Ablamın cırtlak sesiyle irkildim. “Ekrem uyan artık, kahvaltı hazır.” Ne güzel bi başlangıç, diye geçirdim içimden. Ayağa kalktım, aynaya baktım. Oğlum Eko süpersin. Allahım neler yaradıyo, anneler neler doğuruyo. Kırmızı bi tişört giyip bi kot pantolon geçirdim üstüme. Şimdi sıra en önemli kısımdaydı. “Saçlar” Saçlarımı jöleledikten sonra aşağıya indim. Salona girer girmez annem üzerime yapıştı. Hala bi çocukmuşum gibi yanaklarımı sıkıyor “Annesinin kopyası” diye seviyordu beni. Hâlbuki ben anneme benzemiyordum. Dedemin “hayta” diye bağırmasıyla annem yanaklarımı bıraktı. Masaya oturduk. Dedem masadan kalkarken bana para uzattı. “Sağol benim cömert dedem, paşa dedem, ca…” “Tamam, yağcılık yapma al şu faturayı öde bugün son günü.” Yalandan öksürdüm. “Dede galiba bugün hastayım ya istirahat mı etsem?” Dedem külyutmazdı. “Bugün ödenecek dedim.” Dedi ve gitti. Of bi bu eksikti. “Ben çıkıyorum” dedim ve dışarı attım kendimi. Biraz oyalandım yolda. Fatura ödemek için daireye on beş dakika yürüdüm. Of bu ne kalabalık. Hiç sıra bekleyemezdim. Direk daldım. En öne geçtim. Faturayı uzatıyordum ki biri omzuma dokundu. Arkama döndüm. Hımmm, kahverengi uzun saçları beline kadar uzanan mavi elbisesinin içinde çok hoş duran bi kızdı. Yüzünde hiç makyaj olmamasına rağmen çok güzeldi. Kahverengi gözlerini üzerime dikmişti. Ona hayranlıkla bakıyordum. “Lütfen sıraya geçer misin?” dedi. Çok hoş bi sesti bu. Sempatikliğimi kullanarak… “Sıradayım zaten.” Bu lafım sinirlendirmişti sanırım onu… “Sen ne kadar zekisin öyle hadi arkaya…” dedi kuyruğun sonunu göstererek. “Geçmiyorum arkaya acelem var benim.” Dedim ama acelem falan yoktu. “Bir saattir burada bekliyorum, madem acelen var daha müsait olduğun zaman gelirsin fatura ödemeye…” dedi iyice sinirleniyordu. Ne zaman geleceğimi sanki ona soracaktım. “Sıramdan çıkar mısın? Derken son sabır kırıntılarını kullanıyordu sanırım. “Çıkmıyorum” dedim inatla. Elindeki suyu başımdan aşağıya döktü. “Peki, şimdi…” derken büyük zevk alıyordu cadı… Beni iterek faturasını ödedi. Kenarda onu bekliyordum. Bir şey olmamış gibi önümden geçip gidiyordu. Kolundan tutup kendime çektim onu. Gözlerine baktığımda daha önce hiç hissetmediğim bişey hissettim. “Sen ne yaptığını sanıyorsun?” dedim. Kolunu elimden hırçınca çekti. “Ne yapmışım.” “Deli misin sen suyu başımdan aşağı döktün.” “Hava sıcak serinlersin.” “Bana bak!” “Hadi iyi günler.” Dedi ve gitti. “Cadı” diye geçirdim içimden. Evet beni etkilemiştim ama gıcığın tekiydi...
En son nslnr61 tarafından Salı Eyl. 07, 2010 11:58 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 3 kere değiştirildi
katyuska
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 481
Rep gücü : 528
Kayıt tarihi : 23/07/10
Nerden : İstanbul
Kişisel İleti : aman maşallah maşallah....
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: nslnr61*Çakıl Taşları 11. Bölüm Sayfa 34 Perş. Ağus. 26, 2010 12:20 am
O zır deliyle kavgamızdan sonra eve döndüm. Mavi gözleri ve hoş sesi beni etkilemişti ama ukala bi züppeydi.”Gıcık” diye geçirdim içimden… Odama geçip kendimi yatağa attım.Akşam babam gelip “Sevil!!!” diye bağırana kadar uyudum. Babam odama geldiğinde gözlerinin içi gülüyordu, onu uzun zamandır ilk kez böyle görüyordum. Elinde şu sabah gelen okul kağıtları vardı… Ben atmamış mıyım onları, diye geçirdim içimden… Babam “Kazanmışsın” derken çok heyecanlıydı. Gelip yatağımın kenarına oturdu.”Kazanmışsın” diyerek bi çocuk gibi seviniyordu. Sarıldık. “Baba üniversite özel.” “Burslu diyor Sevil.” “Ama baba…” “Hiç itiraz istemiyorum yarın okul gezisi varmış lütfen git Sevilcim.” Çok istekli bakıyordu bana… “Peki, babacığım.” Demekle yetindim. Ama hiç aklımın yeri değildi. Üniversiteyi kazanamamış birine niye özel bi üniversite burs versin? Babamla bişeyler yedikten sonra okulun adresini bi kağıda yazarak masanın üzerine koydum. Aslında belli etmek istemesem de bende merak etmiştim şu okulu… Mantıklı gelmiyordu ama… Neyse gidince görürüz diyerek yattım.
Sabah babam gelerek beni uyandırdı. “Sevil uyan kızım.” Gözlerimi açtım. Bir kerede kendiliğimden kalkamayacak mıyım diye düşündüm. “Günaydın babacım.” “Bugün okula gitmeyecek misin hadi kalk.” Dedi ve odadan çıktı. Yüzümü yıkadım, hazırlanmaya başladım. Aslında ne giysem diye düşünen ikoncanlardan değildim ama bugün kararsız kalmıştım. Sonra beyaz bi elbise çıkardım. Saçlarımı topladım masanın üzerinde duran adresi ve çantamı alıp dışarı çıktım. İştahım yoktu, yemek yeme gereği duymamıştım, galiba heyecanlanmıştım. Biraz yürüyüp, durağa vardım. Çok geçmeden otobüs geldi. Otobüse bindim okula geldim. İtiraf etmeliyim ki okuldan etkilenmiştim. Modern bi görüntüsü vardı, cıvıl cıvıldı. Okulda biraz dolaştım. En sonunda birine sormak aklıma geldi. O sırada önümden kısacık eteğiyle tam bir yürüyen kozmetik dükkanı gibi duran bi kız geçiyordu. Yanına yaklaştım. “Pardon bakar mısınız?” “Bakamam.” Dedi sinirle… Hızla yürüyerek geçti yanımdan… Bütün delileri de mıknatıs gibi çekiyorum galiba. Merdivenlerden yukarı çıktığımda 20-40 kişi bir arada duruyordu. Birini yanına giderek… “İlim İrfan Üniversitesinin tanışma toplantısı mı?” diye sordum… Zayıf alelade bi çocuktu bu. “Evet.” Dedi nazikçe…
“Merhaba. Ben İlim İrfan Üniversitesinin öğrenci birliği başkanı…”
Sesin sahibini bulmak için arkamı döndüm. Bu oydu. Evet şu fatura kuyruğunda ki deli… Birbirimizi aynı anda görmüştük. Bana şaşkınlıkla bakıyordu. Benimde ondan eksik kalır bi tarafım yoktu...
En son nslnr61 tarafından Salı Eyl. 07, 2010 11:58 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi
nslnr61
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1117
Rep gücü : 1126
Kayıt tarihi : 15/08/10
Nerden : Bize Her Yer Trabzon
Kişisel İleti : Bu kız seçici biri y
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: nslnr61*Çakıl Taşları 11. Bölüm Sayfa 34 Perş. Ağus. 26, 2010 1:26 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: nslnr61*Çakıl Taşları 11. Bölüm Sayfa 34 
peki devamı ne zaman ?
