ÇAKIL TAŞLARI
BÖLÜM 1
“Yalancının Mumu Yatsıya Kadar Yanarmış.”

Herşey öğrenilmiştir.Artık bizim 5linin yalanları sona ermiştir.Hepsini bir arada basmıştır aileleri.Onlar için iyi veya kötü bir yolun görünüyordur.Herşey yeni başlamıştır.

Süleyman Efendi:Ekkremmm.
Ekrem:İşte yandık.Off..

Süleyman Efendi içeriye girer ve gördüğü görüntü karşısında şok olur.Ekrem oradadır ve arkasında saklanan Sevil vardır.Ayrıca kızı Hüsna ve diğer torunu Nisanur orada duruyordur.Süleyman Efendi gözlerini faltaşı gibi açarak herkese bakmıştır.Hesap sorma sırası gelmişçe bir ifadeyle…
Süleyman Efendi:Sevil kızım.
Sevil: (utana,sıkıLa Ekrem’in arkasından çıkar.)
Süleyman Efendi:Sen bunu bana nasıL yaptın terbiyesiz?
Sevil:Sülayman amca,çok üzgünüm.
Süleyman Efendi:Sus,birde bana kendini terbiyeli ve saygılı biri olarak gösteriyorsun.
Sevil:Ama,ama sü…
Ekrem:Dede onun hiçbir suçu yok.Onları biz kandırdık.Sonra onlarda bizimle burada ders almaya başladı.
Süleyman Efendi:Biliyorum hayta.Sen adam olamicaksın.
Ekrem:Dede,n’apim?Kazanamadım ben.Sana bunu söyleseydim napardın sen bana biliyor musun? Hayatımı yaşayamadan kalırdım ben.
Süleyman Efendi:Benim gözüme görünme Ekreem.
Süleyman Efendi hepsine kızmıştır.Hepsi evlerine doğru dağılıyordur.Sevil ise gurur yapıp Süleyman Efendi’nin arkasından hızlıca çıkmıştır.Ekrem ile gittikleri yere.İlk defa Ekrem ‘in omzuna başını yasladığı yere.
Sevil: (Gözleri dolmuştur ve ağlamaya başlamıştır.Bunu durdurmaya çalışıyordur.) N’eden ben?Neden hep ben?
Cihan:Sevil,iyi misin?
Sevil: (arkasını döner Cihan’ı görür.Hemen önüne dönerek göz yaşlarını siler.) Gelsene.
Cihan: (Sevil’in yanına oturarak) Nasılsın?
Sevil:N’eden hep ben,neden hep biz.Bir tarafta annemler,bir tarafta bu yalan,bir tarafta da Ekrem.Herşey çok karışık.Hiçbir şey düşünemiyorum artık.
Cihan:Düşünme zaten.Herşeyi kendine bırak.
Sevil: ( Cihan’a dönerek) Sence bunu nasıl yapabilirim?
Cihan:Yanii ailen konusunda gerekli olayı onlara bırakmalısın.Onlar n’apacaklarını bilirler.Bu yalan konusuna gelince.Durumun benimkinden farksız değil.Aynıyız yani.Abime bunu söylemek çok zor.Ve Ekrem konusuna gelince.Bana güvenki o çok iyi birisi.
Sevil:Ama Cihan o bizi kan..
Cihan:Evet Sevil.O bizi kandırdı.Ama şimdi bak.Çok iyi arkadaş olduk.Birbirimize omuz olduk.Haa.Sence o böyle kötü biri olsa bize omuz olur muydu?Haa?
Sevil:Yanii,hayır.
Cihan:Bak Sevil.Şu Ekrem işini bir düşün.Şimdi benim gitmem gerekiyor.
Cihan Sevil’in yanından kalkarak uzaklaşır oradan.Sevil Cihan’ın söylediklerini düşünür ve Cihan’ın haklı olduğunu düşünmeye başlar.Müzik çalarını alır ve kulağına takar.Müzik çalar’ın tuşlarıyla istediği şarkıyı seçmektedir.
“Parça 1-Umut Kaya/Mevsimler Geçerken”
Sevil müziğin o ruhun derinlikle giren melodisiyle kendisinden geçerken denizi izliyor ve Ekrem’i düşünüyordu.Aslında kendisine yediremese de bir gerçek vardı.Sevil’de Ekrem’den hoşlanıyordu.Ona tokadı ise ilk defa böyle bir şeyle karşılaşması yüzündedi.Ona karşılık veremezdi.Çünkü sert görünmeye çalışıyordu.İlişki olursa aralarında belki ona karşı daha olumlu davranabilirdi.Sevil Ekrem’le olduğu zamanları hatırlarken Sevil’İn yanına birden birisi oturdu.Sevil kulaklığını hemen çıkartarak yanına oturan kişiye döndü.Bu Ekrem’di.
Sevil: (utandı ve önüne döndü.) Şeey.Meraba.
Ekrem:Meraba.Nasılsın?
Sevil:İyiyim sen?
Ekrem:Bende iyiyim sağol.
Sevil:Konuşabilir miyiz?
Ekrem:Tabii. (heyecanlanır ve gülümser.)
Sevil:Dün attığım tokat için üzgünüm.
Ekrem:Hata aslında bendeydi galiba.
Sevil: (derin bir nefes alır ve Ekrem’e döner.) Bence hatalı sen değildin.
Ekrem:Nasıl yani?
Sevil: Duygularını dile getirdin.Gerçekleri görmemi sağladın.Şimdi bilmiyorum.Kafam biraz karışık.Seni sevip sevmediğimi bilmiyorum.
Ekrem: (Sevil’e bakmaya devam eder.)
Sevil:Yanii bilmiyorum işte.Aramızda bir şey olur mu yoksa olmaz mı.Bilemiyorum gerçekten.
Ekrem:Pekii,düşünürsen akşama kadar.Bana cevap verir misin?
Sevil: (Ekrem’e bakar.Yavaştan yanakları kızarmaya başlamıştır.Hafif bir gülümseme yapar.Elini Ekrem’in eline götürür ve Ekrem’in elinin üstüne koyar.)Mutlaka.
Ekrem: (gülümser.)
Sevil: (Telefon gelir.) Alo,efendim.Ne,nasıl.Tamam,tamam geliyorum.
Ekrem:N’oldu?
Sevil:Annem eve gelmiş.Bişi olucak mı merak ediyorum.Ben gidiyorum.Tamam.
Ekrem:Tamam.Haberdar et beni.

Sevil çantasını alır.Ve hızlıca oradan uzaklaşır.Eve doğru ilerler.

hayırlı olsun
dvm lütfen
çk gzl olmuş

güzele benziyo canim

Çok güzell

Çok güzel devam

senaryon hayirli olsunn ilk bolum guzeldi devamini dilerim

çok güzel olmuş cnm =)

çok güzel olmuş:D:D

süper olmuş ama bnce bu kavuşma hemen olmayacak dizide ztn olmamalı o zmn heyecan biter

2.BöLüm hazır biLe.Sayfa 4 veya 5 i bekLiyorum :D

hemen 4. sayfaya gelelim o zaman

süper devamm ;)

dewam dewam

çok güzel olmuş cnm bir an önce yaz yeni bölümü

bn daha yenı okudm ck gzl olms hmn yaz yenı bolumu

dewammmmmm

yeni bolum nezaman ki

bence devammm ett çok güzell olmuş ;) ;)

çok güzel devam

Canım devamı ne zaman

ÇAKIL TAŞLARI
BÖLÜM 2
“Benim İçin Mucize Sensin.”

Akşam olmuştur.Sevil bayağı düşündükten sonra Ekrem’e mesaj atar.
“_-Ben yeterince düşündüm galiba.”
Ekrem yatağına uzanmıştır ve telefonu yanında tutuyordur.Mesaj bekliyordur.Ve birden bir ses.Biiip.Telefonuna mesaj gelmiştir.
“Ben yeterince düşündüm galiba.”
Ekrem bu mesajı görünce heyecanlanmıştır ve karşılık olarak yeni bir cevap yazmıştır.
“_-Peki ya sonuç.Yanii?”
Sevil ise telefonunu yatağının yanındaki küçük komidine koymuştur.Yatağa oturarak saçlarını toplar ve derin bir nefes alır.O’da aynı şekilde gelecek mesajı bekliyordur ve onda da bip sesi.Yeni mesaj.
“Peki ya sonuç.Yanii?”
Bu cevap Sevil’i bir gerçeğe doğru sürüklüyordur.Sonunca verilecek cevap gelmiştir.
“_-İyi birisin.Farkındayım.Çok iyi davranıyorsun.Özellikle de bana.Beni kısa bir süre geçsede aradan beni tanıdın.Bunun farkındayım.Bana değer veriyorsun bunu da fark ettim.Bende biraz düşündüm.Vee.Aramızda bir şeyler olabileceğini düşündüm.Sana karşı boş değilim sanırım.”
Heyecan nedeniyle yatağından kalkan Ekrem yeni bir biip sesiyle yerinden fırlamıştır ve telefonunun kapağını açmıştır.1 Yeni Mesaj.Ve göster.Açmıştır mesajı.Okuyordur.
“İyi birisin.Farkındayım.Çok iyi davranıyorsun.Özellikle de bana.Beni kısa bir süre geçsede aradan beni tanıdın.Bunun farkındayım.Bana değer veriyorsun bunu da fark ettim.Bende biraz düşündüm.Vee.Aramızda bir şeyler olabileceğini düşündüm.Sana karşı boş değilim sanırım.”

Cevabı yavaş yavaş okuduktan sonra mutluluktan fırlamıştır Ekrem.İlk defa birisini bu kadar çok sevmiştir çünkü.Yazılacak cevap.Bulmuştur.
“_-Duyduğum en güzel cevap.Çıkıyoruz yani şimdi öyle mi?Yarın buluşalım mı dersten önce?”

Sevil gülümseyerek yatağına uzanmıştır,ışığı kapatmıştır ve telefonu eline almıştır.Saçlarını salmıştır.Telefonuna bakar. “1 Yeni Mesaj.” Mesajı hemen açmıştır.Okuyordur.
“Duyduğum en güzel cevap.Çıkıyoruz yani şimdi öyle mi?Yarın buluşalım mı dersten önce?”
Sevil gülümsedi.Onuda mutluluk sarmıştı.Hemen cevap vermişti.
“_-Yanii.Çıkıyoruz.Ve olabilir.Sahilde.Geçen gün oturduğumuz yerde.Saat sekizbuçukta.Ben yatıyorum.Annemler görmeden.Görüşürüz.”
Mesajı göndermiştir ve telefonu kapatmıştır.
-----SABAH-----
Ekrem ve Sevil buluşacaklardır.Sevil sahile Ekrem’den önce gitmiştir ve Ekrem’i bekliyordur.Ekrem ise Sevil’i görmüştür ve derin bir nefes alır.Yanına doğru ilerler.Arkasına gelince eğilir ve arkadan yanağına bir öpücük kondurur.
Ekrem:Günaydın.
Sevil: (arkasını döner.) Günaydın.
Ekrem:Nasılsın?
Sevil:İyiyim sen?
Ekrem:Dün dedemi saymasak süper.
Sevil:Doğru.Ben onu unuttum.N’oldu.Birşey oldu mu?
Ekrem:Hayır.Dedem senden adam olmaz dedi bana.Bağırdı,çağırdı.Sonra sustu.
Sevil:Üzüldüm.
Ekrem:Boşver..Geçtii.
Sevil: Ekrem.
Ekrem: (ona bakarak) Söyle canım.
Sevil: (Ekrem’e sarılır.)Seni seviyorum.
Ekrem:Bende seni.
Ekrem ve Sevil uzun uzun sarılıyorlardır.O sırada birisi Sevil’e seslenmiştir.Sesi kızgın geliyordur.Acaba gelen kimdir?

havada aşk kokusu var havada aşk kokusu var içimde dörtnala kalplerin koşusu var

süper olmuş dewammmm

Ayy kim geldi acaba devam lütfen