O günden sonra yeni bir sabaha uyanmak sabırsızlıktı neredeyse ! İçlerindeki heyecan, çabucak sabah olsun diye sabırsızlanıyordu. Ve hele şükür olmuştuda ; Sevil erkenden gözlerini açmış ilk olarak saate bakmıştı. Normalde en geç onun kalkmasına rağmen bu heyecan ilk defa erken fazlasıyla erken bir saatte kalkmasına yol açmıştı. Saat ; 6:00’dı. Henüz hava çok aydınlık görünmüyordu. Mavimsi bir renkti hava ! Sevil hava ve saate baktıktan sonra oflamaya başladı… Anlaşılan bu sabah zaman geçmeyecekti… En iyisi tekrardan yatıp dünü hayal etmekti…
***
Uyanmıştı ama henüz yerinden kalkmamıştı.
Aklına gelenler yüzüne bir tebessüm oluşturmaya yetiyordu. Tabikide aklındaki Sevil’di… Nasıl olmuştu da cesaretini kullanabilmiş ve Sevil’e her şeyi açıklamıştı. Hala daha dünün ; mutluluğunun ve heyecanının etkisinde kalmıştı… kendine gelmek için yerinden kalkıp birkaç defa yüzünü yıkamıştı ama nafileydi… Bir an önce Sevil’i görmek, onun yanında olmak ve ona sımsıkı sarılıp, gözlerine içine bakarak ‘’Seni seviyorum’’ demek için sabırsızlanıyordu… En sonunda yerinden kalktı ve aşağıya indi Cenker’de aynı şekildeydi anlaşılan… Salonda fır dönüyordu…
EKREM: Sende mi ? CENKER: uyuyamadım valla ya ! EKREM: bende bende… CENKER: Hee bu arada Dilek aradı. EKREM: Dilek ? CENKER: hani var ya eskiden komşuydunuz hatırlamadın mı ? EKREM: Heee tamam hatırladım… Nereye geliyor ? CENKER: Buraya kalmaya ! EKREM: Heee, neee ? Niye geliyor ya gelmesin, söyleseydin işimiz var deseydin.. CENKER: Bir şey dememe fırsat bırakmadı ki ^^Geliyorum evde olun^^ dedi kapattı… EKREM: Off ! CENKER: Hee bir de yanında birisi daha varmış ve sanırsam o erkek…
Ekrem tam ağzını açacakken Kapı çalar..
CENKER: kimki bu saatte EKREM: Ne bilim ben, hadi açalım !
Kapıya doğru yönelirler… Ve açarlar ;
DİLEK: Bizz geldiiiiikkk … EKREM: Biz ? DİLEK: Bakın buda benim yeni sevgilim Okan OKAN: Merhaba memnun oldum… EKREM: Ben oldum mu ki bilmem oldum heralde.. CENKER: Bende bende…
Dilek ve Okan hiç izin almadan içeriye girerler ve kendilerine bir oda seçip hemen yerleşirler !
Ekrem ve Cenker’e de arkalarından bakmak kalır…
5 Saat sonra !! !!
Artık herkes tam olarak uyanmış, kahvaltılar yapılmış ve hazırlanılmıştır… Bugün SEVGİLİLER GÜNÜ olduğundan daha bir heyecan artmıştır… Dilek ve Okan hala daha uyuyorlardır.. Ekrem ve Cenker hazırlanmış, hediye seçiyorlardır.. Ayçin ve Sevil ise bugünü düşünüyorlardır…
Ve nihayet beklenen telefonlarda gelir… Ekrem- Sevil’i Cenker- Ayçin’i arar…
EKREM: Alo Sevil SEVİL: Efendim… EKREM: Şey bir şeyler yapalım mı ? SEVİL: Olur.. EKREM: Tamam o zaman 10 dakkaya ordayım J SEVİL: Bekliyorum..
CENKER: Ayçin AYÇİN: Efendim cenker CENKER: Şey napıcaksın bu gün AYÇİN: Bilmem ki sen CENKER: Bilmem, bir planım var aslında AYÇİN: Hiii neymişşşş(Heyecanlanır) CENKER: Şey bir kafeye gitmeyi falan düşünüyorum AYÇİN: Hmm… CENKER: Sen de gelsene ama eğer işim var dersen yani --- AYÇİN: Tabi ki de geliriiimm CENKER: Tamam o zaman hazırlan geliyorum AYÇİN: Bekliyorum J Öptüm CENKER: Naptınn ?
dııt dııtt dııtt
CENKER: Kapattı EKRREM: Tabi kapatıcak olum sabaha kadar seninle mi konuşucaktı.. CENKER: eh oda doğru… EKREM: Aha dilek arıyor, açmasam mı ? CENKER: Niye ki ? açsana ! EKREM: İyi tamam !
EKREM: Efendim dilek ! DİLEK: Napıyorsun, nerdesin eko ? EKREM: Dışarıdayım.. DİLEK: Dışarıda olduğu biliyorum heralde, dışarıda nerdesin ? EKREM: Hee, ya dilek benim bu gün işlerim var.. DİLEK: Ne gibi ? EKREM: Mesela özel gibi ! DİLEK: Hmm, Sevgili işleri mi ? EKREM: Ee yani ! DİLEK: tamam biz de gelelim, hem tanışmış oluruz yeni yengeyle.. EKREM: A-ama olmazzz---
EKREM: Suratıma kapattı. CENKER: Ee sabaha kadar senle konuşcak değil diya ! EKREM: Ala alla benim lafımla bana konuşma ! CENKER: Öf tamam, ne diyo, ya da yanlış oldu gene neyi emrediyor ? EKREM: Yengeyle tanışalım diyo CENKER: Yenge ? EKREM: Sevil işte.. CENKER: Yuh, daha ben yenge demiyorum be ! EKREM: Tek aklına takılan bumu senin ? CENKER: Yani her şeyi bozucak mı ? EKREM: Maalesef ! CENKER: Valla teselli etmeyi çok çok isterdim kardeşim ama maalesef ki kızların evine geldik ‘’Artık çok geç’’ EKREM: Lan varya ! CENKER: haha !
Ekrem ve Cenker kızları alırlar lamsına ama gözlerini bir türlü üzerlerinden alamazlar… Onlara göre artık hayatlarındaki tek güzel hatta muhteşem varlık sevgilileri olmuştu… Ve kafeye doğru yola çıkarlar, geldiklerinde ise Dilek ve Okan çoktan gelmiş onları bekliyorlardır…
DİLEK: Nerde kaldınız ya ? EKREM: Geldik işte…
Yalnız bir şey vardır… Sevil’in gözleri bir yere kilitlenmiş, kinle bakıyordu… Tabi herkes de ona şaşkınca bakıyordur.. Tek kişi hariç –OKAN- Bu isim kulaklarını kemiriyordu artık sürekli kulaklarında bu isim çınlıyordu.. Aklına o gün gelmişti…
12.01.2011 Çarşamba, saat; 23:00 Bahçeye çıkmıştı Sevil, artık o güne göre biraz daha biraz daha iyiydi.. Aklından çıkaramadığı o isim artık yavaş yavaş kalbinden de çıkmaya çalışıyordu.. Sanki unutmayı başaıyordu, hemde bu kadar kısa zamanda… Ama buna engel olan tek bir şey her şeyi tekrardan başa döndürmüştü..
Karanlıkta, boş boş gezinirken birden, beyninin tanımladığı o yüzü gördü; Bu Okan’dı… Göz bebekleri adeta kocaman olmuştu, deli dönüyordu sanki.. çığlık çığlığa bağırıp, sürekli neden diye sormak istiyordu ona… Okan’ın gözleri ise üzüntüden başka bir şeyi çağrıştırmıyordu… O sessizlikte sanki bağırıyordu ama sesini Okan’dan başkası duymuyordu.. Adeta bir fısıltı gibiydi sesi ve o boğuk sessinden sadece ; SEVİL: Okan ! Çıkmıştı… O günden sonra her ne kadar çevresine unutmuş olduğunu göstersede yada unutum desede aslında bu isim sürekli aklında, beyninde, içinde, kulaklarındaydı.. Fakat ^^Kalbinden^^ çıkarmıştı… Eskisi gibi kalbi ; okan diyip durmuyordu.. Ama onu ilk defa görmesi eski günlere dönmesine yol açmıştı..
Ekrem olanları çözmeye çalışıyordu ama ilk defa Sevil’i böyle kinle bakarken görüyordu… Sevil ise içteniçe zor nefes alıyor, sanki kalbini tutamıyordu… Kinle dolmuş taşmış bu kalp acaba kinini nasıl dışa vuracaktı ? Sevil dayanamayarak sinirle … … …
Tşk Edrm Hepinize CanLarım Yeni bölümü daha yazmadım yazdıktan sonra belki de bugün bile koyabilrm ama koyamazsamda kusura bakmayın çnkü ; Bugün başka bir senaryomunda ilk bölümünü koyucam İsterseniz onada bir bakabilrsiniz
Sevil dayanamayarak sinirle arkasını döndü ve gitti. Ne Ekrem’in ona seslenişini ne de diğerlerinin bağırmalarını duyabiliyordu. Tek duyduğu içindeki avaz avaz bağıran o sesti. İkilem arasındaydı ; Hem Okan’a lanet okuyor, hem de onu gördüğüne seviniyor gibiydi… Issız bir sahil kenarına gelmişti. Boş bir banka oturmasıyla, yol boyunca koşarak peşinden gelen Ekrem de hemen yanına oturdu ;
EKREM: Sevil niye beni duymuyorsun, ne oldu?
Sevil, başını kaldırıp Ekrem’e baktı ve ona sarıldı. Şu an içinden geleni yapıyordu…Sadece kalbini dinliyordu.. Mantığını iptal etmiş, duygularıyla hareket ediyordu.
SEVİL: Ömrümün sonuna kadar bu şekilde durabilirim… EKREM: Bende. Ama ilk önce ne olduğunu söyleceksin ? SEVİL: … EKREM: Niye kaçar gibi gittin ? Sevil, noldu ?
Sevil, geri doğru çekildi ve konuşmaya başladı…
***
AYÇİN: Alla alla noldu acaba ? CENKER: Arasak mı ki ? DİLEK: Ara ara, merak ettim şimdi ? AYÇİN: Hay allahım..! CENKER: Arıyorum DİLEK: Araaa CENKER: … Açmıyor. DİLEK: Bir daha ara AYÇİN: Yok, arama belki önemlidir, konuşuyorlardır. DİLEK: Aman canım ne olacak ara sen Cenker AYÇİN: Cenker, arama! DİLEK: Cenker arasana ya AYÇİN: Hayır Cenker arama DİLEK: Araaa AYÇİN: Aramaaa DİLEK: Ara. AYÇİN: Ya kızım sen sorunlu musun nesin ya . Demekki işi var açmıyor ne zorluyorsun ! DİLEK: Aman bee, size yardım eden de kabahat gidiyorum ben.. Hadi Okan yürü gidelim.. .. .. .. OKAN ?
***
EKREM: Evet Sevil seni dinliyorum… SEVİL: …
Bazen Sessiz kalmakta bir cevaptır karşındakine… Söyleyemediklerini gözlerin anlatır. Zorluk çekmeden içindekileri döktün sanarsın, Ama rüyadan uyandığında ise ; Merakla senden cevap bekleyen o kadar çok insan vardır ki
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: нєяşєу ^^вιттι^^ ∂ιуσяѕυη ! ρєкι уα ηιує gι∂єякєη αякαηα вαкιуσяѕυη ؟ 
Kişisel İleti
