Koşarak hastaneye gelmiştim. Hüsna teyzem, Nergis teyzem, Elif, Ayçin... Bir tek Ekrem yoktu. Ben: Duydum koştum geldim teyze, geçmiş olsun. Hüsna t: Sağ ol kızım, sağ ol. Ayçine sokuldum. Ben: Ekrem nerde? Ayçin: Aşağıda, kafeteryada. Çay, su falan alıcaktı. Kimseye görünmeden kafeteryaya indim. Ekremle kapı önünde karşılaştık. Ekrem: Se-sevil... Ben: Merhaba... Ekrem: Hoş geldin. Elindeki çayı alıp sandalyeye oturdum. O da oturdu. Ekrem: Kimden duydun? Ben: Ayçin arayıp söyledi. Ekrem: Eminim şimdi içinden, "Sen bunu hakettin." diyosundur. Ben: Bak, sen bi hata yapmış olabilirsin. Ama bunun bedelinin masum bi bebeğin canıyla ödenmesi hiç iyi bişey değil! Böyle bişeye sevinebileceğimi nasıl düşünürsün! Ekrem: ... Ben: Yoksa bebek ölünce mutlu olacağımızı mı sandın? Ne bekliyosun? Bebek öldü, Sedefle seni bağlayan bişey kalmadı, ayrılmak kolay olucak dimi? Meydan da bana kalıcak! Bir bebeğin ölümünden faydalanamayız herhalde?! Ekrem: Öyle bişey demedim Sevil! O benim çocuğumdu, nasıl böyle bişey düşünebilirim?! Ben: Evet, düşünmen bile yanlış olurdu. Bence şu saatten sonra yapman gereken, bu zor dönemde karının yanında olmak. Artık sen ve ben diye bişey kalmadı nasılsa, bitti yani. Ben sözlendim, bundan sonra ne olacağı da malum. Ben evlenicem, sen de karınla her şeyi toparlamak için çaba sarfediceksin. Ekrem: Bitsin mi diyosun? Ben: Anlasana Ekrem! Çoktan bitti diyorum! Ekrem: Bu çoktan bitmiş hali mi? Peki neden buraya gelip bana bunları anlatıyosun? Neden Sedefle olan ilişkimden kendine pay biçip bana öğüt veriyosun? Çünkü sen beni hala seviyosun Sevil! Ben: Tahminlerini kendine sakla! Yok öyle bişey... Hem... Sen ne kadar bencilsin! Snin çocuğun öldü, karın sersefil! Sen hala kendini düşünüyosun, aşkını, sevdiğin kadını düşünüyosun! Ekrem: Sevdiğim kadın öyle mi? Yok sevdiğim kadın falan! Dediğin gibi yapıcam. Kuzenimin öğütlerini dinleyip, karımın yanında olucam. Karıma aşık olucam! Gitti. "Karıma aşık olucam!" Madem öyle istiyor, öyle olsun. Tek yapabileceğim üzülmek olur. Bunu ona ben söyledim. Gerçi bu kadar çabuk kabulleneceğini beklemezdim ama ne yapabilirim ki?! Sadece oturup onun karısına olan aşk ve sevgi gösterilerini izlerim. Böyle olması en iyisi... [Her ne kadar öyle desem de, yüreğimde büyük bir acı var. ] ****** Sedef eve döndü. Ekremi görmeniz gerek. Sedefin çevresinde pervane oluyor. Ben çok kıskanıyorum ama belli edemem tabi ki. Hem galiba Ekrem de beni kıskandırmak için çabalıyor. Onun amacına ulaştığı fikrine kapılmasına asla izin vermem. Onu kıskansam da, ki zaten öyle; bunu belli etmem. ****** İkimiz de birbirimizden inatçıyız. Birbirimizi çok sevdiğimiz halde bu ıstıraba katlanıyoruz. Başka yolumuz yok. Sedef acı çekiyor, ona da üzülüyorum. Ben de çocuğumu kaybetseydim ölüden farksız olurdum herhalde. Ekrem de üzgün, ama Sedefe destek olmanın derdinde. E tabi biraz da bana "Ben karımın yanındayım." gösterileri yapmaya çalışıyor. Sen karının yanındaysan, ben de sözlümün yanındayım. 1 HAFTA SONRA... Yurttaydım, ders çalışıyordum. Daha doğrusu ders çalışmaya çalışıyordum. Zaten derslere henüz alışamamışım, bir de burdaki salak kızlar konuşup duruyorlar. İlk seneleriymiş, çok heyecanlılarmış. Neymiş, ben ikinci senemde olduğum için daha tecrübeliymişim, ilk sene nasılmış, zorlukları varmıymış? Ben daha iyi bilirmişim. Yurt hayatına ayak uydurmak zor oluyormuymuş?! Yürüyün gidin kızım, benim işim başımdan aşkın! En sonunda onları öyle bir korkuttum ki... Ben: Kızlar bu sene çok zor, söyleyeyim. Ben senenin başındayken çalışmaya başladım, zar zor ikinci seneye geçtim. Siz burda lak lak yapıcağınıza ders çalışsanıza! Salakları görmelisiniz, nasıl da dut yemiş bülbüle döndüler. Hepsi kitaplara gömüldü. Oh be, çenelerini çekmek zorunda mıyım ben sanki?! Tam derse odaklanacağım ki telefonum çaldı. Arayan Ayçindi. Açmak istemedim. Ayçin her beni arayışında kötü haberler veriyordu. Neyse, bayağı diretince ben de açmak zorunda kaldım. Ayçin: Hele şükür kızım ya! Ben: Odada kalmış telefonum, ben tuvaletteydim. Ayçin: Ee, napıyosun? Ben: Ders falan filan... Evdekiler ne alemde? Ayçin: İyiler. Sedef de toparlandı işte biraz. Ben: Hıı, iyi iyi. Ayçin: Şey... Ekrem de seni sordu. Ben: Öyle mi? Ne dedi? Ayçin: Seville konuştun mu falan işte... Ben: Sen ne dedin? Ayçin: İyiymiş, ders çalışıyomuş, okula gidip geliyomuş falan dedim. Ben: Başka ne dedin? Ayçin: Bişey daha dedim ama kızmayacaksın. Ben: Ne? Ne dedin? Ayçin: Dedim ki, Tolgayla gezip tozuyolarmış, vakit geçiriyolarmış falan işte... Kızmak mı? İşime bile gelir. Ben: Ee, o ne dedi? Ayçin: Bozuldu falan, toparlamaya çalıştı. "İyi iyi, genç kız, eğlensin." falan dedi. Anlaşıldı. Fena bozulmuş bizimki! Ayçin: Kızdın mı? Ben: Ay niye kızayım Ayçin, hatta ağzına sağlık, iyi söylemişsin! Ayçin: İyi söylemişim dimi?! Bi de nasıl bozardı anlatamam. Genç kızmış, eğlensinmiş! Biz de genç kızız ama bizi eğlendiren yok! Ben: Yarın okula gelsene. Ayçin: Niye ki? Ben: E hasret gideririz. Ayçin: Sen iyi değilsin herhalde, kapat, sonra konuşuruz. Ben: Ay niye öyle diyosun ya, ben kuzenimi özlemiş olamaz mıyım? Ayçin: O zaman Ekremle geliyim. Ben: Ayçin! Sendin kendine koca bulmak isteyen! Bana ne ya! Ayçin: Aşk olsun ya! Sen de bana evde kalmış kız muamelesi yapıyosan ben elaleme ne diyim?! Ben: Tamam Ayçin, bak Ekremi falan boş ver sen. Sen yarın gel, ben sana bir tane ayarlayayım. Ayçin: Canımsın yaa! Tamam güzellik, görüşürüz yarın! Kapattık. Ay nasıl da deli oldu ayarlayayım falan deyince! Zavallım ya, bizim okuldaki erkekler okumuş kız isterler. Pek şansı yok. Ama havadisleri alalım bakalım. ERTESİ GÜN... Ayçin: Seviiiill!!! Geldi bizimki. Ben: Hoş geldin canım! Ayçin: Ee, gözüne kestirebildin mi birilerini? Ay bu kız beni öldürecek! Ben: Kusura bakma canım, burası İzdivaç programı değil! Sen gelsene şöyle, otur bi. Oturdu. Ben: Ekremle konuştun mu bu sabah? Ayçin: Konuştum, işte günaydın günaydın, o kadar yani. Ben: Ee, başka başka?! Ayçin: Bugün Sevilin okuluna gidicem dedim. İşte gol! Ben: Eee? Ayçin: Bi an duraksadı, sonra "Ben seni bırakabilirim istersen." dedi. Seni görecek işte aklı sıra! Ben: Sen ne dedin? Ayçin: Ben bişey diyemeden Sedef atıldı ortaya. Bugün doktora mı gidiceklermiş, kanaması mı varmış, falan filan işte... Sedef araya girmese olmazdı! Ben: İyi işte. En azından gelmek istemiş! Ayçin: Eee, kimler var şöyle etrafında? Zavallım benim ya, bu kız bilse ki onu buraya sırf Ekremle ilgili bilgi almak için çağırdım, çok ağırına giderdi. Kimi bulayım da ayarlayayım şimdi ben? Ben: Bekle. Etrafıma bakındım. O hoo, hemen herkesin zaten bir sevgilisi vardı. Sonra uzaktan Cenkeri gördüm. Ben: Şu nasıl? Ayçin: Ayy, hangisi hangisi? Ben: Şurdaki, elinde kitap olan. Ayçin: Ay hepsinin elinde kitap var Sevil! Ben: Offf! Şu işte ya, kahverengi tişörtlü! Ayçin: Ayy, çok şeker! Hangisi? Tam göremedim de! Allah'ımm!!! Görememiş, bir de "Ay çok şekerr!!!" Deli ya! Ben: Sana daha ne söyliyim, çocuğun fenotipini genotipini mi söyliyim?! Ayçin: Ayy, gördüm gördüm! Çok tatlı! Ben: Emin misin? Gördün dimi, eminsin yani! Ayçin: Ay istersen bi de "Son kararın mı?" diye sor! Gördüm işte, şu zibidilerin içindeki en tatlı olanı! Ben: Ohh! Nihayet! Bir an görme özrün var sandım. Ayçin: Ayy, çağırsana, çağırsana! Ben: Cenkeeerr! Cenker buraya baktı. Ben: Gelir misin? Cenker geldi. Ben: Ders notlarını almış mıydın? Göz ucuyla Ayçine baktım. Eridi resmen, resmen eridi! Cenker: Aldım, istersen verebilirim. Kolundan çekip oturttum. Ben: Yazdım da kontrol edicem. Sen otur iki dakika, ben bakayım. Elindeki kitaba daldım. Sözde inceliyormuşum! Ben: Bu arada tanıştırayım sizi; bu benim kuzenim Cenker. Ayçin bu da sınıftan arkadaşım Cenker. Tokalaştılar. Ayçin: Tanıştığıma çok memnun oldum. Ona ne şüphe! Cenker: Ben de memnun oldum. Cenker de Ayçini izlemeye dalmıştı. Ne oluyor ya? Yeni bir aşk mı doğuyor acaba? Cenker: Sen hangi bölümde okuyosun? Ayçin: Yok, ben lise bitirdim. Üniversite yok bende. Cenker: Hıı, ne okudun lisede? Ayçin: Ben meslek lisesi bitirdim. Moda Tasarım. İki yıllık üniversite okursam olucak aslında ama... Cenker: Neden okumuyosun? Ayçin: Meslek liselerinden çıkıp üniversiteye girmek zor. Yani yapan yapıyo tabi ama ben kendime pek güvenemedim açıkçası. Cenker: Üniversite okumasan da bir iş bulabilirsin! Ayçin: Evlenirsem çalışabilirim. Ama şimdi evde anneme yardım ediyorum. Cenker: Evlenicek misin? Nişanlı mısın yoksa? Ayçin: Ayy yook!!! Benim erkek arkadaşım bile yok! Boştayım yani. Cenker: (Yarım bir gülüşle) Güzel kızların sevgilileri olmamalarına anlam veremiyorum. Ayçin: E herkesin olmayabilir. Yani... Senin var mı? Cenker: Yok. Aşk önemli benim için. Takılmak falan boş işler. Ayçin: Ay ne hoş! Bu zamanda aşka önem veren bi erkek bulmak çok zor. Oo, Allah muhabbetlerini artırsın valla! Ama Ayçin de az değil hani, damardan giriş yapmayı iyi biliyor! Cenker: İnşallah aşk da olur. Ayçin: Tabi ya, kısmet! Ay sohbete bakar mısınız? Baydı beni ya! O sırada Zeynoyu görüdm, buraya doğru yaklaşıyordu. İşte benim biricik kurtarıcım! Zeynep: Sevil, misafirin var tatlım. Ben: Misafir? Zeynep: Seninki... Seninki derken? Tolga mı, Ekrem mi? [Kimin gelmesini istersiniz? Oy çokluğuna bağlı, ona göre şekillendiricem. ]
çikolata.
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 597
Rep gücü : 586
Kayıt tarihi : 02/09/10
Nerden : İST.......
Kişisel İleti : Aşkın gelişi, aklın
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** Çarş. Ekim 27, 2010 9:24 pm
önde ekrem arkada tolga hatta ekremle sevil konuşurken tolga görsğn filan karışsın ortalık ekrem dalsın tolgaya ayy sanki ben yazıyorum neyse eğer tek kişilik hakkımız varsa ekremm devam canım süper
10_hatice_30
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 2457
Rep gücü : 2251
Kayıt tarihi : 08/08/10
Kişisel İleti : UnuttuM DemeK BilE HatırlamaktıR...
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** Çarş. Ekim 27, 2010 11:28 pm
tolga gelsin sevil onun yanına giderken ekrem de gelsin kapıda sevili görsün sevil diye bağırsın sonra onlar ayakta konuşsunlar falan tolga da onları görsün ekremi çok görmediği için başkası sansın sevile kızsın falan filan
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** 
Nerden
]
