge hanımın yataklarına çekildiğinden emin olunca kalkıp etrafı kolaçan etti.Jaluzinin incecik aralığından Dışarı'da esen sert rüzgarın ağaçları, ölüm dansına tutuşmuşlar gibi bir o yana bir bu yana eğdiğini görebiliyordu; ağaçların dalları,sanki ona doğru sallanan kıvrık parmaklar gibiydi.Ama pencereler üç katlı olduğu için incecik bir dal çıtırtısı bile duymak olanaksızdı.Odadaki tek ses,yatar yazmaz uykuya dalan kızların hafif hafif nefes alışlarıydı.
Sevil yatağından dışarı süzüldü.Soğuktan titriyordu;üzerine bir battaniye aldı ve sessizce koridora çıktı.
Tanıdık olmasına rağmen o an her nasılsa cok farlı gelen koridor boyunca ilerledi. Gecenin bir yarısıydı ve ortalıkta hiç kimse yoktu.
Korkusu hala geçmemişti;korkmamak için aptal olması gerekirdi.Ama ruhunun derinliklerinde daha büyük bir korkusu da olduğunu biliyordu; bir daha onu göremeyebilirdi.
Bu düşüncelere öyle dalmıştıki koridorun yarısını geçene kadar peşindeki ayak seslerini duymadı.Ama sesleri fark eder etmez olduğu yerde donup kaldı;bir kasını bile kıpırdatacak cesareti bile kalmamıştı.
Dehşet içinde onu takip edenin kim olduğunu görmek için ağır ağır arkasına dönerken zihni , ağır vücut hareketlerine tamamen zıt bir şekilde çılgınca çalışıyor, o saatteyatağının dışında olmasına ilişkin mazeretler bulmaya çabalıyordu: ama Ne olursa olsun Tecrit'e yaptığı yolculuğa devam etmeliydi.Ekrem'in hayatı buna bağlıydı.
Ama arkasına baktığında hiç kimseyi göremedi.Peşi sıra gelen ayak seslerini kendisi hayal etmiş olabilir miydi?Hayır,bu birisinin aniden ortadan kaybolması kadar olanaksız bir şeydi.
Kaşlarını çatıp huzursuzca tekrar yürümeye koyulan Sevil,birkaç saniye sonra kendisini takip eden ayakların sesini tekrar duydu.Birden dönüp kendisini izleyenin kim olduğunu görünc gözleri fal taşı gibi açıldı.
***

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

hiç yorum yokmu yha
tahmin ve yorumunuzu istiyoruzz

**Kayıt tarihi** : 06/08/10

Aneymm kim o kim ? Ben mi yazıcam onu (: Ooo çok heycanlı olcek (:

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

yaren burdan deil gülüm ben en zor yerinde bıraktım sana bi bölüm daha yazdım burası kolay bide dier bölümü nerde bıraktım görsen =)
özele gel =)

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

ohooo hiç yorum yok ama böle olmazki yha =(

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

cook kötü mü olmuş yha hiç kimse yorum yapmıo
Yaren galiba biz bu senaryoyu açmakla hata yaptık baksana hiç yorum yok =(
Yorum gelmezse bilemiyorum artık Ekreme nolur (anladınız siz)

**Kayıt tarihi** : 06/08/10

:D Ekreme nolur (:
Valla final yaparız olur biter (:

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

evet final yaparız olur biter (:

**Kayıt tarihi** : 06/08/10

Ya Fatmanur kimse yorum yazmıyor malesef bu iş burda biter :/
Hadi eyvallah konu final /:

**Kayıt tarihi** : 28/10/10

tamam senin yazcağın kaçış bölüm final olur ben bi bölm yazmıştım zaten onu koyarım cumayada finali koyarsın zaten hiç kimse okumuyo 1-2 kişi okuyo onlar için koyar bitiririz =(

napalım bunun da ömrü bu kadarmış =(