BÖLÜM-18 Hamileyim ben! Hemen Ayçin'i aramalıyım. Ayçin: Alo? Ben: Hemen buraya gel Ayçin, hemen! Ayçin: Ay noldu be, ne bu telaş?! Ben: Çabuk ol Ayçin, atla bi taksiye gel, çabuk! Kapattım. On dakikaya kapı çaldı. Koşarak açtım. Ayçin: Ay geldik işte, ne?! Ben: Ayçin bir problem var. Ayçin: Ay dur, alıştıra alıştıra söyle! Hamileyim, çocuğum falan düşmesin! Ben: Salak salak konuşma Ayçin, ben de hamileyim! Ayçin: Ayyy! Çok güzel bir haber bu! Canım arkadaşım hayırlı olsun. Kardeş kardeş büyürler işte ya, seninkiyle benimki! Ama... Ama Tolga burda değil ki! Nasıl oldu bu iş? Ben: Sorun da bu işte Ayçin! Çocuk Tolgadan değil. Ayçin: Ne? Ne? Yoksa... Yoksa biri sana tecavüz mü etti? Bak söyle, karnımda çocuk var demem, adamın ağzını burnunu... Ben: Saçmalama! Çocuk Ekremden! Ayçin: Eeekrem mi?! Ben: Evet, Ekrem! Ayçin: Nasıl olur? Ama siz senelerdir... Ben: Üç hafta önce geldi, kapıya dayandı. Sonra da işte olan oldu. Ayçin: Ee, nerden anladın hamile olduğunu? Ben: E gecikme oldu bu ay, bir de üç haftadır ne yediysem çıkarıyorum. Bir de sıkıntıdan hep çikolata cips kola götürüyorum falan, onlar dokundu sanıyorum. Ama üç haftadır olmayınca ben de test yapayım dedim. Ayçin: Ve hamile çıktın! Ben: Ne yazık ki! Ayçin: Doktor? Ben: Gitmedim. Ayçin: Hemen gitmen lazım. Ya karnında çocukla cips kola götürmüşsün, maşallah! Çabuk, çabuk kalk, doktora gidiyoruz. Ben: Ya Ayçin ben korkuyorum. Ayçin: Olan oldu Sevil, hamileysen eğer bebek karnında. Bir şey yapamazsın. Böyle endişeyle durulur mu? Doktora görünmek lazım. Ben: Peki, bekle de üstüme bir şeyler giyeyim. ********* Doktor: Test yapmış mıydınız? Ben: Evet, bu sabah yaptım. Doktor: Hamile çıktınız? Ben: Evet, emin olmak için geldim. Doktor: Testler yanılmaz genelde. Siz şöyle uzanın, bakalım. Uzandım. Elindeki kremi karnıma sürdü. Sonra aleti karnımın üzerinde gezdirmeye başladı. Ben: Hamile miyim? Doktor: Evet Sevil hanım, üç haftalık hamilesiniz. Bakın, işte bebek şurda. Doğrulup bakmadım bile, ölü gibiydim. Ayçin: Sevil şuna bak, çok güzel ya... Mucize gibi! Doktor: Bakmak istemez misiniz Sevil hanım? Ben: Kürtaj yapıyo musunuz? Ayçin: Ne?! Doktor: Kürtaj mı? Ayçin: Ne diyosun sen Sevil, delirdin mi? Aldırıcak mısın onu? Doktor: İyi düşünün Sevil hanım, böyle kararlar aceleye gelmez. Ayçin: Kusura bakmayın doktor hanım, Sevil şimdi şokta. Biz artık gidelim. Ben: Kürtaj yaptırıcam! Ayçin: Sevil deli olma! O senin çocuğun! Ben: O benim ve onun çocuğu! Şimdi nolucak söylesene! Doktor: Yapmayın Sevil hanım, iyi düşünün. Sonradan pişman olabilirsiniz. Ben: Ben şimdiye kadar kendi canıma kıymadığıma pişmanım. Ayçin: Saçmalama Sevil, hayatta izin vermem buna. Doktor: Sevil hanım, isterseniz siz bugün iyice düşünün. Kararınızda değişiklik olmazsa yarın gelirsiniz. Ayçin: Şişşt doktor hanım! Aaa! Hadi Sevil, gidiyoruz ve bir daha da gelmiyoruz! Ben: Şimdi olsun bitsin her şey! Şimdi! Ayçin: Şimdi olup bitsin istiyosun öyle mi? Tamam, Ekremi arıyorum! Bunu istiyosan eğer Ekremi arıyorum Sevil! Snei ancak o durdurabilir. Ben: Sakın yapma Ayçin, ölümü gör yapma! Ekremin bebekten haberi olmayacak. Ayçin: Aldırmayacaksın ama değil mi? Ben: Ben... Bir anda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ben: Ben napıcam Ayçin? Nasıl dayanıcam bunca olan bitene?! Ben de insanım, ben de! Neden her şey benim başıma geliyo Ayçin?! Neden?! Çok mu güçlüyüm ben?! Nasıl göğüs gericem her şeye?! Ayçin kollarıyla beni sarmış, başımı göğsüne dayamıştı. Saçlarımı okşuyordu. Doktor: Sakinleştirici iğne yapalım Sevil hanıma. ********* Gözlerimi açtım. Hastane odasındayım. Yanıbaşımda Ayçin. Ayçin: Canım... Uyandın mı? Ben: Ayçin... Ayçin: Tamam bitanem, yorma kendini. Ben: Bitti mi? Ayçin: Ne bitti mi? Ben: Aldılar mı bebeği? Ayçin: Sevil... Yapma, nolur! Yaşananların acısını küçücük bir bebekten çıkarma. O daha çok küçük, hayata gözlerini açamadan ölmeyi hakediyor mu sence? Ben: Böylesi daha iyi. Bu hayata gelip napıcak? Ellerimi karnımın üzerine koydum. Yanaklarımdan aşağı iki damla gözyaşı yuvarlandı. Ben: O Cenneti hakediyo. O kadar temiz ki... Bu dünyanın çamuruna bulanmasın. Kirlenmesin o. O temiz kalsın, masum kalsın. Ayçin: Bak kendi ağzınla söylüyosun, o çok masum. Ne istiyosun ondan? Bırak o da hakettiği yere gelsin. Allah onu sana yolladı, ona iyi bak dedi. Sen şimdi napıyosun? Onu Allahın yanına geri mi gönderiyosun? Sana verilen vazifeyi yerine getirmeden? Sen annesin. O sana gönderildi. O senin kaderin. Onu sevmen, ona bakman istendi senden; çok bir şey değil. O senden, sen ondan güç bulacaksın Sevil. İnan bana. Yaşamak için bir sebebin olacak. Seni hayata bağlayan bir şey olacak. Yalnız olmayacaksın. En mutsuz anında bile onun bir gülüşüyle mutlu olacaksın. O seni mutlu kılan tek şey olacak. Belki şu hayattaki tüm amaçsızlığından kurtulucaksın, amacın olacak. Sevil, artık senin amacın, bebeğin. Senin görevin, ona bakmak. Sana tutunacak bir dal uzattı o. Sen nasıl olur da o dalı kırıp atarsın? O küçücük, yumuk yumuk ellerini nasıl geri itersin? O seni bekliyo, senin sevgini, ilgini bekliyo. Ayçinin gözleri dolmuştu konuşurken. Bense tamamen ağlamıştım. Ayçin: Şimdi sen sana düşeni yap. Anneliğini yap Sevil. Tamam mı? Ben: Tamam. ********* Evdeydim. Ayçin de yanımdaydı. Cenkeri arayıp söylemişti, bu gece bende kalacaktı. Ben: Şimdi ne yapmalıyım Ayçin? Ayçin: Ekremle konuşmalısın. Ben: Olmaz. Evliyim ve kuzenimden bir çocuk peydalıyorum; bunu nasıl açıklarım! Ayçin: O zaman yapacak hiçbir şeyin yok Sevil. Ben: Onu asla bırakamam Ayçin. Ekremi bırakırım, Tolgayı bırakırım, ama onu asla. Ayçin: Anlattıklarım işe yaramış. Ben: O benim tutunacak tek dalım Ayçin, doğru söylüyosun. Her şeye onun için katlanıcam. Ayçin: Canım benim. Elimi tuttu. Ayçin: Ben de hep yanındayım senin, ne yaparsan yap, yanındayım. Bunu unutma tamam mı? Ben: Sen de olmasan! Bana yardım et Ayçin, nolur?! Ayçin: Tamam, sen kendini üzme. Bulucaz bir çaresini. Sustuk. O sırada telefon çaldı. Ayçinin. Ayçin: Annem arıyo. Efendim anne? .... Hıı, e ben cenkerle konuşayım o zaman. .... Peki, tamam. ..... Anne sen iyi misin? Sesinde bir kırıklık var. ..... Olaylar mı karışık? Anne noldu? ..... Ne?! Ay hiç üzülmedim valla. Ondan kurtuluyo Ekrem, daha ne istesin! .... Ay anne haksız mıyım ama?! ..... Ee, Sedef naptı? ..... Ayy, çok sevindim valla. .... Tamam annem, akşama geliriz müsait olursak. Görüşürüz. Ben: Nolmuş? Ne sedefi, ne kurtulması?! Ayçin: Bomba bir haberim var sana! Ben: Ne? Ayçin: Boşanıyolar! Ben: Kim? Ayçin: Ekremle Sedef! Ben: A-ah! Neden? Ayçin: Sedef anne olmak istemiş artık, Ekrem de istemiyo tabi. Amaan, anlaşamamışlar işte. Konu önemli mi? Ben: Bitti yani her şey. Ayçin: Evet, Sedef artık dayanamamış. E istenmediğini anlıyo haliyle. Bir kadın olarak bunu kendine yediremiyo ve o da bunu kabul ediyo. Boşanıyolar ya, Ekrem artık tamamen senin! Ben: Delirme! Yok öyle bir şey! Ayçin: Neden? Boşanıyo diyorum, aradaki engel kalktı diyorum. Bak bu akşam gidince detay toplıycam sana. Ben: Ayçin bak, ben evli bir kadınım. Ekremden hamile kalmam bir hataydı. Bu hatayı saklı tutmam lazım. Çocuğumun babası Tolga! Ayçin: Ne?! Ben: Tolga işte, duydun. Yani en azından herkes öyle bilecek. Ayçin: Sen deli misin? Çocuk kendi babasından habersiz büyüyecek. Ne kadar büyük bir sorumluluğun altına girdiğinin farkında mısın? Ben: Tamam Ayçin! Dinlemek istemiyorum. Hani yanımdaydın benim? Nerdesin? Ayçin: Ya Sevil ben senin için söylüyorum. Üzülmeni istemiyorum. Anlamıyo musun? Ben: Beni düşünüyosan bana destek ol Ayçin. Ayçin: Baksana, sen de gelsene bu akşam. Ben: Ben? Yok, boş ver. Ayçin: Ya nolur Sevil, lütfen. Ekremle konuşursun hem. Ben: Haa, konuşurum! Hatta söylerim ona, "Senden hamileyim." diye! Ayçin: Ya senden bir şey istiyorum, çok mu? Ben: Of Ayçin, kafa bırakmıosun insanda! Tamam! AKŞAM... Teyzemlere geldik. Sedef evde yoktu, nasıl sevindim anlatamam. Elife gitmiş, sevgili kızkardeşçiğine. Hamile olduğumu kimseye söylemeyecektim, Ayçinle de anlaştım. Yemekten sonra Cenker, Ayçin, ben ve Ekrem bahçeye çıktık. Masanın etrafını sardık. Ayçin: Boşanıyomuşsun Ekrem, hayırlı olsun! Ekrem: Kim söyledi? Ayçin: Annem söyledi. Ama inan sevindim senin adına. Ekrem: Neden sevindin? Ayçin: E çünkü bir beladan kurtuldun. Hem önün açıldı, belki başka birileri... Ekrem: Kimmiş o başka birileri?! Ah Ayçin, sen hiç akıllanmayacaksın! Ayçin: Birileri işte, yani birileri... Ekrem: Ne ima ediyosun Ayçin?! Cenker: Ekrem bağırma! Bir anda çok gerildik. Ekrem: Ya Ayçin, kusura bakma. Ben öyle bir anda şey yaptım sana. Sinirlerim boşaldı. Şey... Pardon. Kalktı, içeri gidiyordu. Ayçin bana gözleriyle, "Sen de geç." işareti yaptı. Tüm cesaretimi toplayıp peşinden gittim. Ben: Ekrem! Arkası dönük durdu. Bana dönmedi bile. Ben: Bakmayacak mısın bana? Ekrem: (Yine arkası dönük) Konuşmak istemiyorum. Ben: Ben de zaten ne konuşacağımızı bilmiyorum. Ekrem: O halde? İçeri giriyordu. Ben: Hiç olmazsa yüzüme bak! Ekrem: Buna yüzün var mı?! Ağır konuştu bu kez. Bozuldum. O da anlamış olmalı ki, bana döndü. Bu sefer ben konuşmadım, önünden geçip içeri girdim. Peşimden geldi. Salona gelip oturduk. Hüsna t: Sevil, kızım, ne zaman geliyo Tolga? İzinden bahsediyordu. Ben: Haftaya geliyo. Hüsna t: Haa, e iyi. Özlemişsindir sen de. Ben: Hıı. Nergis t: Kız Hüsna, bak ben ne düşündüm; bu Sevil avukat değil mi? Boşanma davasında Ekremin avukatı olsun ya. İkimiz de bir anda birbirimize baktık. Ekremin gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Hüsna t: He valla. Sevil, Ekremin avukatı olur musun? Ekrem: Anne buna ben karar versem? Hüsna t: Aa, oğlum, burda kuzenin dururken elin adamına boşuna tonla para saymana ne lüzum var?! Ekrem: Tabi, kuzenim dururken... Hüsna t: Ha Sevil? Ben: Ben de çok yoğunum şu sıralar ama... Nergis: Kızım he de şu işe ya... Israra dayanamadım. Ben: E peki bari! Ekrem bir anda başını yerden kaldırıp bana baktı. Sonra gözleriyle beni içeri çağırdı. Önce o gitti. Ardından ben... Ekrem kolumdan tutup kendine çekti beni. Ekrem: Napıyosun sen? Ben: Ne demek napıyorum? Ekrem: Ben senden uzak olmaya çalışırken neden çevremdesin? Ben: Ne diyosun sen ya? Bayılmıyoruz herhalde sana! Bana kalsa hiç oralı olmam, teyzemin hatırına. Hem sen niye bu kadar düşmansın bana Ekrem? Bütün bu olanlarda tek suçlu benmişim gibi davranmasana! Ekrem: Sen değil miydin bitti diyen, hataydı diyen?! Bitti madem, birbirimizden olabildiğince uzak olalım. Ben: O-olalım... Yani madem o kadar çabuk sildin beni... O sırada midem bulandı. Ekremin sözleri koymuştu gerçekten. Ekrem: Sevil? Ben: Yo-yok bir şeyim... Ekrem: Rengin kaçtı, neyin var? Ellerini yanaklarıma değdirdi, kendimi geri çektim. Ben: Dokunma! Kendimi öyle hızla çektim ki, oracıkta yığılıvermişim. Gözlerimi açtığımda yatağa uzanmış haldeydim. Yanımda sadece Ekrem vardı. Ben: Noldu? Ekrem: Bayıldın. Gözlerinde soran bir ifade vardı. Ekrem: Bir şey sorucam. Ben: ??? Ekrem: Hamile değilsin dimi? Ben: !!!!!!!
ümitkolik_mry
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 6592
Rep gücü : 5842
Kayıt tarihi : 11/08/10
Nerden : Ümitin Yanından ♥
Kişisel İleti : Kantarcılar♥ Turan
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** Paz Kas. 21, 2010 3:40 am
Çok güzel olmuş ellerine sağlık canım:) İnş Sevil Tolga'dan falan deyip de saçmalamaz.Lütfen Ekrem Sevil'in karnındakinin kendi çocuğu olduğunu bilsin.Öyle sarpa sardır işleri Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyoruz
~│•Özgé•│~
Co-Admin
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 13857
Rep gücü : 4359
Kayıt tarihi : 01/11/10
Nerden : Eskişehir
Kişisel İleti : Melo'm ♥
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** Paz Kas. 21, 2010 3:58 am
ya bu iş iyice sarpa sardı türk filmleri gibi bişi oldu bence sevil hyr hamile değilim diyecek...!! ama belki ayçin ekremle konuşurken ağzından kaçırabilir...!!
aliseda
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1944
Rep gücü : 1924
Kayıt tarihi : 30/08/10
Kişisel İleti : ekrem <3 <3
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** Paz Kas. 21, 2010 4:06 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: SARIŞIN KUZEN*** 
Kişisel İleti
