sevil_ekrem_forever demiş ki:

yazılın nasıl geçti cnm
bugün benimde yazılım vardı bende nefret ediyorum yazılılardan ama allahtan iyi geçti benim ki
biz bekleriz perşembeye yazılılardan daha önemli değil ya diziyi nasıl bekliyorsak senin senaryonuda bekleriz

benimde bugün sınavım vardı hem türkçe hem de almancadan

Off bnmde Perş.Matematik Cuma sosyaL

sarp_umit_kubra demiş ki:

sevil_ekrem_forever demiş ki:

yazılın nasıl geçti cnm
bugün benimde yazılım vardı bende nefret ediyorum yazılılardan ama allahtan iyi geçti benim ki
biz bekleriz perşembeye yazılılardan daha önemli değil ya diziyi nasıl bekliyorsak senin senaryonuda bekleriz

benimde bugün sınavım vardı hem türkçe hem de almancadan

benim matematikten'di ilk defa bir matematik sınavım çok güzel geçti kopyasız olarak
bide tarihten vardıda o iptal oldu

sevil_ekrem_forever demiş ki:

yazılın nasıl geçti cnm
bugün benimde yazılım vardı bende nefret ediyorum yazılılardan ama allahtan iyi geçti benim ki
biz bekleriz perşembeye yazılılardan daha önemli değil ya diziyi nasıl bekliyorsak senin senaryonuda bekleriz

yazılım iyi geçti, fendendi, 88 falan heralde atlattık ya
çarşamba günü de matematik, bu kadar kolay atlatacağımı sanmıyorum

bnmde yazılılarım vaar.bekleriz biz merak etme

[Yoğun istek üzerine]
Gelen Ekrem miydi, Tolga mıydı?
Ayağa kalktım, Zeynebin kulağına eğilip sordum.
Zeynep: Tolga canım, Tolga! Ekrem ne zamandan beri seninki?
Bu kız can sıkmayı iyi biliyor.
Ben: Ayçin, Cenker, siz konuşun. Ben geleceğim.
Zeynep parmağıyla Tolgayı gösterdi. Yanına gittim.
Ben: Hoş geldin Tolga.
Tolga: Hoş bulduk canım, nasılsın?
Ben: İyi işte, nasıl olsun.
Tolga: Nasıl geçiyor zamanın?
Ben: Ders çalışıyorum falan filan... Sen neler yapıyorsun?
Tolga: Ben de aynı, ders mers derken geçiyor zaman...
Sustuk, ne konuşacaktık ki? Bir anda sessizliği böldü.
Tolga: Seni özledim.
Gülümsedim, karşısında söyleyecek sözüm yoktu ki.
Tolga: Bak sana ne aldım...
Cebinden bir zincir çıkardı, ucunda bir kelebek... Gerçekten çok güzeldi, güneşte pırıl pırıl parlıyordu.
Şık bir pakete sarılmamıştı, belki çok pahalı da değildi. Ama onun bana verdiği değerin simgesiydi belki de. Ekremden almadığım bir hediyeydi en azından.
Tolga: Beğendin mi?
Ben: Çok...
Yalan değildi, çok beğenmiştim.
Tolga: Takmamı ister misin?
Ben: Hıhı...
Ayağa kalktı, arkamdan dolanıp kolyeyi boynumdan geçirdi. Saçlarımı kaldırdım. Kolyeyi taktı, sonra eğildi. Bir öpücük kondurdu. Buna engel olmadım. Yakında kocam olmayacak mıydı?
Başımı kaldırıp baktığımda Ekremle göz göze geldik. Tam karşımdaydı. Gözlerinde buruk bir ifade vardı.
Gözlerimi ondan ayırmadım, Tolga geçip karşıma oturdu. İkimiz de kilitlenmiştik. Tolga bir aralık sustu, sonra nereye baktığımı merak edip başını çevirdi.
Ekremi farketti. Biraz bozulur gibi oldu, ya da anlar gibi işte, neyse...
Ben Tolganın huzursuzlandığını anlayınca kalktım, Ekremin yanına gidecektim.
Tolga: Niye geldi?
Ben: A... Ayçini almaya gelmiştir.
Tolga: Hımm...
Onu tatmin etmediğini anlamıştım ama daha söyleyecek ne yalanım olabilirdi?
Ekremin yanına gittim, hiç kıpırdamadı, sanki yerine çivilenmişti.
Ben: Oo, hangi rüzgar attı sizi buralara?
Ekrem: Iı, ben aslında...
Gözleri Tolga'ya kaydı.
Ekrem: Ben... Ayçin okula gidicem demişti, onu almaya geldim.
Ben: Niye? Kendisi gelemez mi?
Ekrem: Arabayı aldım, yolda zaman kaybetmesin diye geldim.
Ben: Sadece onun için yani?
Ekrem: E tabi, başka ne olucaktı?
Ben: Tabi ya, ne olucaktı?
Tolga yanımıza geldi. Hoşnutsuzluğu yüzünden okunuyordu.
Tolga: Selam Ekrem.
Ekrem: Selam.
Bu kadar, bir hatır sorma yok yani.
Ekrem: Ayçini alsam da gitsem...
Ben: Ne bu acelen? Aa, pardon, karın bekler seni.
Bu imalaşmalar Tolgayı iyice işkillendirdi.
Ekrem: Gidelim artık, Ayçin nerde?
Ben: Bir arkadaşımla sohbet ediyor.
Ekrem: Arkadaş mı? Maşallah, bakıyorum boşta kaldığınız yok.
Bu laf bana.
Ben: Tamam hadi gelin.
Üçümüz beraber Ayçinlerin yanına yürüdük. Ekremle Cenkerin tanışma faslı falan filan...
En sonunda Ayçin ve Cenker ayrılabildiler birbirlerinden. Bu sefer dördümüz yürümeye başladık. Ayçin kulağıma eğilip anlatmaya başladı.
Ayçin: Çok hoş çocuk ya, bu devirde böylesi nimet! Telefonumu aldı.
Ben: Hadi ya, iş ciddileşti yani.
Ayçin: Kısmen.
Ekremi süzdü.
Ayçin: Ekrem niye geldi?
Ben: Seni almaya gelmişmiş!
Ayçin: İnandın mı yani sen şimdi buna?
Ben: İnanmış gibi mi görünüyorum?
Sustuk, sonra ben kulağına eğildim.
Ben: Tolgayla gördü beni.
Ayçin: Nasıl Tolgayla? Yoksa siz...
Ben: Abartma, bir öpücük kondurdu, onu gördü işte.
Ayçin: Belli, surat yerlerde!
Ekremle Ayçin gittiler.
Tolga: Dersin var mı?
Ben: Hiç girmek istemiyorum.
Tolga: Yürüyelim mi biraz?
Ben: Olabilir.
Çıktık, deniz kenarına geldik. Yol boyunca da hiç konuşmadık.
Ben: Yoruldum, şurda bir çay içelim.
Oturduk, iki çay söyledik.
Tolga: Ekrem ve Sedefin arası nasıl?
Yüzüne tuhaf tuhaf baktım.
Tolga: Ciddi soruyorum.
Ben: Neden soruyorsun?
Tolga: Merak ediyorum.
Ben: Onların ilişkilerini niye merak ediyorsun?
Tolga: Sadece bilmek istedim.
Ben: Bilmiyorum, biraz gelgitli.
Tolga: (Soran bakışlarla) Gelgitli derken? Kötü mü?
Ben: Ya niye soruyorsun?
Tolga: Sen kız diye değil.
Ben: Kızmıyorum ama anlamıyorum ki seni! Sen bizim ilişkimize baksana.
Tolga: İlişkimizde bir şey mi var?
Ben: Hayır, olmaması için söylüyorum.
Tolga: Hıı...
Yine aradığı cevabı bulamamış bir ifade takınıyor.
Eğer, "Araları iyi değil." desem, başka şeylere yoracak gibi. Yani birdenbire noldu da şüphelendi anlamadım. Muhtemelen bizim bakışlarımızdan şüphelendi.
Onun şüphelenmesi beni de rahatsız etti. Uzanıp elini tuttum.
Ben: Sene sonu nişanı yapıyoruz dimi?
Tolga: (Gözlerinin içine kadar güldü.) Evet, muhtemelen yaz başı.
Biraz daha çene çaldık. İki çay içtik.
Saate baktım.
Ben: On dakika sonra önemli bir dersim var, gitsem iyi olacak.
Tolga: Hadi beraber gidelim.
Hayır demem pek mümkün değildi. Yürümeye başladık, elimi tuttu. Buna da bir şey söyleyemezdim. Öylece yürüdük.
******
Ders çıkışı, kantinde oturmuş notları incelerken telefonum çaldı. Arayan Ayçin. Kesin Cenker onu aramıştır, o da bunu bana yetiştirmek istemiştir.
Açtım. Nefes almadan kelimeleri sıralamaya başladı.
Ayçin: Sevil merhaba, sana çok önemli bir şey söyleyeceğim, sakın sözümü kesme. Ekremle beraber geldik, Ekrem beni bırakıp gitti. Ceketini de odasına bıraktı, sonra ben kirlileri alırken ceketin ceplerine falan baktım tabi, o sırada bir kolye gördüm, çok süperdi. Yani görmen gerek.
Ben: Napabilirim?
Ayçin: Sana almış işte!
Ben: Ya niye bana alsın?
Ayçin: Ay niye acaba, düşünelim bakalım! Soru mu şimdi bu? Sedefe alacak değil ya!
Ben: Belki karısıyla buzları eritmek için...
Ayçin: Buzları eritmek mi, yoksa arayı daha fena açmak mı?
Ben: Ne geveliyorsun sen gene?
Ayçin: Anladım, sen paketin üzerindeki notu okumamı istemiyorsun.
Ben: Ne? Ne notu? Kime?
Ayçin: Hiç unutamadığı sevgilisine...
Ben: Öyle mi yazmış?!
Ayçin: Öyle yazmış.
Bir anda yüzüne kapatıverdim. Hiç şaşırmamıştır bu yaptığıma herhalde, çünkü neredeyse küçük dilimi yutacaktım.
Unutmamış! Unutmak istemiş, başaramamış! Beni unutamamış!
Demek okula kolyeyi vermeye gelmişti, ama geç kaldı. Tolga'dan önce gelseydi, belki ben Tolgaya karşı başka türlü muamele edecektim. Gerçi ne yapabilirdim ki? Ekrem nolursa olsun evli değil miydi? Ben de sırf kuzenime olan aşkımdan dolayı sözlümü ortada bırakamazdım.
Aslında Ekremi şimdi anlıyorum. Sırf kuzenine olan aşkından dolayı sözlüsünü bırakamadı. İnsan ihanet etmeyi kendine yakıştıramıyor, kendine yediremiyor.
Ona boşuna kızmışım. Ona gerçekten aşıktım, o da beni gerçekten sevmiş, ama kader bizi bu noktaya getirdi. Suçu Ekreme yüklemem belki de hataydı. Hem onun aklından geçenleri de bilemezdim. Çok farklı düşünmüştü belki. Belki sadece aşkımızı kurtarmak için nişan yapmıştı. Ama sarhoşken yaşanan bir gece, her şeyi olmaza sürükledi. Evliliğe yani...
Ekreme olan tüm öfkem dinmişti bir anda. Onu gerçekten sevdiğimi anlamıştım. Ve onun da beni hala sevdiğini...
Ekremin karakteri buydu. O çocukluğundan beri ana kuzusuydu, annesine düşkündü. Zaten babası da yoktu.
Artık ona kızmıyordum.
******
Eve gidiyorum. O günden bu güne ne Ekremle, ne de Ayçinle hiç konuşmadım.
Zile basıyorum. Kapıyı Sedef açıyor. İsteksizce, zorla "Hoş geldin." diyor. "Hoş buldum." desem inandırıcı olmayacak, biliyorum. Bu yüzden susuyorum.
Sedef: Hoş bulmadın galiba...
Gözlerimden anlamış işte, bakın.
Ben: Pek hoş karşılanmadım da ondandır.
Eğriye eğri, doğruya doğru valla. Hazırcevap biriyim, bana bulaşmasın.
İçeri geçiyorum, Ayçinle bir sarmaş dolaş pozisyon, görmelisiniz. Sanki elli yıldır görüşmüyoruz. Teyzelerimi de öpüp odaya çıkıyorum, Ayçin de peşimden.
Ayçin: Özledin mi?
Ben: Özledim valla, canım odam!
Ayçin: Onu değil, Ekremi!
Ben: Belki... Yani... Biraz...
Ayçin: Kolyeyi söyledim.
Ben: Ne? Sen ağzını hiç kapamaz mısın Ayçin?!
Ayçin: Ya valla kötü bir niyetim yoktu. Ceketim nerde falan dedi, ben yıkadım falan dedim. Renkten renge girdi, görücektin. Ben de susmadım, söyledim. Çocuk oyunu mu bu canım, kimden ne saklıyoruz ki? Hem saklanıcak ne kaldı? Adam açık açık yazmış işte; "Seni unutmadım." demiş. "Sevgilim." demiş. Gizlisi saklısı mı var?
Ben: E Sedefe falan da gösterseydin kartı! Madem gizlisi saklısı yok!
Ayçin: Bırak benimle uğraşmayı da, sen Ekremle konuşucak mısın onu söyle.
Ben: O benimle konuşursa konuşurum.
Ayçin: Ayy, gidip kolyeden haberim var falan desen ne süper olur ama! Bak nasıl bukalemuna dönücek, renkten renge giricek?!
Ben: Başladın yine saçma tabirlere! O konuşmazsa konuşmam tabi.
Ayçin: Yalnızken konuşmanız lazım, Sedef gibi ölümcül bir unsur var evde.
İlk kez doğru tabir! "Ölümcül unsur!" Sevdim ben bunu bak.
Üstelik haklı da, yalnız kalmamız lazım.
Ama bunun için boşuna kafa yordum ben, her şey kendiliğinden gelişti. Sedef alışverişe çıktı, teyzemler de kadın programlarına kaptırdı mı kendilerini dünyayı görmezler zaten. Ben de Ekremin odasına çıktım. Daha doğrusu Ekremle Sedefin... Gözlerim yatağa kaydı, Ekrem ve Sedefin yatağı. Beraber yattıkları yatak... Baş ucu fotoğraflarına baktım, gelinlikli damatlıklı pozlar...
İçim titredi, daha fazla bakamadım. Aynaya yanaştım. Tuvalet masası dedikleri, bildiğimiz aynalı komodin işte! Masada parfüm bilmem ne hariç, bir de çerçeve vardı, Ekrem... Elime aldım. Dalıp gittim yüzüne bakarken, kayboldum.
Hatta açılan kapının gıcırtısını, Ekremin aynaya aksıyan görüntüsünü bile farkedemedim.
Sonra belimde bir el hissettim. Anlık bir korkuyla, bu elin Ayçinin olması ümidiyle dönüp baktım.
Çözemediğim bakışlarında donup kaldım. Ekrem!

[Ne çok özlemişim yazmayı ya, kaç gündür yazmaya yazmaya hayata küstüm. Bakın bol yorum istiyorum, yorum yazmadan geçene yeni bölümü izlemek nasip olmasın! ]

süper cnm dewwam

ay süper yazmışsın ben şimdi çok merak ettim neler olucak ne konuşacaklar heyecanlı yerde kesmişsin çok bekletme cnm ya

spr olmuş cnm dewam

minik_cadı demiş ki:

çok güzel olmuş canım. ellerine sağlık. : )
en heyecanlı yerinde kesmişsin. bu olmadı işte. :D
bu akşam yeni bir bölüm daha gelir mi? uzun süredir yazmamanın telafisi olarak fln.

fırsatçılar!!!
malesef tatlım, zaten henüz tam olarak düşünmedim yeni bölümü. ölçüp tartmak gerek.

harika!
yine çok bekletme bizi tatlım

çikolata. demiş ki:

minik_cadı demiş ki:

çok güzel olmuş canım. ellerine sağlık. : )
en heyecanlı yerinde kesmişsin. bu olmadı işte. :D
bu akşam yeni bir bölüm daha gelir mi? uzun süredir yazmamanın telafisi olarak fln.

fırsatçılar!!!
malesef tatlım, zaten henüz tam olarak düşünmedim yeni bölümü. ölçüp tartmak gerek.

tamam canım. :D
sen güzelce ölç-biç sonra yazarsın yeni bölümü.
merakla bekliyorum.. (:

ama çabuk yaz bak boynumu bükerim sonra

süper
mükemmel
müthiş
harika
olmuş cnm bizi fazla bekletme devamını en kısa zamanda yaz

bu arada sınavın nasıl geçti?

sınavım çok güzel geçti, onun rahatlığı olmasa böyle şeyler yazamazdım

hmm sevindim cnm matematiktendi dimi?

evet, matematik

kolay atlatamam diyordun zormuydu kolaymıydı sorular

çikolata. demiş ki:

evet, matematik

yaşa kıs mat iii demekkki :D

çok güzel yzıosun senaryonun hepsini bir çırpıda bitirdim heycanla yeni bölümü bekliyorum ne zaman yazarsın?

ya çok güzel olmuş mükkemmel harika müthiş sözlerle tarif edilemeyecek kadar güzel yeni bölümü bekliyorum