ohaaa süper :D okullarda tatile yaklaştığına görre yeni bölüm çabuk gelir umarım :D

Yeni bölüm çabuk gelsin lütfen Meraktan çatlıcam.

yeni bölüm

yb bekliyorum (:

super olmus ellerine saglik

yeni bölüm ne zman gelcek ya
eski bölümlere bakıp bakıp duruom

16. Bölümm..

Kahvesinden bir yudum aldıktan sonra gözünün ucuyla Aslan'a baktı. İhsan'a öldürücü bakışlar atıyordu.

Beste -"Aslında çok uzak değil evleri. Aslan tarif edebilir ben yarım yamalak biliyorum. " yanında sinirden kaskatı kesilmişti Aslan. "Hayatım sana dedim. "
Aslan -"Tarife gerek yok ben götürürüm sorun olmaz. "
Beste -"Bende geliyim mi? " çocuklar gibi neşeyle söylemiş olsada Aslan'ın bakışlarından sonra hevesi dindi.
Aslan -"Sen işine gücüne bak hayatım. Kadın milleti her şeyden çıkmaz öyle. "
İhsan -"Yani? Şu triplerinizi kessenizde biriniz beni Türkü'ye götürseniz? "
Aslan -"Amma sabırsız çıktın. Tamam işte götürüyorum. " Beste'ye yapmacık bir gülümse attı. "Görüşürüz hayatım bir şey olursa ara. "
Beste -"Tabii ki hayatım. Görüşücez. İhsan'cım " bastıra bastıra söylemişti. " unutmadan Ümit kıskançtır dikkat et. "
İhsan -"Ah tabii, doğal olarak. " Beste'ye sarılıp sırtını sıvazladı. "Görüşürüz umarım. Kendine iyi bak. "

El sallayarak çıkmıştı kafeden. Aslan'ın sinirden kaskatı kesildiğini görebiliyordu. Gülümsemeden edemedi.

&&

Türkü erkenden kalkmış kahvaltıyı hazırlamıştı. Ümit duştaydı, kahvaltının hazır olduğunu söylemek için yukarı çıktı. Banyonun kapısına vurup bekledi. Ama ses gelmedi.

Türkü -"Ümit orda mısın? Kahvaltı hazır. " yine ses gelmeyince telaşlanmıştı. "Ümit! İyi misin! "
Ümit -"Beni mi arıyorsun sen? "inci gibi dişleriyle gülümsüyordu odanın girişinde.
Türkü -"Ama sen duş alı... " Ümit sözünü kesmişti.
Ümit -"Evet doğrudur ama çıkalı oluyor baya. Sen görmeden çalışma odasına geçtim zaten baya yoğundun sanırım ekmekleri yakmıştın. "
Türkü -"Ben.. Unutmuştum .. "
Ümit -"Eee ekmek kaldı mı? "
Türkü -"Aşağıda hazır. "

Ümit suratından eksik etmediği gülümsemesiyle Türkü'nün utançtan kızarmış yüzünü izliyordu. Bazen ne kadar utangaç oluyordu. Böyle basit bir konuda bile. Ardından Türkü'yü takip edip mutfağa girdi.

Türkü -"Çay mı doldurayım meyve suyu mu? "
Ümit -"Meyve suyu iyidir. "
Türkü -"Tamam o zaman. " meyve suyunu doldururken bir yandanda konuşmaya çalışıyordu. "Ümit benim alışverişe çıkmam gerek. "
Ümit -"Tamam şoföre haber vereyim gelsin. İstediğin yere götürsün. " Türkü'nün yerine otururken duyduklarına kızdğını fark etti.
Türkü -"İstanbulu yeterince biliyorum sanırım. Kaybolmam. "
Ümit -"Ama araban yok. " ekmeğine sürdüğü krem peyniri yiyordu keyifle. "Ehliyetin var mıydı senin? "
Türkü -"Evet var. Arabaya gerek yok ben gezmeyi severim. "
Ümit -"Olmaz öyle şey. Alışverişine şimdilik özel şoförle çık. En kısa zamanda sana küçük bir araba bakarız. "
Türkü -"Ama Ümit, gerek yok zaten alışveriş felan derken yeterince yük olacağım. "
Ümit -"Duymadım farzediyorum Türkü. Biz evliyiz, ben senin ihtiyaçlarını karşılamalıyım ve karşılayabilirim. "
Türkü -"Ama .. " devamında konuşmasına izin vermedi.
Ümit -"Tamam bitti konu kapandı. " Ekmeğini ağzına attı ve meyve suyundan içti. "Bu sabah fazla mı huzurlu ne? "

Ümit'in sözlerinin ardından çalan kapının sesiyle irkildi Türkü. Yüzüne buruk bir gülümseme yerleştirip kapıya bakmak için kalktı. Bir yandan da Ümit'e laf veriyordu.

Türkü -"Şom ağızlısın Ümit sahiden. "

Kapıyı açtığında karşısındakini görünce göz bebekleri büyüdü Türkü'nün. Ne işi vardı burda? Ya da nerden bulmuştu? Sonradan gelen Aslan'ı görünce nasıl bulduğunu tahmin etmişti.

Türkü -"İ..ihsan. " boğazındaki düğüm konuşmasını engelliyordu. "Se..senin burada ne işin var? "
İhsan -"Sözleştiğimiz gibi olmadı. Bende düzeltmeye geldim Türkü. " gülümsüyordu.
Türkü -"Anlamadım. " gözlerini kıstı cevap bekledi.
İhsan -"İçerde konuşmamız daha mantıklı bence. Kapı ağzında olmadı ama. "
Türkü -"Ah, içeri geç lütfen. " Aslan' döndü. "Aslan sende gelmiyor musun? "
Aslan -"Yok yenge ben gideyim burdan direk. " renginin solduğunu fark etti. "İyi misin sen? "
Türkü -"Hayır. "
Aslan -"Sanırım şu İhsan ile ilgili. Ümit'e toplantı olduğunu hatırlatırsan sevinirim yarım saat var. Ne oldu bilmiyorum ama üzme kendini. Benim şirkkete yetişmem gerek. " el sallayarak arabasına bindi.

İhsan salon sandığı odaya girdi. Bir misafire göre hiçte çekingen değildi. Olması gerekiyor muydu onu da bilmiyordu. Düşünmeden hareket ediyordu sadece.

Türkü kapıyı kapatıp derin bir nefes aldı. İhsan ile konuşmaya gidecekti ki Ümit'in sesini duydu. Daha çok telaş yaptı. Aynı çatı altında nişan attığı eski sevgilisi ve kocası vardı. Evet İhsan ile geçmişleri vardı. Çok derin. Aileler anlaşamayınca ayrılık kararı almışlardı birlikte. İhsan'a göre ailelerin anlaşması gerekmiyordu sevgileri yeterdi ama Türkü böylesi bozuk bir destekle evlenilmeyeceğini biliyordu. Sorun çıkacaktı mutlaka, sorunlar .. Arada görüşüyorlardı ama hiç birinde az önceki kadar heyecanlanmamıştı. Nefesinin kesildiğini hissetti. Dengesini sağlayarak mutfağa girdi.

Ümit -"Türkü kim gelmiş? "
Türkü -"Şey.. Salona geçelim orda tanıştırırım. "

Mutfaktan çıkarken destek almak ister gibi Ümit'in elini tuttu sıkıca. Ümit'in ne oluyor bakışını görmezden geldi. Salona girdiklerinde İhsan ayağa kalktı elini Ümit'e uzattı tokalaşmak için. Ümit ise cevap bekler gibi Türkü'ye baktı. Ama o sadece İhsan'a bakıyordu.

İhsan -"Türkü tanıştırmayacak sanırım. Ben İhsan, Türkü'nün eski bir arkadaşıyım. " Ümit ile tokalaştılar.
Ümit -"Bende Ümit. Rahatsız olmayın oturun lütfen. " Karşılıklı koltuklara oturdular. Türkü elini hâlâ tutuyordu hemde daha sıkı bırakma dercesine. "Ama nasıl bir arkadaşlığınız vardı anlamadım. " şüphe içinde sordu.
İhsan -"Açık konuşmak gerekirse eski nişanlısıyım. " Ümit'ten şaşkınlık tepkileri almayı beklerken gözlerinin alev saçmaya başladığını fark etti. "Şimdi burada bulunmamın sizin için manası yok belki ama Türkü'nün hatası. "
Ümit -"Anlamadım. "
İhsan -"Açıklayayım o zaman. Kızmanıza hiç gerek gerçekten sadece ben sözümü tutmaya çalışıyorum. Türkü ile ayrılırken söz vermiştik birbirimize evlenirsek düğüne mutlaka çağıracaktık birbirimizi. Ama Türkü sözünü tutmadı tabii. " ortamı gevşetmek ister gibi gülümsedi. "Ama böylesi daha iyi oldu yakından gördüm. "
Türkü -"Benn.. üzgünüm. "
İhsan -"Sorun değil. Sonuçta görüştük. " yine gülümsedi ve cebinden düğün davetiyesini çıkarttı. "Geliş sebebim tek bu değil elbette. Ben sözümü tutmaya geldim. " ayağa kalkıp zarfı Ümit'e uzattı. "Düğüne davetlisiniz. Bu hafta sonu. Yeri ve zamanı kartta yazılı. Gelirseniz gerçekten çok sevineceğim. "
Ümit -"Geliriz umarım. Sorun çıkmazsa görüşürüz. "
İhsan -"Benim gitmem gerek. " telefonuna gelen mesajı incelerken gülümsedi. "Ayşin'in gelinlik provası varmış. Tanıştığıma memmun oldum Ümit. "

Yine aynı şekilde tokalaştılar ve İhsan'ı Ümit yolcu etti. Türkü kendinde bile değildi. Kapıyı kapattıkları an Türkü'nün elini bıraktı.

Ümit -"Bir şeyler gerçekten çok huzurlu gidiyordu! "
Türkü -"Ümit .. "
Ümit -"Kızgınlığım İhsan'ın buraya gelmesi için falan değil Türkü! Şu an sinirden bağırmama neden olan sebep bu değil! " elini yumruk yapıp havaya kaldırdı. Sinirden konuşamıyordu. "Neden kızdığımı da bilmiyorum." bağırıyordu ve Türkü tek kelime etmiyordu karşısında.

Ama söylediğinin aksine neden kızdığını biliyordu. İhsan'ın hâlâ Türkü için bir şeyler ifade ediyordu. Öyle ki bu hisler onu hareket edemeyecek seviyeye getirmişti. Sadece buna neden kızıp, kıskandığına sebep bulamıyordu.

Ümit -"İhsan'ı hâlâ seviyorsun değil mi? "
Türkü -"Ümit ben İhsan'ı sevmiyorum. Ama .. "
Ümit -"Hislerini söküp atamıyorsun. Her neyse bana ne ki! "
Türkü -"Anlamıyorsun onunla köklü bir geçmişim var. Değeri var benim için. "
Ümit -"Niye karşısında konuşamadın peki Türkü. Bu kadar basit değil işte. Elimi de göstermelik tuttun değil mi? Mutluyum der gibisinden. Of boşversene beni ilgilendirmiyor. Biz sadece kağıt üstü evliliği yaptık. Kendimi buna kaptırmanın alemi yok. " askılıktan ceketini alıp üzerine geçirdi. "Ben şoföre haber veririm seni almaya gelir. "
Türkü -"İstemiyorum. " dolan gözlerinden dökülecek yaşları gizlemek ister gibi yukarı kaçtı.

Ümit ise Türkü'ye aldırmadan kapıyı çarpıp gitti.

&&

Beste akaşmüstü kafenin rahatlamasıyla kendine bir kahve yapmış günün yorgunluğunu atmak ister gibi esniyordu. Fincanı ileri itip kafasını masaya koydu ve gözlerini kapadı yavaşça. Ne var ki bu sessizlik çok uzun sürmedi. Çok tanıdık gelen bir sesle irkildi aniden.

Aslan -"Beste. İyi misin hayatım? " telaşla yanına geldi.
Beste -"Of çok korkuttun beni. " baş parmağıyla üst dişlerini yukarı ittirip kendine bir tokat attı.
Aslan -"Hayatım dur ne yapıyorsun sen. "
Beste -"Korkunca böyle yaparlardı. "
Aslan -"Garip. Eve bırakmak için gelmiştim hayatım hadi hazırlan kapatalım kafeyi. "
Beste -"Çok erken ama daha. " bir yandan da esniyordu.
Aslan -"Çok yorulmuşsun ama. Hadi yeter bugünlük. " Beste'yi ayağa kaldırdı ceketini sırtına attı çantasını da koluna taktı. "Sen git arabada bekle ben kepenkleri falan indiriyim kilitliyim gelirim. "
Beste -"Aslan kurtulmaya çalışma. "
Aslan -"Anlamadım. Neyden? "
Beste -"Yoo anladın bence sen. Sabahki konu. "
Aslan -"Aaa kapattık biz o konuyu. Hadi bakalım arabada bekle sen. "
Beste -"İyi öyle olsun. " kafeden çıkıp arabaya bindi sırtını yasladığında derin bir nefes aldı.

&&

Gece yarısına yaklaşıyordu ama Ümit hâlâ ortalarda yoktu. Huzursuzca döndü yatağın içinde. Gelseydi konuşacaktı anlatacaktı herşeyi. Belki kendine bile itiraf edemediği şeyleri söyleyecekti ama gelmiyordu. Yatakta doğrulup eline telefonu aldı. Ümit'i bulup arayacaktı ki kapı çarpılma sesiyle geldiğini anladı. Yukarı çıkmasını bekledi. Yukarı çıkacaktı çünkü geceliklerini alması gerekecekti. Düşündüğü gibi de oluyordu zaten. Ümit parmak ucunda odaya girmişti.

Ümit -"Ah, sen uyumadın mı? "
Türkü -"Hayır seni bekledim. Niye geç geldin Ümit? "
Ümit -"Barda birazcık içtim. Ayrıca yapma şunu. "
Türkü -"Anlamadım neyi? "
Ümit -"Bizim normal bir evliliğimiz yok karı-kocalar gibi hesap vermek zorunda değiliz. Ya da merak etmek. "dolaptan geceliklerini aldı. Üzerini değişmeye başladı oda karanlık olduğu için görünmezdi zaten utanması için bir sebepte yoktu.
Türkü -"Bilmeni istediğim bir şey var. Şey. İhsan hakkında. "
Ümit -"Önemsemediğimi söylemiştim. " geceliklerini giymişti odadan çıkmak için kapıya yöneldi.
Türkü -"İyi o zaman sadece bil! Ben İhsan'ı sevmiyorum sadece büyük değeri var gözümde. "
Ümit -"Sana önemsemiyorum demiştim Türkü. Beni ilgilendirmiyor nasılsa. "

Türkü yataktan kalktı ve Ümit'in karşısına dikildi.

Türkü -"İlgilendiren kısım burası değil zaten! Ben başkasını seviyorum. "
Ümit -"Bu da ilgilendirmiyor bence. " yanına yaklaştı. "Peki kimmiş bu? Adı ne? Yarın o da gelir mi buraya? Ona göre erken çıkayım. "
Türkü -"Kes şu saçmalığı! Adı ÜMİT! Duydun mu! "
Ümit -"Vaay hemde benim adaşım. " olayı anlamamazlıktan geldi.
Türkü -"Sensin zaten salak! " Ümit'ten cevap gelmeyince devam etti. "Nasıl oldu bilmiyorum işte ama bağladın kendine! "
Ümit -"Türkü sen.. Şaka yapıyorsun değil mi? "
Türkü -"İnanmanı beklemiyordum zaten. Neyse sen bunuda önemsemedin, iyi geceler. "

Yatmak için arkasını dönüp gitmek isterken Ümit'in kolundan tutup kendi bedenine yapıştırmasıyla sarsıldı. Aynı anda dudakları esir alınmıştı. Nefes almak zorunda olmasaydılar Ümit'in bırakacağını sanmıyordu. Soluklarının arasında konuşmaya çalıştı.

Türkü -"Bu.. neydi.. şi..şimdi .. "
Ümit -"Dediklerinin karşılığı. Aynı şeyleri hissediyoruz. "

Ümit yine öpmeye başlamıştı işte. GÜnlerdir kendine sorduğu sorunun cevabını sonunda bulmuştu. Türkü'yü önemsiyordu. Neden? Konu sadece kıskançlık değildi Türkü'nün yüreğine değmiş olmasıydı.

Ateşli öpüşmenin sonunda yatakta bulmuşlardı kendilerini. Ümit bu kadar basit olamayacağını düşünerek zorda olsa kendini frenledi. Hızlı nefes alışlarla sırt üstü yatağa bıraktı bedenini. Madem ikiside ne istediğini biliyordu her şeye yeniden başlamak en iyisiydi. Şimdi mahfetmenin bir anlamı yoktu.

Türkü Ümit'in neden durduğunu anlamadı. Başını çevirip baktığında kendini güçlükle kontrol ettiğini anladı. Çekinerekte olsa konuşmaya çalıştı.

Türkü -"Ümit. İyi misin sen. "
Ümit -"İyiyim tabii. Son zamanlarda hiç bu kadar iyi olmamıştım. " yavaş yavaş düzene giren nefesleriyle rahatlamıştı. "Sorunlarımızı çözdük sanırım, hayatım. İkimizin derdi de kabul edemediğimiz duygularmış meğer. Şimdi bunun üzerine güzel bir uyku çekilir. " Türkü'yü kendine çekerek sarıldı. "İyi geceler. "
Türkü -"İ..iyi geceler.. "

----------

Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar.

ilk yorum benden ... bayıldım süperr yeni bölüm ne zaman ? :D

okuduğum en heyecan verici bölümdü çok güzel beğenmek ne kelime bayıldım mutlulukla okudum yeni bölümü okadar merak ediyorum ki anlatamam merakla bekliyorum bizi fazla bekletme lütfen

Ayyy süper olmuş yaa. :D
Muhteşem..
Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.
Arayı çok açma lütfen.

Çok güzel olmuuş. Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.

muhteşem olmuş okurkenn resmen büyülendim türkünün
böyle bir itirafta bulununacağını aklımın ucundan geçirmezdim
yeni bölümü bekliyorum

Çok Çok Çok Çok Çok Çok Çok Güzel olmuş

süper olmuş yaaa bayıldım

OO bölüm süperdi ya

Ellerine sağlık canım ya harikalar yaratmışsın yine bayıldım yani

Türküden böyle bir itiraf beklemiyordum bende ama çok iyi oldu bu (:

Öpüyorum kocaman

Bizim aşıklar sonunda kavuştu (:
Mükemmel bi bölümdü canım ellerine sağlık.