(Onlarda 1 hafta tatil yaptıktan sonra eve gelmişlerdir.Daha yeni eve adımını atmışlardır.) Yusuf:Yorucu bir tatildi.Hüsna:Bence gayet güzeldi.Sence nasıldı oğlum.Ekrem:İyi hareketliydi işte.(Ekrem yukarı odasına çıkmıştır.Yusuf eline telefonu almıştır.) Yusuf:Hüseyinde bir hafta sonra dönücekti.Geldimi acaba.Hüsna:Ara istersen.Yusuf:Arıyımda holdingde buluşalım.Özledim dostumu.(Yusuf Hüseyini aramıştır.Telefonu kapalıdır.) Hüsna:Noldu.? Yusuf:Telefonu kapalı.Allahallah Hüseyin gece yatarken bile telefonunu kapatmaz. Hüsna:Daha dönmemişlerdir belki telefonun şarjı felan bitmiştir.Hanımının ismi Semraydı demi? Yusuf:Evet.Hüsna:Semra hanımın numarası vardır sende onu ara.Yusuf:Evet vardı.İyi akıl ettin.(Yusuf Semrayı aramıştır.Onunda telefonu kapalıdır.Ekremde o sırada odasından aşağı annesinin karşısındaki tekli koltuğa yayılmıştır.) Yusuf:Hüsna Semranın numarasıda kapalı.(Hüsna tedirgin bir şekilde bakmıştır.) Hüsna:Belki telefonları çekmiyen bir yerdedir.(Yusufun aklına Hüseyinden sevilin numarasını aldığı aklına gelmiştir.Geçen sene bi kere Sevili holdinge getirdiğinde görmüştür.Yusuf Sevili aramıştır.Telefon çalıyordur.) Hüsna:Kimi arıyıorsun. Yusuf:Sevili.Hüsna:Sevil kim? Yusuf:Hüseyinin Ekremle yaşıt bir kızı vardı o.(Sevilin telefonu çalıyordur çalıyordur açan yoktur.4 kere aramıştır ama telefon açılmamıştır.Yusuf ayağa kalkmıştır.) Yusuf:Hüseyin ve Semranın telefonu kapalı.Sevilinkide çalıyor ama açmıyor.Hüsna:Allahallah.Bak bende merak ettim şimdi.Holdingi ara.Gelmişlermi sor.(Yusuf Holgingi aramıştır.) Yusuf:Daha hiç gelmemiş holdinge.Yusuf:Gittikleri oteli arayacağım.(Yusuf uludağdaki gittikleri oteli aramıştır.) Yusuf:Bana Hüseyin Çokçetinin odasını bağlarmısınız.X:Bi dakika efendim bekleyin.Yusuf:Tamam.x:Hüseyin bey 1 haftalığına otelden oda tutturmuş ama.Gelmediler efendim.Yusuf:Nasıl gelmediler yaa nasıl gelmediler.x:Lütfen beyefendi sakin olun.(Yusuf telefonu kapatıp yardımcısını aramıştır.) Yusuf:Ali bana hemen 1 hafta içinde Hüseyinle ilgili bütün bilgileri buluyorsun.Hüseyine ulaşamıyorum.Ali:Peki efendim.Bi haber bulunca size dönerim.Yusuf:Çabuk ol Ali.!! (Ekremse şaşkın bir şekilde babasıyla ve annesine bakıyordur.Başta ne olduğunu anlamamıştır.Sonra babasının holding ortağına ulaşamadığını anlamıştır.Yusuf koltuğa oturmuştur ayağını devamlı tedirgin bir şekilde sallıyordur.) Yusuf:Hüseyin ve semranın telefonu kapalı.Sevilinkide çalıyor ama açan yok.Holdinge gelmemiş.Otelde yoklar nerdeler bunlar.Hüsna:Ali şimdi öğrenir endişelenme.(Ali Yusufu 5dk. sonra aramıştır.Sesi solgun geliyordur.) Yusuf:Hah olum söyle nerdelermiş.Ali:Ben-ben nasıl söyliyiceğimi bilmiyorum.Yusuf:Oğlum söylesene nerdeler.Ali:Hüseyin beyler Uludağa giderken trafik kazası geçirmişler. Yusuf:Hangi hastane.? Ali:Üzgünüm efendim kurtaramamışlar.Başınız sağolsun.(Yusufun gözleri bir anda kan çanağı gibi olmuştur.Yumruğunu sıkıyordur.) Yusuf:Semra.? Ali:Efendim hastaneye yetiştirmeye çalışırken kaybetmişler. Tekrardan başınız sağolsun.(Yusuf kendini tutamamıştır gözlerinden yaş akmıştır.Hüsna ve Ekremde Yusufu o halde görünce teleşlanmışlardır.Endişeli bir şekilde bakıyorlardır.Yusufun son bir soracağı kalmıştır Aliye bunuda sormaya korkuyordur.Cırtlak ve kısık bir ses tonuyla.) Yusuf:S-Se-Sevil ? Ali:Sevil hanım 6 gün önce hastaneden taburcu edilmiş raporunda gayet sağlıklı olduğu yazıyor. Yusuf:Oh.Sevil yaşıyor dimi? Ali:Evet.(Yusuf telefonu kapatır.) Hüsna:Noldu yusuf? Yusuf:Trafik kazası geçirmişler.Hüseyin ve Semra ölmüş.Hüsna:Hiğğğ…!! Küçük kızları sevil.? Yusuf:Sevil yaşıyormuş.Hüsna:O küçük kız nerelerde.Tek başına napıyor.Yusuf:Evdedir heralde.(Yusuf arkasına yaslanmıştır.) Yusuf:Korkunç bir durum çok korkunç.Ben en yakın dostumu ve eşini kaybettim ama Sevil anne ve babasını kaybetti.(Hüsnanın gözünden yaşlar akmaya başlamıştır.Ekremde ne kadar tanımıyor olsada ölüm lafını duyunca ister istemez gözleri kızarmıştır.) Hüsna:Onun için çok kötü bir durum.Sevil kaç yaşında.? liseyemi gidiyor. Yusuf:Hayır 7'ye gidiyor.Ekremle aynı yaşta. Hüsna:Eyvahlar olsun.Daha çok küçük.Napıcak o kız evde tek başına.Yusuf:Onu tek başına evde yaşatmazlar. Öğrenildiğinde yetimhaneye gönderirler.Hüsna:Çok kötü bir durum.Yavrucağız kaç gündür kan ağlıyordur.Yusuf:Hüsna hizmetçileri ara.tatilden döndüğümüzü söyle tekrardan çalışmaya başlasınlar.Hüsna:Tamam.Sen napıcaksın.Yusuf:Sevili bulmaya gideceğim.Hüsna:Sen hiç gördünmü sevili.(Yusuf gözleri kan çanağı bir şekilde gülümseyerek.) Yusuf:Geçen sene tanışmıştık o tatlı cadıyla.Çok sıcakkanlı sevimli bir kız.Hüsna:İyi tamam bi git bak napıyor yavrucak.Sonra banada haber ver ama. Yusuf:Şimdi Holdinge gidiyim ne olmuş daha detaylı bir şekilde öğreniyim sonra Sevili görmeye giderim.Hüsna:Tamam beni habersiz bırakma.(Yusuf gitmiştir.Ekrem hala duyduklarının şokundadır.Tanımasa bile üzülmüştür ve hızla göz yaşlarını tutabilmek için odasına gidip müzik açmıştır.Hüsnanın durumu zaten bellidir.Semrayla bir kaç kez görüşmüşlerdir ama sevil okulda olduğundan onu hiç görmeye fırsatı olmamıştır.Hüsna göz yaşları aktıkça akıyordur.)
Sevil;
(Gözlerimi açtım…Ah başım ağrıyor nerdeydim ben.Görebildiğim tek şey tavandı.Gözlerimi açıp şöylece bir çevreye bakındım.Kokusundan tanıdım burayı burası bir hastane.İyide nasıl gelmiştim buraya.Hafızamı biraz zorladım.Ah…Annemle babamı ziyaret ettikten sonra bilinçsizce koşarak yola atlamıştım sonra korno sesi ve sonra karanlık bir boşluk.İyide niye hastanedeydim.Yatağın yanındaki düğmeye basarak hemşireyi çağırdım.) Hemşire:Nihayet kendinize geldiniz küçük hanım. Sevil:Noldu bana.? Hemsire:Koşarak birden yola atlamışsınız.Araba tam şarpıcakken durmuş.Ucuz kurtulmuşsun.Ani bir şok ve korkuyla bayılmışsın.2 saattir hastanedesin. Sevil:Peki teşekkür ederim ben artık gidebilirmiyim. Hemşire:Annen veya Babanı telefonla çağır almaya gelsinler seni tek başına gönderemeyiz. (Ağlamaktan kan çanağı gibi olmuş ve şişmiş gözlerimden gözyaşlarım tekrardan ardı ardına akmaya başladı.Hemşire tlefonu uzattı.) Hemşire:Aileni ara. Sevil:Mezarlığa ulaşabileceğim bir telefon numarası varsa söyle arıyım.Hemşire:Anlamadım. Sevil:Yada ölülere ulaşabileceğim.Hemşire:Ne diyorsun sen anlamıyorum. Sevil:Allah kahretsin.Yok işte bir ailem felan.Öldüler.Nasıl aramamı bekliyorsun.Mezardan mı? çıkaracaksın onları benim burdan taburcu olabilmem için.(Cırtlak sesim koridor boyunca yankılanıyordu.) Sevil:Öldüler anladınmı öldüler kimsem yok.Hemşire:Özür dilerim.Sevil:Şimdi ne halt yapıcaksan ne formul bulucaksan bul çıkart beni burdan.(Hıçhırarak ağlamaya başlamıştım tekrardan.Hemşire 5 dakika sonra yanıma gelmişti.) Hemşire:Çıkıp evine gidebilirsin.İşlemleri hallettim.Sevil:Teşekkür ederim.(Koridordan yavaş bir şekilde yürüyerek.Hastaneden çıktım ve evime doğru yürümeye başladım.Bi kaç dakika sonra eve varmıştım.Anahtarla kapıyı açtım.Açtığım an onların kokusu geldi yine burnuma.Tekrardan hıçkırarak ağlamaya başladım içeri girdim ve hızlıca kapıyı örttüm.Ağlamaktan susadığımı farkettim.Mutfaa gibip su içtim.Yukarı odama gitmek için mutfaktan çıktım.Kapı çalmıştı.Hayal görüyor olmalıyım.Kapı çalamaz çünkü bu kapıyı çalabilicek kişiler sedece annem ve babam.Kapı tekrardan çaldı.Korkak bir şekilde kapının yanına gittim ve kısık bir sesle.) Sevil:Kim o? Yusuf:Sevil aç kapıyı ben Yusuf.(Sevil kapıyı açmıştır.Kendisi gibi gözleri şiş ve kan çanağına dönmüş birini bulmuştur karşısında.) Yusuf:Beni tanıdın mı? Sevil:Hayır. (Sevili o halde görünce yusufun içi parçalanmıştır.) Yusuf:Hane geçen sene babanla holdinge gelmiştin.Ben seni gezdirmiştim.Ben babanın çocukluk arkadaşıyım hatırladınmı şimdi? (Sevil solgun yüzü şiş ve kan çanağı gözleriyle ufacık bir ışıltı gelmiştir.Hafif bir tebessüm etmiştir ve koşup yusufa sımsıkı sarılarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştır.Yusufta sevile sımsıkı sarılmıştır.Sevilin hıçkırarak ağlayışını içinde hissediyordur.Sevilin ağlamaktan titreyen dudaklarından sadece şu kelime çıkmıştır.) Sevil:Beni bırakıp gittiler.Ufacık halimle bıraktılar beni.(Sevilin ağlaması daha sesli bir hal almıştır.) Yusuf:Şşşş…Sakin ol.Tamam geçti.Sakinleş kızım.Gel içeri geçelim.(Sevil ve Yusuf içeri geçerler.) Sevil:Geçmiyor.Olmuyor. Evin heryerinde onların kokusu onlarla birlikte anılarımız babamın sesi annemin sesi.Anılar susmak bilmiyor.Yusuf:Sen ne zamandan beri bu evde tek kalıyorsun. Sevil:6 günden beri. Yusuf:Nasıl kaldın sen bu evde 6 gün.(Sevil göz yaşlarını temizliyerek.) Sevil:Kaldım işte.(Yusufun aklına bir şey gelmiştir.) Yusuf:Tatlım sen burda kal ben 2 saate gelicem tamam mı? Sevil:Tamam.(Sevil Yusufu kapıya kadar geçirmiştir.Daha sonra sevil odasına çıkıp yatağının üstüne yatmıştır.Yusufsa hızlıca arabasına binip eve gitmiştir.Kapıyı çalmıştır.Hizmetliler açmıştır.) Hizmetli:Hoşgeldiniz efendim.Yusuf:Hüsna nerde.Hizmetli:Salondalar efendim.Yusuf:Hızlıca salona girmiştir. Husna:Noldu Hüseyin buldunmu Sevili.Yusuf:Buldum.Hüsna:Nasıl iyimi? Yusuf:Hiç iyi görünmüyordu.Gözleri ağlamaktan şişmiş kan çanağı olmuş.Hüsna:Ah…Yusuf:6 gündür evde tek kalıyormuş.Hüsna:Bi teyzesi halası fln yok mu? Yusuf:Hüseyinde Semrada tek kardeşler.Hüsna:Ay yavrucağızım.Sende kötü olmuşsun.Yusuf:Öyle görünce kötü oldum. (15 dakika sessizlik olmuştur.) Hüsna:Benim aklıma bir şey geliyor aslında.Yusuf:Ne geldi hüsna.Hüsna:Yane sende istersen.Yane kabul edersen.Yusuf:Hüsna söylesene. Hüsna:Diyorum ki Sevili yanımıza alalım.Yusuf:Bu çok güzel bir fikir.Senin için sorun olmaz dimi? Hüsna:Ay Yusuf ne sorunu olucak kocaman villa bir sürü boş oda var birtanesini Sevile veririz.Hatta onun evindekileri getirtmemize gerek yok.Hem beraber çıkıp ona oda takımı bakarız belki çarşıda gezmek ona iyi gelir.Yeni bir ortam nedersin.Yusuf:Sevilin yanımda olması beni rahatlatır çünkü o Hüseyinin çocukluk arkadaşımın kızı.Onu devamlı merak ederim.Ayrıca dediğin gibi biz ikimizde devamlı işteyiz.Bize ne gibi rahatsız edebilirki.Villada kocaman.Hem aklın Ekrem dede kalmaz aynı yaştalar bakarsın arkadaş olurlar.(Gülümseyerek.) Hüsna:Peki tamam Sevili almaya git.Bende Ekremin katındaki hangi odayı ona uygun görürsem onu hazırlatıyım.Yusuf:Bence Sevil gelince kendi hangi odayı isterse ona karar versin.Hüsna:Evet bu daha güzel olur. Yusuf:Peki tamam ben gidiyorum.Sevili ikna etmem zor olucak.Hüsna:Evet.Nap et ikna et tamam mı? Yusuf:Tamam.Sende Ekremle konuş.Hüsna:Evet ilk ona gideceğim şimdi zaten.Akşam yemeğine yetişin.(Yusuf gider.Hüsnada Ekremin odasına çıkar.) Hüsna:Müsaitmisin oğlum.Ekrem:Gel anne.Hüsna:Oğlum konuşmamız gereken önemli bir konu var.Ekrem:Bişimi oldu? Hüsna:Hane sabah babanın bir arkadaşının ölüm haberini aldık ya.Ekrem:Evet Hüseyin amca.Hüsna:Oğlum onun senin yaşında bir kızı var.Ekrem:Evet. Hüsna:Biliyorsun.Annesi ve Babası öldü.(Ekremin üzüldüğü her halinden bellidir kafasını öne eğmiştir.) Ekrem:Evet.Hüsna:Bizde babanla Sevilin burda yaşamasına karar verdik.Ekrem:Nasıl yane.O hüseyin amcanın kızı bizimle bu evdemi kalıcak.Hüsna:Evet.Senin içinde bir sorun olucağını sanmıyorum.Zaten odandan çıkmıyorsun.Ekrem:Yok canım ne sorun olsun benim için.Sadece ilk duyunca biraz şaşırdım.Peki hangi odada kalıcak.Hüsna:2.kat senin katın iyi bence burda 2 tene boş oda var hangisini isterse seçer.Ekrem:İyi tamam. Hüsna:Hem ikinizde aynı yaştasınız 7ye gidiyorsunuz.Belki arkadaş olursunuz. Ekrem:Belki. (Yusuf tekrardan Sevillerin evine gelmiştir.Kapıyı çalmıştır.Sevili bıraktığı gibi baygın gözlerle bulmuştur yine.Yusuf Sevile sarılıp içeri girmiştir.Salona geçmişlerdir.) Yusuf:Sevil tatlım uzatmadan konuya gireceğim.(Sevil meraklı bir şekilde yusufu dinliyordur.) Yusuf:Bak sen burda tek başına kalamazsın.Daha 13 yaşındasın yada 14e girmek üzeresin.Öğrenildiği zaman seni yetimhaneye yollarlar. Sevil:Ama böyle bişeyi yapamazlar.Yusuf:Yapma yetkileri var ama en önemlisi sen artık burda kalmamalısın.Senin sağlığın açısından pisikolojin açısından bu çok önemli.Şimdi yukarı çıkıp bir bavul hazırlayıp bütün giysilerini onun içine koymanı istiyorum.Daha sonra beraber bize gideceğiz.Sevil:Ne.! Yo yo yo yo.Sizdemi yaşayacağım ben.Yusuf amca teşekkür ederim ama bunu yapamam.Yusuf:Evet küçük hanım bundan sonra bizde yaşıyacaksın hep beraber yaşıyacağız.Sevil:Hayır ben bunu kabul edemem.Asla böyle bişi olmaz.Yusuf:Niye olmasın.Kocaman büyük bir villada yaşıyoruz bitane odası senin olur.Hem Hüsna teyzende bende Akşama kadar işteyiz akşam evde oluyoruz. Hem Ekremlede aynı yaştasınız.Belki arkadaş bile olursunuz.Sevil:Hayır ben böyle birşeyi kabul edemem.Yusuf:Ama öğrenildiğinde seni yetimhaneye göndericekler.Ben buna izin veremem.Sevil:Bende gelemem lütfen anla beni.Yusuf:Bak Sevil biz babanla küçüklükten beri arkadaşız.O benim en yakın dostumdu.(Sevilin tekrardan gözlerinden yaşlar gelmeye başlamıştır.) Yusuf:İnan bana Baban şuanda benle gelmeni isterdi.Seni burda bırakmama kızardı.Kendin için gelmiyorsan baban için gel.Eğer rahatsız ederim diye çekiniyorsan.Hüsna teyzen beni buraya yolladı seni almam için.Hadi şimdi doğru odana çıkıyorsun ve eşyalarını alıyorsun.Sevil:Peki tamam.(Sevil tam odasına çıkmak için gidiyorken arasına dönüp Yusufa sarılmıştır.) Yusuf:Sende benim kızım sayılırsın.Hadi tatlım sen toparlan bende evi kapatıyım.(Sevil koşarak odasına çıkıp eşyalarını toplamaya başlamıştır.İlk önce giyiceklerini bavula doldurmuştur.Bütün dolabını boşaltmıştır.Daha sonrada yatağının altından kocaman günlüğünü alıp bavulun üstüne koymuştur ve bavulunu kapatmıştır.Daha sonra masanın üstünde duran dizüstü bilgisayarını bilgisayar çantasına koymuştur ve bir sürü bilgisayar eşyasını tabi.Telefon şarj aleti gözüne çarpınca bir haftadır telefonuna bakmadığını hatırlamıştır.Telefonunuda hiç bakmadan el çantasına atmıştır.Şarj aletinide alıp ilk önce bavulunu açağı indirmiştir.) Yusuf:Sen bırak tatlım ben taşırım.Sevil:Bi dakika.(Yukarı çıkıp bilgisayarınıda aldıktan sonra aşağı inmiştir.Yavuzda bu arada buvulu arabaya bırakmıştır.Sevil anahtarla evi kilitlemiştir ve ister istemez bahçeden geçerken tekrardan gözlerinden yaşlar akmıştır.Arabaya binmişlerdir.Sevilin başını koltuğa yaslamıştır ve çantasından telefonunu çıkarmıştır.Arama varmı diye telefonuna bakmıştır.) 84 cevapsız arama 23 tane mesaj vardır.Hepsi ayçindendir.) Yusuf:Noldu bi haber flnmı var.? Sevil:Yok hayır okuldan arkadaşım Ayçin 80 kere aramış.20 kerede mesaj atmış.Yusuf:Kaç gündür telefonuna bakmıyorsun.Sevil:Bir haftadır.Yusuf:Bence arkadaşını ara haber ver seni merak etmiştir.Sevil:Evet çok samimiyizdir devamlı beraberiz ama daha sonra akşam ararım ben.Yusuf:Peki sen nasıl istersen.Şimdi biz 3 katlı bir villada yaşıyoruz.Ben Hüsna Teyzen ve senle aynı yaşta Ekrem adında oğlumuz var.Bu kadarız evde 16 saat çalışan hizmetliler var iki tane.Sevil:Şey ………ilköğretim Okuluyla evinizin arası kaç dakika.Yufus:O okuldamı okuyorsun.Sevil:Evet.Yusuf:Arabayla 15 dakika fln.Sevil:Hmm…Yusuf:Bişiler yedin mi? Sevil:Dün akşamdan beri bişi yemedim.Yusuf:Aaa ama olmaz böyle sonra güçsüz kalıp bayılırsın.Sevil:Zaten bu sabah bayıldım.Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Yusuf:Ne.! Nasıl? (Sevilin göz yaşları tekrardan akmaya başlamıştır.) Sevil:Annemle babamı ziyarete gitmiştim.Koşarak eve doğru giderken bilmeden yola attım kendimi.Sonra korna sesi gözlerim karardı hastanede uyandım.Yusuf:Arabamı çarptı sana.Sevil:Yok hayır korkulucak bişi yok.Birden arabayı görünce korkudan bayılışım.(Yusuf elini Sevilin başına götürüp sevili okşar.) Yusuf:Ah. Tatlım zamanla herşey daha iyi olucak görüceksin.Sevil:Buna o kadar çok inanmak istiyorumki.Yusuf:Yanlız telefonun her zaman açık ve yanına olsun tamam mı? Aradığım zaman sana ulaşabiliyim.Sevil:Peki.(Sevil göz yaşlarını temizlemiştir.) Yusuf:Evet geldik.Sevil:Burdamı yaşıyorsunuz.? Yusuf:Evet. Sevil:Ama burası çok büyük.Yusuf:Evet öyle.Hadi in bakalım arabadan.(Seville yusuf arabadan inmişlerdir.İndikleri an soğuk içlerine işlemiştir.Yağmur yağıyordur.Yusuf Sevilin bavullarını almıştır.Sonra sevile dönmüştür.) Yusuf:E hadi burda üşüyüceksin.(Beraber kapının önüne gelmişlerdir.Yusuf zili çalmıştır. Sevilin yüzü öndedir çok çekiniyordur.Onun için biraz arada duruyordur.Sonunda Hüsna kapıyı açmıştır.Gözü direk Yusufun arkasında duran sevile çarpmıştır.) Hüsna:Hoşgeldiniz.Yusuf:Hoşbulduk.Hüsna bak seni kiminle tanıştıracağım.(Yusuf Sevili öne doğru getirerek.) Yusuf:Bak bu Sevil.(Sevil gözlerini yerden kaldırıp hüsnaya bakmıştır.Hüsna ne kadar gülümsemeye çalışsada çok üzgündür sevilin gözlerini görünce hepten kötü olmuştur.) Hüsna:Sen Sevil olmalısın. Sevil:Evet.Yusuf:Aaa kapıdamı duracağız donduk içeride konuşuruz bol bol. (Yusufla Sevil içeri girmiştir.) Hüsna:Montunu çıkar tatlım.(Sevil montunu çıkarmıştır.Etrafa bakınıyordur.Kendi evlerinden daha büyüktür.) Hüsna:Sofraya geçelimmi? Açmısınız.? Yusuf:İlk önce Seville iyice tanışın.Daha doğrusu Ekremde tanışsın.Hüsna:Maşşallah çokta güzelmişsin.Gözlerinde çekik çekik.(Sevil solgun bir şekilde gülümsemeye çalışarak.) Sevil:Teşekkür ederim.Yusuf:Hüsna Ekremide çağır.Yemeğe oturalım artık.Hüsna:Sedef Ekremi yemeğe çağırırmısın.(Sedef ekremlerin evinde çalışan hizletlidir.) Sedef:Peki efendim.(Sedef ekremin odasına kapıyı tıklatıp girmiştir.) Sedef:Annen ve baban seni yemeğe çağırıyorlar. Ekrem:tamam Sedef abla.Iııı.Babammı geldi dedin.Sedef:Evet.Ekrem:Biri geldi mi? Sedef:Bir kız var adı Sevil galba.Ekrem:Tamam.Ben üstümü değiştirip geliyorum.(Sedef odadan çıkmıştır.Ekremde üstündeki pijamaları çıkartıp bişiler giymiştir.Hızlıca banyıya gidip karışan saçlarını eliyle 2 saniyede düzeltip çok hızlı bir şekilde uçarak tabiriyle aşağı inmiştir.Tam son basamağına geldiğinde birine çarpmıştır.Dengesini kaybedip yere düşmüştür Ama kiminle çarpışmıştır.Yüzünü kaldırıp etrafa bakmıştır.Yerde tanımadığı ve hiç görmediği bir kız vardır. Tabi karşısındaki Sevilden başkası değildir.
1.BÖLÜM SONU…!!! EVET BU İLK BÖLÜMDÜ… İNŞ. İLK BÖLÜM BEĞENİLMİŞTİR.DÜŞÜNCELERİNİZİ ACAYİP DERECEDE MERAK EDİYORUM.MUTLAKA DÜŞÜNCELERİNİZİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM… YENİ BÖLÜM YORUMLARA GÖRE GELİCEKTİR… NASILDI BEĞENDİNİZMİ SENERYOYU VE KONUSUNU ????
Yeni sayfam beğenirmisiniz...(: Bazen bir Çakıl Taşı Zümrütten bile daha değerli olabilir... Hepimiz Ekrem,Sevil,Cihan,Cenker ve Ayçin gibi birer Çakıl Taşıyız... ♥
Harika olmuş ya Sevil'e nasıl üzüldüm.. Her ne kadar gerçek olmasada bunalr bunları yaşayanlarda vardır elbet.. Çok güzel olmuş canım eline sağlık hep takipteyim bundan sonra :D
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ★•• Kαℓвιм∂є ßüуüуєη ßσşℓυк ••★ (нαуαттα нєя şєуiηi кαувєтмιiş вiя мєℓєğiη нiкαуєѕi) 5.ßöℓüm... Sαуƒα:39 
