2. Bölüm
Ani bir hareketle içeri girdi Sevil. Ayçin şaşkınca baktı.

Ayçin: Noldu canım? Kötü bir şey mi var aşağıda.
Sevil: Evet var, hem de çok kötü.

Ayçin perdeyi aralayıp aşağıya bakınca Ekrem'i gördü. Çaresiz gözlerle bakan Ekrem'i.

Ayçin: Konuşmayacak mısın?
Sevil: Hayır, ben söyleyeceğimi söyledim.
Ayçin: Ama Sevil çocuk çok perişan görünüyor.
Sevil: Konuşmayacağım Ayçin.
Ayçin: Aman iyi be, inatçı şey!
Sevil: O böyle davranılmasını hak ediyor.

Sevil'in üstüne gitmemesi gerektiğini biliyordu Ayçin.

Ayçin: Hı-hı tabi. Neyse ben bir Cenker'i arayayım, sonra da yatarım. İyi geceler.
Sevil: Tamam, sana da iyi geceler.

Ayçin odasına gitti. Sevil camdan alamadı gözlerini "ya gerçekten üzgünse, ya pişmansa" düşünceleri vardı kafasında. Öyle yorgundu ki orada uyuyakaldı.
Ayçin'se Cenker'le konuşuyordu.

Ayçin: Cenker, sabah beni alırsın değil mi?
Cenker: Şey, ama sen çok erken gidiyorsun.
Ayçin: Aşk olsun Cenker, benim için 2 saatcik erken kalkamıyor musun?
Cenker: Hayatım 2 saat az değil ki. 2 saatte kaç rüya görülür sen biliyor musun? Hem o saatte otobüs bulamam.
Ayçin: Tamam Cenker tamam anladım, sen gelmek istemiyorsun, bahane üretme. Aşk olsun sana Cenker! Ayrıca unutmadan söyleyeyim bir daha ki sefere daha usturuplu salla. Yarım saat başı otobüs var buraya. Hıh!

Ayçin telefonu kapattı, yatağa uzandı. Şu şaşkın çocuğu sevmekten vazgeçemiyordu. Ekrem'i gördüklerini de söylemeyi unutmuştu.
Sabah uyandığında Sevil'in her tarafı ağrıyordu.

Sevil: Lanet olsun!

O sırada uyanmış olan Ayçin, sabah sabah Sevil'i böyle görmeye alışık değildi.

Ayçin: Sevil, iyi misin? Yada dur soruyu değiştiriyorum: Sabah sabah cıyak cıyak bağırmanın manası ne?
Sevil: Haha çok komik, gece burada uyuya kalmışım. Her yerim ağrıyor. İznin olursa ben de bir soru soracağım.
Ayçin: Elbette elbette canım. Üstün zekamla her türlü soruna açığız.
Sevil: Beni neden uyandırmadın da bu ağrıya mahkum ettin?
Ayçin: Iıı, şey. Ders al istedim, çocuğu orada bıraktın.
Sevil: Hadi be, sen Cenker'le konuşmaya daldım desene. (:

Sevil ve Ayçin evden çıkıp okula gittiler. Sevil bir kez daha lanet okudu çünkü Ekrem yine tam karşısındaydı.

Sevil: Ne işin var senin burada?
Ekrem: Devletimizin bana vermiş olduğu eğitim hakkımı kullanmaya geldim. (:
Sevil: Çok komiksin sen.
Ekrem: Teşekkür ederim hanfendiciğim.

Sevil orada durmadı ve gitti. Ekrem'de peşinden tabii.

Ekrem: Sevil, bu daha ne kadar böyle sürecek?
Sevil: Nasıl?
Ekrem: Benden böyle kaçacak, komikliklerime bile gülmeyecek, bana güzel yüzünü göstermeyeceksin?
Sevil: Cevabını cidden almak istiyor musun?
Ekrem: Evet.
Sevil: Hiçbir zaman. Demiştim, seni affedebilirdim ama sen o treni kaçırdın.

O sırada uzaktan yakışıklıca bir erkek yanlarına geldi. Levent'di bu.

Levent: Günaydın Sevil.
Ekrem&Sevil: Günaydın.
Levent: Sevil, biraz konuşabilir miyiz?
Sevil: Tamam.

Biraz uzaklaştılar, Ekrem kıskanç gözlerle onları izlemeye başladı.

Levent: Sevil, hala bir şey söylemedin...
Sevil: Söylenecek bir şey yok ki Levent, biz, biz olamayız.
Levent: Neden, bana bir şans versen olmaz mı?

Sevil bir şey demedi, o an Levent dudaklarına eğildi ve onu öptü. Sevil başını çevirince Ekrem'in ona bakan sinirli yüzünü gördü. Zaten sonra da Ekrem yanlarına geldi.

Ekrem: Bu yüzden miydi Sevil? Bu yüzden mi istemiyordun beni? Hani ben ihanet etmiştim. Görünen o ki, sen beni çoktan unutmuşsun bile.
Sevil: Ne diyorsun sen ya? Bizim Levent'le aramızda hiç bir şey yok. Yani Levent bir şeyler hissediyor, ama ben asla karşılık vermedim. Beni kendinle karıştırma!

Ekrem'in bir şey söylemesine izin vermeden koştu. Ayçin'e mesaj attı: "ben derse gelmeyeceğim." Sonra sahile gitti ve denizi izlemeye başladı, bir süre izledikten ve olanları düşündükten sonra başını çevirince karşısında bir çift mavi göz gördü. Ekrem'in gözleri... Tüm öfkesi geçti Sevil'in, yalnız onlar vardı artık. Ve hiç konuşmadan, beklenmedik bir anda sarıldılar birbirlerine.

"Bir aksam gözünde ask tüterse
Geçmis günler aklindan geçerse
Kalbin bombos ümitler biterse
Sen üzülme ben varim
Neler geçti kimbilir basindan
Sevgi umdun hep baskalarindan
Aglama gidenlerin ardindan
O giderse ben varim
Zaman durdu sanki
Beklerken seni
Ben bir tek sevgiye
Bagladim kalbimi
Ayrilmam istersen hiç yanindan
Çagirsan gelirim çok uzaklardan
Eskiden korkardim yalnizliktan
Korkmam artik sen varsin"