Sinem: Akıllı, biraz saf,çok iyi niyetli,duygusal ve çok güzel bir kız ancak;birtakım olaylara, insanlara kafasını taktıysa o şey her neyse elinden geleni yapar.. Bu onun hayatına yön vericek olsa bile, bu her şeyi çıkmaza sokabilecek kadar karmaşık bir öyküye yol açsa bile.. Bugün 20 yaşında..
Deniz: Başına buyruk, Çok yakışıklı, hiçbir şeye hayır diyemez, küçüklük aşkının hayatındaki tek aşk olacağından habersiz kendini hayatın akışına bırakmıştır. Küçüklüğünde geleceğe dair hiçbir hayali olmamasına karşın şimdi çok büyük amaçları var. Bugün 35 yaşında…
Nil: Çok güzel hayatı yönetmeyi seviyor ancak bazen hayatın onu yönetmesine engel olamıyor. Sinemle ev arkadaşı. İyimser,duygusal,çekici ancak erkeklere güvenmiyor. Moda Tasarımı okumayı çok istiyor acaba hayat onu nerelere sürükleyecek? Bugün 20 yaşında.
Damla : Sıcakkanlı, dürüst, güvenilir ancak biraz fazla saf. Çok güzel ama abartılı saçları ve makyajıyla güzelliğini kapatıyor. 22 yaşında ..
Can: Komik, hafif tombiş  . Eğlenceli. Arkadaş canlısı, dürüst, sevecen, duygusal. En büyük tutkusu tiyatro. 22 yaşında ..

senaryonda basarılar dılerım bırıncı bolum ne zaman

Yorumlar için teşekkürler Hemeen


1.bölüm.
Sinem, buruktu o gün. Dostunu uğurluyordu . Fransa’ya gidecekti Nil.. Hayallerinin peşinden gidiyordu.. moda tasarımı okumaya.. Sinemin burukluğu belki biraz arkadaşını kısa süre de olsa yitirmesindendi biraz da.. Sinem hayallerinin peşinden gitmiyordu kısmen. Tek bir amacı vardı onu bulmalıydı. Tek hayali vardı o da Nil dışında kimseye açıkça söyleyemediği aşkını bulmaktı..
Nil giderken pek fazla bir söz sarf etmedi. Sonuçta bu onlar için bir son değildi.. Dostlar hiçbir zaman ayrılmazdı ya da sadece onlar öyle sanıyorlardı..
Kendini ne kadar avutmaya çalışsa da Nil farklıydı onun için işte. Önemli olan da buydu. Hayatının en güzel gününde onunla beraberdi.
Hayatının anlamını, aşkını yalnız bir gün görmüştü. Çok eskiden hem de . Daha küçücük bir kız çocuğuyken.. Acaba hala öylesine yakışıklı mıydı? Veya yaşlanmış mıydı? Hayatının kadını bulmuş muydu? Belirsizlikler içinde miydi, aynı kendisi gibi.
Ama emeline ulaşmalıydı… En azından ertesi günü beklemeliydi.. Hayatı hep böyle değil miydi? Hayatı hep ertesi günü beklemekle bir şeyler ümit etmekle geçmemiş miydi?

Ben pek emin değilim güzel olduğundan ama çok teşekkürler ((:

2.bölüm
Bugün Sinem için çok önemli bir gündü. Belki hayatının en iyi kararını veriyordu belki de hayatını mahvediyordu. Ama bunu denemeden göremezdi. Tıp fakültesi binasını çok geçmeden gördü. Kaydını donduracaktı. Bu onun için bir dönüm noktasıydı. Hayali doktor olmaktı. Aklı doktor olmaktaydı . Kalbiyse onda. Kalbiyse konservatuvara gidip Oyuncu olmaktaydı.

Kaydını dondurur dondurmaz yeni okuluna gitti.. Kalbini seçti. Okul ona çok farklı gelmişti,sevmişti . Ders başlayacaktı hemen dersliğe geçti , ama yalnızca bir tane boş yer vardı. İstemeye istemeye oraya oturdu. Yanında Oturan kız ona çok garip gelmişti.
Damla: Ay merhaba Ben damla nasılsın? Senin Adın ne ? Kaç yaşındasın? Eskilerden misin? Ya ben yeni başladım da bu ilk dersim,çok heyecanlıyım. Dersler eğlenceli geçer mi? Neden böyle giyiniyorsun? Güzel kızsın kendine biraz bakmalısın. Bu arada neden konusmuyorsun hep ben konutsum ama.
Sinem: Aaaa yeter ama bu ne ya ! Durmadan konuş, sonra da tarzıma saygısızlık yap!
Damla: Tamam iyi ya bir şey demedim.
İlk gün güzel geçmişti. Tanışmayla falan. Ama sinemin aklında soru işaretleri vardı, şu damlayla nasıl başa çıkacaktı? Ayrıca ev arkadaşı bulmalıydı .. Nil gitmişti.. Yine nil gelmişti işte aklına içinde bir boşluk hissi oluştu. Umarım mutluydu o.. Kendisinin de mutlu olması gerekliydi. Panoya ev arkadaşı arıyorum şeklinde bir not yazdı. Dileyenler onu arayacaktı..

*******


Gün güzel başlamıştı, daha şimdiden 2 kişi aramıştı. Telefonda konustuklarına göre iyi insanlara benziyorlardı. Okul çıkışında eve bakmaya geleceklerdi.
Deniz: Merhaba ben Deniz , sen de Sinem olmalısın
Sinem: Merhaba deniz  Tanıştığıma memnun oldum. Bir arkadaş daha var onu bekleyelim diyeceğim ama gelmedi ki bir türlü.
Deniz: Hadi o zaman biz sahile ineli m ordan yürüye yürüye gideriz 
Sinem. Neden olmasın
(yürürler, banklarda oturmaya başlamışlardır.)
Deniz: Eee Sinem hep be kendimden bahsettim biraz sen kendinden bahset.
Sinem: Ben tıp okuyordum bu sene kaydımı dondurdum. Senin gibi ne okumam gerektiğine çabucak karar versem senelerim boşa geçmezdi.. Ne güzel son senen ve sene sonunda tiyatrocu olmuş olacaksın..
Deniz: Boşver. Bence şimdi en mutlu olduğun yerdesin . Şu anda ben de en mutlu olduğum yerdeyim 
Sinem: Sen hiç ablan yaşında birini sevdin mi? Ben sevdim .
Deniz: aaa Nasıl yani 
Sinem. Tiyatroya yönelmeme sebep oldu . Çok iyi bir oyuncudur belki her şey çok farklı olabilir onu gerçekten seviyorum.
Deniz (Üzülür,sinirlenir) : Her şeyi bu kadar kolay mı sanıyorsun? Belki de senin adını bilmiyor. Sen onun için hayatını değiştiriyorsun. Bak sinem bence kendine gel! Hayat bu kadar basit değil! Sırf okulu bitirince her şey düzelmiyor. Mesela ben, Bana o kadar yakın ki hem de bana o kadar uzak. Küçük çocuklar gibi davranmayı bırak ve gerçek hayata dön ! Hayat o kadar basit değil !
(Sinemin gözleri dolmuştur. Koşarak uzaklaşır oradan. Gerçeklikten mi kaçıyordu ,yalanlarla mutlu olmayı mı istiyordu bilmiyordu ama şimdi hüngür hüngür ağlıyordu..)
Sinem evde yapayalnızdı. Geçmişini ve geleceğini düşündü. Küçücük bir kız çocuğuyken yaptığı şeyleri düşündü. Komik geldi çoğu şey . Ama anlamı vardı hepsinin onun içinde.
Tam o sıradaaa kapı çalar.
Sinem: Yine mi seen !