olmuş bitmiş bişey diyebiliriz.olanları düzeltmek isterdim ama artık biraz geç sanırım.
olaya şimdi baktığımda tüm suç bnde.ondan hoşlanmamama rağmen ondan hoşlandığımı düşünmüştüm.
aslında öyle bir şey yokmuş bile...kendimi nasıl kandırdım onu bi anlasam!!!
knkamla telefonda konuşuyorduk.
'sn birini mi seviyosun?' dedi.o sıralar biraz neşeli-duygusal garip bi durumdaydım.
bnde 'hyr' dedim.sonra bizim sınıftaki-yan sınıftaki çoğu kişiyi saydı.hepsine 'cıkk' dedim.
sonra (adını vermiyim) çocuğun adını tekrar söyledi.
'hyr dedim ya' dedim.'neden olmasın aynı servistesiniz' dedi knkam.
olaylar böyle başladı, sonra düşünmeye başlıyo insan.aslında hoşlanmıyosun ama biri sana öyle diyince çocuğa dha bi dikkatli bakmaya başlıyorsun.knkam bizim sınıfta bir çocuk var,önüne gelenle çıkar,gitmiş ona söylemiş.msn'de çocuk bana sordu 'onu mu seviyorsun?' diye.bnde o sıra kafa bulanık..'bilmiorum' demiştim.biliyorum bn bi salağım!!
sonra bahçedeydik,dolaşıyorduk onlarda oturuyorlardı.zeynep 'şu çocuk ikinizden birine baktı.' dedi.bnde işkillendim knkam söledi mi diye.knkamın koluna yapıştım 'zeynep'e mi söledin sn' diye.ama 'hyr sölemedim.'dedi.sonra zeynep manalı bir şeylerden bahsetmedi yada öyle bakmadı.
bizim sınıftaki o çocuk hiç durur mu gidip çocuğa söylemiş.çocuk ta ' yemin et.' demiş.işte anlayamadığım kısımlardan biri.yani??anlamı ne..?
sonra olaylar biraz dha geliştikten sonra gidip 'çıkma teklifi et.' fln demiş çocuğa.o da 'hyr' demiş.
bnm işlerime karışmasalardı belki hiçbiri olmazdı.bu bnmle ilgili bişeydi.bna çıkma teklifi fln etmesini istemiyordum ki bn...
bunlar geçen yıldı.gelelim bu yıla...
bu yıl servis bulamadık ve babam 3'ümüzü de bizim arabayla okula getirip-götürdü.bi kız dha vardı yanımızda.
neyseki 1 gün sürdü bu olay.
2. günde servis bulduk ve servisle gitmeye başladık.
1-2 ay sonra knkamla iddiaya girdik.onlar bize gelmişlerdi,bizim servisle gittik tabi.knkam da 'bana bakıp durdu' dedi.bn de ona bakıp bakmadığını bilmiorum tam ama 'ayarlıyım istiyosan' dedim.iddiaya girdik.bikaç gün sonra serviste çocukla konuştum.işte knkamı bildiğine emin olduktan sonra 'onunla çıkar mıydın?' dedim. belki yanlış anlamış olabilir,varsayım olarak sormuştum.ama bn onunla konuşurken biraz yaklaştı yani motorun sesinden herhalde bni duymak için,olanları yaşadığım için herhangi bir art niyet aramıyorum ama gözeneklerine kadar gördüm diyim bn.'hyr' dedi.'yanlış anlama,iddiaya girmiştik ondan' dedim yerime oturdum.
bikaç ay sonra da olay tekrar gündeme geldi.iki kız ve yine bizim sınıftaki şu çocuk bnm .....' ı sevdiğimi herkese yaydılar.ama şöyle bi şey varki bn onu bu yıl hiç sevmemiştim.aslında geçen yıl bile hiç hoşlanmamıştım ...
yani dedikodu oluyor.o gün servise binince,servis hareket ettikten sonra yanına gittim-yanına oturmadım-
'konuşabilir miyiz?' dedim.çok gereksiz bi cümle biliyorum ama o andan 1 saat önce sinir krizi geçirmiş biri gibi hissediyordum.dedikoduyu da duyduğu için yüzüm kıpkırmızı çocukla konuşmak zor oluyor.
'ne hakkında?' dedi.artık çocuğa hak veriyorum.
'okulda bişey duyduysan-' cümlemi tamamlayamadan 'duymadım' dedi.
'duymadıysan da-' yine cümlemi tmmlayamadan 'duymadım' dedi.
'..... uyduruyo,doğru değil!' dedim ve yine yerime oturdum. (dedikoduyu yayanların adınıda yazmadım)
sonra da pek bişi olduğu yok işte...
ama aklım karışık.servisteki bizden 2 yaş küçük bi kız var.hatta bizim arabayla okula gittiğimiz kız o.
'sn neden hep burda oturuyosun?' dedi.
'bilmem' . o da 'insan bilmediği şeyi yapar mı?' dedi. 'yapar.' 'neden yapar?' diye sordu.
'şartlar öyle gerektirir' dedim.
gözüyle çocuğu işaret etti.
'yok artık,saçmalıyosun' fln dedim. 'neden olmasın?' dedi bu sefer.
'sn olmayasın o?' dedim. 'bizim aramızda 2 yaş var ama siz yaşıtsınız,sizin ihtimaliniz dha yüksek' dedi.
şu an aklıma gelmeyen şeyler de var.mesela aynı okulda olduğumuz için hemen hemen her teneffüs karşılaşıyoruz.aynı mahallede olduğumuz için de haftasonları da karşılaşıyoruz bazen.
son bir haftadır da ikimizden biri koşarak geçtiği için durmasaydık çarpışcaktık bi kaç kere.
bi de müzik sınıfında aynı sırada oturduğumuzu görünce çok şaşırmıştım.
çok sık karşılaşıyoruz ve çok fazla tesadüfler var.o yüzden olasılıkSız kitabını okumaya başlamıştım :D kitabı almaya giderken de çocukla karşılaştım.
bnm için şu an düşündüğümde en başta yaptıklarım hataydı.kendimi suçlu hissediyorum.çocuğu nelerle uğraşmak zorunda bıraktım....
bn bi salağım!!
kendi kendini rezil eden biri...
ama bu olaylara dışardan tarafsız bi gözle bakıldığında ne düşünülünebilir onu merak ediyorum.
bn çocukla en fazla arkadaş olmak istiyorum.dha fazlası olsun istemiorum.ama hiç konuşmamak da istemiorum.
ama ne yapmam gerekir bilmiorum...
bana akıl verin lütfen...
yazdıklarımdan kısa roman da olmaz değil bana göre

aslında ailemde kaç kez söyledi bırak şu kızı diye,ama napıyım kaç yıllık arkadaşım sonuçta.
zaman zaman arkadaşımı suçlamıyor da değilim ama bn de olayların bu noktaya kadar gelmesine engel olmadığım için kendime kızıyorum.bu saatten sonra napabilirim?
bu konu aklıma geldikçe kendimi suçluyorum öncelikle.hatta ağlayasım gelio artık.olayları bu noktaya nasıl getirdim bn...dha yazmadığım şeyler var burda.arkadaşımı düşünmeyi bıraktım , bn nasıl her gün o çocuğun yüzüne bakabilmeyi beceriyorum?? bunları düşündükçede kendimi çok kötü hissediyorum...

git cocuga arkadas olalım de ,2 seneyı tamamıyle unut,benı tanımıyomus gıbı yap tanısalım falan de.oyle arkadaslar da secme.seversen seversın sevmezsen sevmezsın,ona ne!

gidip bunları çocuğa söylersem bnm hakkımda olumlu düşünür mü ki??
bni tanımıyomuş gibi yap dersem bnm deli olduğumu düşünüceği kanısındayım
aslında bi olay olsa bn sadece arkadaş olmaya hazırım.böyle karşılaştığımız her yerde birbirimizden kaçmak istemiyorum artık.
ve bnm onunla konuşabiliceğim tek yer servis.
okulda konuşamam.malum arkadaşlar.
servistede şu kız canımı sıkıyor,garip şeyler söylüyor.
haftasonu karşılaşsak belki ancak söyleyebilirim.onda da cesaret edemem bn....of ne sorunluyum bn!!

ne biliyim .d bende de sorun çok ya :/
unutmaya çalış bari :s

çocuktan hoşlanmıyorum zaten de hep karşılaşıyoruz, müzik sınıfında oturduğumuz sıra bile aynıymış yeni öğrendim.sadece olaylar öyle gelişince hoşlandığımı sanmıştım , ama kendimi kandırmışım aynı servisteyiz aynı mahalledeyiz...aynı okuldayız!!hatta aynı sıradayız diyelim sadece farklı zamanlarda :D unutmam imkansız zaten gerek de yok, o gözle bakmıyorum ama ortada tam tarif edemediğim bi sorun var sanki...keşke karşındaki kişinin düşüncelerini duyabilseydik!!herşey dha kolay olurdu.bütün bu olaylarda bu çocuk ne düşündü acaba??...hmm sorunumu şöyle açıklasam olur belki; hergün sabahın köründe gördüğüm ilk kişi olarak çocuğun yüzüne bakamıyorum.baksamda hemen aklıma bi kaç olay gelio kendimi suçlamaya başlıyorum.sanırım böyle dha ii anlattım,ama buda tam anlatmıyo yakın bişey :D söylediğin şeyi denerim belki.yapabiliceğim tek şey bu sanırım.

selin_sevil demiş ki:

git cocuga arkadas olalım de ,2 seneyı tamamıyle unut,benı tanımıyomus gıbı yap tanısalım falan de.oyle arkadaslar da secme.seversen seversın sevmezsen sevmezsın,ona ne!

tamamen katılıyorum...