BİRAZ GECİKTİ AMA SONUNDA YAZDIM DEVAMI DAHA VAR..İYİ OKUMALAR..


Sevil gördükleri karşısında şaşkındı.ne yapacağını bilemeden birden gözleri karardı ve en son duyduğu ses kızım iyimisin?
Sevil bayılmıştı ve nerde oluğunu bilimiyordu annesi onun uyandığını fark etmişti
-kızım iyimisin annecim?
-iyiyim anne ne zaman gidicez eve
-birazdan azcık sabırlı ol sevil
-tmm
Sevil hastalığından habersizdi ama az sonra her şeyi öğrenecekti.doktar içeri girdi
-sevil şimdisana söyleyeceklerim karşısında sakin olmanı istiyorum tamamı
-tmm da noldu kötü bişey mi var
-vücudunda bir virüs tespit etitk
-yani..
-kansersin
-yaa… ölücem yani
-nasıl söz öyle annem olurmu hiç tedavisi var ama para lazım
-para yok?
Sevilin belkide hayatında düştüğü en zor durumdu bu.ne kadar zordu onun için
Öleceği anı beklemek oysa ne hayalleri vardı tiyatro oynamadan seyircilerin alkışlarını tatmadan bu hayattan gidicekti babasının onu zorla istemediği bir okulda okutacağı yetmiyormuş gibi şimdide babası ölüm nedeni oldu eğer bir iş bulmuş olsaydı bunlar olmayacaktı
Aradan 2 ay geçmiştisevil günden güne güçsüzleşiyordu hişbişey yemiyordu annesi çk üzülüyordu bu duruma ama ne gelir elden ne bir borç alabiliyordu nede bir kredi kocasının çalışmaması kızının hasta olduğu halde hiçbişey yapmadan oturması kadının çileden çıkarıyordu
Sevil sabah yataktan kalkmştı annesi kapıyı çalaraka içeri girmişti ona kahvaltı getirmişti
-anne götür onu yemicem
-kızım yapma böyle yemiyosun iyice düştün artık yemezse iyileşemezsin
- sanki yiyince iyileşicek miyim anne bak her gün ağzımdan kan geliyor ben …ben hergün ölümümü bekliyorum anne bunları yesem nolur yemesem nolur ben öl…
-sus yeter artık söyleme o lafı yeter bende anneyim benim yüreğim dayanmıyor kızım niye böyle yapıyorsun sen..
-tmm o..o zaman bir şartla senin dediklerini yaparım
-ne söyle kızım sen yeterki kendine bak ben her istediğini yaparım
-beni o tiyatro yarışmasına götür katılıcam nolu anne bak zaten..
-tmm tmm yeter söz götürücem ama sende bunları yiyeceksin tamam mı
-tmm annem benim çok sağol
Sevi annesine öyle bir sarılmıştıki annesinin gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı o an aklından geçirdiği tek şey bir daha kızına böyle sarılabilecekmiydi?
O gün gelmişti sevil hazırlanmıştı annesini bekliyordu babası yine çıkmıştı dışarı sevil artık ne ölümü nede hastalığını düşünüyordu sanki bu hastalık onun için bir umut ışığı gibiydi gelmişti o ışık ve şimdi sevil hayallerini gerçekleştiricekti yardımcı olmuştu o ışık…
-anne hadi!!
-tamam kızım her tarafı kitledik demi televizyonun fişini çektinimi
-evet anne hadi geç kalıcaz
-tamam sakin ol gidiyoruz işte
Sevilin içi içne sığmıyordu aslında kendini çok yorgun hissediyordu ama onu bile unutturuyordu bu sevinçgelmişlerdi okul öyle güzeldiki deniz manzaralı mükemmel bir okuldu en çok merak ettiğide jüri üyeleri ünlüydü acaba kimlerdi annesi kaydını yaparken oda okulu gezdi öyle mutluyduki ama çok yorulmuştu içinde bir korku vardı
Sıra ona gelmişti annesi bile heyecanlıydı
-hadi kızım iyi şanslar göster kendini
-adın sevil değilimi dedi birisi ama seçemiyordu kim olduğunu güçlükle evet dedi
-ne oynayacaksın?
- ben şey.. oy..nı..anne..
Sevil yere yığılıp kalmıştı herkes sahneye koştu annesi telaşlanmıştı hemen rahat bir yere uzattılar jüri üyeleride müdahale etti duruma herkes heyecandan diyordu ama kimse gerçeği bilimiyordu
-kolonya getirin dedi biri her kafadan bir ses çıkıyordu
Sevil uyanmaya başlamıştı artık herkesi seçebiliyordu
Karşısına baktığında o kadar şaşırmıştıki onu nasıl görmemişti sahnede
Ağzından sadece
-siz …

ayy çok güel olmuş cnm tebrikler

devam canım çok guzel olmus gercekten cok acıklı ama cok guzel bır hkaye dogrusu

çok güzel devam et

Süper olmuş devammm

beğendiğiniz için sağolun

çok güzel olmuş tebr. dewam et

eline sağlık süper olmuş :D

yha yeni bölümü ne zaman koyarsın harika olmuş

çok güzel olmuş cnm dewm

çok güzel olmuş devam

güzel olmuş canım :D:D