Aşk Rüyası(Dreams of Love ) (ÇAKIL TAŞLARINDAN AYRI BİR KONU OLUCAK)

"Sensiz geceler!Soğuk ve karanlık!Hem de zifiri karanlık!
Gel kurtar beni sevgilim!
Işığınla gel!"
Herşey ilk günki gibi sorunsuz muydu?Mutluluk neden bu kadar zor?Neden herşey bir rüya gibi değil ki?Mecburi bir ayrılık.İki yıkık dökük hayat.Onları kurtaracak olan yine yine kendileri.
Tüm yaşananlar bir söz ile başladı ve yine o sözle bitti.Bu söz "EVET".
Zerdali iki şeye evet dedi.Sadece iki şeye.Biri ona MUTLULUK verdi.
Biri ise en büyük MUTSUZLUĞU!
Bu mutsuzluk ona yavaş yavaş,acı vere vere gelecek!
"Geliyorum sevgilim!
Her ne kadar önümde zorlu engeller,
bu engellerle dolu yollar olsada!"



Baş Karekterler;

Zerdali:17 yaşında dünyalar güzeli bir genç kız.Lise son öğrencisi.Kahverengi gözleri,karamel rengi beline kadar inen saçları ile herşey tam.Müthüş bir gülüşü ve kusursuz dişleri vardır.Gönlünü gizleyen perdeleri olan bir kız.Biraz asi,biraz kırılgan.Tek ve ölümsüz aşkı Toyga.

Toyga:17 yaşında çok yakışıklı bir genç.Lise son öğrencisi.Tam uyum içeren okyanus gözleri ve simsiyah saçlarıyla her kızın aklını çelebilir.Farketmeden hayatını tamamen zerdali ye adamıştır.

Koray(Roland):Asıl olarak bir ingiliz vatandaşıdır.Zerdali'nin bir yıllık ingiltere yaşantısındaki sevgilisidir.İri yapılı,kalıplı bir gençtir.18 yaşında olmasına rağmen 24 yaşlarında gösteren bir yapısı vardır.İyi huyları yanında en kötü huyuda zengin olmayı ayrıcalık zannetmektir.

Yardımcı Karakterler;
Okul;
Ebru:Zerdalinin en yakın arkadaşı.Siyah saçlı deniz mavisi gözlü şeker bir kızdır.

Cenk:toyganın en iyi arkadaşı kahverengi saçlı buz mavisi gözlü yağız bir delikanlıdır.Agresif tavırları kadar çok ta iyi huyludur.

Pınar:sarı saçlı siyah gözlü bir güzellik abidesidir.En büyük özelliği gülüşü.

Kerem:Siyah saçlı k.rengi gözlü bir genç.Utangaç olması en büyük özelliği.

Aslı:Siyah saçlı yeşil gözlü bir kız.Her ortama çabuk alışabilir.

Nergis:Ka.rengi saçlı,siyah gözlü tatlı bir kızdır.Ciddi duruşunun altında pamuk gibi bir kalbi vardır.

Can:siyah saçlı ela gözlü yakışıklı bir gençtir.

Elif:Kızıl saçlı siyah gözlü somurtkan biridir.Bir zaman toyga ya aşık olmuştur.

Tuğçe:Toyganın kardeşidir.Hep birbirleriyle didişmelerine rağmen ikiside birbirlerine candan bağlılardır.
Biraz çok karakter mi oldu ne??XD

(ARKADAŞLAR YENİ BÖLÜM YORUMLAR GELİNCE KOYUCAM)

TAMAMMI? DEVAMMI?

YORUMLAR GELİNCE HEMN YAZARIM

devamm ;)

hımm güzele benziyor 1. bölümü sabırsızlıkla bekliyorum

HERKESE ÇOK TEŞKKÜR EDERİM YNİ BÖLÜMÜ 1 SAATE YAZARIM YORUMLAR GELİRSE

1.bölüm
'Özel günlerden nefret ediyorum!'diye geçirdi içinden Zerdali.Şuan ailesiyle birlikte tam oranın kapısındalardı.
'Lunapark!Bu tam bir felaket.Bunlar benim büyüdüğümü ne zaman öğrenecekler!İğrenç bir gün bu!'
Sahte gülücüklerle ihtişamlı lunapark kapısından içeriye girdiler.Durdukları yer gerçekten Zerdali'nin sinirinin son damlası oldu.
"Baba!Bu ne?!"
"Çarpışan otolar!"
Çocuksu bir neşe vardı ses tonunda Hakan Bey'in.Aslında buralara gelmek Zerdeli'nin küçüklüğünün en büyük zevkleridir.Bu yüzden babası hala bunların onnu mutlu edeceğini düşünüyordur.
Zoraki bir hızla piste yürüdü.Bir araba seçip oturdu.Kafasını düreksiyona dayadı.
"Bunu yaptığıma inanamıyorum!İnanamıyorum!"
Kafasını kaldırmasıyla herşey durdu etrafta.Tek hareket eden karşısındakiydi.Arabalardan birinde arkadaşıyla konuşan bir çocuk vardı.Çocuğa nasıl baktığını tahmin edebiliyordu.Kendini toplayıp ailesine döndü.Sahte gülücükler gerçek olmuştu.
Önüne döndüğünde çocuğunda kendisine öyle baktığını gördü.Sanki sadece onlar vardı dünyada...Diğer herşey hareketsiz.Onlar canlı.
Zerdali ne yapacağını bilemiyordu.Arabalar çalışmaya başlamadan kalkıp pistten çıktı.Pistin etrafında ailelerden bir etten duvar olmuştu.
Gördüklerinden emin değildi.O çocuk gerçekten var mıydı?Yoksa herşey göz yanılması mıydı?
Bunları düşünürken orada öylece dikildiğini bile unutmuştu.Koluna değen elle kendine geldi.Arkasını döndü ve O büyülü mavi gözlerle karşılaştı.
"Merhaba!"deyiverdi çocuk.Seside kendi gibi etkileyiciydi.
"Merhaba"
"Şuan ne düşündüğünüzü tahmin edebiliyorum.Bu deli ne diye merhaba dedi diye düşünüyorsunuz."
Zerdali çocuğa öyle bir bakmıştı ki çocuk bunları çıkarmıştı bakışlarından.Aceleyle cevap vermesi gerektiğini düşündü.
"Estağfurullah!"
"Yok ben anladım!Neyse ben sadece tanışmak istemiştim ama işte gördüğünüz gibi herşeyi birbirine karıştırdım.Baştan alalım!"
Çocuk derin bir nefes alıp Zerdali'ye elini uzattı.
"Ben Toyga."
Zerdali o kusursuz gülüşünü sergiledi.O da elini Toyga'ya uzattı.
"Ben de Zerdali.Memnun oldum."
"Ben de oldum.Yani memnun oldum.Yani tanıştığıma oldum.Of yine karıştı."
Toyga'nın eli saçlarına gitti.Aklı karışmış gibiydi.O sırada Zerdali ailesinin ona seslendiğini duydu.Ne yapacaktı şimdi?
"Ailem sesleniyor."dedi ağlamaklı sesiyle Zerdali.
"Peki ben size ulaşmak istersem!"
Zerdali'nin aklına delice şimşekler çaktı.Biraz aptalca olabilirdi ama böyle bir şansı kaybedemezdi.Çantasından kalem kağıt çıkarıp telefon numarasını yazdı.
"İşte.Bana ulaşmanızın yolu."
"Mutlaka arayacağım."
Zerdali ailesi onları görmeden toyga'dan ayrıldı.Bütün sahte gülücükler gerçek olmuştu.Ama bir daha lunapark'ta Toyga'yla hiç karşılaşmadılar.Mutlaka karşılaşmalılardı.
Bakalım nerede,nasıl karşılaştıracak hayat onları?

(2.bölüm akşama doğru hazır olur)

tşk ederim cnm

ewt yaaa yeni bölüm istiyorum çok güzel olmuş
tebrik ederiimmm...................

2.BÖLÜM(GECİKTİĞİM İÇİN ÖZÜR DİLERİM)

Zerdali gülücükler içinde kendi yatağa attı.Tek istediği Toyga'nın aramasıydı.İşin kötüsü saat gece on iki olmasına rağmen aramamış olmasıydı.Yarın okullar açılıyordu ve Zerdali arkadaşlarına kavuşuyordu.
Birden aklına İngiltere'den dönüş yılı gelmişti.
Lise 2 de gitmişti İngiltere'ye.Arkadaşları bir yıl kalacağını bilmiyorlardı.Lise 3 e geçişin ilk günü kapıdan Zerdali'nin girdiğini görünce ne de mutlu olmuşlardı.
Sonra Roland(Koray) geldi aklına.Onu düşünmek istemiyordu.Kendisine ne yapmış olursa olsun Roland'ı öyle bırakıp Türkiye'ye döndüğü için üzülüyordu.
Farketmeden kapandı gözleri.Yarın umutlara açılacaktı belki gözleri.
Sabah...
"Kızım biraz daha yeseydin!"
"Form tutuyorum!Hem iştahım da yok!!"diye bağırdı Zerdali ayakkabısını giyerken.
"Ne formu bu kızım?"
Zerdali gelip annesini yanağından öptü.
"İştahım yok Feruze sultan!Hadi ben kaçtım."
"Eski köye yeni adet kaçmışmış.Doğru dürüst..."demesine kalmadan kapı kapandı.Ağzına tıklmıştı lafları."
Zerdali mutluluktan uçuyordu.Her gördüğü kişiye selam veriyordu.Gülücükler saçıyordu.Yoldan Nergis'ide alıp yola devam ettiler.
"Kızım ne bu neşe!alt tarafı okul başlıyor!"
"Ya dün çok tatlı bir çocukla karşılaştım.Bugün niye mutluyum ben de bilmiyorum.Karnımda kelebekler uçuşuyor!"
"Hadi hayırlısı ne diyeyim.Bak bizimkiler kapıda."
Sarılmalar,klasik yaz muhabbetleri,müdür konuşması,vs...Sonunda sınıflarına kavuştular.Yine aynı sınıflarındalardı.Herkes yerleşti ve öğretmen geldi.Yine ayı öğretmen.
"Bakmayın bana öyle!Ben bu sınıfı bırakmak istediğimi söyledim ama yok illede sizin öğretmeniniz ben olacakmışım!"dedi gülerek öğretmen.
"Bakalım!Bir yeni öğrencimiz gelecek."
Osırada kapı çaldı."Ve işte geldi." dedi öğretmen.
Herkes kapıya bakarken zerdali yere düşen eşyalarıla ilgileniyordu.
"Yeni öğrencimiz Toyga"
Zerdali ismi duyunca kafasını kaldırdı.Hafifçe başını sıraya vurdu.Çıkardığında ise kafasının bütün acısını unuttu.
Evet!Bu oydu!GErçekten oydu!Nasıl müthiş bir tesadüftü bu.
Toyga'da onu farketmişti.Yüzünce kocaman bir gülümsemeyle öğretmein gösterdiği sıraya geçerken bacağınıda vurdu.
"Sakar bir arkadaş galiba"dedi Cenk sınıfa bakarak.
"Galiba"diyerek katıldı ona Kerem.
Toyga'da Zerdali'de bunları duymuyordu.
--------------------------
Tenefüste kızlarla konuşurken Farkettirmeden de Toyga'yı gözlüyprdu.Çocuklar on çoktan aralarına almışlardı.Zerdali nasıl yapsamda onunla konuşsam diye düşünüyordu.
"Cenk!Ne zamandan beri ayrı gayrı oturuyoruz.Gelin şöyle hep beraber sohet edelim!Hem yen öğrenci böylede sık boğaz edilmezki!"dedi Zerdali.
Sonunda hep beraber oturmuşlardı.Zerdali böyle yapmıştı ama Toyga ile dün ile ilgili birşey konuşamıyorlardı şimdi.Sonra kalkıp lavaboya gitmek geldi aklına.Zor da olsa Ebru'yu ikna edip tek başına gitmişti.
"Ben bir kardeşie bakayım!"dedi Toyga.Bahanesi hazırdı.
Kapıdan çıkınca lavabodan dönen Zerdali ie karşılaştı.Tam da istediği gibi.
"Dün aramadım meşgulsündür belki diye"dedi Toyga.Zerdali dalgın yürürkken bu söz onu uyandırmıştı.
"Hiç!Hiç önemli değil.ama meşgul de değildim."
"Güzel bir tesadüf değil mi?Görüşemeyeceğimizi düşünürken aynı okula hatta aynı sınıfa düştük."
"Öyle oldu."
"Gidelim mi?Zaten söyleyeceğimi de söyleyemedim."dedi Toyga sıkıntılı bir sesle.
"Ne söyleyecektin ki?"
"Biraz meraklıyız galiba."dedi Toyga gülerek.
Onların böyle birlikte konuşarak girdiğini görünce sınıftakiler bir süre birbirlerine baktılar.Haince sırıttılar.
"Abi ne çabuk gittin geldin"dedi Can muzurca gülümsemesiyle.
"Tuğçe sınıfta değilmiş."dedi Toyga.
"Hep öyle olur zaten."dediAslı.
"Tamam be yeter.Bırakın çocuğu sorgulamayı."dedi Pınar.
------------
Zerdali eve gitmek için yürürken koluna değen elle irkildi.Ama Toyga'yı tam arkasında görünce şaşırdı.
"Yanınızda yürümemin bir sakıncası varmı küçük Hanım"
"Yok tabi ki buyrun ukala bey."
"Okulu sevdin mi?"
"Okulda sen olunca deha bir güzel geldi gözüme alışmak kolay olacak."
Zerdali büyük villlaların olduğu sitenin önünde durdu.
"Ben evime geldim.Sen nerede oturuyorsun?"
"Burada!"
"Ne?!","Yani baya tesadüflü bir hayatımız varmış bizim."
Toyga evine girince Zerdali bir banka oturdu.Kapalı olan telefonunu açtı.1 mesaj gördü.Ama gördüğüne pek mutlu olmamıştı.Mesaj Roland'dan dı.Müsait olunca mutlaka araması yazıyordu mesajda.Mecbur aradı.
"Arayacağını biliyordum!"
"Uzatma Roland konu ne?"
"Güzel bir haber için aradım.Ben Türkiye'ye geliyorum."
"Ne?!Ama..."
"Kapatmam lazım gelince görüşürüz."
Peki Roland neden geliyordu?Amacı neydi?
Yapacakları çok mu kötüydü?Peki ya Toyga ile Zerdali ne olacaktı?

çok gzlll