Bugün tam 3 ay oldu o gideli. Meleğim artık tamamen meleklere karıştı. Onsuz günler geçmek
bilmiyor. O gittiğinden beri geçen günler o kadar zor ve anlatılması güç ki. Onu hala bu kadar çok
seviyorken, onun gidişini kabullenemiyorum. Nasıl bırakıp gitti beni. Neden ? biz bunu hak edecek
kadar büyük ne yaptık ki bize bu acıyı yaşattı. Biz bunu hak edeck ne yaptık ? Allahım yardım et bana.
Lütfen yalvarırım yardım et bana. Bunlar çok ağır, dayanamıyorum kaldıramıyorum tüm bu
yaşananları. Çok ağır geliyor.
“ Ümit Ece öldüğünden beri tuttuğu günlüğünü bir kenara koyar. Kapının çalması düşüncelerinden bir
nebze de olsa sıyrılmasına neden olmuştur. ”
Ü : Hoş geldin
Ö : Hoş bulduk kardeşim
Ü : Geçsene içeri
Ö : ( İçeri gçip koltuğun üzerine oturur. ) Ee nasılsın bakalım
Ü : Nasıl olayım aynı
Ö : Ümit 3 ay oldu kendine gel artık
Ü : Kolay mı sanıyosun Özgün kolay mı ben neler yaşıyorum her gün, o bir kere öldü ve gitti beni yalnız bırakıp bense her gün, yaşadığım aldığım her nefeste bin defa ölüyorum özgün anlıyor musun her nefeste bir kez daha ölüyorum
Ö : Ümit eğer ece’de yaşaydı çok kızardı senin bu durumuna.
Ü : Biliyorum abi ama olmuyor yapamıyorum nasıl yaşıycam ben onsuz deyip gözünden yaşlar akmaya başlar.
Ö : Beraber atlatıcaz kardeşim bu kötü günleri tamam mı ?
Ü : Nasıl olacaak o der gibi bakar Özgüne
Ö : Herşeyden önce bu yaşaıklarınla hesaplaşman gerekiyor
Ü : O nasıl olacak
Ö : Görürsün yarın deyip gülümser.
“ Gece yarısına kadar birlikte muhabbet falan ederler Ümitin kafasının dağılması için. İşe de yarar,
Özgünle konuşurken düşünmez yaşananları. Özgüne o akşam evine gitmesi zor geldiği için o gece
orda kalır. Sabah öğleye doğru kalkarlar. Özgünün aklında bugün için birkaç plan vardır. Belki şimdi
bunlar canını yakabilir diye düşünür önce ama sonra iyi şeyler olur nasılsa kendine gelir diye
düşünür.”
Ö : Hadi abicim hazırlanda çıkalım
Ü : Nereye abicim ya kahvaltı tseydik bi
Ö : Dışarda atıştırırız
Ü : İyi tamam deyip odasına gider üzerini değiştirmek için.
“ Aradan 10 dk geçtikten sonra iner aşağıya Ümit. ”
Ö : Kaç dakkadır hazırlanamadın bi ya
Ü : 10 dk geçti daha
Ö : Hadi hadi çok konuşmada çıkalım artık şu evden.
Ü : Nereye acele ediyoruz bi de bilsem
Ö : Seni tanıştırmak istediğim insanlar var
Ü : Kim onlar
Ö : Gidince görürsün hadi be ümit kadın gibi amma çok soru sordun
Ü : Aman iyi tamam çıkta kapıyı kitleyeyim o zaman
Ö : Tamam deyip çıkar
Ü : ( O da kapıyı kitleyip çıkar evden. ) Ee neyle gidicez
Ö : Arabayla der dalga geçerek
Ü : Gerçekten mi ben bilmiyodum abicim
Ö : Benim arabamla gidelim
Ü : Niye
Ö : İyi tamam seninkiyle gidelim
Ü : Olmaz seninkiyle gidelim
Ö : Sen beni deli etmek için mi geldin abicim dünyaya
Ü : Evet deyip güler ve arabaya biner.
“ Özgünde arabaya bindikten sonra yola çıkarlar ilk kişiye gitmek için. Yolda durup kahvaltı
yapmadıkları için simit alırlar 2 tane. ”
Ü : Kahvaltı dediğin bu muydu yani
Ö : Evet beğenemediniz mi beyefendi
Ü : Beğenemedim abicim adam gibi kahvaltı yapalım şurda durda
Ö : Olmaz abicim işimiz var
Ü : Ne işimiz var bi de anlasam
Ö : Görünce anlarsın boşver sen ye elinde ki simiti der gülerek
Ü : Bunla mı doyucam şimdi ben der elinde ki simite bakarak
Ö : Evet ( Elinde ki simiti sallayarak ) Bununla doyucksın deyip devam ettiler yola kaldıkları yerdeen
“ Uzun bir süre daha gittikten sonra bir evin önünde durdular. Ümit meraklı gözlerle Özgüne
bakıyordu. ”
Ü : Niye durduk abicim burda
Ö : Burda seni tanıştırmak istedğim biri var
Ü : Hastan falan mı hastaneye getirseydin ya orda daha kolay kontrol ederdik
Ö : Hastaneye gelemez di
Ü : ( Eve bakınca ) Durumlarımı kötü söyleseydin ya abicim para almazdık kiminin parası kiminin hayır duası sonuçta
Ö : Hadi gel girelim içeriye
Ü : Tamam dedim ve içeriye girdik.
“ İçeriye girdiğimiz de sadece salon vardı. 2 tane kanepenin, bir tane televizyonun olduğu küçük bir
salon. Durumları tahmin ettiğimden de kötüydü sanırım… Sonra bize kapıyı açan kadına baktım 40’lı
yaşlarında olduğunu düşünmüştüm, ama mutsuzluk vardı yüzünde. Daha doğrusu mutsuzluğunun
yerini bambaşka yıllardır tatmadığı mutluluğa bırakmış gibi bakıyordu bana. Sonra karşımda
kanepenin üzeride oturan 15 yaşlarında ki oğlan çocuğuna takılmıştı gözlerim. Gülen gözlerle bana
bakıyordu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sonra cevap bekleyen gözlerle Özgüne baktım.
Gülümsemeye çalışıyordu. ”
Ü : Artık konuşabilir misin Özgüncüm dedim merakla karışmış olan sinirimle
Ö : ( Kanepede oturan çocuğu gösterip ) Bak Ümit sizi tanıştırayım bu Emre
Ü : Gülümseyerek memnun oldum bende
E : Biliyorum Ümit abi senin kim olduğunu
Ü : Nerden der gibi önce Emre’ye sonrada Özgüne baktım
E : Ben Ece ablanın sayesinde yaşıyorum
“ Ecenin adını duyar duymaz dışarıya attım kendimi. Sevgilim benim, meleğim onun organlarıyla mı
yaşıyordu o çocuk. Demek ki ölürken bile devam ettirmiş melekliğini. Ağlamaya başlamıştım ama son
zamanlarda amma da sulugözlü olmuştum. Galiba Özgün haklıydı Ece görse beni bu halde çok kızardı
bana. Artık ağlamıycam söz veriyorum kndime ama herşeyden önemlisi Ece’ye. Ardımdan Ögün çıktı
dışarıya arabaya bindik. Bir süre hiç konuşmadı Özgün. ”
Ü : Hangi organı onda yani emre’de.
Ö : Emre doğduğundan beri böbreklerinde bir sorun var. Bundan 5 sene önce bir böbreği alınmış, o günden beride diyalize giriyordu. Ama ece sayesinde artık sağasağlam oldu
Ü : Sevindim.
Ö : Gülümser
Ü : Şimdi nereye gidiyoruz
Ö : 2. Durağımıza deyip gülümsedim
Ü : Hmm bekliycez yani
Ö : Evet deyip yola devam ettik. Yarım saat sonra gelmiştik 2. Durağımıza
Ü : Evet bu sefer ki geldiğimiz yer daha düzgün. Galiba buranın sahibinin diğeri kadar kötü değil durumu. Hatta çok iyi bile sayılabilir.
Ö : Hadi gel abicim deyip içeriye soktum onu.
Ü : Evet tahmin ettiğim gibiydi bu sefer daha zengin bir eve girmiştik. İçeriden 4 yaşlarında bir kız çocuğu koşarak geldi yanımıza ve sıkıca sarıldı bana.
E : Meyaba Ümit abi ben ece dedi gülümseyerek
Ü : Ece mi deyip daha sıkı sarıldım ona ve gözlerine baktım dikkatlice gözleri çok tanıdık gelmişti bana.
E : Ümit abi ben sana çok teşekküy edeyim.
Ü : Neden tatlım
E : Ece abla sayeşinde döyebiliyoyum aytık.
Ü : ( Hiç bişey söyleyemedim o an )
E : Ben hiç bişeyi göyeemiyodum annem anlatıyodu sadece heyşeyi ama aytık heyşeyi döyüyoyum deyip kocaman öper Ümiti
Ü : Seni görmeye gelicem yine ececim
E : Tamam bekliyoyum muhakkak ama Ümit abi
Ü : Merak etme tatlım mutlaka gelicem deyip çıktık Ecenin yanından
“ Ordan çıktık ve arabaya bindik yine. Bu sefer nereye gidiyoruz bakalım. ”
Ü : Benim ecem sayesinde benim meleğim sayesinde şimdi ecede görebiliyor bu dünyanın renklerini.
Ö : Evet abicim tüm bu çocuklar onun sayesinde yaşıyor
Ü : İyi ki geldik Özgün şimdi daha rahatım
Ö : Gülümseyim arabay durdurdum
Ü : Niye durduk
Ö : Son evimize de geldik
Ü : Neresi diye sormucam
Ö : Aferin sana deyip geldikleri eve girdiler.
Ü : Bu sefer kaç yaşında bir çocuk çıkacak karşıma diye düşünürken çok güzel bir kız açtı kapıyı.
X : Hoş geldiniz geçin içeri
Sizce nereye geldiler ? Türkü ve Ümit karşılaşabilecek mi ?
Umarım beğenirsiniz ….
En beğendiğiniz bölüm ? En beğendiğiniz replik ? Gelecek bölüm tahminleriniz ?
"Kumsal"
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 2349
Rep gücü : 1522
Kayıt tarihi : 08/09/10
Kişisel İleti : Feronia' ♥♥
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: кαℓρѕιzѕιη... ( üмιткσℓιк_мяу ιℓє σятαк ) 14. BÖLÜM... SAYFA 74 ... MUTLU AŞK YOKTUR…. Salı Mart 22, 2011 7:59 am
süperr omuşş bayıldım bir an o organ nakillerini okurken korktum sevilimin kalbi gitti diye ama sonra rahatladım tahmin:bence türkülerini eve geldiler ama kapıyı türkümü yoksa melikemi açtı onu tahmin edemiyorum teşkürler bölümü eklediğiniz için=)=)
ask_masali_19_07
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1679
Rep gücü : 1754
Kayıt tarihi : 21/09/10
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: кαℓρѕιzѕιη... ( üмιткσℓιк_мяу ιℓє σятαк ) 14. BÖLÜM... SAYFA 74 ... MUTLU AŞK YOKTUR…. Salı Mart 22, 2011 8:07 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: кαℓρѕιzѕιη... ( üмιткσℓιк_мяу ιℓє σятαк ) 14. BÖLÜM... SAYFA 74 ... MUTLU AŞK YOKTUR…. 
Kişisel İleti
Nerden
