Türkü ve Ümiti barıştırdım tamam da.Ya ben?Türküye nasıl ihanet edicem.Kendimi çok suçlu hissediyorum fakat Ümite karşı aşkım geçmiyor bir türlü.Onu çok seviyorum.O benim yeniden yaşama sebebim.Biraz kitap okusam iyi olacak.Canım sıkılmaya başladı.kitabımı elime aldım ve okumaya başladım.Zil çaldı.Kapıyı açtım ve Ümiti gördüm.ah sevinmiştim.İçeri girdi.Salona geçti ve oturdu bende yanına oturdum.Elini belime koydu ve :
-Nasılsın sevgilim?
-İyiyim aşkım ama içimde bir şüphe var.
-Ne şüphesi bitanem?
-Türkü ilişkimizi öğrenirse ne olacak?
-Ah demin onu eve bıraktım.Merak etme hiç birşeyin farkında değil.
-Ümit ben en yakın arkadaşıma böyle yaptığım için çok mutsuzum.
-Nilay sen ban aşık değil misin?Gideyim istersen?
-Ümit öyle demek istemediğimi biliyorsun.Sadece Türkünün haberi olunca çok üzülecek.
-Tamam o zaman Nilay.Ayrılalım.Ben ömür boyu Türküyle mutsuz olayım.Sende artık kendine yeni birini bulursun?
-Ümit saçmalama ya.Ben seni herşeyden çok seviyorum.
-Sorun yok o zaman.
Dedi ve beni kendine çekti.Öpüyordu.Bu anı hiç birşeye değişmezdim.Ümit benim sevgilimdi!
**********
Türkü;
Ümit beni eve bıraktıktan sonra direk yatağıma attım kendimi.Çok yorulmuştum dün gece.Şimdi Melikeyle beraber kahvaltı etmek için dışarı çıkacağız.Hemen üstümü değiştirdim ve kapının önüne geldim.Arabama bindik.Yolda biraz lafladık.Çok güzel bir çay bahçesine geldik.Her gün buradaydım neredeyse.Buradakilerle tanışıyorduk o yüzden.Melikeyle laflarken içeri Nilay ve Ümit girdi.Elelelerdi!Ne oluyordu.Bizi görmediler.
Melikede benim baktığım yöne baktı ve gördükleriyle gözleri pörtledi.Oda şaşırmıştı.Konuşmalarını dinlemeye başladık:
Nilay:Ümit ya dün gece çok güzeldi.
Ümit:Evet bitanem çok güzeldi.
Ben bu iki cümleyi duyduktan sonra kalbimdeki sancıyı engelleyemedim.Ne oluyordu böyle.Dün gece ne olmuştu?Melike gözlerimden inen yaşları sildi.Ben ağladığımın farkında değildim.Sesleri yine geldi:
Nilay:Ümit Türküye söylemeksek mi birlikteliğimizi.Şimdi kaldıramaz o bu olayı.
Daha fazla dayanamıyorum.Masalarına gidiyroum.Beni görünce ikisininde de gözleri yuvalarından çıktı.Beter olsunlar!Bir sandalye çektim ve oturdum.Melike beni kolumdan çekiyordu ama bir yere gitmeyecektim.Nilaya döndüm ve konuşmaya başladım:
-Ben seni dost sanmıştım Nilay.Ben seni kardeşim gibi görmüştüm!Bana bunun karşılığını çok güzel verdin.
-Türkü sandığın gibi birşey yok ara...
Nilaya bağırmaya başladım.
-Ya nasıl sandığım gibi birşey yok!Ne saçmalıyorsun sen!
-Türkü Nilaya bağırma!
Bunu söyleyen Ümitti.Bu sefer ayağa kalktım.Oda kalktı.Burnunun dibine girdim ve gözlerimi gözlerine diktim:
-Sen benim umudumdun Ümit.Sen benim yaşam kaynağımdın.
-Türkü..
-Sözü kesme!Sana o kadar aşıktım ki anlatamam.Ama şimdi bu uğruna canımı verebileceğim admadan nefret ediyorum.
-Türkü..
-Sana sözümü kesme dedim!
Bağırmıştım.Yeniden devam ettim:
-İkinizden de nefret ediyorum.Hayatımı mahvettiniz!Sakın bir daha yoluma çıkamayın!
Tam gidecekken Ümite bir tokat attım.Birşey söylemedi.Zaten söylese artık onu orada öldürebilirdm.Hışımla çıktım çay bahçesinden.Melike peşimden geliyordu.Sahile kadar yürüdüm.Oda benim peşimden.Birden dizlerimin üstüne çöktüm ve gözlerimde esir kalan gzöyaşlarımı bıraktım.
***********
16.Bölüm sonu
Yorularınızı bekliyorum (:
kırmızı_gül
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 948
Rep gücü : 949
Kayıt tarihi : 09/11/10
Nerden : Evden
Kişisel İleti : 'O'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: İKİ CAMBAZ BİR İPTE OYNAMAZ!(17.Bölüm ''Final'' sayfa53) Ptsi Haz. 18, 2012 4:20 am
çok güzel olmuş eline sağlık keşke süpriz yapmasaydın çok üzüldüm ümiti bi daha affetmesi zor olacak mutlu olamadan ayrıldılar merakla yeni bölümü bekliyorum
çok güzel olmuş eline sağlık keşke süpriz yapmasaydın çok üzüldüm ümiti bi daha affetmesi zor olacak mutlu olamadan ayrıldılar merakla yeni bölümü bekliyorum
Türkü; Hiç birşey hissetmiyordum.Sadece yanaklarımdan süzülen yaşları hissediyordum.Durdurmak istiyordum fakat bir türlü durmuyorlardı.Beynim sanki durmuştu.Emir vemiyor gibiydi.Yerde diz çökmüş ağlıyordum.Nasıl bir duyguydu böyle.Hadi Ümit beni aldatacaksa neden benimle barıştı.
Neden Nilayla aldattı.Bu daha acı vericiydi.Hayatta en değer verdiğim iki insandan şu an nefret ettiğimi hissettim.Melike beni kaldırdı ve arabaya doğru gittik.Yol boyunca arabanın camından dışarıyı izledim.Sakinleşmeye çalışıyordum ama başaramıyordum.O kadar çaresizdim ki..
Eve gelmiştik.Ben arabadan inmek için kapıyı açtım ama Melike hemen yanıma geldi ve koluma girdi.Birlikte eve girdik.Melike beni xorla duşa soktu.İçeride duştan çıkmamı bekliyordu.Ben soğuk suyun altında biraz kendime gelmeye çalışıyordum.
İçeri geçtim nihayet.Yemek hazırlamıştı.Hiç birşey yiyesim yoktu.Yemiyordum da zaten .Melike bana dözdü uzun uzun baktı.Bu bakışı tanıyordum.Ne zaman beni üzgün görse böyle bakardı.Kırgın bir sesle:
-Niye yemiyorsun?
-Bende yiyecek hal mi var Melike.
-Haklısın ama kendine böyle acı çektirmen beni çok üzüyor.
-Elimde değil ki.
-Türkü onlar için üzülmeye değmez.
-Biliyorum onlar için gözyaşı dökmeye değmez.Ben zaten kendi saflığım için ağlıyorum.
-Senin ne suçun var.Hepsi onların suçu.Herkes kanardı.
-Ben ne diye aşık oluyorsam.Ne güzel aşık olmadan yaşamıştım yıllarca.
-Neyse ben sofrayı toplayayım.
-Melike seninle birşey konuşmam gerek benim.
-Ne oldu Türkü.
-Ben gitmeye karar verdim.
Melike aniden dona kaldı.Gözleri iyice hüzünlenmişti.Gitmemin onun için üzücü olduğunu biliyordum ama kalıpta ne yapacaktım ki?
-Melike bakma bana öyle.Kalıpta hergün acı çekemem.Holdingi de sattım zaten.
-Nasıl sattın iki dakika içinde.
-Duştan sonra üstümü giyinirken.Bir adam vardı onunla konuştuk.Avukatım herşeyi hallediyor.
-Sevil peki ben nereye gittiğini öğrenebiliyr miyim?
-Melike bu ne biçim bir soru.Sen zaten bileceksin.
-Tamam o zaman.
-Böyle üzgün durmana dayanamam ama.
-Bende senin üzgün durmana dayanamıyorum ama sen duruyorsun.
-Son bir ricam daha olacak.
-Söyle Türkü söyle!
-Şeyy..Bir mektup yazacağım.Bunu eğer buraya gelirlerse Ümit ve Nilaya verir misin?
-Tamam.
***
Ümit;
Türkü kafeden gittikten sonra bizde kalkmıştık zaten.Nilay çok üzgündü.Ağlamıştı Türkü için.Ben o kadar da umursamıyordum ama üzgündüm.Ne de olsa onun başına gelen benim başıma gelseydi bende üzgün olurdum yani.Nilayla eve geldik.Nilay direk yalvarmaya başladı:
-Ümit Türkünün yanına gidelim lütfen.
-Bugün gitmeyelim Nilay.Bugün gidersek iyice sinirlenir.Yarın gidelim.
-Tamam yarın gideriz o zaman.
Nilay odasına çıktı.Türküyle yüz yüze konuşamazdım.Beni dinlemezdi ve hırçınlaşırdı.Bu yüzden ona bir mektup yazacaktım.
''Türkü, Bize kızgınsın farkındayım.Belki diyorsundur madem beni sevmiyordun niye benimle beraber oldun.Ayrılmışken niye yeniden barıştın diye.Seni ilk gördüğümde dürüst olayım güzel bulmuştum ve oynamak istemiştim.Daha sonra ise karşıma Nilay çıktı.Kızı ilk gödüğümde büyülenmitim.Senin haberin olmadan buluştuk Nilayla.Konuştuk ve ona aşık olduğumu söyledim.Oda bana aşıkmış.Bana şöyle dedi Nilay:''Ama Türkü üzülür.Sen onunla yine sevgili ol daha sonra onu kendinden soğut.Sonra rahatça sevgili oluruz''dedi.Bende Nilayı dinledim ve senin gönlünü aldım.Neden bana dokundun diyeceksin.
Fazla güzelsin Türkü.Bundan sonra iki kuzen gibi olalım.Bna kızma
ÜMİT
***
Melike; Türküyü havaalanına götürdüm ve ayrılırken biraz ağladım.Ondan ayrılmak üzücüydü.Ama onu daha fazla üzmemek için hemen sustum.Eve geldim Türkünün yazdığı mektup elimdeydi.Mektubu birlikte yazmıştık zaten.Oturdum öylece koltukta.Zil çaldı.Kapıyı açtım ve gelen Ümitti.İçeri girdiler.Nilay hanım da gelmişti.Bu ne arsızlıktı böyle.Ümit konuşmaya başladı:
-Melike Türküyü çağırır mısın?
-Türkü yok.
Bu sefer söze Nilay atıldı.
-Ne demenk Türkü yok!
-Türkü gitti.
-Nereye nasıl gider.
Ümitin ve Nilayın yüzündeki telaş sinirimi bozuyordu.Hem kıza yapmadıklarını bırkamıyorlarlardı hemde böyle telaşlanıyorlardı.
***
Ümit;
Melikenin yüzüne şaşkın bir şekilde bakıyorduk.Melike sinirli gibiydi.Bana doğru yaklaştı ve Elime bir mektup tutuşturdu.
-Türkü ikinize yazdı o mektubu.
Hızlıca mektubu açtım.Eğik el yazısıyla yazılımıştı okumaya başladım:
''Sevgili kuzenim Ümit ve Nilaycığa
Öncelikle şunu söyleyeyim ikinizden de nefret ediyorum.Bana bunu yapmaya hakkınız yoktu.İkinizden de iğreniyorum.Bu mektubu okuyacağınızdan da emin değilim açıkçası.Belki bir daha evime bile gelmezsiniz.Zaten gelmeyin de.Ümit sana birşey söylemek istiyorum.Holdingdeki hisselerimi sattığımı bilmiş ol. Yeni ortakların var artık.Nilaya gelirsek sana teşekkür ediyorum Nilay.Bana hayatta en yakınıma bile güvenmemeyi öğrettin.Teşekkürler.Birde küçük bir sürprizim var size.Bir daha karşılaşmayacağız.Ben gidiyorum.
TÜRKÜ''
Çıldıracaktım şimdi Türkkü nasıl gider ya!Nilayda benimle aynı pozisyondaydı.Melikeye saatlarce yalvadık fakat Tükünün adresini bize vermedi.Elimdeki mektubu ona uzattım ve:
-Türküye bir açıklama yazmıştım.Bunu ona iletirsen sevineceğim.
Nilayı da aldım ve evden çıktık.
***
Türkü;
Postacı bir mektup getirdi.mektubu açtım.İçinde tanıdık bir yazı vardı.Açmaz olaydım.Mektubu okumaya başladım.Ümit herşeyi anlatmıştı ama bu beni iyice çileden çıkarmıştı resmen oyun oynamışlardı bana.Hayat böyle işte aşk diye birşey yok.Veya var ama bulması imkansız.İkisindende nefret ediyorum.Sonsuza dek görüşmeyiz İnşallah!
***
3 sene sonra
Ümit;
Türkü gideli üç yıl olmuştu.Onu elimden kaçıralı 3 koca yıl.Nilayla evliyim.İki tane kzım var.Adları Pınar ve Ela.Nilayla evlenmek bu hayattaki en büyük hatamdı.O da bunu farkındaydı.Fakat ortada çocuklar vardı.Onların bir suçu yoktu.Hepsi bizim hatamızıd.Evliliğimizin ilk yılı gayet güzeldi.Ama bir soğukluk hissetmiştim açıkçası.Türküdeki o sıcaklığın zerresi Nilayda yoktu.Ondan gittikçe uzaklaştım ve o da anladı artık.Sadece çocuklar için evliyiz.
Ve son söz üzere şunları söylüyorum ki Tükrüyle mutlu olabilirmişim.Türküyle dünyanın en mutlu adamı olup,onuda mutlu edebilirmişm.Hepsinin bozduğumu farkettim.Elimde bir fotoğraf hergün o fotoğrafa bakarak uyuyorum.O fotoğrafı yanıma koyuyorum ona sarılıyorum.Türküden geriye sadece o fotğraf kaldı.
Hoşçakal Türkü..
Hoşçakal Meleğim...
Not:Evet arkadaşlar.17.bölümün sürprizi finaldi.Sizi biraz heyecanlandıryım dedim.O yüzden sürpriz.Yeni bir senorya açtım.Onunla da yine birlikte oluruz.Finali mutlu yapacaktım fakat bir takım olaylar karşısında böyle yapmaya karar verdim.
bende barisirlar diyordum , neden ayirdinki yaa simdi
neyse muhtesem olmus bölum
Ümite ne kadar aşık olsam da çok büyük hataları vardı.Tamam bu hataları ben yaptırmış olabilirim ama. Affedilir şeyler değildi.O yüzden ayrıdım onları (:
Beğenmene sevidndim (:
fatime
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 5234
Rep gücü : 1655
Kayıt tarihi : 10/10/10
Nerden : İstanbul
Kişisel İleti : binary madness
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: İKİ CAMBAZ BİR İPTE OYNAMAZ!(17.Bölüm ''Final'' sayfa53) Cuma Haz. 22, 2012 3:30 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: İKİ CAMBAZ BİR İPTE OYNAMAZ!(17.Bölüm ''Final'' sayfa53) 
