hadi hadi yaz bn bugün hiç ders yapmdm hep bilgsyardydm snn yazmanı bekledm hep yaa hadi yazda annemler gelmeden okuyim snra blsyarı kapatp ders yapimde kızmasınlar nolurr :D

anaaam gördüüüü.....................
tüm replikleri sewdm
yeni blüm nezmn gelr yaaa
bir az ipucu wersen ;)

12.Bölüm/ 1.Kısım

Ekrem’den

S :Sen ne yaptığını sanıyorsun ?

Hızla içeri girmişti.

İşte şimdi şapa oturmuştum, ayvayı yemiştim, ölüm fermanımı imzalamıştım !

Elimdeki defteri, içinden çıkan resimleri, o küçük kutuyu birde çantasını hızla elimden aldı...

Biraz şaşkın olarak savunmamı yapmaya çalışıyordum sanki savunulacak bir tarafı vardı...

E -Polis getirdi...

S :Sende açtın günlüğümü okuyordun...

E :Günlük ?, diye saçma bir laf ettim...

S :Okuduğun Bakkal Hüseyin’in veresiye defteri değildi herhalde !

Elindekilerle beraber hızlıca odadan çıktı.

E :Sev-

S :Kes sesini !

Bunu hayli bağırarak söylemişti.

Hatta öyle sesliydi ki bizim aç gözlü Nergis, Naile bir de pörtlek Neşet anında damlayabilirlerdi...

Hızla merdivenlerden çıkıp odasının kapısını kapatmıştı.

---

Sevil’den

Bütün gün büroları dolaşmıştık ama büro sahiplerinin biri çapkın teneke diğeri bunak bir teyze öbürü kekeme bir adam bir başkasıysa tam bir paranoyaktı...

Böyle muhteşem ( !) bir günden sonra eve mal olmuştum...

Odadan içeri girdiğimde ise gördüğüm manzara süperdi gerçekten...

Bizim Ekremşokella almış elime benim günlüğümü fosur fosur okuyordu.

S :Sen ne yaptığını sanıyorsun, demekten kendimi alamadım...

Ben o günlüğe neler yazmıştım, hepsini okumuşsa gerçekten yerin dibine geçebilirdim.


E -Polis getirdi, dedi birden...

Bende FBI’dan getirdiler sanmıştım sanki...

S :Sende açtın günlüğümü okuyordun...

E :Günlük ?, diye saçma bir laf etmişti...

Okuduğunu ya Bakkal Hüseyin’in veresiye defteri ya da yerel gazete zannediyordu herhalde, şapşal !

Elindekileri hızla aldıktan sonra odama çıktım.

Arkamdan sesleneceği sırada ona öyle bir bağırmıştım ki bütün site bizi duymuş olabilirdi.

Odaya çıkıp sertçe kapıyı kapattım.

Elimdekileri yatağa fırlattım...

Montumu hışımla çıkardıktan sonra yatağın üstündekilere bakmaya başladım...

Küçük kolye kutusu, günlüğüm, annemin resmi ve en güzeli de eski sevgilimin resmi !

Ele geçirdikleri gerçekten hatrı sayılır şeylerdi...

Hele günlüğümü okumuş olması her an boğazdan kendimi atma fikrimi arttırıyordu...

Resimlerden birini elime aldığımda her zamanki gibi yaşlar gözlerimden süzülmüştü...

‘Yiğit’ eski sevgilim...

---

Sevil eve geldiğinde Cenker ve Cihan buz kesmiş gibi oturuyorlardı.

Sevil sevinçle şakıyan sesiyle onların yanına geldi...

S :Noldu tren mi geçti, gibi ufak bir dokundurma yapmıştı onlara...

Cenker korkuyla Sevil’e bakıyordu.

Az sonra öğreneceklerinden sonra Sevil’in bu halinden kesinlikle eser kalmayacaktı...

Sevil Cenker’in bu korkulu halinden birşey anlamamıştı, Cihan’sa birşey demek istiyor ama lafa giremiyordu, elinde de bir zarf vardı...

Bu evde Cenker, Cihan, Sevil, Canan ve Yiğit yaşıyorlardı...

Sevil içeri doğru seslendi...

S :Yiğit...

Cenker soğuk bir sesle ;

C :Yiğit yok dedi...

S :Nerde ki, demişti Sevil yine o mutlu sesiyle...

Ch :Sevil bak şimdi seninle bişey konuşmamız lazım...

S :Evet ?

Ch :Otursana şöyle, diyerek koltuğu gösterdi...

Sevil koltuğa oturdu...

S :Ya ne oluyor, hukuk okuyorsunuz diye suratınız mahkeme duvarı gibi olmuş...

Ch :Sevil bak şey, ımmm, eee...

Cihan bir süre daha birşeyler gevelemişti...

Sevil ciddi birşey olduğunu anlamıştı...

S :Ya Yiğit nerde siz onu söylesenize bana, Canan da yok...

Ch :Çıktı onlar...

S :Eee nereye gittiler ?

Ch :Bilmiyoruz ama bu zarfı sana bıraktı Yiğit, diyerek elindeki mavi zarfı ona uzattı.

Bu zarf ancak Yiğit’ten olabilirdi çünkü sevgilisinin maviyi ne çok sevdiğini iyi bilirdi...

Sevil zarfı açarken Cenker birazdan kopacak yaygaraya kendini alıştırmak istiyor gibiydi, Cihan’sa gözlerini yere devirmişti...

Sevil ayağa kalkarak mektubu okumaya başladı...

Okumayı bitirdikten sonra ;

S :Hiç komik değildi, Yiğit aşkım nerdesin, diye tekrar içeri seslendi...

Ses alamayınca odaları gezmeye başladı...

Zaten çok odaları yoktu, öğrenci eviydi işte...

Sevil Yiğit’i bulamayınca içeri döndü tekrar...

S :Eee nereye sakladınız ?

C :Sevil bak canım, dedi boğuk bir sesle...

Cenker genellikle çok şen şakraktı, böyle boğucu bir sesle konuşması alışık değildi...

S :Evet ?

Ch :Bak Sevil...

S :Bu mektupta yazanlar şaka olduğuna göre Yiğit nerede ?

Cihan açıklamaya geçmek zorunda hissetmişti kendini...

Ch :Bak Sevil onlar şaka değil...

S :Hı, dedi sorarcasına...

Sonra mektubu bir daha açıp okudu zaten çok uzun bir mektup değildi.

Dehşetle bağırmıştı, o mutlu sesinden eser kalmamış bir şekilde ;

S :H-Hayır hayır gidemezsin, gidemezsiniz !

İçeri odasına koşmuştu.

Cenker olduğu yere adeta yapışmıştı sanki...

Cihan’sa Sevil’in peşinden koşmuştu...

Sevil kapısını çoktan kapatmıştı...

Ch :Sevil aç kapıyı lütfen canım hadi bak...

Cihan önce hıçkırık sesleri duyuyordu, Sevil zaten astım hastasıydı bir kriz geçirebilirdi...

Sonra içerden pata küt sesler gelmeye başladı...

Birşeyler kırılıyordu...

S :Niye bıraktın beni, gidemezsin, nasıl yaptınız bunu bana !

12.Bölüm/2.Kısım birazdan...

yaz ne olur yaz ya merak ettim

çok güzel olmuş ama kaö böölüm oldu ekremle sevilin yıldızı barışmadı yeter ama ne zaman barıştıracan diğer kısım ne zaman katcan

hadi bak meraktan çatladık ama burada

birazdan derken 10-15 dk snra gelir dimi hadi yaa çakıl taşlarm başlmdn yaazz

spr cnm dwm

***9*** demiş ki:

birazdan derken 10-15 dk snra gelir dimi hadi yaa çakıl taşlarm başlmdn yaazz

katılıyorum zaten bize misafir gelme ihtimalide var çakıl taşlarını izleyemiyeceğim korkuyorum yada misafirleri eve almasammı çakıl taşlarını izlerim öyle alırım banane her ne olursa olsun ben çakıl taşlarını izleyeceğim

cok guzel olmus devam

12.Bölüm/2.Kısım

Sabah olmuştu.

Sevil bütün gece aşağıya inmemişti, Ekrem’de altta kendi kendini yemişti...

İkisi de kalkmıştı, Sevil yukarıda giyiniyor, Ekrem’se özür provasına çalışıyordu.

E :Sevil şimdi ben senden çok özür diliyorum, böyle çantayı elime verdikleri zaman işte bende bir baktım ne var ne yok çantada diye baktım defter ne defteridir nedir ne değildir diye bir baktım işte o sırada sen geldin ben bakmak istemiyordum yani bakmayacaktım, baktım, bakacaktım ay bakamayacaktım yani bakmayacaktım yani şey banane dimi-Sananeyse niye baktın Ekrem böyle de olmaz ki-Sevil beni affet ben koca bir eşeğim, ayıyım, öküzüm ben öküz !

Sevil aşağı inerken Ekrem’in sesleri geliyordu.

Sevil’se genellikle yaptığı şeyi yapacak hiçbirşey olmamış gibi davranacaktı...

Sevil odaya girdiğinde Ekrem onu farketmemiş kendi kendine konuşmaya devam ediyordu...

E :Ben gerçekten hayvanım hem de büyük baş, öküz de ayı de sen hayvanın en önce bayrak taşıyanısın de ama affet yani...

O sırada Sevil’i farkeder.

E :S-Se-Sevil !

S(onu taklit ederek) :E-E-Ekrem !

E :Eee şey şey diycektim ben...

S :Şey ?

E :Şey eee şey, şey yaaa işte şeyyy...

S :Sen şeyin ne olduğunu hatırla ben kahvaltı hazırlıyorum Ekremcim...

Sevil mutfağa yönelir.

E(kendi kendine) :Ekremcim, bana mı dedi onu ?

Ekrem’de Sevil’in peşine gider.

E :Ben şey diyecektim aslında...

S :Hı ?

E :Ya ben özür dil-

Sevil Ekrem’in sözünü keser.

S :Ekremşokella böyle durumlarda en iyisi unutmaktır.

E :Unutmak...

S :Evet, unuttun mu ?

E :Neyi, diyerek güler...

S :Güzel peki o zaman ...

E(içinden) :Başka bir kız olsa önce kafamın etini yer sonra da kapıyı vurup giderdi mesela Ayçin olsa sçama sapan çocukluklar yapardı gerçi o ojeleriyle uğraşmaktan günlük yazmazdı ya, Sevil gerçekten çok farklı...

S(içinden) :Ucuz atlattın Ekremşokella nedense seni fazla haşlamak içimden gelmedi...

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra masaya otururlar.

E :Eee büro bulabildiniz mi ?

S :Valla tam bir felaketti, hele son büro sahibini öldürecektim...

E :Niye...

S :Adam tam bir psikopat eski kiracılarına çektirdiklerini anlatıyordu, sonra bir tane kekeme adam vardı onunla anlaşmamız yaklaşık 1,5 saat sürdü bir de bunak bir teyze vardı o da Cenker’i haşlıyordu bir tane de sapık vardı bana asılıyordu...

E :Ne, kızım beni arasaydın ya çarşıyı toplar gelirdim...

S :Ben onu kendi ellerimle dövdüm...

Sevil kıkırdamaya başlar.

S :Bir tanesi de evde kalmış kızını Cenker’le oğlunu da benle evlendirmek istedi(Sevil ayağa kalkarak kadının taklidini yapıyordu)

S :E yavrum benim bir oğlum var yakında 40’ına girecek bende ne zamandır senin gibi bir gelin arıyordum, kızımda var o da 45 yaşında ama görsen dersin ki 18’ine yeni girmiş Cenker evladım sizi de tanıştırırız hemde akraba oluruz fena mı kira vermezsiniz...

İkisi beraber kıkırdamaya başlarlar...

E :Baya maceralıymış...

S :Ve hala bir büro bulamadık !

E :Merak etme muhakkak normal bir büro sahibi çıkacaktır.

S :Umarım...

Kapı çalar.

E&S :Yine mi ?

istediniz diye koydum bir kısım daha var ama onu yazmak epey uzun zaman alıcak sanırım...

çook güzel olmuş tatlım

çok güzel olmuş inş ekremle sevillin yıldızlarının barışması yakındır

devam devam süper olmuş

şimdi yaz onuda nolur snin yazını okdkça moral depoluyorm yaa

çakıl taşları hastası demiş ki:

Ayy yine komşular mı ?
Fenalık geldi bunlardan da he .p
Neyse devamını bekleriz =)

daha fenası :D

super yazmışsın cnm yb ne kısa zamanda bekliyoruz

çok güzel olmuş tatlım yeni bölümne zaman gelir

(yeni okuyucu) 3 kelimeyle spr mükemmel inaanılmaz