Ben Seni Sevdiğimde İstanbul'a Daha Gün Doğmamıştı - 9.Bölüm Sf.47 - (turku’m ve '-qamze-' ortak senaryosudur)

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz cnm:)

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

yorumlarınız için çok teşekkür ederiz:)

**Kayıt tarihi** : 29/01/11

çok gzl olmuş yeni bölümü ne zaman yazarsınız??

**Kayıt tarihi** : 09/09/10

çooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo...k güzel olmuş cnm ekrem ne yapıcak merak ettim? :D

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz canım:)

**Kayıt tarihi** : 30/01/11

Muhteşem Olmuş Ekremde Yani Varyaa O Kızın Saçını Başını Yolarım Ben :evil:

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz canım:)

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

yorumlarınız için çok teşekkür ederiz:)

**Kayıt tarihi** : 23/10/10

gerçekten güzel devammm:D

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

Çok teşekkürler arkadaşlar. (:

**Kayıt tarihi** : 27/10/10

Yeni okuyucu (:

Senaryonuz çok güzelmiş çok beğendm (:

Bu bölümde harika olmş (:

Devamını bekliyrm (:

**Kayıt tarihi** : 06/09/10

güzelllll

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz:)

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

Çok teşekkür ederiz. (:

**Kayıt tarihi** : 11/09/10

harika olmuş kızlar (:
sevil o kızı paralar .p
devm lütfen (:

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz canım benim sağol:)

**Kayıt tarihi** : 11/10/10

harika olmuş Very Happy

**Kayıt tarihi** : 17/11/10

çok teşekkür ederiz canım:)

**Kayıt tarihi** : 30/01/11

Ne zmn gelicek yeni bölüm?

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

Yeni bölüm bu akşam, en geç yarın. (:

Tekrar tüm yorum yapanlara teşekkür ederiz. (:

**Kayıt tarihi** : 01/11/10

yb nerde?
gelicek mi?

**Kayıt tarihi** : 15/09/10

Mükemmel olmuş (:

Devam bitanelerim (:

**Kayıt tarihi** : 01/11/10

yb yokmu?
yazcakmısınız?

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

devam

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

Ben Seni Sevdiğimde İstanbul'a Daha Gün Doğmamıştı

9.BÖLÜM

Sevil: Ekrem!
Ekrem: Sevil çıktın mı dersten. Bende seni arayacaktım.
Sevil: Ya arayacaktın! Ne zaman, beni aldattıktan sonra mı? Allah razı olsun!
Ekrem: Ne saçmalıyorsun Sevil!
Sevil: Ben bir şey demiyorum, gördüğümü söylüyorum.
Gizem: Ben gitsem iyi olacak.
Sevil: İsabet olur!

Gizem gider

Ekrem: Sevil ne yapmaya çalışıyorsun ?!
Sevil: Ben seni tutmayayım bak kız gidiyor. Arkasından gitsene ayıp oldu (!)
Ekrem: Ne dediğini kulağın duyuyor mu Sevil? Nasıl böyle bir şey düşünürsün, kızcağız bana ders çalıştırıyordu sadece.
Sevil: Ah inanmıyorum ya bide kızcağız oldu! İstersen bir de kızdan özür diliyim! İnanmıyorum sana ya!
Ekrem: Sevil yeter!
Sevil: Seni daha fazla dinlemeyeceğim!

Sevil ağlayarak terk etti orayı. Ekrem ise Sevil’in bu tavrına çok kızmıştı. Evet, biliyordu, Sevil’le ilişkileri kolay bir ilişki olmayacaktı. Ama bu kadarının da fazla olduğunu düşünüyordu. Dersi falan bırakıp okuldan ayrıldı.

Ayçin: Sevil iyi misin?
Sevil: Ekrem… Diyebildi hıçkırıklarının arasından…
Ayçin: Şişş… Tamam canım, otur şuraya kendine gel, anlatırsın sonra olanı biteni. ‘’Ah Ekrem ah! Ben sana yapacağımı bilirim ama’’ diye geçirdi içinden.

Cenker: Oğlum biliyorsun kızları, kıskançtırlar. Hele de Sevil gibi bir kız. Gelseydin ben çalıştırsaydım seni.
Ekrem: Oğlum sen ne anlarsın ya. Tamam, biliyorum da çok fazla ya, bu tepki çok fazla. Bu sefer alttan alan ben olmayacağım.
Cenker: Keyfin bilir yani. Sen alttan almazsan o kız hiç almaz söyleyeyim.
Ekrem: Kimin tarafındasın oğlum sen.
Cenker: Tarafsızım ben.

Cihan yurda gelir…

Cihan: Ne oldu size böyle suratınız beş karış.
Cenker: Bizimkiler ay-
Ekrem: Sevil’le kavgalıyız da biraz.
Cihan: Üzmedin değil mi kızı?
Ekrem: Cihan yapma be oğlum, ben onu üzer miyim, hep o beni üzüyor.
Cihan: Tabii canım, bilmez miyim…

Ekrem bütün gece Sevil’i düşünmüştür. Bugün yaşanan o olayları. Sevgisi için bu kadar uğraşmışken, saçma bir sebepten her şeyin bitmesini istemiyordu. Sevil’i kaybedemezdi… Daha onu yeni bulmuşken…

Sevil ise ağlayarak, Ayçin’in kucağında uyuyakalmıştı. Onun bu haline çok üzülen Ayçin, bu işe el atması gerektiğini düşündü. Yarın ilk iş Ekrem’le görüşecekti. Sevil’i uyandırmadan, usulca üzerini örtüp, yanından kalktı…

Ekrem gözlerini telefonunun sesiyle açtı. ‘Ya Sevilse’ diye düşünüp hışımla telefonu eline aldı. Hayal kırıklığına uğramış bir ifadeyle mesajı açtı. Mesaj Ayçindendi…

‘’Acilen konuşmamız lazım… Sevil hakkında…’’

Son cümleyi okuyunca gözleri açıldı birden. Sevil hakkında ne konuşacaklardı ki. Kesin olanlardan onu suçlayacağını düşündü. Ayçin’e 1 saat sonra kendisini sahilde bekliyor olacağını söyledi. Zaten okula da gitmeyecekti bugün…

Cihan: Cenker Cenker…

Cenker kulağında kulaklık, müzik dinliyordu.

Cenker: Hıh. Ödüm koptu ya her gün Elli subahaneke elli fatiha okuyorum.
Cihan: Konuşmamız gerek.
Cenker: Aa elindeki ne öyle?
Cihan: Kek.
Cenker: Kim yaptı onu?
Cihan: Sevil dedi ki o salağa değil bu salağa ver dedi.
Cenker: Bana mı?
Cihan: Yalnız alışmasın dedi bir daha yok dedi.
Cenker: Ben kedi miyim ya…
Cihan: Ben bilmem. Ya bana hiçbir şey anlatmıyorlar. Ne oldu kavga mı ettiler, ayrıldılar mı, ne olacak şimdi velayet kimde kalacak?
Cenker: Ne?
Cihan: Şey yani Sevil niye Ekrem’e kızgın?
Cenker: Ya onu sen arkadaşına soracaksın, ben bilmem. Hadi ben gittim.
Cihan: (Kendi kendine) Kavga etmişler herhalde…

Ekrem: Hoş geldin Ayçin…
Ayçin: Hoş geldiğimi söyleyemeyeceğim doğrusu. Sevil çok üzgün… Bugün okula bile gitmedi.
Ekrem: Ben üzgün değil miyim sanki. Yapma Ayçin.
Ayçin: Sevil seni başka kızla falan gördüğünü anlattı. Bu ne demek şimdi?
Ekrem: Ya bizim sınıftan bir kız, bir konuda takılmıştım onu soruyordum. Ne var bunda? Hatta Sevil’e anlattım, ama dinlemedi bile.
Ayçin: Sevil daha önce bu konuda çok acı tecrübeler edindi. Artık aşk kelimesini bile duymak istemiyordu. Bunca zaman sonra seninle sevgili olmasına çok şaşırdık. Yani nasıl bir ilişki içinde olduğunu bil diye söylüyorum. Onun narin bir çiçekten farkı yok. Daha önce defalarca kırılmış; güçsüz bir çiçek. Her an kırılabilir. Savunmasız… Seni o kızla görünce kim bilir ne kadar üzüldü. Bütün gece ağladı biliyor musun?
Ekrem: Daha önce ona kim ne yaptı bilmiyorum ama ben onlar gibi değilim. Sevil artık bunu anlamalı. Bana güvenmeli. Güvenmeli ki bende onu daha iyi koruyabileyim.
Ayçin: Seni o kızla gördükten sonra sana ne kadar çok güvenmesi gerektiğini eminim çok iyi anlamıştır… Anlatamıyorum galiba. Bu kız daha önce de böyle bir şey yaşadı. Hem de daha ağırını. İkincisini kaldıramaz.
Ekrem: Ne olursa olsun, ne yaşanmışsa yaşanmış, ben onu çok seviyorum; her şeyden daha çok… İnan onu asla kıracak bir şey yapmadım, yapmamda. Bana yardım et. Kendimi affettirmeliyim ona…
Ayçin: Peki sana yardım edeceğim. Umarım ileride pişman etmezsin beni.
Ekrem: Böyle bir şey asla olmayacak…

Sevil, ağlamaktan şişmiş olan gözlerini zorda olsa aralamayı başardı. Ekrem’i o kızın yanında öyle samimi gördüğü dakikalar geliyordu aklına. Geldikçe tekrar gözlerini kapatıyordu. En sonunda uyanmanın hiç iyi bir fikir olmadığını düşündü. Yorganını kafasına çekerek, tekrar gözlerini kapattı. Rahatını bozan telefonunun sesi oldu. Uyuşuk bir tavırla yataktan kalkıp, telefonu açtı.

Sevil: Ne var Ayçin, ne oldu?
Ayçin: Acilen sahile gelmelisin.
Sevil: Neden ki?
Ayçin: Soru sorma! Çok önemli lütfen Sevil. Gelmezsen bir daha konuşmam seninle.
Sevil: Peki peki geliyorum.

Ayçin’in bu tavrına hiçbir anlam verememişti. Hemen elini yüzünü yıkayıp hazırlanmaya başladı.

Ekrem: Çok sağ ol Ayçin. Bu iyiliğini hiç unutmayacağım.
Ayçin: Yüzümü kara çıkarma o yeter bana.
Ekrem: Sen merak etme, her şey eskisinden de güzel olacak.

Ayçin bunu yapmanın ne kadar doğru olduğunu düşünüyordu. Öğrendiğinde Sevil’in ona kızmasından korkuyordu.

Sevil: Nerdesin be Ayçin. Ek-rem…

Karşısında Ekrem’i görünce çok şaşırmıştı. Ne yapacağını bilmeden durduğu yerde dona kaldı.

Ekrem: Hoş geldin…
Sevil: Bu ne şimdi? Eşek şakası falan mı?
Ekrem: Gerçeğin ta kendisi…
Sevil: Çocuk oyunlarınızla uğraşacak vaktim yok. Gidiyorum ben.
Ekrem: Nereye bakalım Sevil hanım. Daha ben demedim diyeceğimi.
Sevil: Seni dinlemek istemiyorum.
Ekrem: Dinleyeceksin.
Sevil: Hayır, dinlemeyeceğim! Sinirle arkasını dönüp gidecekti ki Ekrem onu sert bir şekilde kolundan kavradı.
Ekrem: Beni dinleyeceksin dedim!
Sevil: (Daha fazla direnemeyecek halde) Bırak kolumu…
Ekrem: Benim diyeceklerimi dinledikten sonra istediğin yere gidebilirsin.
Sevil: Tamam hadi çabuk söyle o zaman ne söyleyeceksen.
Ekrem: Ben seni çok seviyorum Sevil. Sen ne kadar inanmak istemesen de. Gördüğün yalan yanlış bir şeyde silecek kadar değersiz görsen de beni, sen benim en değerlimsin. Seni üzmeyi bırak, bakmaya kıyamıyorum ben. O gördüğünü büyütmeni anlıyorum, ama bana güvenmelisin artık; sevgime güvenmelisin…
Sevil: Bitti mi, dedi titreyen sesiyle.
Ekrem: Hiçbir şey demeyecek misin yani?
Sevil: Yeni bir ilişkiye hazır olmadığımı söylemiştim. Zaten hataydı, uzamadan bitsin.
Ekrem: Ne yani bu kadar basit mi? Sevmiyor musun beni?

Sevil ne hayır diyebiliyordu, ne de evet. Sadece Ekrem’in gözlerine bakabiliyordu öylece…

Ekrem birden kendini Sevil’in dudaklarına bıraktı. Ne yaptığının farkına varamayacak kadar sarhoştu… Aşk sarhoşu…

BÖLÜM SONU