Yorumlarınız İçin Çook Tşk Edriim Hepinizee (:
İşte Yeni Bölüm ...
İYİ OKUMALAR , BOL BOL BOL YORUMLAR :D



10.bölüm…
Ayçin’in ağzından…

Kumsalın ordan geçerken Ekrem ve Sevil’i mutlu bir şekilde gördüm.
Bir an Sevil’e söyleyip söylememe arasında kaldım.
Daha sonradan karar verdim söylemeyeceğim…
Onlara görünmeden boş bir şezlong buldum ve hemen yerleştim.
Tatile geldik nelerle uğraşıyoruz dimi canım.
Gözlüğümü takıp, güneş kremimi de sürdükten sonra güneşlenmeye başladım…

***

Ekrem’in ağzından…

Artık Sevil’imle çok mutluyduk.
Ufacık bir öpücüğün büyük etkisi olmuştu aşkımızda.
Artık meleğime rahatlıkla istediğim şekilde hitap edebilicem…
Elimi omzuna attım ve birlikte denizin sonsuzluğunu seyretmeye başladık.
Daha da doğrusu ben onu o da sonsuzluğu…
Bir süre sonra bana döndü ve uzunca baktı…
Daha sonra konuşmaya başladı…

S: Ekrem.
E: Efendim aşkım.
S: Bizim sonumuz nolucak ?
E: Bizim sonumuz. Hmm… Sence ?
S: Bence ufak tefek kavgalar olsada bizim sonumuz mutlu son olucak.
Sence ?
E: Bence bizim bir sonumuz olmicak.
S: Nasıl ?
E: Şöyle.

Elimle denizi göstererek ;

E: Bak denize bu denizin sonu gözüküyor mu ?
S: Hayır.
E: İşte. Bizim aşkımızda bunun gibi olucak. Mutlu ve mutsuz bir sonu olmicak. Çünkü bizim aşkımız sonsuz olucak!
S: (Gülümseyerek) Seni Seviyorum.
E: Ben daha çok seviyorum…

***

Cenker’in ağzından…

Boş boş geziniyordum etrafta…
Abi ne yalnız insanım ya.
arkadaş desen yok.
Sevgili desen yok.
Napıcam ben böyle ya…
Derken Ayçin’i gördüm , bir şezlonga uzanmış güneşleniyordu.
Ben de yanına gittim.

C: Ayçin.
A: Hıh ?

Gözleri kapalı cevap verdi.

C: Ben seni uyuyor sanıyordum.
A:Madem uyuyor sanıyordun o zaman niye Ayçin diye seslendin ?
C: Belki uyumuyorsundur diye.
A: Neyse noldu ?
C: Şey.
A: Ney ?

Ee ne dicektim şimdi ben…
Ya da ne desemki…

A: Eeee Cenker.
C: Şey Ayçin.
A: Evet.
C: bu a-akşa-m.
A: Evet.
C: e-ğer mü-sa-it-senn. Yani. Şey ister-sen de ye-meğe çıkalım mı ?
A: Ne !

Diyerek büyük bir mutlulukla kalktı ayağı.
Bu kadar sevineceğini bilsem daha önceden söylerdim.

A: Cenker ne dedin sen ?
C: Duydun işte.
A: Çıkarız tabii.

Diyerek mutlulukla sarıldı bana.
O sıra Ekrem ve Sevil geldiler.

E: Oooo.
S: Yanlış zamanda mı geldik ?

Ayçin hemen toparlandı ama hala daha mutluydu.

C: yo-yok.

Sonra heyecanla Ayçin Sevil’in bileğinden tuttu ve çekiştirmeye başladı.

A: Sana bir şey söylicem gel.
E: Ya almasana sevgilimi yanımdan.
A: Ney ? Ben yanlış mı duydum ?
S: Hayır doğru.
E: Doğru tabi. Sevil artık benim sevgilim o yüzden yanımda durucak.
A: Hadi be ordan. Senin sevgilinse benim de arkadaşım. Benimle gelicek.
E: Yok öyle bir şey.
S: Ay yeter. Noldu Çinçin’in ne dicen sen!
A: Gel gel söylicem.

Diyerek Sevil’i aldığı gibi çekiştirerek götürdü.

E: Gitti Sevgilim.
C: Noldu hacı sen de benim gibi yalnız mı kaldın ?
E: Evet de. Hacı nerden geldi la ?
C: Ne bilim aklıma geldi söyledim.
E: Sen her aklına geleni söyleme.
C: Niye ?
E: (Benim taklidimi yaparak) Çünkü berbatsın!
C: Emin ol şimdi daha berbatsın.
E: Hadi ya. Tamam sustum.
C: Allaha şükürler olsun…
E: Çok konuşmada yürü.

A: Sana bir şey söylicem gel.
E: Ya almasana sevgilimi yanımdan.

Çok şekerler(:
güzel bir bölüm yine=)
Ellerine sağlık cnm(:

ellerine sağlık çok güzel olmuş (:

C: Ayçin.
A: Hıh ?

Gözleri kapalı cevap verdi.

C: Ben seni uyuyor sanıyordum.
A:Madem uyuyor sanıyordun o zaman niye Ayçin diye seslendin ?
C: Belki uyumuyorsundur diye.
A: Neyse noldu ?
C: Şey.
A: Ney ?

Ee ne dicektim şimdi ben…
Ya da ne desemki…

A: Eeee Cenker.
C: Şey Ayçin.
A: Evet.
C: bu a-akşa-m.
A: Evet.
C: e-ğer mü-sa-it-senn. Yani. Şey ister-sen de ye-meğe çıkalım mı ?
A: Ne !

Diyerek büyük bir mutlulukla kalktı ayağı.
Bu kadar sevineceğini bilsem daha önceden söylerdim.

A: Cenker ne dedin sen ?
C: Duydun işte.
A: Çıkarız tabii.

Diyerek mutlulukla sarıldı bana.
O sıra Ekrem ve Sevil geldiler.

E: Oooo.
S: Yanlış zamanda mı geldik ?

Ayçin hemen toparlandı ama hala daha mutluydu.

C: yo-yok.

Sonra heyecanla Ayçin Sevil’in bileğinden tuttu ve çekiştirmeye başladı.

A: Sana bir şey söylicem gel.
E: Ya almasana sevgilimi yanımdan.
A: Ney ? Ben yanlış mı duydum ?
S: Hayır doğru.
E: Doğru tabi. Sevil artık benim sevgilim o yüzden yanımda durucak.
A: Hadi be ordan. Senin sevgilinse benim de arkadaşım. Benimle gelicek.
E: Yok öyle bir şey.
S: Ay yeter. Noldu Çinçin’in ne dicen sen!
A: Gel gel söylicem.

Diyerek Sevil’i aldığı gibi çekiştirerek götürdü.

E: Gitti Sevgilim.
C: Noldu hacı sen de benim gibi yalnız mı kaldın ?
E: Evet de. Hacı nerden geldi la ?
C: Ne bilim aklıma geldi söyledim.
E: Sen her aklına geleni söyleme.
C: Niye ?
E: (Benim taklidimi yaparak) Çünkü berbatsın!
C: Emin ol şimdi daha berbatsın.
E: Hadi ya. Tamam sustum.
C: Allaha şükürler olsun…
E: Çok konuşmada yürü.


çok gsl dwmmmm

devammmm cnm çok güzel (:

cnm muhteşem olmuş ellerine sağlık devam

çok güzel devam

yaaaaa yapma nolurrr

off o zaman final uzun olsun finali ne zaman yazıcaksın

ama neden final yapmasan olmaz mı ? benden yinede kurtulamayacaksın ama peşindeyim ve yeni senaryoyu beklemeketeyim güzellik

Arkadaşlar Üzgünüm ki Final yapmak zorundayım.
Çünkü yeni bir senaryoya başlicam...
Umarım Final bölümünü beğenirsiniz...
İYİ OKUMALAR...


11.Bölüm…
Final-
Sevil’in ağzından…

Sabah erkenden uyandım.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabımın karşısına geçtim.
Acaba bugün ne giysem.
Daha sonradan karar verdim pembe renkte bir etek giydim.
Altına pembe uzun converselerimi üzerine de straplez beyaz bir bluz giydim onun üzerine de pembe bir bolero giydim.
Sonra odamdan çıktım bu saatte bizimkilerden bir tek Cihan ayaktadır diye kapıyı çaldım.
Ama açan olmadı ben de otelden çıktım.
Sabah gazetesi alıp bir yere oturdum ve okumaya başladım.
Bir süre sonra öylesine kafamı kaldırdığımda Cihan’ı gördüm.
Yanında da bir kız vardı.
ayağı kalktım ve biraz daha onlara yaklaştım.
ilk defa Cihan’ı bir kızla bu kadar samimi görüyordum.
Dikkatimi iyice ona vermiş onu izlerken birden biri ağzımdan tuttu ve geri doğru çekti…

***

Cihan’ın ağzından…

Yeni tanıştığım çok iyi bir kız vardı ismi Fulden’di.
Onunla çok iyi anlaşmıştık.
Nedense hep onunla olmak istiyordum.
Bu sabahta onunla buluşacaktık.
Sabah erkenden uyandım. Hemen elimi yüzümü yıkadım ve üzerimi değiştirdim.
Daha sonra hemen otelden çıktım.
Buluşma yerimize gittim.

Ci: Günaydın.
F: Günaydın.
Ci: Napalım bugün ?
F: İlk önce yemek yiyelim. Kanım çok açıktı.
Ci: Tamam.

Yavaş yavaş yürümeye başladık o sıra da arkadan bir bağırma sesi duydum.
Aniden arkamı döndüğümde Sevil’e benzer birini görür gibi oldum.
Ama ortalıkta kimse yoktu. Garip olan tek şey arkamızda ki ağaç sallanıyordu.
Oda rüzgardan sallanıyordur diye düşünerekten yoluma devam ettim…

***

Ekrem’in ağzından…
Gözlerimi açtığımda saat 10’na geliyordu.
Hemen kalktım. Elimi yüzümü yıkadım. Giyindim ve hemen Sevil’in odasına gittim.
Kapı çalmaktan artık elim ağrımıştı. Ama açan yoktu.
Daha sonra uyanmamıştır diye Cenker’in odasına gittim.
Cenker uyanıktı.

E: Günaydın.
C: Günaydın.
E: Ne bu heyecan oğlum ?
C: Bu akşam Ayçin’le yemeğe çıkıcaz.
E: Ooo.
C: Eko.
E: Tamam tamam bir şey demedik.
Heralde bu akşam açılırsın kıza heh ?
C: İnşallah.

Daha sonra kapı çaldı.
İçeriye telaşlı bir şekilde Ayçin girdi.

C: A-Ayçin noldu ?
A: Se-viil. Seviill.

Hemen sıçradım yerimden…

E: Noldu Sevil’e ?
A: Bi-bilmiyorum. Kapısını açmıyor.
Kaç defa aradım telefonunu açmıyor.

Bir yandan da hüngür hüngür ağlıyordu.

C: Sakin ol Ayçin gel otur.
A: Of. Nerde olabilir ?
C: Tamam sakin olalım.
E: Aradın mı hiç ?
A: Evet aradım açmadı.
C: Belki Cihanladır.
Gelin bir de Cihan’a soralım.

Hep beraber Cihan’ın odasına gittik.
Fakat oda içerde yoktu.
İyice telaşlanmıştık.
Sonra Cenker Cihan’ı aradı.
Büyük bir telaşla Cihan’da geldi.
Sonra Cenker’in odasına gidip düşünmeye başladık.

C: Ayçin ağlama artık.
A: Ya napim!
Ci: Aslında …
E: noldu ?
Ci: Ben sabah Sevil’e benzer birisini görmüştüm ama
E: ama ne ?
Ci :Tam emin değildim. Sanırsam oydu.
E: nasıl gördün, nerde gördün ?
Ci: Ya bir bağırma sesi geldi. Arkamı dönüp oraya doğru baktığımda Sevil’e benzer birini gördüm daha sonradan yok oldu ama.
E: Of. Nerdesin Sevil!

***
Cenker’in ağzından…
Tam 4 yıl olmuştu.
Sevil’den ses yoktu…
Artık ümidimizi kesip istanbul’a döndük.
Ayçin Sevil’in kaybolduğu günden bu güne hiçbir kızla arkadaş olmadı.
Ekrem ise kendini derslerden başka bir şeye vermedi.
Cihan ve ben ise onlardan çokta farksız değildik.
Hepimiz çok perişan olmuştuk.
Polisler Sevil’in öldüğünü söylüyorlardı.
Ama Sevil’e ve öldüğüne ait hiçbir iz yoktu.
Sevil’in kayıp dosyası da başka kişilerinki gibi rafa koyuldu ve artık orda kalacak.
En azından ondan haber gelene kadar.
hayatımız böylesine umutsuz gidiyordu.
Ekrem çoğu zaman deli gibiydi.
Odasındaki duvarlar Sevil’in resimleriyle doluydu.
Ondan ayrılmadığını her gece Sevil’in onun yanına geldiğini söylüyordu.
Yakında onu deliler hastanesine yatıracağız.
Ayçin ise arkadan gördüğü her kızı Sevil sanıp yanına gidiyordu.
Ama onun olmadığını görünce yıkılıyordu.
Artık alışverişten zevk almıyordu.
Çünkü en son alışverişine Sevil’e çıkmıştı.
Kendisini odasına kapattı ve hiç çıkmıyor.
Cihan da iyice kendi köşesine çekildi.
Sürekli kitap okuyor.
Artık hiç birimiz eskisi gibi gülmüyor,
Buluşmuyorduk…
Geçenlerde Ekrem’in yazdığı bir yazıyı okumuştum ve çok etkilenmiştim.

‘’ Meleğim…
Biliyorum ki sen ölmedin.
Asla da ölmeyeceksin, Çünkü sen benim kalp atışlarımsın.
Eğer sen ölürsen ben de ölürüm.
Bunu hissediyorum sen ölmedin…
Her gece yanıma geliyorsun.
Sonra yıldız olup gökyüzünde parlıyorsun.
Ve beni hiç bırakmıyorsun.
Belki yanımda değilsin ama aşkımız yanımda.
Sen de geleceksin inanıyorum.
Unutma sakın;
Bizim aşkımız sonsuz ve hep öyle kalacak…
Sonsuz aşkımız hep bizimle olacak…
Seni çok ama çok seviyorum…’’

Arkadan Cihan’ın çığlıklarını duyar duymaz oraya koştum.
Ekrem. Ek-rem.
İntihar etmişti…
ölmüştü…
Ölmüş…

oha !! tepkim için pardon ama bu nasıl bir sondur yaaa yeni senaryonda görüşürüz canım harika yazmışsın yine

‘’ Meleğim…
Biliyorum ki sen ölmedin.
Asla da ölmeyeceksin, Çünkü sen benim kalp atışlarımsın.
Eğer sen ölürsen ben de ölürüm.
Bunu hissediyorum sen ölmedin…
Her gece yanıma geliyorsun.
Sonra yıldız olup gökyüzünde parlıyorsun.
Ve beni hiç bırakmıyorsun.
Belki yanımda değilsin ama aşkımız yanımda.
Sen de geleceksin inanıyorum.
Unutma sakın;
Bizim aşkımız sonsuz ve hep öyle kalacak…
Sonsuz aşkımız hep bizimle olacak…
Seni çok ama çok seviyorum…’’

Arkadan Cihan’ın çığlıklarını duyar duymaz oraya koştum.
Ekrem. Ek-rem.
İntihar etmişti…
ölmüştü…
Ölmüş…

Ağladım resmen ya
neden mutsuz son...

ewet ya neden musuz son ben mutlu son isterdim ama neyse yeni senaryonu bekliyorum

Sezon Finali yapsan keşke.(
Neyse canım senin kararın bişey diyemeyiz

off hocam naptın ya böyle sonmu olur gözlerim doldu

Canım şimdi okudum. Çok güzel yazmışsın ellerine sağlık(:
Yeni senaryonu merakla bekliyoruz(:

ağladım resmen yamükemmel bitirmişsin cnm (: