KARAKTER TANITIM SEVİL:Zeki,asi,..Foto çekmeyi çok seviyor.Bu yüzden fotoğrafçılık okudu.Ekremle ortak bir stüdyosu var.Ekremle epeyi bir itiş kakış yaşadıktan sonra ona olan aşkını kabullendi.Yani ekremle sevgili...Ayçin ve Cenker en iyi arkadaşı...
EKREM:Çapkın(birazcık)zeki...Foto çekmeyi çok seviyor.Bu yüzden fotoğrafçılık okudu.Seville ortak bir stüdyosu var.Sevile sırıl sıklam aşık oldu.Peşinden çok koştu.Ve şimdi Seville sevgili.Ayçin ve Cenker en iyi arkadaşı...
CENKER:(Çakıl taşlarındaki karakterler geçerli)Ekremle sevilin stüdyosunun yanında bir lokantası var.
AYÇİN:(Çakıl taşlarındaki karakterler geçerli)Bir sevilllerin stüdyosu, bir Cenkerin lokantası dolaşıyor.Yazar.1 kitap çıkardı.Yeni bir katabı daha yazıyor.
Cihan,Zeynep ve Neşet daha sonradan senaryoya dahil olacaklar...
KONU:4 lümüz hayatını peri masalına çevirmiş yaşarken bir kaza olur.Ve sevil hafızasını kaybeder.Ekremde onu kendine tekrar aşık etmeye çelışır...
kaza olmadan 1 gün önceden başlıyorum. anne ve babaların karakterleri aynı.
1.BÖLÜM
sevilden
Çatıdan yere süzülen su damlalarının sesiyle uyandım.Şıp,şıp,şıp...Yumuşacık yatağımdan hiç kalkasım gelmiyor.Hafifçe gözlerimi kapadım.Sabahın huzur verici sessizliğiyle baş başa kaldım.Kulakları sağır eden bir ses geldi.İrkildim ve hemen doğruldum.Zil çalmış olmalıydı.aşağıdan konuşma sesleri geliyo.Her kim geldiyse annemle konuşuyo olmalı.acaba ekrem miydi? Yoksa Ayçin mi?sonra sesler yakınlaşmaya başladı.Sesi doyar duymaz tanıdım.Sevgilim geldi.
E:Hadi ama Semra teyze yemiycem kızını
Sevilin annesi:Oğlum olmaz ayıp
E:Semra Sultan uyandırcam sadece valla bak.
Sa:Hüseyin Sevil uyurken onun odasını girdiğini duyarsa önce seni sonra beni yakar.
E:Sen söylemezsen bilmez.(gıdıklamaya başlar.)
Sa:Ay tmm...tmm tmm yapma oğlum.Ay sen bir ağlemsin.
E:Tmm bak giriyorum...
S:tmm kurallara uy ama(güler)
Pat küt sesler gelmeye başladı.Annem merdivenlerden iniyo olmalı.Sonra eşikten ses geldi.Ekrem bir iki saniye içinde burda olur.hemen gözlerimi kapadım.uyuduğumu sansın istiyorumkapı açıldı.gözmün altından onu izliyorum.Normailde beni kahvaltıda beklerdi ama yavaş yavaş konulan tüm kuralları çiğniyo.hoşuma gitmiyo değil hani...yavaşça yanıma oturdu.hayran hayran bana bakıyo...Dün akşamdan beri ne çok özlemişim.eli yavaşça yanağıma geldi.1-2 dakka düşündü yüzünde o beni hep cezbeden ifadesiyle...Tam olarak ne yaptığını anlamasamda onu izlemek hoşuma gidiyo...Sonra yavaşca eğildi.Ve dudakları dudaklarımla birleşti.Ah ekrem ben sana kaç kere dedim beni dudaklarımdan öpme.sebebini söylemesemde kurallara uy.Sana söylemesemde bunu her yaptığında beni büyülüyosun çıldırtıyosun.Sonra yavaşca çekildi.Bana daha çok hayran bakmaya başladı.ben sana gösrteririm.sonra rüyamda konuşurcasına mırıldandım.''seni seviyorum''.Rüya gördüğüme inandı.Birde kıskanda gör.Dün otoyolda gördüğüm beni kıskandığı çocuğun adını söyledim...
Günüm çok güzel geçti.Tabi ekremle güne başlayınca kötü geçmesi mümkünmü?Yeni bir iş aldık.Aslında bu iş için başka firmalarada var ama bizi seçtiler.adam ekremle birşeyler konuştu epeyi kızgın güzüküyodu ama birşey olmaz.salla gitsin....... işimize bakalım.bir grup mankenin fotolarını çakicez.Yarın çok yorulucaz...tatlı bir yorgunluk.Evlenmek için para biriktiriyoruz.Ekremin anne ve babası bide benimkiler onlar bunu istayolar.zaman kazanmak için bence...Öğleden sonra aldığımız işin şerefine yemek yedik.Cenkerin buraların gözdesi lokantasında...4 ümüz bir aradayken zaman nasıl geçtiğini anlamıyorum.ama bir şey var.Ne ekremle ben nede cenkerle ayçin hiç ayrılmıycaklar.ve biz hep böyle mutlu olucaz.Çok mutlu.
ekremden
Hayat bir merdiven gibi aşama aşama.Ben en büyük basamağı çıktım.Sevile kalbinin bana ait olduğunu kanıtladım.ha bide bennkide ona ait.ne o benim kalbimi bırakıcak gibi nede ben onun kalbini bırakıcak gibi gözüküyoruz.
cenkerlerin lokantasında yediğimiz yemekten sonra benim arabamla eve geldik.sevili yine eve bırakmak ,ondan ayrılıp evime dönmek zorundayım.ama eminim bir gün kesinlikle ayrılmak zorunda kalmıycaz.Aslında bakılırsa paranın yarısından çoğunu hallettik.sevili eve bırakırken çok endişeli gözzüküyodu bir sorunumu vardı acaba?
E:sevil iyimisin?
S:hıh.....Bişeymi dedin?
E:İyimisin?Bir sorunmu var?Yüzün sap sarı oldu kesin bir sorun var hadi söyle.
S:Burda ayçin olsa daha az soru sorardı.
E:Sorumdan kaçma
S:önemli bişey değil
Daha sonra yanağıma büyük anlam ifade eden küçük bir öpücük kondurdu.Sonrada eve girdi.Bende gecenin melteminde eve doğru yollandım.
sevilden
S:anne nerdesin?
Annem salonda yoktu.Biraz önce ekremle konuşurken mutfaktan tıngırtılar geliyo sanmıştım.Sonra masanın üstünde bir zarf gördüm zarfta:eski bir koşusunun cenazesi için babamla birlikte izmire gittikleri yazıyodu.bu gece evde yalnızdım demek.Çok yorgun olduğum için bir duş aldım giyinip saçlarımı hafiften fırçaladıktan sonra yattım.Gece korkunç bir rüyanın eşiğinde uyandım.nede çok korkmuştum.etrafıma bakındım.Alevler içindeydi.buda neydi böyle rüyamıydı?Evimiz yanıyodu.bizim minik şirin evimiz...Ve ben alvlerin arasında hapsolmuştum.dışarıdan bağrışmalar geliyo...
S:yardım edin
Hayır olmuyo...Duymuyolar beni...Allah kahretsin ...Yanarak ölücem.Kül olucam burda.Alevler gittikçe yaklaşıyo.Dışardan annemin ,babamın, ekremin, ayçinin ,bağrışmaları geliyo...ben iyiyim demek istedim...Ama bu konuda emin değilim yorganım alevlenmişti bile...camın önüne koştum.Nefes nefese kalmıştım.Camı açtım.Bir dışarıda bağrışan aileme bide ayağımın 60 santim ötesinde her dakka yaklaşan alve...böyle ölemezdim ölmemeliyim.
alevlerin üstünden cesaretimi toplayıp atladım kaçmalıydım burdan...Böyle ölemezdim.yanmış ve yanmakta olan merdivanlardan indim.Ön bahçeye açılan kapı tümüyle yanmıştı.Ailemi gördüm Onlarda beni .Onların yanına doğru koşyum .Önümde alevde kalmamıştı.Mutluluğa tam bir adım atacakken....Önüme kocaman bir alev düştü.Hıçkırı hıçkıra ağlıyordum.Evin dışındaki kalabalığa ve aileme baktım onlarda bana...
Birden sarsınta hissettim.Bide üstümdeki ağırlığı.Buda neydi böyle.Yerde yattığımı hissediyorum.karnımda...Kocaman bir yıkıntı.Organlarım isyan ediyodu...Öyle ağır öyle actıcı bir ağırlıktıki bu...alev alev yanıyorum...Yangın bana değmese bile karnıma düşen yıkıntının verdği alevle cayır cayır yanıyorum...
ölmek istedim... Yeterki bu acı bitisn... beni rahat bıraksın... Gözlerim... Yavaş yavaş kapanmaya başladı... korkmamalıydım...sadece bir yolculuğa çıkıyordum .........ve.......son darbe....karnımdaki acı beynime yayıldı.Hafifçe gözlerimi araladım.Karnıma düşen yıkıntının kafamada düştüğünüde gördüm...sonra düşündüm...Çektiğim acı...Gözlerim bu sefer gerçekten kapandı ve acıyı hisstmemeye başladım...Evet sonunda
ÖLÜYORDUM......................................
YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN.3.BÖLÜM PERŞENBE GÜNÜ SİZLERLE....
efsane98
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 4
Rep gücü : 6
Kayıt tarihi : 08/03/11
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ...SoNBaHaR YağMuRLaRı... Çarş. Mayıs 25, 2011 12:08 am
istenmesede pak yeni bölümü koyuyorum arkadaşlar ama söyliyim bu bölümler biraz sıkıcı ama diğer bölümlerde daha güzel olucak ama yinede lütfen yorum...
ysmn98
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 180
Rep gücü : 185
Kayıt tarihi : 23/12/10
Nerden : Ankara
Kişisel İleti : Susmak kabullenmek d
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ...SoNBaHaR YağMuRLaRı... Cuma Haz. 03, 2011 1:41 am
Acı sersemleticiydi! Aynen öyle sersemlemiştim.Anlmıyordum,neler olduğunu anlamıyordum! Bedenim acıyı reddetmeye çalışıyordu ve tekrar takrar,bu ıstırabı saniyeler ya da belki dakikalar boyu kesen bir karanlığa çekiliyordum.Bu da gerçeğe tutunmamı zorlaştırıyordu. Bu neydi yani bi yangında üzerime düşen göçükle ölecekmiydim.Hayır....hayır....Böyle ölemem.Ailem ekrem...Gözümü aralamaya çalıştım.yangın sönmüş ailemde yanımdaydı bana vaat dolu sözcükler söylüyorlardı..kurtulucağımı...
Ama onları duyamayacak kadar yorgundum ''elveda'' gibi bir sözcük mırıldandım.Ve karanlığın beni çekmesine izin verdim.
ekremden
Elveda mı?hayır hayır sevil beni bırakamaz.Kalbine baktım hala atıyodu.Hala direniyodu.Yan komşu neşet geldi.Hah bide o eksik ti.
N:Ben doktorum müsade edrmisiniz.
S.a:Nolur kızımı kurtarın..
Herkes alıyordu...Ama bu neyi değiştirirdiki.İçmden dua etmeye başladım.Son 1 senedir hiç ağlamamıştım.Ama şimdi...
H:Bişey söyleyin.Kızım yaşıycak mı?
A:Hüseyin amca nasıl soru o öyle sevil tabiki yaşayacak....Dimi yaşayacak
N:Bir dakka izin verirmisiniz
E:Bişey söyleyin o iyimi ?
N:........
E:allah kahretsin.....Sevil nolur bizi bırakma....
N:Nabız alamıyorum.sen ekremdi dimi bacağındaki ağırlığı yavaşça kaldırıcaz...Onu daha fazla taşıyamaz.
dediğini hemen yaptım.Başka bir çağrem varmı?O yaşasın allahım nolur ...Bahçeden koşarak 2 kişi geldi.zeynep le cihan yan komşumuz.Onlarda asiatan.
C:Benim yapabaileceğim bişey varmı?
N:konsantre olmaya çalışıyorum cihan sus....
Neşet bey çok endişeliydi...Napıcanı şaşmış bi hali vardı.Nerdeydi bu ambulans.Lağamamı düşmüştü?Bu kadar gecikip eğer bir nedenleri olmazsa onu düştüğü yerden çıkarmamak için elimden geleni yapacağıma söz verebilirim...
N:Cihan kalp masajına devam et.
C:tmm
Cihan bir an duraksadıktan sonra neşet beye baktı.
C:Kalbi durmuş...Bırakalımda gittiği yerde rahat uyusun...(bunları ağlayarak söylemiştir)
E:Ne diyosun sen be
N:O doğruları söylüyo.Kalp masajını bırak.
N:Başınız sağolsun...
turku'm
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 15363
Rep gücü : 6817
Kayıt tarihi : 17/11/10
Kişisel İleti : ahu.
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ...SoNBaHaR YağMuRLaRı... Cuma Haz. 03, 2011 2:17 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: ...SoNBaHaR YağMuRLaRı... 
