10.Bölüm
Ekrem'den
Ben ne yapıyorum? Ben Sevil’ i sevmiyordum hani. O bana açıldığında hiçbir şey demeden çekip giden ben değil miydim? Peki onu Tolga ile gördüğümde hissettiklerim ne?
Ben Zeynep ile niye sevgiliyim? Sevil beni seviyordu. Ben Zeynep’i sevmediğim halde onunla sevgili oldum. O zaman hala neden Zeynep’ten ayrılmıyorum? Sevil’ i kıskandırmaya mı çalışıyorum? Madem onu kıskandırmaya çalışacaktın neden onun sevgisine karşılık vermedin salak? Of… Kendi kendime konuşuyorum ya…
Okula giderken Zeynep ile karşılaştık. Peşimi hiç bırakmıyor. Ayrılmalıyım bu kızdan. Sevmediğim biriyle sevgili olamam.
-Zeynep:Günaydın Aşkım
-Günaydın.
-Zeynep:Nasılsın?
-İyi değilim.
-Zeynep:Ne oldu?
-Senden bunaldım. Ve de dün Sevil ile konuştukların hiç hoşuma gitmedi.
-Zeynep:Ben sadece Sevil’ i senden uzak tutmak istemiştim.
-Sana ne oluyor? Belki ben Sevil’ den uzak durmak istemiyorum.
-Zeynep:Benimle niye sevgilisin o zaman?
-Ayrılıyorum zaten.
-Zeynep:Ayrıl be… Sana mı kaldım?
-Sen böyle olmaya devam edersen kimse bakmaz sana.
-Zeynep:Sana da Sevil bakmaz. Çünkü yeni aşkını bulmuş.
-Git başımdan.
Bu kız sinirlerimi bozuyor. Sevil beni unutmuş olabilir mi? Unutsun. Ben niye düşünüyorum ki bunu? Bugünlerde neden çok düşünüyorum ben Sevil’i? Onu seviyor olabilir miyim? Bilmiyorum. Ben hiç aşık olmadım ki. Aşık olunca neler hissedilir bilmiyorum ki. Ama bildiğim bir şey var:Sevil’i her şeyden fazla önemsiyorum.
Zeynep’ten ayrılınca çok rahatladım ya… Ama Sevil ile Tolga hala sevgili. Sevil beni kıskandırmak için Tolga ile sevgili olmuş olabilir mi? Olabilir. Tolga’ya söylersem ayrılırlar. Ama ben o kadar kötü değilim. En iyisi Sevil ile konuşmak.
Bugün Sevil’i tek başına yakalayamadım. Hep Tolga veya Ayçin vardı yanında. Kızı bi rahat bırakın ya. Bırakın ki ben rahatsız edeyim.
Bütün gün boyunca Sevil’i izledim. Sonunda evine giderken tek başına yakalayabildim.
-Sevil!
-Sevil:Ekrem! Ne işin var burada?
-Seninle konuşmamız lazım.
-Sevil:Eve gitmeliyim.
-Lütfen! Beni kıramayacağını biliyorum.
-Sevil:Of… Tamam.
-Tolga’yla sevgili olman hiç hoşuma gitmiyor.
-Sevil:Kiminle sevgili olacağımı sana mı soracağım. Sen kimsin ki?
-Arkadaşınım.
-Sevil:Arkadaş mı? Sen kafayı mı yedin ya? Biz konuşmayalı aylar oluyor. Biz arkadaş olamayız. Ne hakla bunu söylersin? Benim yaşadıklarımdan sonra seninle arkadaş kalabileceğimi nasıl düşünürsün?
-Ben…
-Sevil:Hiçbir şey söyleme. Dengesizliklerinden bıktım. Bi geliyorsun kavga ediyoruz. Bi geliyorsun bana sevgilinden ayrıl diyorsun. Ne istiyorsun benden? Geçen yıl bana hiçbir şey söylemeden çekip gittin. Şimdi yaptıkların da ne oluyor? Bana sevgilinden ayrıl diyorsun ya. Sen kim oluyorsun? Kim? Git buradan. Karşıma çıkma. Yapma bunu bana. Dayanamam. Lütfen git.
-……… Peki. Tek bir şey soracağım.
-Sevil:Tamam.
-Beni hala seviyor musun?
-Sevil:Sence?
-Seviyorsun. Tolga ile ayrıldığında yani eğer ayrılırsan sana bir şey söyleyeceğim.
Beni seviyormuş hala. Ben onu seviyor muyum? Evet. Evet seviyorum. Artık eminim. Ama o Tolga’yla. Karşısına çıkmamı istemiyor. Olsun ben uzaktan izlerim onu. Şimdi anlıyorum onu. Ben Zeynep ile sevgiliyken hissettiklerini şimdi anlıyorum. Tolga ile ayrıldığında ben de onunla konuşacağım. Zorla ayrılmasını isteyemem. O yüzden beklemeliyim. Bekleyeceğim. Çünkü Sevil’i seviyorum ve hayatım boyunca beklerim onu.