33 gün oldu.Yb hala gelmedi.
Artık bunalıma girdim.Günleri sayıyorum.

20. Bölümm..

Ümit yatağın içinde huzurla uyuyan minik karısını izliyordu. Son zamanlarda çok değişmişti. Hayatına bir kadının gireceğini ve ona bağlı kalacağını söyleseler güler geçerdi. Ama şimdi sadece Türkü'yü düşünebiliyordu, annesinden bu kadar uzak kalmamıştı. Annesi! Nasıl unutmuştu onu! Bu kadar boşladığını hiç hatırlamıyordu. Zavallı kadın nasıldı acaba? Balayılarının dönüşünde elini öpmeye gitmelilerdi.

Türkü'nün uyanmak için kıpırdandığını görünce düşüncelerinden kurtulup gülümsedi. Baş parmağıyla Türkü'nün o pürüzsüz yüzünü okşadı. Birazdan kıpkırmızı olacağını biliyordu.

Ümit -"Günaydın karıcığım. " Türkü hâlâ gözlerini açamamıştı, esniyordu.
Türkü -"Güna- "

Aniden açtı gözlerini. Karşısında sırıtan Ümit'e baktı. Niye üstünde bir şey yoktu onun! Dün geceyi hatırladı birden. Dün gece! Tanrım! Nasıl bakacaktı onun yüzüne. Bu kadar utandığını hatırlamıyordu. Üstünde de bir şey yoktu! Ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Gözleri dolmuştu.

Ümit -"Hayatım, iyi misin? " gözlerinin dolduğunu gördü. "Türkü ne oluyor? "
Türkü -"B-been. "
Ümit -"Sakın bizden, yatağımızdan, odamızdan utanma. " gözünden bir damla yaş aktığını görünce sinirlendi. "Saçmalıyorsun ama, bak kızarım. " baş parmağıyla sildi göz yaşını.
Türkü -"Ama - "
Ümit -"Bunun mazereti olamaz. Biz evliyiz, utanmanı gerektirecek hiç bir şey yok. " uzanıp Türkü'nün dudaklarına dokundurdu dudaklarını. "Hem ben halimden çok memmunum. "

Türkü ayağa kalktı üzerindeki pikeye sarıldı sıkıca. Göz yaşlarını sildi.

Ümit -"Niye ayaklandı benim utangaç karım? " Türkü öylece yere bakıyordu. "Gerçekten sinirleniyorum. "
Türkü -"B-bee-been. Banyoya gidecektim. " ardından banyoya yöneldi.
Ümit -"Ah, evet iyi fikir! " yataktan kalkıp Türkü'nün peşinden gitti.
Türkü -"Hayır Ümit! " kaşlarını kaldırdı. "Ben tek gireceğim. "
Ümit -"Aaa, biri mi geliyor kim o? "
Türkü -"İnanmıyorum böyle mi görecek bizi! " telaşlandı.
Ümit -"Sakin ol hayatım şaka yaptım. " Türkü'yü kucakladı.
Türkü -"İnanmıyorum sana. Beni yere bırak. "
Ümit -"Hay hay. Banyoya girince hemen isteğinizi yerine getireceğim. "
Türkü -"Off! "
Ümit -"Oflanmaz kocanın suratına. " banyoya girip kapıyı tek ayağı ile kapattı.

&&

Türkü ondan kaçıyordu. Şu an yaşadıklarına inanamıyordu. Bir insan bu kadar utangaç olabilir miydi? Banyodan sonra her şeyin düzeleceğini düşünürken yine kaçmış hatta kendini odaya kilitlemişti. Ümit sabırla tıklattı kapıyı.

Ümit -"Türkü darılma ama yaptığın çok saçma. " cevap vermiyordu, vermeyecekti zaten. "Gerçekten çok kırıldım sana. Sanki sana zarar vermek istiyormuşum gibi korkuyorsun, benden kaçıyorsun. "

Türkü kapının ardında onu dinliyor ve bir yandanda ağlıyordu. Nasıl bakardı onun suratına bir daha? Ümit onu anlamıyordu anlaşılan. Ona zarar vereceğini düşünmüyordu ama utanıyordu işte.

Ümit -"Bak.. O odada kapalı kalmanı istemiyorum. Ben dışarı çıkıyorum sen uyuyana kadar gelmem olur mu sevgilim? "
Türkü -"Ne-nereye gidiyorsun. "
Sonunda sesini duymuştu Ümit. İstediği buysa giderdi onun için sorun değildi. "Oyalanırım dışarıda beni merak etme. " Türkü'nün sessizliğini tamam olarak kabul etti. "Şimdi gidiyorum hayatım söz veriyorum uyanana kadar beni görmeyeceksin. "

Ümit vestiyerden ceketini aldı ve kapıya doğru yöneldi. Kapının kilidinin açıldığını duyunca duraksadı.

Ümit -"Türkü henüz çıkmadım ceketimi giyiyorum. "

Söylediklerine rağmen Türkü kapıyı açmış, ağlamaktan kızarmış burnu ve gözleriyle Ümit'in karşısında duruyordu.

Türkü -"Beni bırakıp gidemezsin. " iç çekerek söylemişti. Aynı küçük çocuklar gibi.
Ümit -"Benden tüm gün kaçamazsın. " Türkü hâlâ yüzüne bakmıyordu. Tükenen sabrını sınamamak için gitmeye karar verdi. Belki karısı yalnız kalınca aklı başına gelirdi. Kapıyı açmıştı ki Türkü'nün bağrışıyla durdu.
Türkü -"Beni bırakıp gidebildiğine inanamıyorum Ümit Kantarcılar! " Ümit'in duraksadığını gördü. "Niye duruyorsun ki git hadi! Nasılsa gideceksin! "

Ümit sinirle arkasını döndü ama Türkü'yü öyle görünce tuttuğu nefesini bıraktı. Onu bırakıp gidemezdi. Gidebileceğini nasıl düşünmüştü?

Ümit -"Been.. yalnız kalmak istersin sanmıştım. "
Türkü -"Benim her istediğimi yapamazsın. " kollarını göğsünün altında birleştirdi. Gerçekten kızmıştı ona.
Ümit -"Tamam o zaman. Ben bahçede oturayım olur mu? "

Türkü inatla dikti burnunu yine. Kocasının gitmesini istemiyordu. Niye anlamıyordu Ümit? Hızla kendisinden cevap bekleyen kocasının yanına gitti. Boynuna atladı birden, sarıldı.

Ümit Türkü'nün değişen ruh halini izliyordu şaşkın bir ifadeyle. Kadınları hiç bir zaman çözememişti ve çözemeyeceğinden emindi. Bir yandanda bastırmaya çalıştığı duyguları ile uğraşıyordu. Daha ona doyamamışken karısının bu ani hareketlerle kendisini nasıl zorladığını bilseydi..

Ümit -"Sen beni öldürecek misin.. " dedi boğuk sesiyle. Türkü ensesiyle oynayınca daha da kıvrıldı Ümit.
Türkü -"Beni bırakmayacağına söz ver.. "
Ümit -"Bu adil bir anlaşma değil. Beni etkileyerek kullanıyorsun .. " aniden Türkü'den ayrıldı. "Seni bırakmayacağım Türkü, ne olursa olsun. Hem sen benimsin karımsın, kadınımsın. "
Türkü -"Biliyorum. Sende öyle. "
Ümit -"Ne yani bende mi senin karınım? " dedi munzurca.
Türkü -"Off Ümit hayır. " gülümsedi.
Ümit -"Oflanmaz kocaya Türkü, öğrenemedin bir türlü. " ikiside kahkaha attı. "Kafiyeli oldu. "

Ümit karısının kahkahalarla gülmesini izlemişti. Ardından dudaklarına kenetledi gözlerini. Kendine çekti öptü karısını. Birden geri çekildi.

Ümit -"Özür dilerim ben birden .. " liseli aşıklar gibi ne yapacağını şaşırmıştı. O istemeden dokunmak istemiyordu Türkü'ye.
Türkü -"Ümit, özür dilemen gerekmiyor. "
Ümit -"Sen istemediğin sürece sana dokunmak istemiyorum. "
Türkü -"İstemediğimi söylemedim.. " sesi yine kısılmıştı. Başını öne yıktı. "Ben sadece utanıyorum. "
Ümit -"Kocandan utanmamalısın Türkü! "
Türkü -"Ama elimde değil ne yapayım. " Ümit'in ceketini çıkarttı ve vestiyere astı tekrar. "Hadi kahvaltımızı yapalım. Gitme, gitmeni istemiyorum. "

Ümit'in elinden tutup mutfağa götürdü. Yine sofra hazırdı, oturdular. Kim vardı burda? Periler falan mı vardı acaba. Hiç görmemişti.

Türkü -"Kim çalışıyor burda Ümit. "
Ümit -"Gelirken görmüşsündür belki çiftlik evinin yanında bir ev daha var. Orada bir aile kalıyor. Çiftlikle ilgileniyorlar. "
Türkü -"Doğrusu acayip titizler, suratlarını bile görmedim. "
Ümit -"Ben tanıyorum onları bizzat ben işe almıştım. Yeni evli olduğumuz için yalnız bırakmak istiyorlar anlaşılan. "

Türkü başını sallayıp önündeki tabağı yemeye başladı. Sormak istediği, merak ettiği bir sürü soru dönüyordu kafasında. Ama Ümit'ten çekiniyordu hâlâ.

Ümit -"Ne düşünüyorsun? "
Türkü -"Bilmiyorum, birçok cevapsız soru var kafamda. "
Ümit -"İstediğin zaman sorabileceğini biliyorsun. "
Türkü -"Ama .. Tamam öyleyse. Beni evinize götürdüğünde neden ordaki kendi odanı göstermedin bana? "
Ümit -"Gerçekten bunu mu merak ettin? " gülümsedi "Tamam artık saklamamın gereği yok. Belki fark etmişsindir ben tam bir ana kuzusuyum. Herkese geçiyor lafım ama annem, annem bambaşka. Annemin ilk göz ağrısı olduğum için benim üstümde büyük takıntıları var. " Türkü'ye yaklaşıp sessizce söyledi. "Aslan duymasın. " geri çekildi tekrar. "Takıntılarından biride hâlâ beşiğimi, bebeklilk eşyalarımı, okul kıyafetlerimi, eşyalarımı saklaması. " Türkü gülünce bekledi.
Türkü -"Sahiden takıntılı bir kadın annen. " birden sustu "Tüm bunları odanda mı saklıyor? "
Ümit -"Evet. Odayı bir görsen yatacak yer yok.. " Türkü'yü gülerken izlemeyi seviyordu. "Çok güzelsin... "
Türkü -"Ne? "
Ümit -"Çok güzelsin diyorum. Hâlâ anlamıyorum beni nasıl etkiliyorsun? "
Türkü -"Be-been.. Bilmiyorum .. " kızarmıştı yine başını öne eğdi.
Ümit -"Tamam tamam özür dilerim. "

Türkü yerinden kalkıp tabakları lavabonun içine koydu. Utanma duygusunu yenmesi gerekiyordu bir an önce. Tam suyu açacakken Ümit'in ona sarılmasıyla çığlık attı birden.

Türkü -"Yüreğime indiriyordun Ümit! Ya elimde bıçak olsaydı. "
Ümit -"Gerçekten romantizm denilen şeyden anlamıyorsun hayatım. " Türkü'nün kokusunda sarhoş olmuştu yine.
Türkü -"Eee planın ne? Beni omzuna atıp yukarı çıkarmak mı? "
Ümit -"Aslında .. " Türkü'nün dediği gibi onu omzuna attı. "Öyle düşünmemiştim, güzel fikirdi karıcığım. "
Türkü -"Ümiiit! Bulaşıkları yıkamadım! "
Ümit -"Perilerimiz yıkar sevgilim. "
Türkü -"Ama .. " uyduracak bahane bulamamıştı.
Ümit -"Ne ama? Zorluyorsam bırakayım, sadece daha eğlenceli hale getirmeye çalışıyorum. Gerçi ben her türlü eğleniyorum ama. "
Türkü -"Hemen trip at! Hangimiz kadınız belli değil! "

Ümit Türkü'yü yatağa bıraktı. Gözlerini kıstı birden.

Ümit -"Sence belli değil mi hangimizin kadın olduğu? Sahiden böyle mi düşünüyorsun? "
Türkü -"Ya o manada demediiim. " Ümit suratının her köşesine öpücükler konduruyordu o da gülmeden edemiyordu. "Ya Ümit! "
Ümit geri çekilip baktı Türkü'ye. "Efendim hayatım? "
Türkü -"Hi-hiiç bir şey.. " kızaran yüzüne aldırmadan "şey.. been.. seni seviyorum. " dedi ve ardından lanet ettiği utanç duygusunu bir kenara atıp Ümit'in dudaklarına kapandı.


---

Bittiii Allah'ma şükürler olsun kii bittii.
İnanın 3 haftadır yazıyorum ve 3 haftada başıma gelmeyen kalmadı. Zehirlendim, bir çok ailevi sorun yaşadım.
Özür dilerim aksama için.
Keyifli okumalar.

Öncelikle geçmiş olsun ama bölüm çok güzel olmuş

süper olmuş hayatım evet türkünün yenmesi lazım şu utangaçlığı burada geçmiş olsun canım

fatime demiş ki:

Öncelikle geçmiş olsun ama bölüm çok güzel olmuş

Çok geçmiş olsuun. Bölüm süper olmuş

çok güzel olmuş bu arada çook geçmiş olsun...

Yb ne zaman

Yb ne zaman

mükemmel olmuş çok beğendim uzun zmndır bu bölümü bekliyordum beklediğime değmiş bu arada geçmiş olsun yeni bölümü merakla bekliyorum

Birşey sorucam Büşe(tanımıyorum ama yorumlarda Büş diyorlardı)Kişisel iletide eskinick TürkÜmit yazmışsın yeni bir hesap mı açtın Feronia' oldu yoksa nickini mi değiştirdin?
Eğer değiştirdiysen nasıl değiştirdin?

Süper süper olmuş ellerine sağlık buarada çok geçmiş olsun

Yb ne zaman gelir?

Yb nezaman ?

Okul var biliyorum fakat yb ne zaman gelir acaba?

yb??

yb?

Yb?