-Tanıtım-

Bakıcı avcısı ekremin derse ihtiyacı var gibi. yeni bir bakıcı sevil çokçetin Bu yeni bakıcı diğerlerinden çok farklı! Belki güzellik açısından belki giyim belki de zekâ. Ama ilk seçeneğin ekrem tarafından fark edildiği söylenemez. O yeni bakıcısından pek hoşlanmıyor. Ne mini etek giyiyor ne de saçını açıyor. Makyaj desen sıfır!sevilin içinde saklanan güzelliği görebilecek mi ekrem? Her şey dış görünüşten mi ibaret? Aslında çirkin sandığı kız diğerlerinden daha mı güzel?Sevil ise bakacağı kişinin oldukça yakışıklı ve çapkın olduğunu bilmiyor. Tabi karşılaşacağı tek sürpriz bu değil. Bu yeni iş hayatını nasıl değiştirecek? Yaşadığı acılardan sonra unuttuğu gülümsemesini yineden bulabilecek mi? Ya da ekrem terzioğlu tarafından hayatı cehenneme mi dönüşecek?

sevil:21 yaşında bir çocuk bakıcısı çok güzel olması rağmen bu güzelliği saklıyor onun güzelliği için değil onu o olduğu için seven birisi arıyor .ailesi için çalışıyor ama yeni işinde ne gibi süprizler bekliyor
ekrem:18 yaşına girmesine az kalmış bir genç .çok yakışıklı gülüşü ve yakışıklılığıyla kızları hayran bırakan bir genç aşka inanmıyor ve yeni bakıcısını hiç sevmiyor

tanıtım güzel ve ilginç şimdiden merak ettim ilk bölümü bekliyorum

sevrem demiş ki:

tanıtım güzel ve ilginç şimdiden merak ettim ilk bölümü bekliyorum

teşekkürler ilginç olacak bu konuda çok haklısın

Ben asıl aradaki yaş farkına takıldım.
Çok fazla değil ama ilerde bunlar evlenmeye kalkarsa felan aileler karşı çıkar
Ben daha başlamadan senaryoyu bitirdim ya :D
Neyse bekliyorum

teşekkürler

teşekkürler

1.bölüm

Lanet bir güne daha uyanmıştım. Aslında uyuyup bir daha uyanmamak güzel bir dilek olsa gerek benim için. Saatime bakıp yataktan kalktım. Beni uyandıracak bir kişi yoktu. Sadece küçük saatim.
Yatakta doğruldum. Odama şöyle bir baktım. Her yer aynıydı. Anılarla doluydu. Saati kapatıp yataktan çıktım. Her sabah olduğu gibi kendimi soğuk bir duşun altına bıraktım. Nedense artık soğuk suyu çok seviyordum. Zaten sevdiğim tek şeyde o değil miydi?
Küçük bir rahatlama seansından sonra havluma sarılıp çıktım. Hemen üstüme rahat edebileceğim şeyler geçirip mutfağa girdim. İnsanlar sabahları ailesiyle eğlenceli bir kahvaltı yapardı değil mi? Ben ise tek başıma, kahvaltı bile denemeyecek bir atıştırmadan sonra gazetemi alıp salona geçtim.
Gazeteyi elime almamın tek sebebi iş ilanlarıydı... Artık bir iş bulmalıydım uzun zamandır çalışmıyordum... İş ilanlarına bakarken bir ilan dikkatimi çekti. İlanı okumaya başladım bu tam benlik bir işti... Hem oyalanırdım da. Hemen telefonuma sarıldım numarayı çevirdim. Telefonu kulağıma daydım ve açılmasını bekledim. Telefon çok hoş sesli bir bayan tarafından açıldı. “Alo” dedi.
“Merhaba ben gazetede ki iş ilanı için aramıştım.” dedim. Sesimi ayarlamıştım.
“Ben Hüsna terzioğlu Sesinden sıcakkanlı biri olduğu anlaşılıyordu.
Sevil çokçetin dedim.
“Peki,sevil şimdi telefonda konuşmak uygun olmaz. O yüzden altında yazan adrese gel yüz yüze tanışalım. Eğer şartlarımız uyarsa işe başlarsın” dedi.
“Tabi hüsna hanım o zaman uygunsan 3 gibi gelmemin bir sakıncası yoktur.” Heyecandan ölebilirdim.
“Hayır, o zaman 3'te görüşürüz” dedi ve telefonu kapattı. İş görüşmesi için giyinebileceğim uygun şeylerim yoktu aslında. Hep rahat giyinmeyi seven biriydim. Çoğu iş görüşmelerimde bundan kaybettiğimi biliyordum. Şimdiki işim aslında çokta resmi giyinebileceğim bir iş değildi zaten.Terzioğlu ailesinin evine bakıcı aranıyordu ve ben çocukları severdim. Tabi uslu ve söz dinleyenleri! Umarım yaramaz değildir. Yoksa çocuk elimde kalırdı valla... Neyse bunları düşünmek için daha çok erkendi öncelikle kıyafet sorunum vardı. Odama çıktım. Tek tek bütün odada güzel bir kıyafet aradım ama hiç bir şey bulamadım. Mecburen dolaptan çıkardığım kotumu ve üzerime en uygun olan dar yeşil bluzumu giydim. Aynanın karşısına geçip kendime baktım. Fena olmamıştım ama mükemmelde olmamıştım.
Bu işe başvuran diğer kişiler benden 1.0 öndeydi. Bakıcı arayan aile zengindi ve giyim tarzlarımız Yinede şansımı denemek istiyordum. Sonuçta bakıcı olacaktım o eve gelin değil.
Hazırlanma faslı derken zamanımın geldiğini gördüm. Aslında fazla süslenmemiştim ama zaman hemen geçmişti. Bu zamanın kızlarla bir derdi olsa gerek. Son kez aynaya baktım. Kendimi hiçbir zaman güzel bulmamıştım ve şimdide o zamanlardan biriydi. Gazetedeki iş ilanının altındaki evin adresini bir kâğıda geçirip evden çıktım.
Evin yakınındaki taksiciye doğru yürümeye başladım. Zaten yakın olduğu için 5 dakika içinde varmıştım da. Taksiye binip adama adresi verdim.” Bu adrese lütfen” dedim. Mükemmel gülümsemeyle. “tabi bayan” dedi. Yolumuz gerçekten uzun geçmişti. Nerdeyse 1 saattir yoldaydık. Araba'nın fren sesiyle durdu. Araba'dan indim. Ev çok görkemliydi. Çok büyüktü ama zaten böyle bir ev olduğunu tahmin ediyordum.
Eve doğru yürümeye başladım.Her bir adım atışım kaderimi çiziyordu.Ben eve doğru ilerlerken evin kapısı açıldı ve içerden güzel bir kız çıktı.Mini eteği ile fazla dikkat çekiyordu..Yanımdan geçerken bana ''hiç şansın yok'' bakışı attıktan sonra saçını savurarak yürümeye devam etti..Kapıya vardığımda nefesimi dışarı verip kapıyı nazikçe çaldım..
Kalbim hızla atmaya başlamıştı. Kapı açıldığında bir hizmetçi beni içeriye devam etti. Dışarıda ki görkem içeriye de taşınmıştı. Salona girdiğimde şok oldum. 6 Kişi vardı. Hepsi koltuklardaydı. Konuştuğum kadın olduğunu tahmin ettiğim kadın ayağa kalktı ve yanıma geldi.“Merhaba sevil dimi ? Ses tonu çok yumuşaktı.
“ Merhaba” dedim ses tonumu ona özenerek. Diğerlerine göre yaşlı gibimsi olan adam bana memnun bir şekilde bakıyordu. Memnun olmak mı? Belki de saçmalıyordum ya da bu içimi rahatlatmak için ürettiğim bir şeydi ama öyle bakıyordu.
“Biz içeri geçelim müsaadenizle. Yusuf sende gel.” Bu telefonda konuştuğum kadındı. Üçümüz beraber diğer odaya geçtik.
Sevil öncelikle sana bazı sorularımız var.” Adının Yusuf olduğunu öğrendiğim adam bana rahatlatıcı bir şekilde gülüyordu.“Tabiî ki. Bu arada ben Sevili tercih ediyorum” Sesimi nazik bir şekilde ayarlamıştım. Hiç bu kadar nazik olduğumu hatırlamıyordum.
“Pekâlâ,Sevil giyim tarzın hep böyle midir? Yani iyi anlamda soruyorum. Kısa etekler veya dekolteli kıyafetler yok değil mi?” adamın sorusuna şaşırmıştım. Giyim tarzımı beğenmiş miydi?
“Evet, fazla süsü sevmem.” Şaşkınlığım sesime yansımıştı. Karşımdaki çift cevabıma fazla sevinmişlerdi. Garip!
“Bu çok iyi oldu sevil.Aradığımız kişi tam karşımızda duruyor. Oğlumuz biraz çapkındır da. Yani bir bakıcı felaketi daha istemiyoruz.” hüsna hanımın sözleri beni daha da şaşırtmıştı. Küçük bir çocuk nasıl çapkın olabilirdi ki? Ya da çapkınlığı bir felakete yol açabilir miydi? Sonuçta küçük bir çocuk değil mi?
“Çapkın mı? Küçük bir çocuk nasıl çapkın olabilir ki?” Hem şaşkın hem de gülen bir ses tonuyla söylemiştim. Karşımdaki çift daha fazla gülmeye başladılar.
“Oğlumuz küçük ama çocuk değil tatlım. İşe alındın.”hüsna hanım yine gülüyordu. Çocukları küçüktü ama çocuk değildi. Bunu hala anlayamamıştım. Neyse bunun bir önemi yok. Sonunda bir işe kabul edilmiştim. Hem de giyim tarzımla.eminim çok değişikti.

ilk yorum benden muhteşem olmuş cnm

teşekkürler