s:çünkü
e:evet çünkü?
sevil dans pistinden çıkıp çantasını alır koşarak dışarı çıkar ekremde peşinden sevili kolundan tutup kendine çevirir
e:sevil söyle şunu!
s:ekrem kolum acıyor
ekrem sürekli dahada sıkıyordur.
e:sevil söyle dedim
s:ekrem birazda beni anlamaya çalış ya söyleyemem
e:peki neden
s:çünkü üzülmene dayanamam
e:böyle daha mı az üzülücem sevil söyle
s:artık seni sevmiyorum ekrem bunumu duymak istiyorsun sevmiyorum artık başkasını seviyorum
e:ne
s:doğru duydun kalbinde başkası olan bir kızın peşinden koşucağınıda düşünmüyorum
e:inanmıyorum(ekrem aglamak için kendini zor tutuyordur)
s:ister inan ister inanma artık sana birşeyler ispatlamaya çalışmıyıcam
e:bende o zaman seni hiç bir şeye zorlamıcam
sevil ağlamaya başlar
s:bitti
a:ya kızım ne diyorsun sen tmm altıüstü bi öpüşme
c:ewt sevil amma abarttın
ci:yalan söyleme sevil
e:ne yalanı ya ne yalanı
ci:ekrem sevilin sırrını biliyorum yalan söylüyor
s:cihan sus
ci:seni üzmemek için söylemiyor
s:cihan sus
ci:seni ne kadar çok sevdiğini anlamıyor musun?seni üzmemek için senden vazgeçti
s: cihan sus artık
ekrem koşarak gelir ve sevile sarılır sevil hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar
e:gerçekten bitti mi?
s:evet.....
s:ya yeter cihanın düşündügü gibide degil ben gerçekten başkasını seviyorum bir başkasını
e:ne
ci:sevil
se:ne oldu küçük prense dedesi sevdiği oyucağı almadımı bu sefer istediğini alamadın ekrem ben başkasına aşıgım
ek:(donup kalmıştı)öyle mi sevil
se:öyle
ek:(döner gider)
(arka fon:ercan demirel-gitme kal be yanımda)
sevil sahile gider banka oturur çantasından kagıt ve kalem çıkarır ve yazmaya başlar
Elveda Hayat Merhaba Ölüm
Ölüm dediğin nedir ki? Dört harften öte bile değil. Hiç beklemediğin anda karşına çıkar. Ki o seni her zaman bekler. Tek amacı; seni bu diyarlardan zamansızca alıp göç ettirmektir… Ve arkanda varsa sevenini ağlatmaktır…
Daha yaşamamışsındır hayatı, daha görülecek çok şey vardır. Üzülmek, ağlamak ve sızlanmak nafile... Bir kere çalmıştır kapını Azrail…
İsyan edersin Allah’a hiç yapmadığın bir şey olsa da. “Şimdi sırası mıydı? ” diye sorarsın. Öyle ya! Sen yirmisinde genç biriydin. Yıllardır tadamadığın aşkı görünce kapını çaldı ölüm. Evet, isyan etmemek elde değil…
Oysa dönüp baktığında arkana, o kadar çok zaman geçmiştir ki! Hataların, kırgınlıkların, sevinçlerin, gözyaşların ve başarıların… Hepsi sana bakıyor. Hataların arkandan gülüyor. “Biz sana ceza değil, doğruyu bulma yoluyduk.” diyorlar. O an anlıyorsun hataların insana hayatı öğrettiğini, bir ayna gibi her şeyi açıkça gösterdiğini… Ama dedim ya ne işe yarar…
“Beni kıranları kırdım, mutluyum.” Deyip ilk hatanı yapıyorsun. “Onlarda beni kırmıştı.” Deyip kendini avutmaya çalışsan da, ilk yalanını söylemekten kaçamıyorsun. Bu yalanlar ve hatalar devamında da seni rahat bırakmıyor…
İntikam alma zamanı geldi. Ama kimden ve niye? Ailenden mi, dostundan mı, meçhul sevgilinden mi? Onların acı çekmesini istemek senin intikamınsa; boşa uğraşma sen intikamını çoktan almışsın onlara acı çektirerek…
Arkana dön ve bir bak! Başarı dediğin şey intikamdı! Pişman oldun. Ağlıyorsun şimdi. Utanıyorsun. Ama ne fayda… Kim duyar senin ağlamaklı feryatlarını. Kimler biliyor senin ağladığını senden başka. Belki sen bile duymuyorsundur hıçkırıklarını…
Öldükten sonra pişman olsan ne olmasan ne? Yaşarken kırdın onları bir kere. Gerçi yaşamak dediğin şey buysa… Böyle diyorsun ama onu bile hak etmiyorsun. Hep daha fazlasını daha iyisini istedin. Ama bir şeyi unutuyordun. Sen mutluluğu beceremiyordun. Yakışmıyordu sana mutluluk. Oysa en büyük hazlar en küçük zerrelerde saklıydı. Yanı başındaydı mutluluk.
Ama…
Göçüp gidiyorsun bu hayattan şimdi. Git! Ama arkana bakmadan git! Daha fazla üzülmeni istemem. Neden mi? Arkana baktığında senin için gözyaşı dökecek kimsen yok…
Oysa niceleri vardı seni seven. Ne oldu da bir anda değiştin. Sen ne kadar nefret etsen onlar seni o kadar sevdiler, ama… Bardağı taşırmıştın artık…
Şimdi bir zamanlar sana değer verenlerin omuzlarında son yolculuğuna uğurlanıyorsun. Her ne kadar zalim biri olsan da mutlaka seni sevenler olmasa; tabutunu kaldıran kimse olmazdı. Belki sahte gözyaşıdır onların ki. Ama yine de çok sevilmiştin zamanında…
Geri dönüşün yok artık. Bir selam yolla bakalım son kez hayata;
“ELVEDA HAYAT, MERHABA ÖLÜM…”
ekremle çekilmiş oldugu resmi mektubla beraber zarfa koyar
ayçini arar
ayçin:sevil nerdesin seni çok merak ettik bak nerdeysen söyle gelicem
sevil:beykozdaki iskelenin ordayım
ayçin:geliyorum canım bekle
(ayçin gelir)
sevil ayçine sarılır
ayçin:sevil iyimisin
sevil:iyiyim ayçin yok birşeyim senden birşey istiyicem
ayçin:söyle sevil
sevil:bu zarfı ekreme verirmisin
ayçin:ne var bu zarfta
sevil:hiç yok birşey yani önemli degil neyse ben biraz yanlız kalmak istiyorum
ayçin:hayatta olmaz seni yanlız bırakmam saat çok geç oldu gel seni evine götüriyim
sevil:ayçin biraz oturup gidicem söz
ayçin:tamam ama eve gidince ara aklım sende kalmasın
sevil:tamam ararim
ayçin cenker ve cihanın yanına gider
cenker:ne oldu nerde sevil
ayçin:gelmedi
cihan:ne demek gelmedi ya nasıl yanlız bırakırsın onu
ayçin:yanlız kalmak istiyoeum dedi
cihan:nerde şimdi
ayçin:iskelede bankta oturuyor
cihan:tamam ben ona gidip bakıyım
cenker:tamam
ayçin:pf ekrem nerde ona birşey vermem lazım
cenker:ne vericeksin
ayçin:sevil ekreme bir zarf vermemi söyledi
cenker:zarf mı?
sevil
sevil kayalıklara çıkar ve kendini atar
cihan:sev-se-sevil (der onu kurtarmakiçin kendini arkasından atar)
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: HER ŞEYDE BİRAZ SEN VARSIN (yeni bölüm sayfa 9 yeniden aşk ) lütfen yorum yazın 
Nerden
