Türkü’yle beraber kol kola onlara doğru yola koyulduk.
M: Ay acaba biraz daha takılsa mıydık ? T: Saçmalama. Onlar geç oldu diyip bizi kaldırmadılar mı ? Şimdi de cezalarını çeksinler. M: Dimi bence de. … Türküüü. T: hıh ? M: Bartu’yu nerden buldun kız ? T: Ben bulmadım ki o beni buldu. M: Nasıl ya ? T: İçkileri almaya gittiğim sıra geldi yanıma. M: hmm. Tatlı çocuk ama dimi ? T: Melikeee. Özgün var. M: Tamam canım. Yani öylesine söyledim. T: İyi.
Böyle konuşa konuşa eve vardık. İçeriye girdik koltuklara yayıldık. Ay baya bir yorulmuşum sanki ya.
M: Türküüü. T: Hıh ? M: Arasak mı ? T: Ay Melikee. Ne arıcan bırak o arasın. M: Dimi bence de. Ay türkü. T: Ne var ? M: Sen de içki var mı ? T: Niye sordun ? M: Bir güzel kafa bulalım mı ? T: Bilmem ki. M: Hadi be Türkü. T: İyi tamam. Sen de gel yardım et. M: Böyle kendimize güzel bir sofra hazırlayalım. T: Tamam gel.
Türkü’yle beraber kendimize çok güzel bir sofra hazırladık. Oturduk bir güzel eğlendik. Daha sonra baya bir sarhoş olduk.
M: Türkü. T: Hıh ? M: Kapı çalıyor. T: Hadi yaa. M: yaaa. T: Açsana. M: Tamam aç. T: Tamam sen aç. M: Tamam kalk beraber açalım. T: Tamam.
Beraber kalktık. Zor zor yürüye yürüye kapıya gittik. Açtık kapıyı. Özgün ve Ümit gelmişti. Ellerin de çiçekler vardı. Bir de bir sürü ıvır zıvır. İlk başta anlamadılar sarhoş olduğumuzu.
Ü: Biz geldiiiik. Ö: Bir sürü ıvır zıvır aldık. Ü: bir de film aldık. Çok güzel.
Birden bire Türkü’yle gülmeye başladık.
Ü: Ne gülüyonuz ? T: Melike. Film gelmiş. M: Gelmemiş. Almışlar. T: Hadi ya. M: Yaa. Ö: Siz sarhoş musunuz ? T: Öyle miyiz ? M: Öyleyiz valla.
Ümit ve Özgün bizi tutup içeriye getirdiler. Koltuğa oturttular.
Ü: Ee napıcaz şimdi ? Ö: Ne bilim abi. Ü: Gel bari odalara çıkartalım. Ö: Tamam.
***
Ben Türkü’yü, Özgün’de Melike’yi odalara çıkarttık. Türkü’yü yatağına yatırdım. Üstünü örttüm. Sonra da dayanamadım oturdum onu seyretmeye başladım…
*** O kadar güzel uyuyordu ki. O dalgalı saçları ona o kadar çok yakışıyordu ki. Yavaşça yanına doğru yattım. Onu izlemeye devam ettim…
***
Sonra Türkü’nün yarım gözleri açıldı. Baktı bana sonra elimi tuttu.
T: Ümit beni hiç bırakma olur mu ? Ü: Hiç bırakmam.
Dedim ve daha sıkı tuttum elini. Alnına bir öpücük kondurdum. Ve onu izleyerek uykuya daldım… Sabah gözlerimi açtığımda meleğim hala daha uyuyordu. Yavaşça aşağı indim. Özgün mutfakta kahvaltıyı hazırlıyordu. ‘’Günaydın’’ dedikten sonra yanına giderek yardım ettim. Ve sonunda çok güzel bir kahvaltı masası hazırladık. Sonra Özgün Melike’nin ben de Türkü’müm yanına çıktım.
Ü: Türküüü. Canım hadi kalk. Türküüü. Aşkım bak sabah oldu. Birtanem kalk ama. Türküüüü.
Daha uyanmamış bir şekilde konuşmaya başladı.
T: Ne var ya ?
***
Ö: Aşkııım. Hadi kalk. Melike. Canım kalk canım artık sabah oldu. Birtanem. Aşkım. Böceğim.
Derken birden kalktı Melike bana kötü kötü baktı.
M(Bağırarak): Ya Özgün burada uyuyoruz dimi! Niye uyandırıyorsun beni yaaaaaa! Ö: A-a-aşk-ım. M: (sinirle ve bağırarak) Uyuyucam ben ! Ö: ta-tamam.
Korkuyla fırladım dışarıya.
***
Ü: Türkü’cüm kalk ama artık! T: Öf Ümiiiit! Kalkmıyorum yaa! Ü: ama hayatım sabah ol- T: Ya Ümit bir git başımdan yaaaa! Uyucam beeen!
Ö: Aşkııım. Hadi kalk. Melike. Canım kalk canım artık sabah oldu. Birtanem. Aşkım. Böceğim.
Derken birden kalktı Melike bana kötü kötü baktı.
M(Bağırarak): Ya Özgün burada uyuyoruz dimi! Niye uyandırıyorsun beni yaaaaaa! Ö: A-a-aşk-ım. M: (sinirle ve bağırarak) Uyuyucam ben ! Ö: ta-tamam. çok güzel olmuş
Ü: Sen de mi uyandıramadın ? Ö: Uyandıramadım valla. Ü: Ee ne yapıcaz ? Ö: Buldum.
Özgün’ün fikri pek fazla kafama yatmasa da denemekte fayda vardı. Mutfaktan ellerimize tencere, kaşık, ses çıkartan neler varsa aldık. Ve birbirine vurmaya başladık. Dayak yemezsek iyiydi. Bir süre Sonra ikisi de aşağıya indi. Karşımıza geçip kötü kötü bakmaya başladılar. Tabi ortamı ısıtmak lazımdı.
Ü: Aa, Aşkım. Sen mi uyandın ? T: Ümit. Ü: E-fendim aşkım ? T: Ne yaptığınızı sorabilir miyim ? Ü: bi-biz mi ? T: Evet! Ü: Bi-biz şey yapıyorduk. Ne yapıyorduk ? Ö: Eeee. Şey şimdi Ümit dedi ki. Bu tencereler yamulmuş dedi. Biz de gel birbirine vurarak düzeltelim dedi. Ü: nee ben mi ? Ö: Evet abi ya sen dedin ya. M: Hadi o söyledi. Sen niye uyguluyorsun ? Ü: Heh. Sen niye uyguluyorsun ? T: Ümiiit! Ö: Be-ben şeyden uyguladım. Şimdi dedim ki. Tek başına yapmasın dedim yamultamaz dedim. Yani aramızda Ümit’in fazla gücü yok ya yapamaz diye yani. Ü: Neeeey! Benim mi gücüm yok! (kaslarını göstererek) Sen bunları görüyor musun hiç. Kırk yıllık güreşçiye bile taş çıkartırlar bunlar. Gücü yokmuş hıh! T: OF Allahım ya. Neden ben ya! M: Aynen ya. Neden ben! Ü: Ya aşkım. Biz kahvaltı hazırlamıştık size. Siz de uyanmayınca biz de bunu bulduk. (dudaklarını büzerek) Napalım yani. Sevgilimizle kahvaltı yapalım dedik suç mu. T: A-- Ü: Ama fikir Özgün’den çıktı söyliyim. M: Özgüün. Ö: A-aşkım aa o da nerden çıktı. Yok öyle bir şey. T: Bence kahvaltımızı yapıp bunları postalayalım. Ü: Ki-kim kimi postalıyor ya! T: Kahvaltı yapalım diyoruz Ümit. Kahvaltı. Ü: Hee. İyi gelin yapalım.
Hep beraber masaya oturduk. Kahvaltımızı yaptık. Salona geçtik oturduk.
Ü: Ee Bu gün ne yapalım ? TxM: Uyuyalım. Ö: Dün gece o kadar çok içerseniz böyle olur. M: Özgüüün. Ö: Tamam ya bir şey demedik. T: Dün gece ki kafeye ne dersiniz ? ÖxÜ: Hayır! M: Neden ya ? Ü: Olmaz işte. T: Öff. O zaman ben hazırlanmaya gidiyorum o sıra da da siz bulursunuz.
Diyerek Melike’yle birlikte yukarıya çıktılar. O sıra Türkü’nün masanın üzerindeki telefonu çalmaya başladı. Yavaşça elime aldım telefonu. Arayan Bartu. İlk önce açmadım. Daha sonra tekrar arayınca açtım.
B: Alo Türkücüm. Ü: Türkü yok. B: Sen kimsin ? Ü: Sevgilisiyim. B: Haa. Ümit. Türkü’yü verebilir misin ? Ü: Hayır! B: Neden ? Ü: İşi var şuan! B: Hmm. Peki o zaman işi bittikten sonra beni aramasını söylersen sevinirim. Ü: Söylerim.!
Diyerek yüzüne kapattım. Tabi ki de söylemeyecektim. Türkü ve Melike hazırlanmış bir şekilde aşağıya doğru inmeye başladırlar. O sıra Özgün’de içerden geldi ve:
Ö: Benim telefonum mu çaldı ? Ü: Hayır. Ö: Ee kiminkiydi o çalan ? Ü: Telefon falan çalmadı. Ö: Çaldı duydum. T: Ne oldu ? Ü: Çalmadı diyorsam çalmamıştır. Ö: O zaman ben yanlış duydum. Ü: Bence de. M: Ben de baktım benim telefonumda çalmamış. T: Benim telefonum nerede ?
Elimde olan Türkü’nün telefonunu hemen koltuğun arkasına sakladım.
Ü: Bilmem ki nerede bıraktıysan oradadır. T: Masadaydı ama şimdi yok. M: Dur ben arıyayım. Çalınca nerede olduğunu anlarız.
Melike Türkü’yü aramaya başladı. Anında kalktım koltuktan telefonu arıyormuş gibi yaptım.
T: Heh buldum burada. M: Biri aramış mı ? Ö: Bir dakika. T: Ne oldu ? Ö: Az önce senin telefon müziğine benzer bir telefon sesi duydum. T: Kimse aramamış ama. Ö: Son arananlara baksana bi. Türkü son arananlara baktı. Sonra bize baktı.
T: Bartu aramış. Ü: Hee. Evet. Aradı. T: Ee niye söylemiyorsun ? Ü: Şimdi aradı zaten. Söyleyecektim de siz gelince kaldı. T: Neyse ne dedi ? Ü: Hiiç. Hiçbir şey. T: Niye aradığını da mı söylemedi ? Ü: Söylemedi. Neyse ya ben bir yer buldum hadi artık gidelim. Ö: Hadi.
Hep beraber çıktık evden. Taksi bulmak için biraz ilerlediğimiz de Aa bunun ne işi var burada!!
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: MÜSAİTSENİZ SİZE AŞIK OLABİLİR MİYİM ?-Sezon Finali. 
çok güzel olmuş 
