bütün senaryolarımda olduğu gibi bu senaryoma da bir süre yazamayacağım. gözüm de bir sorun çıktı da.kusura bakmayın.zaten 1-2 bölüm sonra final yapmayı düşünüyordum.
yb yazdım başını,devamını getirip yayınlarım. benden size bir tüyo;neyse heyecanı kaçmasın,çok kızıcaksınız bana ya naapalım,onlarında sonları böyle olucakmış
Tam acıyıp acımayacağını düşünürken ben,belime kollar dolandı sımsıkı.ve ben aniden gözümü açtım.kimdi bu şimdi?beni engelleyen,acı çekmemi arttıran şapşal kimdi!?? 'bıraaaak!' dedim tiz bir çığlıkla. 'saçmalama!bu yaşta ne yaptığını sanıyorsun sen ya?' dedi kadife gibi bir ses. 'sen ne hakla karışıyorsun?' dedim sinirle. 'gördüğüm yanlışı düzeltmeye çalışıyorum o kadar.şimdi otur şuraya.' dedi otoriter bir sesle.aslında sesin sahibi her kimse çok derin ve güzel bir sesli erkekti. Ekrem geldi aklıma.onun da kadife gibi bir sesi vardır.derin,etkili.beni acı çekmeye zorlayan adama baktım dönüp.beynimden vurulmuşa döndüm adeta.Ekrem'e benziyordu.Mavi-yeşil gözleri vardı,kumral saçları onunkiler kadar güzeldi.bıraktığı hafif sakalları ve yakışıklı yüzüyle Ekrem'i andırıyordu.Hala eli belimdeydi.Ama garip bir şekilde rahatsız olmuyordum. Beni bir ağacın altına doğru yönlendirmeye çalışıyordu.Ama ayaklarımı yere sıkı sıkı basmıştım.kımıldamayacaktım. ‘hadi ama kımılda biraz!sadece konuşacağız’ dedi . ‘istemiyorum.kimseyi ilgilendirmem sonuçta.’ ‘bu yaşta,bu kadar güzel bir bayanın intihara girişiminin nedenini merak ediyorum..’ ‘tamam,ne yapıyorsan yap!ben gidiyorum.’ Dedim ve tam arkamı döndüğüm sırada ayaklarım yerden kesildi.beni kucaklamış ağacın altına götürüyordu. Ben hala kucağındayken ağacın altına oturdu. Ben kalkma çabaları gösterip çırpınırken ellerimi tuttu. ‘konuş ve rahatla tamam mı?’ dedi bir elimi bırakıp çenemden tutarak başımı kaldırırken. ‘kucağından indirecek misin?’ ‘hayır.’ ‘konuşmuyorum o zaman’ dedim inatlaşarak. ‘sorun olmaz biz de sen konuşana kadar otururuz böyle.’
****EKREM**** n-'beni dinle!SEVİL...' 'noldu Sevil'e???' dedim endişeden ölmek üzereyken. n-ulaşamıyoruz...hiçbirimizin telefonunu açmıyor,hastahaneye baktık ama yok...diğerleri buraya yakın yerlere de baktı ama hiçbir yerde YOK!! 'ben onu bulmaya gidiyorum..' n-otur oturduğun yerde!!hasta hasta nereye gidiyorsun sen?komadan çıkmış da aldattığı sevgilisini aramaya gidiyor!!! 'ablaaa!!'
------AHU-------- Aysu karşımdaki koltuğa oturup bacak bacak üstüne attı. ağzındaki sakızı patlattıktan sonra çıkarıp yandaki küllüğe koydu. 'Ne yani o çocukla hiçbir şey olmadı mı demek istiyorsun?' dedi tek kaşını kaldırmış beni sorgularken. 'Olmadı.Hemen sızdı zaten.Üstelik Sevil diyip durdu.' 'beceremedin yani?bari para koparabildin mi?' ‘hayır! ‘bir elektriklenme bile beceremedin mi şimdi sen?’ ‘olmadı diyorum ya hiçbir şey.para vermedi ama en azından bunun bedelini ödedi’ dedim şen bir kahkaha patlatırken. ‘ne demeye çalışıyorsun?ne yaptın çocuğa şekerim?’ ‘birlikte olduğumuzu sanıyor.büyük ihtimalle sevgilisiyle ayrıldılar.’ Dedim dudaklarımı büzerken. ‘seni tekrar bulursa yandın kızım sen…’ ‘aman ne yapabilir sünepe!!tip var ama sünepenin teki..’ ‘hmm,fotoğrafını falan çektiysen göstersene?’ ‘çektim tabi,bak.’ Dedim telefonumu Aysu’ya uzatırken. Ekrana uzun uzun baktı Aysu. ‘tanıdık geliyor bana.sanki…arkadaşlarımdan birinin yanında görmüştüm.yanılıyor da olabilirim şeker.ama yakışıklı çocuk.gözleri ne renk peki?’ ‘mavi.’ ‘oha.gözleri kapalı ama mavi gözlüyse…çok yakışıklı.bunu nasıl kaçırırsın sen ya?’ dedi Aysu beni boydan boya süzerken.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: sefil & behlül..The Meadow'un Kaleminden..[yb 51'de] 
Nerden
