Uyandğında kollarında Sevil'in masum bir şekilde uyuduğunu gördü Ekrem.Bu onu hem şaşırtmış hemde mutlu etmişti.
Biraz kımıldadı.Sevil'i de uyandırmıştı malesef .

"Günaydın"dedi.Sevil

"Günaydın"

"Çok rahat uyumuşum biliyormusun uzun zamandır bu kadar deliksiz bir uyku uyumamıştım."

"Ne güzel işte ,bak sonunda bir işe yaramışım."

"O ne demek şimdi ."

"Yani genelde ukalalık yapıyormuşum ya ."

"Anladım,aklın sıra bana çevireceksin lafın gidişatını değil mi?"

"Ne münasebet canım sende yani."

"Biliyorum ben itiraf et gitsin işte."

"İyi iyi "

"Hadi şunlarıda uyandıralım."

"Ya bırak uyusunlar."

"Olur mu daha okula gideceğiz ."

"Doğru ben uyandırırım."

"Bende kahvaltı hazırlayayım."

"Hadi o zaman."

"Tamamda bırakmıyosun ki nasıl kalkacağım."

"Ha tamam pardon."

"Neyse,çabuk kaldır şunları."

"Merak etme sen."


Sevil mutfağa doğru ilerliyordu.Ekrem bu rahat durmuyorduki.Arkadan Sevil'e sokuldu.

"Sevil"

"Hiihhh!"

"Ya korkma benim."

"Öyle arkamdan sessiz sedasız sokulursan tabi korkarım."

"Ya korkutmak istememiştim bak ne diyeceğim."

"Ne?"

"Bırkalım bunları uyusunlar bizde çıkıp dışarda yapalım kahvaltımızı ,okuluda asalım bugün."

"Ekrem ne gereği var şimdi bunların oturup evde mis gibi kahvaltımızı yapmak varken."

"Ya Sevil bir kerede tamam desen söylediklerime bir defa da terslenmesen ne olur yani."

"İyi peki tamam sana uyuyorum bu defa Allah sonunmuzu hayretsin inşallah."

Ekrem gülümsemişti.Sevil onun gülümsemesine bayılıyordu güldüğünde hiç olmadığı kadar masum oluyordu .Sevil'de bu masumluğa aşıktı.

"Ben hazırlanıp geleceğim,bekle."

"Tamam"

Ekrem onu ömrünün sonuna dek beklemeye hazırdı.Yeter ki o yanında olmasını istesin yeterliydi.Ama Sevil'in duygularından emin değildi.Ekrem düşüncelere dalmışken Sevil hazırlanıp gelmişti bile.

"Nasılım?"

Ekrem önce bir ıslık çaldı sonra Sevl'in etrafında döndü.

"Harika!"

Sevil sadece gülümsedi.

"Hadi çıkmıyomuyuz?"

"Tamam çıkıyoruz."

Arabaya binmişlerdi.Sevil ,nereye gideceklerini merak ediyordu.

"Nereye gidiyoruz?"

"Gidince görürsün."

"Ya ben şimdi öğrenmek istiyorum,ayrıca öğrenmeden gelmem."

"Emin misin?"

"Evet."

"Seni bekleyen sürprizide mi merak etmiyorsun?"

"Sürpriz mi?"

"Evet."

"Hiç bir şey anlamadım Ekrem ne oluyor?"

"Bir şey olduğu yok."

"Sadece kahvaltı edeceğimizi sanıyordum."

"Kahvaltı edeceğiz ama programı renklendirmek için birkaç şey ekledim."

"Neymiş onlar?"

"Sende çok meraklısın ama."

"Peki tamam görelim bakalım neymiş sürpriz."

supermis devam

yeni okuyucu

teşekkür ederim tatlım=)

ask_cicegi demiş ki:

super bi senaryo devam
bu arada kuzimede[delicik'e] tavsiyesinden dolayi cok tesekurler
yeni okuyucu

bisi deil tatlim sen yeterki okumak iste

ha bu arada yb ne zaman

sanada teşekkür ederim canım ,bu arada y.b birazdan

bekliyorum hata bekliyoruz kuzimle

peki tatlım bu arada diğer senaryomada bekliyorum sizi (Sadece Seni Seviyorum(E&S))

ee yb yok mu ?

cok gzle bir senaryo



"bir goz atin cilgin cakilllar

Sevil ,Ekrem'in sürprizini gerçekte merak ediyordu.

"Daha ne kadar gideceğiz nerede bu?"

"Az kaldı sabret biraz."

"İyi peki."

Sonunda gelmişlerdi.Geldikleri yer ise harikaydı...

"Ekrem burası çok güzel."

"Beğendiğine sevindim."

Sevil gülümsemişti.

"Ama daha bitmedi."

"Nasıl yani?"

"Gel benimle."

Ekrem Sevil'i tekrar arabaya bindirdi.

"Yine nereye?"

"Biraz bekle göreceksin."

"Bu şifreli konuşmalardan bıktım söylesen ne olur sanki."

"Sevil bu inatçılığından ne zaman vazgeçmeyi düşünüyorsun?"

"Düşünmüyorum."

"Peki bende söylemeyi düşünmüyorum,biraz sık dişini."

Kısa bir yolculuktan sonra şirin bir yere gelmişlerdi.

"Burası neresi?"

"Burası senin şu hayalini kurduğun muayenhane ."

"Sen sen ciddimisin?"

"Evet."

"Sana inanamıyorum Ekrem."

"İnansan iyi edersin güzelim burası artık senin."

Hiçbir şey söylemeden koşarak gidip Ekrem'in boynuna sarıldı.

"Çok teşekkür ederim."

"Ne demek rica ederim."

Sevil çocuklar gibi sevinçliydi.Dayanamayıp Ekrem'i öptü.Ekrem bunu hiç beklemiyordu,şaşırmıştı ,bu kız gerçekten inanaılmazdı!

super olmus