9. sınıfa geçtim.Tipik çömez korkusu diyeceksiniz ama değil.
Bodrum'da yaşıyorum,küçük bir yer ve çok fazla okul yok.
Kazandığım okul buradaki en yüksek puanlı okul.
Evet,bu okula gitmek de istiyordum.Diğer okullarda yapamayacağımı biliyordum çünkü hem çevresi en düzgün okul da bu okuldu.
Amcamla yengem bu okulda öğretmen.
Yengem bu yıl dersime girmeyecek 10. sınıfta girmeye başlayacak ama amcam bu yıl büyük ihtimalle dersime giricek.
Hem bu konuda endişeliyim hem de yakın arkadaşlarımdan yalnızca 1 tanesi bu okulu kazandı ama kız daha sbs'ye girmeden babası özel okula kaydını yaptırtmıştı zaten o yüzden onunla da aynı okulda olamayacağız.
Tanıdıklarımın hepsi son sınıf.
9. sınıflardan bu okula gidiceğini bildiklerimle aram iyi değil.
Aslında çoğu beni tanımıyor bile, sadece görmüşlükleri vardır ama hiçbiri beni tanımaya tenezzül etmeyecek.
Ön yargılı olucaklar hep.
Hepsi eski kankam yüzünden hem de.Bana kanka derken bile arkamdan konuşuyordu.
Biz 4 arkadaştık, mesela içimizden biri olmadığı an hemen onun arkadasından konuşuyordu.Ne sırrımız varsa herkese yaydı.
Sürekli ben daha iyiyim tavırları falan.
Ama aslında kıskanıyordu.Tuğçe'nin notlarını, Gamze'nin bu kadar arkadaş canlısı olmasını ve herkesin onu arkadaş olarak görmesini...
Ne yaptıysa en fazla bana yaptı.Ama benim yerimde başkası olduğunda ona hiç öyle davranmadı.
Sadece bana karşı olan bir şeyi vardı.Madem diğerleri bu kadar mükemmeldi,onlar kıskanılasıydı,neden bana öyle yaptı hiç bilemedim.
Şimdiye kadar sadece bir kişiyi sevmiştim.O kalktı,7. sınıftayken sbs'ye 1 hafta kala bana ondan hoşlandığını söyledi.
Ondan vazgeçemezdim ama o hangimizi seçerse olurdu ancak.Ben hiç o mutsuz olsun diye uğraşmadım.Ama onun bu meselede çekemediği bişeyler vardı.
8. sınıftayken çocuk ilgi göstermeye başladı.Günlüğümden okuduğum kadarıyla benim bunu kabullenmem bile 5 ay sürmüş.
Bu eski kankam, ki dilimin ucuna çok daha farklı sıfatlar geliyor, birisiyle çıkıyordu.hatta kendisi istediği için sırf çıktığı çocukla bile ben konuştum.
Neyse işte, başkasıyla çıkarken bile kalkıp ona asılıyordu.Arkamdan konuşmayı hiç bırakmamıştı zaten.
Ama bu onun ikinci şansıydı, tek bir hareketinde arkadaşlığımız bitecekti, biliyordu.Kendisinden vazgeçemeyeceğimizi falan düşünüyordu sanırım.
Hareketlerine devam etti.23 Nisan'da stadda yüzüne "or*spuluk yapma da iki dakika dur şurda" dedim en sonunda, yine gidip ortalığı karıştıracaktı ve olay Tuğçe'ye patlayacaktı.İnsan arkadaşına bunu söyler mi falan dedi küstü bu.
Sonra o ve arkadaşı bizim yanımıza gelince koşarak yanımıza geldi, sanki hiçbir şey olmamış gibi devam etti.
Bir gün en sonunda patladım.
Kavga etmedik ama arkadaşlığımız tamamen bitti.Kendini savunabilecek hiçbir şeyi yoktu.Sadece bilmemezlikten gelip ben ne yaptım sana diyordu.
Bu mu yani demeyin hiç, olayların hiçbirinin ayrıntısı yok, çoğu olay atlanmış olarak yazdım.
O çocuk benim ilkimdi, şimdi o olaya hiç girmiyeceğim o kadar karışık ki.
Neyse, bu dershanedeki arkadaşlara falan da olayları çarpıtarak anlatmış.Etrafta kim varsa anlatmış ama işine geldiği gibi anlatmış.
O çocuk da okul kapandıktan 1 ay kadar sonra biriyle çıkmaya başlamış.Çıktığı kız da çarpıtarak anlattığı kişilerden.Zaten çarpıtarak anlatmadığı hiçbir şey yok.Bildiğin elimizde bizim hakkımızda konuştuğu yazılar var, küfür etmiş bi de arkamızdan, kağıdı gösteriyoruz bunları ben yazmadım dedi kız ya.En son hocaya götürdük hocaya bile yalan söylemeye kalktı.Hoca da yalan söylersen seni hiç dinlemeden disipline veririm dedikten sonra "şakasına" yazdığını falan söylüyor.Madem bir şey yaptın arkasında dur.O da yok.
Yani 9. sınıflardakilerin hepsine gerçekliği olmayan şeyler anlatmış bulunuyor.Tanımadığım çocuğun biri kalkıp bununla ilgili üstü kapalı şeyler söylüyorsa ne yapayım artık, evini basıp kızın ağzını burnunu dağıtsam hırsımı alamam.
Daha dün o ve sevgilisinin de içinde bulunduğu bi grupla karılaştık arkadaşlarla dolaşırken.o kısa an bile yeterince berbattı.
Çocuğun bana bakmaya bile yüzü yok şu an.Yanında doğrusunu bildiği şeyler çarpıtılarak anlatılmasına karşı bir tepki vermemiştir muhtemelen.
Ama sevgilisiyle aynı okulda olucam, tabi sallama bir hikaye dinleyen diğer arkadaşlarıyla da.
Kendi yaşımda bir arkadaşım da yok.
Ne yapacağımı bilmiyorum.Daha okul başlamadı ama ben okula bile gitmek istemiyorum.Hatta keşke şehir dışı yazsaymışım bile diyorum.
Siz olsanız ne yapardınız, ne yapmam gerekiyor şimdi benim?

teşekkürler Meris'im.
Amcamla yengemi severim de yine de bi garip olucak.
Evet, haklısın aslında onları hiç takmamam gerekiyor.