Kendi ülkesinde yeni bir sabaha uyanmak gibisi yoktu. Gözlerini açtığı anda direk baktığı manzara hiçbir şeye değişilmezdi. O kadar eşsiz ve benzersiz bir manzaraydı. Yepyeni güne yine pozitif kalkmıştı. Her zaman yüzünden eksik olmayan o gülümsemesi ve neşesi yine etkisini sürdürüyordu. Hemen üzerini değiştirip, nefis bir kahvaltı yaptı. Daha sonra ise neler yapsam diye düşünmeye başladı. Her ne kadar içinden ‘’daha ilk günden macera yok, uslu durucam’’ desede ondaki mıknatıs tüm delilikleri çekiyordu bile. Daha ilk günün ilk sabahında kapısı sanki kırılacak gibi çalınmıştı. Şaşkınca kapıya gitti ve açtı-ğı anda üzerine biri atladı. Sevinçliydi bu kişi çok da mutluydu. Ama biraz daha sıkarak sarılırsa boğacaktı.
C; Türkiye’ye geliyorsun ve bana haber vermiyorsun aşk olsun.! S; Tamam, dur bir sakin ol. C; Nasıl sakin olayım, çok özlemişim seni… S; Bende seni.. Gel içeriye kapıda kaldık… C; Olmaz öyle şey. Hadi gel gidiyoruz.! S; Nereye ? C; Gel sen hadi. S; Dur dur çekiştirme geliyorum…
Cenker’in heyecanı deliliğine vurmuştu. En sevdiği dostunu, arkadaşını, her şeyini görmek onun için dünyalar kadar değerli bir şeydi. Sevil için ise farklı bir şey yoktu, oda canından çok sevdiği dostunu görmüştü ve mutluluk onları eski günlerdeki ‘’İki yaramaza’’ kadar götürdü… Küçüklükten beri tanışıyorlardı. Ve bu aralarındaki sıkı bağ çok kuvvetliydi. ‘’Deli’’ydiler işte, başka bir tabiri yoktu onların. Her çılgınlıkta onların adı geçerdi. Ne zaman bir ‘’yaramazlık’’ söz konusu olsa, hep ilk akla gelen onlar olurdu. Onlar böyleydiler işte, birbirlerinden asla kopmayan iki yaramaz…
C; İşte geldiiik.! S; Neresi burası ? :roll: C; Hatırlamadın mı ? L S; … Hatırlamaz olurmuyum, ilk tanıştığımız yer.! :D C; Üzerime boya dökmüştün.! :D S; Aa, sende saçımı çekmiştin.! :D C; Ama senin yüzünden annemden azar yiyen bendim.! :D S; Senin yüzündende düşmüştüm ben.! :D C; Diyene bak bacağıma tekme atıp kaçan kimdi.! :D S; Ya sana ne demeli gözümü oyuyordun az kalsın.! :D C; … Ama ne kadarda güzeldi o günler.! :D S; Hem de çok. … Keşke, keşke hep çocuk kalsaydım.! :D C; … Şimdi çok büyüdün ya sanki.! (Saçını çeker) :D S; Aah.! Gel buraya man kafa.! :D C; Çitoz deynek.! :D S; Sensin o.! :D C; Alla alla, deynek gibi zayıf olanda sensin.! S; Kafası çalışmayıp tüm ödevlerini bana yaptıranda sen.! C; O zaman iyi anlayamıyordum bir kere. S; tabi canım tabi, kızlara bakmaktan, futbol oynamaktan vakit mi kalıyordu ? C; Sende tüm yaramazlıklarında beni ağza atıyordun. S; Sınav sorularını çalalım diye ısrar eden sendin hatırlatırım.! C; Alt tarafı bir şakaydı, ciddiye alıpta disipline kadar giden kimdi acaba ? S; Deli… C; Noldu laf mı bulamadın ? S; Kelime darcığımı zorlama.! C; Aman tamam, Yaramaz1.! S; Sende yaramaz2.!
Birbirlerini çok seviyorlardı. Kardeşten de ötelerdi. Şimdi ki sıra ise Her zaman gittikleri nehir kıyısıydı… Yeşilliğin üzerine oturup, nehirin sesini dinlemeye başlamışlardı. Çok huzur vericiydi. Sonra birden bir ses duydular. Birisi ya da birileri onlara doğru yaklaşıyorlardı. Daha sonradan 3 kişi göründü, 1 tane kız ve 2 erkek.!
Kız = Sevimli bir kıza benziyordu. 1.Erkek = Uzun boylu değişik bir tipti. 2.Erkek = sempatikti.!
1.Erkek; Sizde kimsiniz ? S; Seen.!
Eda~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1547
Rep gücü : 1588
Kayıt tarihi : 04/09/10
Nerden : Öğrenipte napcan ?
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ♥ ! KALBİNDE BANA DA YER AYIRMAYI UNUTMA ! ♥ Salı Şub. 22, 2011 5:38 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥ ! KALBİNDE BANA DA YER AYIRMAYI UNUTMA ! ♥ 
Kişisel İleti
