süper olmuş yb ne zamn gelir cnm?

teşekkür ederim canlarım
yeni bölümü hemen yazmaya çalışırım canım

senaryon gerçekten çok güzel olmuş uzun süredir bir senaryoyu takip etmiyodum senin bu güzel senaryon sayesinde yeniden takip etmeye başlıycam cnm devam :D

devam

teşekkür ederim bitanelerim (:

teşekkür ederim canım (:

çok güzel cnm

teşekkür ederim canım (:

yb ne zmn gelir cnm ?

şu sıralar sınavım var
hemen yazmaya çalışacağım canım (senin için)

yb ü bklyorum cnm ama sınavların yoğunsa başka zamnda yazablirsin bklerim

hafta sonu yazmaya çalışırım (:
zaten sınavlarım bitti sayılır

Ekrem:Bizim Cenker biriyle çıkmaya başlamışta benden tüyolar istiyor.Anla işte.Utanıyor çocuk.
-Zeynep:Aaaa...Ahaha...İnanmıyorum!Neyse ben bizim kızlara bakayımSonra görüşürüz.bu arada Cenker hayırlı olsun.
Zeynep Ekrem'in yanağına küçük bir öpücük kondurarak gider.
-Cenker:Oğlum yine benim hakkımda ne dedin de rezil ettin?
-Ekrem:Cenko rezil falan etmedim.Napayım Zeynep bu olayı duysaydı başımın etini yerdi.Dır dır.
-Cenker:İyi tamam, neyse anlat.
-Ekrem:Ya yolda giderken,kız geldi bana çarptı.Sonra ben çarpmadım diyor.Valla tam bir baş belasıydı.O kadar çok konuşuyorki bazı dediklerini anlamadım.
-Cenker:Bu muydu yani?
-Ekrem:Oğlum sen o kızla bir karşılaşta noluyor görürsün.İnş. bir daha onunla karşılaşmam.
-Cenker:Eğer dediğin gibiyse bencede karşılaşma.
-Ekrem:Yalan söylemiyoruz heralde.
Gün batarken Sevil okuldan döner.Siteye girdiğinde annesinin biriyle konuştuğunu görür ve yanlarına gider.
-Sevil:Merhaba!
-Sevda:Bak bu da benim kızım Sevil
-Gülsün:Ah canım benim memnun oldum.
-SEvil:Bende
-Gülsün:Benim de oğlum var.İsmi Ekrem.
-Sevda:Ne güzel!Arkadaş olurlar işte.Demi kızım?
-Sevil:Tabi tabi.
-Gülsün:Hangi üni. gidiyorsun kzım?
-SEvil: ....... üni.
-Gülsün:Ay inanmıyorum!Ekrem de oraya gidiyor.
-Sevda:Tesadüfe bak kız.
hepsi kahkaha atar.O sırada Ekrem gelir.
-Ekrem:Selam millet!
SEvil gülerek Ekrem'e bakar.Sonra kim olduğunu anlayınca şaşkınlıktan ve öfkeden öylece kalakalır.Ekrem de Sevil gibi aynı duyguları yaşar.
-Sevil:Sen!
Ekrem:Sen.

ck gsl dwm
yeni okuyucu

teşekkür ederim tatlım (:

bu kelimeyi pek sevmem ama sana kullanıyorum mükemmel ötesi manyak olmuş yani eee yb nezaman gelyo şimd nolcak biraz ipucu lütfen

teşekkür ederim canım
yb geç gelebilir kusuruma bakmazsınız artık (:
ipucuda veremem

yaaaa ne kadar geç gelir nolur yazz ama uzun olsun

yb geldii...(:

4. BÖLÜM

-Gülsün: Ekrem bak yeni komşularımız.
-Ekrem: Anne lütfen şaka yaptığını söyle.
-Sevil: Ane beni uyandır.Okula geç kalıyorsun Sevil de.
-Sevda: Noluyor çocuklar?
-Gülsün:1 dk. Siz tanışıyor musunuz yoksa?
-Sevil: Ne yazık ki evet.
-Ekrem: Buna pek tanışmakta denemez ama neyse.
-Sevda: İyi bir karşılaşma olmamış herhalde.
-Sevil: Gerçekten bunlar bizim karşı komşumuz mu anne?
-Sevda: Evet kızım.
-Sevil: İnanmıyorum ya!
-Ekrem: Her gün bu kızın dırdırını mı dinleyeceğim ben!
-Sevil: Hadi be ordan. Asıl ben her gün senin saçmalıklarına nasıl dayanacağım?
-Gülsün: Çocuklar bir sakin olun.
-Sevil: Anne ben eve çıkıyorum.
-Ekrem:Sen çık da bende arkandan çıkayım bari.
-Sevil: Bence de en doğrusunu yaparsın.
-Sevda: Bende geliyorum.Yukarıda her şeyi anlatacaksın.Görüşürüz canım.
-Gülsün: Görüşürüz tatlım...evet sana dönelim Ekrem bey noluyor?
-Ekrem: Anne boşver ya.
Yukarı umursamaz bir tavırla çıkmaya başlar.
-Gülsün: Anlatacaksın dedim.
-Ekrem: Zorlama anne! Konuşmak istemiyorum.
-Gülsün: Onu bunu anlamam.Anlatacaksın.
………………………..

Evde Sevil zorlada olsa tane tane her şeyi anlatır.
-Sevda: Bu saçma şey yüzünden mi böylesiniz?
-Sevil: Anne bu saçma bir şey değil.
-Sevda: Tabi canım…Ah bu gençlik nereye gidiyor.
-Sevil: Anne!...Yine başlama.
-Sevda: Bak kızım git çocuktan özür dile.Yeni komşularıyız.Ayıp olmasın.
-Sevil: Aaaa niye ben özür dileyecekmişim.O çarptı bana .
-Gülsün: Sevil çok inatçısın.
-Sevil: Odama gidiyorum ben.
-Sevda: Sevil…
-Sevil: Sakın arkamdan gelme.
Hızla söylenerek odasına gider ve kendini yatağa bırakır.Çok sinirlenmiştir.”Şimdi ben ne yapacağım?” demekten kendini alamaz.
……………………..

-Gülsün: Aman oğlum.Özür dileyiverseydin.
-Ekrem: O kızdan ben özür dilemem.
-Gülsün:Yeni komşularımız ayıp olmasın şimdi.Bir centilmenlik yap.
-Ekrem: O kıza?Asla.
-Gülsün: Oğlum…
-Ekrem: Canım annem kendini yorma sen.
Yanağından bir makas alır ve odasına sallana sallana gider.Sevda arkasından sadece iç çeker.

Sabah sevil kapıyı açtığında Ekrem ile karşılaşır.
-Sevil: ( sessizce)Bununla her sabah karşılaşacak mıyım ben ya.
Ekrem muzip bir gülümsemeyle Sevil’i şöyle bir süzer.Sevil bunu fark eder ve:
-Sevil: Ne var?
-Ekrem: Hiç.Sadece günaydın diyecektim.Gerçi kibarlıktan yoksun birine günaydın demek hoş olmayacak ama neyse.
Sevil onu duymamazlıktan gelerek:
-Sevil: Günaydın demek için beni süzmene gerek yok.
-Ekrem: Her gün böyle mi olacak?
-Sevil: Anlamadım.Ne dedin?
-Ekrem: Her sabah diyorum.Böyle karşılaşıp atışacak mıyız?
-Sevil: Madem öyle benden sonra çıkarsın böylelikle karşılaşmayız.
-Ekrem: Bunun içinde seninle kavga etmeyeceğim.Hadi görüşürüz.
Aşağı doğru hızlı adımlarla inmeye başlar.
-Sevil: Hiç görüşmeyelim bence.sonsuza dek!
-Ekrem: İlk defa sana katılıyorum.
Ve Ekrem görünmez olur.Sevil kendi kendine söylenmeye başlar.
-Sevil: Of ya of. Neden ben hep böyle kişilerle uğraşmak zorundayım ki.Bir doğru düzgün arkadaşım var.O da Cihan.
Ekrem aşağıdan bağırır.
-Ekrem: Seni duydum.
-Sevil: (şaşırarak)Sen gitmedin mi?Yoksa beni mi dinliyordun?
-Ekrem:Yok canım.Ayakkabımın ipini bağlıyordum.
-Sevil: Defol git seni lanet olası!
-Ekrem: Tamamdır.Sen sinirlenme yeter ki.
……………………

Sevil söylene söylene Ayçin’in yanına oturur.
-Ayçin: Ah sonunda geldin Sevil.
-Sevil: Sen hep erken mi geliyorsun?
-Ayçin: Genellikle.
Bir süre ortam sessizliğe bürünür.Daha sonra ikisi birden “sana bir şey söyleyeceğim”derler ve aynı anda susarlar.
-Ayçin: Tamam söyle.
-Sevil: Yok sen söyle.
-Ayçin: Söyle dedim işte.
-Sevil: Bende sen söyle dedim.
-Ayçin: Tamam.Şimdi bugün.Ayyy… Yani biriyle karşılaştım.Çok tatlı.O da benden hoşlandı gibi.
-Sevil: Bende farklı bir şey zannetmiştim.Zaten anlamadım da.
-Ayçin: Ya aynı senin gibi oldum.Çarpıştım çocukla.Kitaplarım yere düştü.Böyle toplarken göz göze geldik.Çok romantikti.
-Sevil: Klasik şeyler.
-Ayçin: Ay Sevil moralimi bozma kızım ya.
-Sevil: Tamam bir şey demedim.
-Ayçin: Ah sen ne zaman aşık olacaksan.
Ayçin bunu bilerek söyler.Yan gözle Sevil’e bakar.
-Sevil: Ayçin biliyorsun ben aşka inanmıyorum.Çok saçma bir şey.
-Ayçin: Asıl senin dediğin saçma.
-Sevil: Hiçte bile.Hem evlilikte çok saçma.Evlilik demek özgürlüğünün kısıtlanması demek.Zaten ben özgür olmayı seviyorum.
-Ayçin: Bende özgür olmayı seviyorum.Ama evliliğin özgürlüğü kısıtladığını düşünmüyorum.
-Sevil: Sen ne dersen de ben aşık olmayacağım!
-Ayçin: İnş. çarpıştığın çocuğa aşık olursun.
-Sevil: Beddua etme.
-Ayçin: Bu beddua değil bir kere tamam mı.
-Sevil: Hayır.Bana göre öyle.
………………………….

-Ekrem: Lan noldu biliyor musun?
-Cenker: Noldu Eko?
-Ekrem: O gün çarpıştığım kız vardı ya.
-Cenker: Eeee?
-Ekrem: İşte bizim sitede oturuyor.Hatta o da bu üni. gidiyor.
-Cenker: Hadi ya! Tesadüfe bak.
-Ekrem: Valla öyle. Kızı sinir etmeye bayılıyorum.
-Cenker: Yazık be oğlum yapma.
-Ekrem: Ne yazığı? O da bana yapıyor…Neyse sen anlat.
-Cenker: Ne anlatayım?
-Ekrem: Ne bileyim.İşte kız falan yok mu hala?
-Cenker: Aaa evet.Bugün bir kızla çarpıştım.Ama kız çok güzeldi.Birbirimizden hoşlandık gibi.
-Ekrem: Vay Cenko! Sonunda bir kedi olalı fare tuttun.
-Cenker: Yok be.Daha belli değil.
-Ekrem: Yok yok.Kesin bu iş olur.

Ayçin ve Sevil bizimkilerin tarafına doğru koşuyorlardı.Gerçi Sevil koşmuyordu Ayçin onu koşturuyordu.Böyle koşarlarken Cihan’a çarparlar.

-Cihan: Selam kızlar.
-Ayçin: Sonra konuşuruz Cihan.Bizim işimiz var.
-Cihan: Nereye ya? Bende geleyim.
-Ayçin: Yok! Yani sen kütüphaneye falan gideceksindir.
Der ve Sevil’i ittirmeye başlar.Sevil Cihan’a “noldu bende bilmiyorum” hareketi yapar ve uzaklaşırlar.
-Sevil: Noluyor ya?
-Ayçin: İşte o çocuk orada.
-Sevil: Hani nerede?
-Ayçin: Mavi tişörlü.Yanında uzun boylu birisi daha var.
Sevil o tarafa bakar bakmaz gülümsemesi solar ve kalakalır. Ayçin derin bir iç çeker ve Sevil’e bakar.
-Ayçin: Çok yakışıklı demi?
Sevil’den ses çıkmayınca:
-Ayçin: Sevil? Hu hu …Kızım!
Sevil Ayçin’e şaşkın gözlerle bakar ve tekrar kafasını o tarafa çevirir.
Cenker’in yanındaki çocuk Ekrem’dir.”Ya bu nasıl iştir?” diye düşünür.Ve sadece ağzından “Lanet olsun!” kelimeleri çıkar.

çok güzel olmuş devam cnm

teşekkür ederim canlar (:

teşekkür ederim canım (:

yyaaaaaaaa uffffffffffff yb sen de tam heycanlı yeride bitiriyosun haa beni çatlatmak istiyosun herhalde