2.Bölüm

E:…
S:Çüşünüz Ekrem!
E:O zaman ben askere sende kocaya…
S:Ne kocası be…
E:Sen rahatsın tabi seni kimse almaz…
S:Çok üzüldüm…
E:Üzülme, ben alırım seni…
S:Ekrem!
E:Sustum tamam, sen söyle yapacak mıyız yapmayacak mıyız?
S:…

---


Çalan kapının sesiyle uyandı süslü kızımız Ayçin…

“Kim bu saatte…”

Sendeleyerek ayağa kalktı, odasından çıktı ve kapıya yöneldi.

Postacı gelmişti.

“Ayçin Hanım mı?”

“Evet”

“Postanız var” dedi elindeki paketi Ayçin’e uzatarak…

Ayçin kapıyı postacının suratına sertçe kapatarak içeri girdi.

“İlim İrfan Üniversitesi” yazıyordu paketin üstünde…

A:Ne yani, bizim okulu da kazanamadın demek için mi yolladılar, dedi safça…

Ayçin oturma odasına geçti ve paketten çıkan kağıdı okumaya başladı.

“Avrupa Birliği destekli Bilen Üniversitesi’nin kardeş okulu İlim İrfan Üniversitesi bu yıl açılıyor. Puanınızın okulumuza kayıt yaptırmak için yeterli olduğunu bildirmek isteriz. Üniversitemiz 4 yıllık eğitimi burslu vermektedir, sizi de tanışma toplantımıza bekliyoruz.”

Ayçin bağırıyordur,
“Kazanmışım!”

Aynı anda eline bu kağıt geçmiş olan Cenker heyecanla kusmaya başlamıştır başlamıştır bile…

C:Bööö…

Aynı heyecan Cihan için geçerli değildir. Gelen kağıtları masanın üstüne atıp, postacının yarıda böldüğü uykusuna dönmek için yatağına çoktan uzanmıştır.

---

Ayçinler,

Ayçin’in annesi Nergis kızının bağrışlarına uyanmıştı.

Nr:Niye bağırıyorsun kızım sabah sabah…

A:Anne kazanmışım!

Nr:Neyi kazanmışsın, annesini delirtmeye çalışan en iyi kız ödülünü mü?

A:Anne dalga geçme üniversiteyi kazanmışım…

Nr:Ne, bir hafta önce gelip ağlamadın mı kazanamadım diye…

A:Kazanmışım işte, dedi heyecanla Ayçin…

Bir yandan da elindeki kağıtları annesine uzatıyordu.

Nr:Hem de burslu…

---

Cenkerler,

Nl:Hemde burslu kazanmış benim oğluşum…

Naile’de Cenker’in böğürmelerine uyanmıştı.

C:B-bu nerden çıktı ki şimdi?

Nl:Biliyordum benim zeki oğluşumun kazanacağını bak burs veriyorlar hemde…

C:?

Cenker annesine saf saf bakıyordu ne demesi gerektiğini bilemez halde…

Nl:Tabi konuşamıyor nutku tutuldu yavrumun…

---

Cihanlar,

D:Cihan, kazanmışsın oğlum kazanmışsın…

Ch:Abi ne bağırıyorsun ya?

D:Kazanmışsın oğlum üniversiteyi…

Ch:Hı ne mutlu bize…

D:Oğlum kalksana hala yatıyorsun.

Ch:Abi beni benimle bırak ya daha afyonum patlamadı…

D:”beni benimle bırak”mış şimdi hem afyonunu hem gözünü patlatıcam,hadi kalk…

Cihan yatağından doğruldu,

Ch:Kalktım işte…

---

TANIŞMA TOPLANTISI

Ayçin annesini zorla ikna ederek geliyordu toplantıya…

Cihan’sa abisinin zoruyla uzun zamandır kalkmadığı bir vakitte kalkmış mecburen yola koyulmuştu.

Cenker’se heyecanlı ve tedirgin adımlarla ilerliyordu yolda…

En sonunda hepsi varmıştı toplantının yapılacağı yere…

Cenker su içerek kusmasını bastırmaya çalışıyordu, Cihan oturduğu yerden yerdeki taşların desenine bakıyordu can sıkıntısıyla, Ayçin’se elindeki aynaya bakarak dudağına pembe rujunu sürüyordu.

30 kadar öğrenci vardı toplantı için gelen ve hepsi gelen sesle aynı noktaya baktılar.

“Merhaba arkadaşlar, ben İlim İrfan Üniversitesi öğrenci birliği başkanı…”