Bu sabah yine aynı hızla başladım hayatıma… Önce okul, ardından iş; anlayacağınız çok yorucu bir gündü benim için… Tabi bu yorgunluğun üzerine sadece Kaan iyi gelebilirdi ve geldi de… Kaan benim bu dünyada ki sahip olduğum tek yakınım… O olmasa hayatımda bu kadar rahat olabilir miydim bilmiyorum… O benim kardeşim, abim, belki de hayat boyunca asla sahip olamadığım babam… İyi ki var hayatımda… Neyse çok konuştum biraz daha konuşursam Kaan öldürecek beni… Çok geç kaldım… Bu akşam Kaanın çalıştığı hastanenin 100. Yıl dönümüymüş, ve bir partiyle kutlayacaklarmış bunu… Birlikte gitmeyi teklif etti, tabi bende kabul ettim hemen… Şimdi oraya gitmek için hazırlanmam gerekiyor… Öncelikle dolabımın kapağını açıp elbiselerimi inceliyorum. Çok abartılı olmasına gerek yok, ama çok da sade de olmasın… Bana kalsa sade bir etek ve tişörtte yeter ama Kaan için önemli bir gece… Benimle gurur duymasını istiyorum, onun benden utanmaması gerekiyor… Dolabımdan beyaz üzerine siyah dantelleri olan straptez ve mini bir elbise alıp deniyorum ilk önce… Giydikten sonra aynanın karşına geçip şöyle bir bakıyorumm kendime, gereçkten muhteşem olmuşum… Şimdi sıra saçlarımda. Sımıskı topluyorum saçlarımı, elbise mi kapatmaması için toplamak daha manıtklı geldi… Ve siyah hafif bir makyaj, hafif bir parlatıcı ve son olarak da siyah dantelli topuklu ayakkabı. Evet sonunda hazırım işte… Yavaş yavaş iniyorum merdivenleri, merdivenlerden indiğim anda duraksıyorum, şöyle bir kaanı süzüyor bakışlarım… Siyah takım elbisesinin içinde muhteşem görünüyor… Yavaş ve kendinden emin adımlarla bana doğru yaklaşıyor ve elimi yavaşça tutup öpüyor…
K : Tek kelimeyl muhteşemsin…
T : Teşekkür ederim sen de öylesin…
K : Gülümseyerek hadi çıkalım artık
T : Tamam deyip koluna girdim ve emin adımlarla yürümeye başladık, arabaya bindik ve sonunda çıktık yola…
“ 1 saat kadar sonra gelirler partinin yapılacağı alana… Yeşillikler üzerine beyaz masa ve sandalyelerin
adımlarla yürümeye başlarlar yol boyunca… Herkesin gözü üzerlerindedir, bunun farkındaydı Türkü…”
T : Herkes bize bakıyor dedim sessizce kaana
K : Seni kıskandıklarından olmasın sakın
T : Benim neyim var ki kıskanılacak
K : Onların sahip olamadığı güzellik ve masumluk…
T : Güzellik dedim gülümseyerek
K : Evet senin güzelliğin dedi gözlerinin içine bakarak türkünün…
T : Teşekkürler o zaman deyip kendileri için ayrılan masaya otururlar.
“ Aslında herşey güzel geçmiştir gece boyunca onlar için… Ta ki gecenin sonuna kadar… Güzel bir
eğlencenin ardından gece bitmiştir… Kaan türküyü evine bırakmış gidecekken daha fazla engel olamaz
duygularına… Arabadan indikleri anda türkünün yanına gelir ve gözlerine bakarak konuşmaya
başlar…”
K : Türkü
T : Efendim Kaan
K : İnanmayacaksın belki ama deyip ufak bir öpücük bırakır türkünün dudaklarına…
T : Naptığını sanıyorsun sen ya deyip kendini geri çeker yavaşça.
K : Seni gördüğüm ilk andan beri aşığım sana anladın mı deliler gibi aşığım. Senden başkasını görmüyor gözlerim. Dudaklarım senden başkasının adını söylemiyor… Anla artık seni deliler gibi seviyorum…
T : Kaan ben seni her zaman bi abim, bi kardeşim hatta hiçbir zaman sahip olamadığım babam gibi gördüm. Aramızda asla kardeşlikten başka bişey olamaz anladın mı olamaz deyip çıkar evine…
“ Türkü kendini evine atar atmaz kapıyı kapatır ve yaslanarak kapıya bir süre düşünür Kaanın
söylediklerini… Ama bu olanlar çok saçmadır. Kaan onun için hiçbir zaman kardeşten öteye
gitmemiştir ki. Nasıl olmuştur da Kaan böyle düşünebilmiştir… O sinirle üzerini değiştirmek için
odasına giderken radyoyu açmış, birkaç kanal değiştirdikten sonra bi kanalda takılı kalmıştır… Radyo
da tam bugün yaşadıklarına benzer olayları anlatıyordur radyoda ki adam… ”
Radyocu : Evet beni bugünde yalnız bırakmayacağınızı umarak başlıyorum programıma. Bugün kü konumuz yakın arkadaşlarımız ve bize duydukarı aşk.. Evet bugün de bekliyorumbol bol telefonlarınızı. Eğer sizinde varsa böyle bi aşkınız arayın bizi beraber konuşalım…
T : O an sadece biriyl konuşmaya ihtiyacı vardır ve bu neden karşımda ki radyocu olmasın diye düşünürken çoktan telefonu eline almış ve aramıştır radyoyu…
“ Uzun uzun aramalar sonunda düşmüştür hat ve bağlanmıştır yayına… ”
Ü : Evet sevgili dinleyenlerim bir dinleyicimiz var sanırım hatta. Alo der gülerek…
T : İyi yayınlar
Ü : Teşekkürler isminizi öğrenebilir miyiz ?
T : İsmimin ne önemi var ki ayşe, hayal, masal ne farkeder ?
Ü : Hmm ismini vermek istemiyorsun demek ki, hmm o zaman sana rüya diyelim mi ?
T : Rüya güzelmiş
Ü : Ee tabi ben buldum der gülümseyerek
T : Gülümser telefonunun ucunda
Ü : Evet anlat bakalım rüyacım sürekli dinleyicilerimden misin ?
T : Aslında hayır ilk defa denk geldim ve bugünkü konunuz tam benim yaşadıklarım..
Ü : Anlat o zaman yardımcı olamasam da konuşmak rahatlatır beni…
T : Benim çok yakın bir arkadaşım var, daha doğrusu vardı.
Ü : O sana aşıktı ve sen onu sadece arkadaşın olarak görüyordun
T : Evet arkadaştan da öte hatta kardeşim, abim olarak görüyrdum
Ü : Ne zaman öğrenin peki ve nasıl öğrendin ?
T : Bu akşam itiraf etti kendisi bana olan aşkını
Ü : Sen ne yaptın ?
T : Aramızda asla öyle bişey olamayacağını söyleyip evime çıktım
Ü : Ayy neyse bırakalım şimdi bunları bana ve dinleyicilerimize anlat bakalım kendini, neler yaparsın ?
T : 22 yaşındayım, mimarlık bölümü son sınıf öğrencisiyim falan yeter mi bu kadar
Ü : Yetmez yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim demeyi unuttun der gülerek
T : Gülümser
Ü : Neyse herkesle bu kadar konuşursam beni ipe dizerler, şimdi senin için bi şarkı çalalım
T : Teşekkürler
Ü : İstediğin özel bi şarkı var mı ?
T : Hayır ne çalarsınız kabulüm…
Ü : Tamam tam senlik bi şaarkı gelicek o zaman her zaman dinle bundan sonra bizi…
T : Emin olun dinliycem…
Ü : Bekliycem bende aramanı
T : İyi yayınlar deyip kapatır telefonu
Ü : Evet ismini bilmesek de benim verdiğim isimle rüyaya teşekkür ederiz bizi aradığı için şimdi onun için gelsin sırada ki şarkı…
Ne sende, ne bende bitmez gurur,, Affetsem, dön desem bİle yolunda durur.. Küskündür kopmuş hayaller hızla savrulur,, Her büyük depremde taşlar yerini bulur..
Yetse ömür bir sen daha elbet bulur... Ya da akan gözyaşı gibi,, yeniden yeniden yeniden... Yetse ömür bir sen daha elbet bulur... Ya da akan gözyaşı gibi,, ümitler kurur...
Dönmem,, geri dönmem... Bu aşk ile yaşayamam... Hani bizbize yeterdik,, her zoru yenerdik; Yalan; bir benim kanan...
Dönmem,, geri dönmem... Bu aşk ile yaşayamam.. Hani bizbize yeterdik,, her zoru yenerdik; Yalan; bir ben kanan ...
“ Ümitin şarkıları çalmasıyla, reklamlarla, arayan konuklarıyla gelmiştir programın sonuna… Türkü ise
biraz rahatlamış bir şekilde koyar başını yastığına… Ümit ise evine gelip yatağına atar kendini ve
gözlerini kapattığı gibi uyumuştur…”
“ Ertesi sabah yepyeni bir gün başlıyordur hepsi için… Melike sabah yine erkenden kalkmış ve sete
gitmek için çıkmıştır evinden… Sete vardığında hemen hazırlanıp çekimlere başlarlar. Ve yoğun bir set
günün ardından sonunda bitmiştir o günlük seti. Kendi kıyafetlerini giyip çıkar setten ve setin önünde
bir sürpriz bekliyordur onu… ”
M : Niye hiç şaşırmadım acaba ?
S : Çok özledin demi hayatım beni
M : Ahh bir özledim bir özledim ki anlatamam…
S : Ahh canım benim bende seni çok özledim
M : Hay allahım ya dalga geçiyor bide serkan bıktım senden bıktım rahat bırak artık beni ya istemiyorum seni anlamıyo musun istemiyorum…
S : Anlamıyorum cnm anlamıyorum beni seviyorsun, sevmek zorundasın
M : Seni sevmiyorum, seni sevmek zorunda değilim deyip arabasına atlayıp uzaklaşır serkanın yanından…
“ Ertesi gün yine erkenden gider melike sete… Bugün oynadığı “ Kalbim Sana Ait ” dizisinin sezon
finalini çekiyorlardır. Bu akşamdan itibaren 3 aaylık bir tatile çıkıyordur… Ve dizi çekimleri sonunda
bitmiştir… Ve uzun bir taatil onu bekliyordur. Evine gidip bavulunu hazırlar ve ertesi sabah arabasına
atlatığı gibi nereye gittiğini bilmeden çıkar yola. Uzun bir yolculuğun ardından bir sahil kasabasında
durdurur arabasını. Ve bir otel bulup bir oda ister ve odasına eşyalarını yerleştirdiği gibi kasabayı
dolaşmak için dışarıya çıkar… Kasabada biraz dolaştıktan sonra burasının ne kadar sakin bir yer
olduğunu düşünür… Ve karnının acıktığının hissettiği an yemek yiyebileceği bir yer aramaya başlar.
Tam bir yer bulmuş içeriye girecekken kapının girişinde ki taşı farketmeyip takılır ve yere düşer…
Bacağının üzerine düştüğü için canı yanar ve bacağında bir acı hissediyordur… Yerden kalkmaya çalışır
ama kalkamıyordur. Bu sırada bir el görür kendisine uzatılan. Uzatılan eli yavaşça tutup kalkmaya
çalışır ayağa ve teşekkür etmek ister kendisine yardım edene… ”
M : Teşekkür ederim…
Ö : Rica ederim kim olsa yardım ederdi der yüzünde ki gülümsemesiyle…
M : ( Ayağında ki acısıyla gülümsemeye çalışır… )
Ö : İyi misiniz ?
M : Gerçeği söylemek gerekirse ayağım çok acıyor.
Ö : O zaman bi sağlık ocağına gitsek iyi olur
M : Eğer yeri tarih ederseniz ben giderim
Ö : Olur mu öyle şey ben götürürüm sizi.
M : Zahmet olmasın
Ö : Ne zahmeti… Siz tutunun bana …
M : Gülümseyerek girer özgünün koluna ve yaklaşık 5 dk kadar yürüdükten sonra sağlık ocağına giderler. Doktor ayağında ufak bir ezilme olduğunu söyleyip ir krem verir ve çıkarlar sağlık ocağından… Özgün karşıda ki eczaneden doktorun vermiş olduğu kremi alıp verir melikeye…
M : Teşekkür ederim herşey için
Ö : Ne demek bırakayım sizi gideceğiniz yere
M : Zahmet olacak
Ö : Ne zahmeti nerde kalıyorsunuz ?
M : …… otelinde
Ö : Peki tamam deyip yürümeye başlarlar yavaş yavaş…
M : Daha tanışamadık ben melike
Ö : Özgün bende
M : Gülümser
“ Ve sonunda gelirler otele… ”
M : Herşey için tekrar teşekkür ederim…
Ö : Önemli değil….
M : Gülümseyerek ayrılırken özgünün yanından gözü de özgündedir.
Ö : Sevgilim deyip dudaklarına küçük bir öpücük bırakır ecemin….
M : Gözleri dolmuş bir şekilde “ Sevgilisi varmış…. ”
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: αşкιη вι̇ηвι̇я нαℓι̇… 1. вöℓüм... ѕαуƒα 5...Bambaşka Duygu Halleri…. 
Kişisel İleti
Nerden
