Okul bitmişti.Eve gidiyordum.Kızlarla dışarı çıkacaktık fakat son anda vazgeçtim.Hiç gidesim yok.Hava güzeldi.Rüzgarın esmesini çok seviyorum.Saçlarımı savurması o kadar güzel ki.Böyle nazikçe okşması çok hoşuma gidiyor.
Sankin sakin yürüyordum ki yanımda Ekremi gördüm.Ne işi vardı bunun benim yanımda ya.Takip mi ediyordu yoksa?Endişelenmeye başlamıştım.Oda beni yeni fark ediyor olacak ki bana baktı.Ben sinirli bir sesle:
-Sen beni mi takip ediyorsun?!
-Ne alakası var ya.Ben evime gidiyorum.
-Sallama be.Beni takip ediyorsun.
-Ben niye seni takip ediyim ya!
-Of uğraşamayacağım seninle.
Hızlı hızlı yürümeye başladım.Onun arkamdan geldiğini ayak sesleri sayesinde duyabiliyordum.Off ya koca İstanbulda bula bula Ekremlerin evinin yanında bir yerde otumak zorunda mıydım?
Eve yaklaşmıştım.Ekrem hala arkamdaydı.Sokağı döndüm ve bizim evin etrafını insalar sarmıştı.Ne olmuştu öyle?Koşarak oraya geldim.Komşumuz Neşe teyzeye soru sordum:
-Neşe yetze bu kalabalık ne böyle?
-Kızım annen..
-Ne oldu anneme!?
-Annen..
-Neşe yeyze söylesene ne oldu!
-Annen vefat etti kızım.Birden ayağı takılmış yere düşmüş.Hastahaneye kaldırdık.Kalp krizi geçirmiş ve anneni kaybettik.
Son cümlesinden sonra artık hiç birşey duymuyordum.Annem ölmüştü.Ölmüştü.Annem beni bırakıp gitmiş miydi?Dizlerimin üstüne çöktüm bir anda.Şaka falan mıydı bu?Nasıl bir anda kaybettim onu.Ben annemsiz nasıl yaşarım.Fark etmeden ağlayamaya başlamışım.Yanaklarım ıslak.Sessiz ve sarsılarak ağlamaya başladım.Yanıma biri geldi.
Ekremin ağzından;
Sevilin oraya koştuğunu görünce meraklanmıştım.Durup konuşmalarını dinledim ve annesinin öldüğünü duydum.Ona destek olmam gerekti.Yerde dizlerinin üstüne çökmüş ağlıyordu yanına gittim.Sarıldım ona.Onun ise kolunu kaldıracak hali yoktu.Başını yüzüme çevirdi ve:
-Ekrem.Annem ölmüş.
Yine sarsılarak ağlamaya başladı.Onu avutmak istiyordum fakat böyle bir durumda ne söylenirdi ki?Yıkılmıştı resmen.Yine konuşmaya başladı:
-Babam daha ben bebekken bizi bırakıp gitmiş.Şimdide annemi kaybettim.Hayatta tek tutunağımı kaybettim.Ekrem çok acı birşey bu.
Sevil ağlıyordu ve ben ağzımı açıp bir tek kelime bile söyleyemiyordum.Ne söylesem boştu.Onun o hali beni de üzmüştü.Sanki kalbimi birisi sıkıyor gibiydi.Cesaretimi topladım ve konuşmaya başladım.
-Kapat gözlerini.
Sevil birşey söylemeden dediğimi yapmıştı.Sanki bu acıdan kurtulmak için bir yardım eli bekliyordu benden.Benim söylediğim ilk şeyi yapmıştı.Yanımıza demin konuştuğu kadın geldi ve Sevilin gelmesini söyledi.Sevil bana döndü ve:
-Ekrem benim gitmem gerek.
-Tamam sen git.Bana ihteyacın olursa ararsın.
-Teşekkür ederim.
Ağlayarak uzaklaştı yanımdan.Bende eve gitmeye başladım.Yol boyunca onun o dizlerinin üstüne düşmüş hali gözümün önünden gimtedi.Yıkılmıştı resmen.Eee zaten her insan gibi o da perişan olmuştu.Eve geldim ve girdim.Annem başına bir eşarp bağlamış aşağı indi:
-Oğlum yemeğini hazırladım.Komşumuz vefat etmiş ben cenazeye gidiyorum.
Birşey söylememe fırsat vermeden gitti.Yukarı çıktım üsütmü değiştirdim.Aşağı indiğimde yemeği aldım ve salona geçtim.Televizyona baktım biraz.
Sevilin ağzından;
Off şu durumda bile yalnız kalıp rahat rahat ağlayamıyordum.Neşe teyze beni avutmaya çalışıyordu ama nafile.Göz yaşlarım durmuyordu.Annemi kaybetmiş olmayı hala kabul edemiyordum.Neşe teyze cebinden birşey çıkarttı ve bana uzattı.Bende aldım:
-Bu ne?
-Annen vermişti sana vermem için.Filmlerde görürmüşsün.Oda sana hatıra olarak bu kolyeyi bıraktı.
Birşey diyemedim.Kolyeye uzun uzun baktım.Annemden kalan hatıram.Bu kolyeyi asla boynumdan çıkarmayacaktım.Neşe teyze yorgunluğumu anlamış olacak ki:
-Hadi sen git odana.Teyzelerin de geldi zaten.Onlar hallederler.
-Peki.
Odama çıktım.Yatağıma uzandım ve sessiz sessiz ağlamaya başladım.Kendimi hiç olmadığım kadar berbat hissediyordum.Bir anda kaybetmiştim annemi.Bu nasıl olabilirdi?Kolyeye yine uzun uzun baktım.Ytağımdan kalktım ve annemin odasına gittim.
Dolabından tüm kıyafetlerini aldım ve kendi odama götürdüm.Dolabım akoydum hepsini.Annemin eşyalarını da aldım.Onun eşyalarına zarar gelsin istemiyrodum. Yine yatağıma geçtim ve uyumaya çalıştım.Ama ne mümkün.İmkasız gib uyumam kalbimi bir el sıkıyor ve benim uyumamı engelliyor.
Ekremin ağzından;
Annem eve gelmişti.Cenazeyi anlattı durdu.Saat geç olmuştu bende odama çıktım.Çok uykum vardı.Br an önce yatmalıyıdım.Yatağıma geçtim ve uzandım.Bugün ne kadar da bitkindim böyle.Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.
Bir yerde öylece duruyordum.Etrafımdan insanlar geçiyordu.Üç tane adamın sürükleyerek getirdiği üç kız vardı.Kızlar yüzlerini kaldırdıklarında bu kızların Sevil Melike ve Eda olduğunu gördüm.Onları zorla bir eve soktular.İçeri bende girdim. Sevil ağlamaya başlamıtştı.Yalvarıyordu birine.
Melike boş hissiz bir şekilde bakıyordu.Sanki hiç umut yokmuş gibi.Eda ise korkudan titriyordu.Ağzını açıp tek kelime söyleyemiyorlardı.Üçünüde bir odaya sokup süslemeye başaldılar.Sevilin artık gücü kalmamıştı.Odadan çıktılar ve üçününde odasına admalar girdi.Sevilin odasına baktığımda haykırıyordu ve adam ona tecavüz ediyordu.Şİmdi anlamıştım buranın nersei olduğunu.Kahretsin!Sevili kurtarmaya çalıştım ama sanki şeffaf birşeymişim gibi adama vuruyordum ama beni hissetmiyordu.Ortalığı yıkmaya başalmıştım.
Birden hızla yatakğımdan kalktım.Rüyaymış!Baş ucumdaki suyu içtim.Ne biçim bir rüyaydı böyle.Ama niye böyle endişelendim ki?Sevile aynı şeyi yaşatmak isteyen ben değil miydim?Şimdi niye böyle korktum.Ah ben ona böyle birşey nasıl yapacaktım.Gereken şeyler onun güvenini kazanıp o eve sokmaktı.Sevilin güvenini kazanmıtşım ama ona bunu yapamayacaktım.Bu kadarını yapmayacaktım.
-------------
3.Bölüm sonu
Yorumlarınızı bekliyorum (:
Ekremin planını da anlattım sizlere ;)
türkü.
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 909
Rep gücü : 907
Kayıt tarihi : 10/06/11
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: --İçimdeki His-- 6.Bölüm ''Zaman Su Gibi Akıp Gidiyor''sayfa 11 Paz Haz. 17, 2012 1:26 am
ellerine sağlık Ekreme bakkk piissssssssss Bu bölümde ekreme sinir oldum,uygar mıdır nedir ondan tiksindim,sevile üzüldüm,melikenin şimdi neden tırsak olduğunu anladım.Rüyada korktum Bölüme bak yaa kaç kere duygu değişimine girmişim böyle:D:D:D:D:D Kesinlikle ve en yakın zamanda bölümü böyle uppppppppppppp uzun bekliyorum.
buketsevil
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1374
Rep gücü : 1387
Kayıt tarihi : 25/11/10
Kişisel İleti : 'ES' A$K 'AC'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: --İçimdeki His-- 6.Bölüm ''Zaman Su Gibi Akıp Gidiyor''sayfa 11 Çarş. Haz. 20, 2012 5:24 am
ellerine sağlık Ekreme bakkk piissssssssss Bu bölümde ekreme sinir oldum,uygar mıdır nedir ondan tiksindim,sevile üzüldüm,melikenin şimdi neden tırsak olduğunu anladım.Rüyada korktum Bölüme bak yaa kaç kere duygu değişimine girmişim böyle:D:D:D:D:D Kesinlikle ve en yakın zamanda bölümü böyle uppppppppppppp uzun bekliyorum.
çok saol canım (:
melike biliyor ekrmein nasıl olduğunu ondan tırsak (:
yeni bölümü upp uzun yazmaya çalışacağım (:
fatime
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 5234
Rep gücü : 1655
Kayıt tarihi : 10/10/10
Nerden : İstanbul
Kişisel İleti : binary madness
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: --İçimdeki His-- 6.Bölüm ''Zaman Su Gibi Akıp Gidiyor''sayfa 11 Çarş. Haz. 20, 2012 6:27 pm
Annem vefat edeli 1 hafta olmuştu.İzinliydim.Okula gitmiyordum.Melike ve Eda hergün yanıma geliyor beni eğlendirmeya güldürmeye çalışıyorlardı.Ama nafile.İşe yaramıyordu.Gülümseyemiyordum.Gülmeye çalıştığımda ise boğazıma bir yumru takılıyordu.
Ama kendimi toparlamam gerekliydi.Bunu farkındaydım.Eda ve Melike hergün dışarı çıkarıyorlardı beni.Normalde gezmeyi çok severim fakat bu durumda hiç hoşuma gitmiyor.Okulun kapanmasına 1 gün kaldı.Yani yarın karneleri alıyoruz. Mutluyum o yönden okul derdi bitiyor.
Odamdayım şimdi.Pencerimi açmış gelene geçene bakıyorum.Hava güzel güneş açmış.Gökyüzü masmavi.Öyle bakınıyordum çocuklara top oynuyorlardı.Karşıdan Ekrem geliyordu.Ne işi var onun burada.Ah doğru karşı ev onların eviydi.Beni gördü ve konuşmaya başladı:
-Nasılsın?
-Nasıl oluyım işte.Sen nasısın?
-İyiyimde gelsene azcık bahçeye.
-Tamam bekle geliyorum.
Dolabıma yöneldim.Üstümdeki pijamalardan kurtuldum ve eşofmanlarımı giydim. Saçlarımı açık bıraktım.Aşağı indim.Ekrem bahçedeki salıncağa oturmuştu.Bende yanına oturdum.
-Eeee okul nasıl gidiyor.Ders işliyor musunuz?
-Yok ya.Hocalar bile gelmiyor artık.Devamsızlıkları olanlar zorla gelmek zorunda kalıyorlar.
-Yazık onlarada.Sen ne yapıyorsun?
-Seni düşünüryorum ne yapıyor acaba şimdi diye.
-Beni düşünmene gerek yok.Ben gayet iyiyim.Sen neden beni çağırdın.
-Sevil farkında değil misin?
-Neyi?
-Aramızda bir soğukluk var.Yani sen biraz soğuksun.
-Yeni tanıştık Ekrem.Zamanla düzelirim.
Salıncakta sallanmaya devam ettik.Ekrem birşey düşünür gibiydi.Ben yeni tanıştığım insanlarla pek iyi anlaşamam.Ekreme özellikle yaptığım birşey değildi.
Ekremin ağzından;
Etrafımı izliyordu.Sevilde güven problemi vardı.Evet.Çözmüştüm onu.Öyle herkese güvenmiyordu.Ama ben bu soğukluğu kaldırmasını bilirim.Sevil öyle dalıp gitmişti.Birden onun elini tuttum.Elini tutmamla bana dönmesi bir oldu:
-Ne yapıyorsun?
-Sadece güven bana.
-Ekrem ne diyorsun sen?
-Diyorum ki bana güvenmiyorsun.Halbuki ben arkadaş olalım istiyorum.
-Sana nasıl güveneyim?Sağın solun belli olmuyor.Bazen iyisin bazen kötü.Söylesene hangisi sensin?
-Sevil sen beni anlamıyorsun.
-Asıl sen anlatamıyorsun.
Sevil ayağa kalktı.Kapıya kadar yürüdü ve:
-Ben eve çıkıyorum.Sen salıncakta sallanacaksan sallan.Rahattır.
İçeri girdi.Birşey söyleyemedim.Bu kız ne kadar da tuhaftı böyle.Asıl onun sağı solu belli olmuyor.1 hafta önce dizlerimde ağllıyordu resmen.Şimdi kovmaktan beter etti.Anlayamıyorum ben onu anlayamıyorum!
Sevilin ağzından;
Eve geldim.Kitap okudum biraz.Yorgun hissediyordum.Zaten 1 haftadır böyleyim.Hep yorgunum nedense.Bir türlü dinlenemedim.Ne saçmalıyorum ben ya.Televizyonun karşısındaki koltuğa uzandım.Televizyonu izliyordum ama yavaş yavaş gözlerimi kapadım...
***
Ah!Her yerim tutulmuş ya.Televizyonun karşısında sızıp kalmaktan nefret ediyorum.Saate bakayım bari.Saatime baktım.Saat daha 9.Karneler 10'da verilecekti.1O'dan önceyse müdür sıkıcı bir konuşma yapacaktı.O yüzden acele etmeme gerek yoktu.Yukarı çıktım.Üstüme kot pantolonumu ve üstüne mavi bir tişört giydim.Saçlarımı at kuruğu topladım.Aşağı indim kahvaltı hazırladım kendime onu da yedi.Ama evi hiç toplayasım yok.Bir ara hallederim ben.Kapı çaldı.Kapıyı açtım.Melike ve Eda kol kola girmişler,gülüsüyorlar bana.Eda kolumdan çekti.Evin kapısını kilitledim ve Melikenin koluna girdim:
-Eee sabah sabah rüyanızda beni mi gördünüz acaba?
-Sevil Hanım yine tersinden kalkmış sanırım Eda?
-Hahaha çok komiksiniz ya.
-Kızım karne alıcaz bugün o yüzden geldik seni de almaya.
-Ben çocuk muyum?Kendim gelebilirim okula!
-Off Sevil ya sabah sabah hiç çekilmiyorsun!
Otobüs geliyordu.Otobüse bindik ve her zaman ki gibi yer yoktu.Ayaktaydık.Ben camdan izliyorum etrafımı.Edayla Melike de saçma sapan konuşuyorlar.10 dakikalık bir yolculuun ardından okula geldik.Otobüsten indik.Okul bahçesine girdik.
Melikenin ağzından;
Okul bahçesine girdik ve benim sinirlerim yine bozuldu.Ekrem ve sinir bozucu arkdaşı Uygar!Allah'ım ya sabah sabah sinirlerimi zıplatmayı başaran iki insan.Ah bize doğru geliyorlar.Ekrem evile döndü ve:
-Naber?
Sevil tam cevaplayacaktı ama ben araya girdim:
-Sanane Sevilden!Çık önümüzden sınıfa giricez.
Uygar sözlerim üzerine kahkaha patlattı.Ekrem ise kendini tutuyor sadece sırıtıyordu.Gerçi o sırıtmaktan başka birşey yapmıyordu ama neyse!Sevil konuşmaya başladı:
-İyiyim Ekrem.Sen nasılsın?
-Bende iyiyim.Tribünlerde biraz oturalım mı?
Ben ani bir şekilde:
-Hayır!
Dördü birden bana döndü ve:
-Melike!
Çaresiz tribünlere gitmek zorundaydık.Kendi aralarında konuluyorlardı.Sevil ve Edaya söz dinletemiyordum ya.Ekremle Uygarı güvenilir sanıyorlardı ama onların nasıl pislik olduğunu bilmiyorlardı.Uzaktan okulun diğer tarafından Cenkeri gördüm.Arkdaşlarıyla konuşuyordu.Beni sakinleştiriyor bu çocuk ya.Aman ne diyorum ben!
Ekremin ağzından;
Melike dalmış gitmişti.Hepimiz baktık Melikenin baktığı yöne tabii ki Cenkere bakıyordu.Sevil ban doğru eğildi ve fısıltıyla:
-Melike Cenkere aşık mı?
-Aşık tabii.Tüm okul biliyor bu ikisinin birbirine aşık olduğunu ama söyleyemiyorlar.
Uygar bana döndü ve alayla:
-Sen birine aşık olsan söyler miydin yani?
-Evet söylerdim tabii.
-Hı hı tabi tabi.
Sevil bize bakıyordu.Bu Uygarın derdi neydi!Yersiz yersiz şakalar yapıyordu.Elimde kalcak birgün olan olcak yani!Sevil bana döndü:
-Hani dün bana kızıyordun yaa güvenmiyorsun diye.Sende bana güvenmiyrosun.Aşık olduğun kızı söylemiyorsun.
-Ya ben birine aşık değilim bu Uygar işte böyle salakça şakalar yapıyor.
-Hı hı tabi tabi.
Sevil Uygarın taklidini yaptı ve gülmeye başladı.Sinirim bozuluyordu ama.Sınıfa çıktık.Hoca biraz konuştuktan sonra karneler dağıtldı.Seville konuşmak istiyordum ama Melike Hanım benden erken davrandı ve Edayı ve Sevili hemen okuldan çıkarttı.Nasıl olsa komşuyuz illa konuşucaz Seville.
4.Bölüm sonu (:
Yorumlarınızı bekliyorum (:
~Masal~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 2000
Rep gücü : 2050
Kayıt tarihi : 10/02/11
Nerden : DÖNGELLİ CEZAEVİNDEN ''SuSkUnLaR''
Kişisel İleti : emre aydınn
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: --İçimdeki His-- 6.Bölüm ''Zaman Su Gibi Akıp Gidiyor''sayfa 11 Çarş. Haz. 20, 2012 11:01 pm
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: --İçimdeki His-- 6.Bölüm ''Zaman Su Gibi Akıp Gidiyor''sayfa 11 
Nerden
Kişisel İleti
neyse canım devamını bekliyorum 
neyse canım devamını bekliyorum 
