[Hiç Olmadık Birinden, Hiç Olmadık Bir Şey İSTEME !]
Tanıtım…
Ekrem = Yakışıklı, karizmatik, centilmen. Aşka pek fazla inanmıyor ama sevdiği bir kız var ve ona açılması içinde kankasından yardım isteyecek…
Sevil = Tatlı, çok ama çok güzel, sevecen ve çalışkan bir kız. Ekrem onun en yakın dostu. Çok Sevdiği Birisi var…
Ayçin = Okulun en popüler kızı. Güzel ve sevimli bir kız. Süslü. Çok çıktığı olmuş ama hiç kimseyi ‘’onu’’ sevdiği kadar sevmedi…
Cenker = Yakışıklı, karizmatik, centilmen. Çok çalışkan birisi. Kimileri onunla dalga geçsede o halinden memnun. Aşka inanmıyor. Ama dost olmaya her zaman var. Kendine sıkı bir dost arıyor…
HEPSİ LİSE 2’DELER VE AYNI SINIFTALAR…
Yorumlarınızı Bekliyorum Eğer Beğenirseniz Çok geç olmadan bu gün koyabilirim ilk bölümü...
Sevil, Ekrem'i - Ekrem, Ayçin'i- Ayçin ise Cenker'i seviyor... Hiç birinin birbirinden haberi yok... Ekrem Sevil olmiyacak diye düşünmeyin, 1-2 bölüm sonralarında olucaklar..
Kankasının kapısının önüne geldi ve beklemeye başladı… Bir süre sonra gülücükler saçarak kapıyı açtı Sevil ve dışarıya çıktı. Ekrem’i, yani kankasını karşısında görünce hem sevinmiş, hem de üzülmüştü… Ekrem’e her baktığında biraz daha canı yanıyordu. Onun başkasını sevdiğini bilmek ve onu hala daha aptal gibi sevmek çok kötü bir duyguydu…
E: Heh, geldin mi prenses. Hadi gidelim.
Sevil yavaşça ilerlemeye başladı.. Ekrem ise önden aceleci bir şekilde gidiyordu.. Sonra arkasına dönerek ;
E: Ee hadi ama Sevil, Ayçin’i kaçıracağım! S: Of! Zaten her gün onu okulda görüyorsun bir daha evine niye gidiyoruz ki! E: Hadi hadi, çok konuşmada yürü. S: Gelmiyorum! E: Efendim ? S: Duydun işte Gelmiyorum! E: Niye ? S: Ya ben her sabah senin kokoş sevdiğinin evine gitmek zorunda mıyım! E: Bak Sevil onun hakkında düzgün konuş.. S: Konuşmicam!
O sıra her ikisininde fark edemediği bir şey vardı. Hala daha Sevil’lerin evinin önündeydiler. Ve Semra hanımda sesleri duyup cama çıkmıştı bile ;
Se: Noluyor çocuklar ? E: Yok bir şey Semra teyzeciğim. [Fısıltıyla] Yürü Sevil seninle sonra konuşucaz!
***
Ayçin çoktan okula gelmiş ‘’onu’’ bekliyordu. Ve işte göründü… Yine her zaman ki mütevaziliğiyle ve tatlılığıyla sınıfa giriyor… Ayçin’e hiç bakmadan sırasına geçiyor ve kitabını açıyordu.. İşte bu tavrı, Ayçin ne yaparsa yapsan onu fark edememesi Ayçin’i deli ediyordu. Soru sormak niyetiyle bazı zamanlarda zorda olsa yanında olabiliyordu. Ama bu çok uzun sürmüyordu. Bir süre sonra içeriye Ekrem ve Sevil giriyordu. Ayçin, Ekrem’i de yakışıklı buluyordu ama Cenker’in yerini kimse tutamazdı. Ekrem, Ayçin’e selam veriyor ve bir süre ona ona bakıp sırıtıyordu. Sevil ise Ekrem’e bakıp kalbine lanet okuyordu. Ya da ‘’Ben kime Aşık oldum’’ diyordu. Sonra birden Ekrem, Sevil’in yanına geldi. Kulağına ‘’acil konuşmamız lazım’’ diyerek hızlıca Sevil’i çekiştirmeye başladı. Sevil şaşkındı ama lanet olsun ki içindeki hisler heyecanını saklayamıyordu.
E: Prenses şimdi senden bir şey isteyeceğim ama aramızda, tamam!
Sevil, iyice heyecanlanmış, kalbi küt küt atmaya başlamıştı.
S: Ne-neymiş ? E: Bak şimdi Ayçin’e süper bir sürpriz hazırlicam ve bu sayede ona açılabileceğim. Sen de bana yardım edeceksin…
Sevil içinden kaç kez lanet okuduğunu sayamamıştı bile… Ekrem’di bu ne bekliyordu ki ondan… ‘’Seni Seviyorum’’ demiyecekti heralde…
E: Ee ne diyorsun ? Bu sefer olur dimi ?
Sevil sahte bir gülümsemeyle yetindi. Ekrem’in gözlerindeki heyecanı, Ayçin’e bakarken ki o mutluluğunu, Her şeyini görebiliyordu.. Kankası için mutlu olmalıydı. Ama o sanki ölüm fermanını imzalıyordu…
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: ~ вιя мυм уαк ~ 
Kişisel İleti
