12.bölüm

‘canan’


Melek’ten nefret ediyorum… Mehmet’i elimden almaya çalışıyor ama ona yar etmem nasıl Aysu’ya yar etmedisem ona da çünkü benden başkası sevemez onu kimse benim gibi ölümüne sevemez onun için ölürüm ben madem o benim ölmemi istiyor ben ölüyüm yeter ki o beni sevsin başka bir şey istemiyorum sadece sevsin beni ben onu nasıl seviyorsan o da beni öyle sevsin istiyorum… bu aplar benim kaderim olacak ve bu aplara kaderim belli olacak SENİ ÇOK SEVİYORUM Mehmet Ali’m ELVEDA…
Yatağa uzandım gözlerimi kapattım ve onu hayal ettim o güzel günlerimizi elimi tuttu beni yanına çekti hiç olmayacak kadar mutludum hep öyle kalmak isterdim ama sesler geldi bağışmaya duyuldu yanımdan gitti ve o bağısmaya daha da şiddetlendir sanki deprem oluryordur..
Gözlerimi açtığımda hastane dedim kimse yanım da yoktu sonra kapı açıldı o girdi içeriye biliyordum zaten o beni seviyordu ölmemi istemeyecek kadar sadece aklı karışıktı hep o şeytanın yüzünden melek yüzlü şeytanın… yanıma geldi gözlerime baktı ama o bakış sanki eskisi gibi değildir değişmiştir sanki yerine başka biri geçmiştir:
-neden bunu yaptın? Dedi Mehmet Ali
-senin için… ben senin için ölmeye hazırım dedim
-ya beni o kadar seviyorsun! Dedi
-evet hem de dünyaya kadar dedim
-inanmıyorum sana dedi
-inan malısın seni çok seviyorum dedim
-eğer beni sevseydin bu aplara kendini öldürmezdin beni sevsedin eğer...
-eğer sen yoksan benim bu hayatta yaşasam da fayda yok ki ben seni çok seviyorum benim içim ölümle yaşamanın arasında sen varsın dedim.
-ama ben seni sevmiyorum dedi.
-o zaman nerden geldin buraya niye buradasın? dedim
-senin yanında olmak için seni öldürmemek için kendim ölsem bile seni yasatmak için buradayım dedi
-niye bunu yapıyorsun bana ben sana ne yaptım dedim
-ne yaptın mı hatırla istersen en yakın arkadaşına ihanet ettin sevgilisini onun elinde aldın onları canlı canlı mezarla koydun öldürdün onları
-ben bir şey yapmadım ben sadece seni sevdim hem de ölümüne sevdim kimsenin sevmediği kadar dedim
-kimsenin sevgisini küçümseme hakkın yok buna dedi
Gözleri yaşlar içindedir ona baktığımda ben böyle olsun istemezdim ben sadece onu sevdim sevmek suç mudur? Bilmiyordum…
-beni bir defa öldürdün yine öldürsen ne olur ki kaç kere ölebilirim ki kaç kere… dedi

13.bölüm

‘Aysu’

Kıza bak Mehmet’i kendine bağlamak için neler yapıyor… o bir kere ölmüş ben ise kaç kere öldüm her gece ağladım bir gün geri dönecek diye bekledim Mehmet Ali’yi yine eskisi gibi sevecek sandım ama gelmedi onun yüzünden Canan’ın yüzünden gelmedi pis bir hırsız gibi çaldı benden onun son öpüşü hala dudaklarımda sanki bana söyle demiştir: ‘affet ben seni seviyorum’ bense ona ‘çok geç ben Cihan’ı seviyorum’ demiştim ama simdi anlıyorum ki ben yine Mehmet’i seviyorum ama dediğim gibi çok geç artık çok geç
Hastane de gördüm onu Canan’ın odasından çıkıyordu yanına gittim:
-biraz konuşa bilir miyiz? Dedim
-tamam konuşalım dedi
-en son beni öptüğünde hatırlıyor musun beni çok sevdiğini söylemiştin dedim
-sen de bana çok geç demiştim hatırlıyorum dedi
-evet ama… ben yine seni seviyorum dedim
-o zaman haklıdın çok geçtir şimdi de çok geç dedi
-yani eskisi gibi olamayız öyle mi? dedim
-keşke her şey eskisi gibi olsa hayatımıza Canan girmemiş olsa ama olmuyor işte eskisi gibi olmuyor dedi
-hep benim yüzümden sevgimi sahip çıkarmadım Canan gibi pis bir yaratığı aramıza soktum düşünemedim böyle olacağını dedim
-sadece senin suçun değil benim suçumda da var bu ilişki de yapamadım dedi
-kalbin meleğe ait değil mi? Onun için değil mi? Dedim
-…
-niye susuyorsun niye korkuyorsun bu kadar sevmekten bize olanların hepsi meleğe de mi olacak söylesene dedim
-hayır olmayacak hem evet ben seviyorum onu ama o beni sevmiyor Cihan’ı seviyor o neyse ben Canan2ın yanına gidiyorum dedi
-yine eskisi gibisin kaçıyorsun ama kendinden kaçabilecek misin bunu yapabilir misin? Dedim
-ben kaçmıyorum dedi ve yanımdan gitti odaya doğru
-kendini bunu yapma sakın meleği öldürme bizi öldürdün bari melek yaşarsın dedim
Yine kaybetmiştim yine olmadı bu elimdeki aplar da olmasa ben ne yapabilirim beynimi uyusturuyorlar ve kalbimi de her şeyi unutuyorlar bana her şeyi

çok güzel olmuş ellerine sağlık
...

tesekkür edlim burda bu senaryomu beğenen sn varsın valla :D

14.bölüm

‘Melek’

Bunu bana neden yapıyordu niye ben ona ne yapmıştım neden bana acı çektiriyordu bir gün önce beni öperken simdi ise hiçbir şey olmamış gibi davranıyor ve Canan’ın yanında bana en çok acı veren ise hiçbir şey olmamış gibi davranması keşke bana bu kadar yaklaşmasadır kalbim ve aklım öyle karıştır ki ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyorum Cihan’ı seviyorum ama Zeynep’te seviyor ve benim için Zeynep daha değeri ve onu üzermem Mehmet Ali bilmiyorum o öpüdükten sonra başımı döndürmüstü ama bugün öyle aklımı karıştır ki bilmiyorum onları kıskanıyorum en çokta da Mehmet Ali’yi onları izledim her yerde yine onları izleden Aysu karşıma çıktı sanki yaşlanmış gibidir her yeri çökmüştür gözleri altı mosmor dur:
-sen de seviyorsun onu değil mi? Dedi
Ben hiçbir şey demedim sustum sessizce oradan uzaklasmayı denedim olmadı
-neden kaçıyorsun neden bunu yapıyorsun kendine niye neden söyle misin? Niye öldüyorsun kendini dedi
Öldürmek hem de başkasını değil kendini öldürmek ben kendimi mi öldüyordum bilmiyorum ki
-niye susuyorsun konuşsana sende söylesene sevdiğini sende mi kaçıyorsun benim gibi, sen de mi benim gibi kaybetmek istiyorsun söylesene dedi
-ben kaçmıyorum dedim bu yalana ben de inanmadım
-yalan söylüyorsun şu an kaçmak için delik arıyorsun değil mi? Dedi
-benim gitmem lazım derse girercem dedim
-yine kaçıyorsun benim gibi kaç hadi git sen de benim gibi olacaksın dedi
Oradan elimden geldiğinde hemen uzaklaştım

Ne demektir onun gibi olmak bu aklımı karıştırmıştır bir yere oturdum saatlerce orada kaldım arkamdan ayak sesleri duydum ama kimse gelmedi yanıma sonra Zeynep’in söyledikleri aklıma geldi ona kırgındım ama onun ölmesine izin veremezdim onun için ben Cihan’dan çoktan vazgeçmiştim kendimden bile vazgeçtim artık hiçbir şey önemli değil hayatımda; kendim bile

Hava iyice kararmaya başlamıştır. Her taraf kapkaranlık olmuştur şimşek çakmaya başladı daha sonra gökyüzünden damlalar düşmeye başladı yüzüme doğru hava iyice soğulmaya başladı yağmur şiddetini attırdı her tarafım sırılsıklam olmuştum. Arkamdan bir uzandı dönüp baktığımda Mehmet Ali’dir. O da yağmurdan dolaylı ıslanmıştır gözleri kıpkırmızıdır ve şişmiştir yanıma oturdu suskundur hiçbir şey söylemiyordu bende susuyordum bu suskunluk nereye kadar gidecektir bilmiyorum ona baktığımda o da bana bakıyordu sonra başını öne eğdi öylece durdu hiçbir şey demedi…

önce bu sarkılı dinle ve sonra okumaya baslar...




15.bölüm
‘Mehmet Ali’


AYRILIK ZAMANI 


Simdi ayrılık zamanıdır ne diyecektim bilmiyordum suskundur susuyordu hiçbir şey demiyordu yağmur şırıl şırıl yağıyordu gözyaşlarım yağmurun arasında kayboluyordu suskunluğu ben bozdum:
-ben… beni affet dedim ağzımdan sadece bu çıktı
-kendini zorlamaya gerek yok zaten olmayacak bir şeydir dedi
-hayır ben ömrüm boyunda ilk defa birini sevdim hem de karşılık beklemeden ben seni sevdim sadece seni dedim nasıl çıkmıştır ağzımdan bunlar bilemiyordum bir anlık bir şeydir sanki
-ben seni anlıyorum onunla olmak zorundasın onun için hiçte kırgın değilim kendini boşuna üzme dedi
Bu sözler beni yararlıyordu sanki dayanamıyordum… ayağa kalktı tam gidiyordu ayağa kalktım ona doğru seslendim:
-SENİ SEVİYORUM
Ve ona doğru koştum kollarımın arasına aldım onu dudaklarımız yine buluştu dudaklarını sıcaklığını bu soğukta yine hissettim sanki hiç bitmeyecek gibidir üzerimize yağmur taneleri düşüyordu birbirimizi bıraksak bir daha bedenlerimiz kavuşmayacaktır. O an sanki saniyeler,dakikalar durmuştur sadece o ve ben vardık dünyada kimse yoktu hiç bırakmadık birbirimizi bırakamadık yapamadık bırakırsak sanki bir daha kavuşamayacığız gibidir

Bir an bıraktık birbirimizi ve o oradan hemen uzaklaştır arkasına bakmadan gitti bense ona doğru baktım yağmur şiddetini yine kazandı yürüdüm yağmura beraber bir olup yürüdüm
Eve geldiğimde sırılsıklamdım odaya gittim duş aldım ve yatağa uzandım ve onu düşündüm o son öpücüğü öyle bir şiddetlidir nasıl bırakacağımı bilemiyordum onsuz nasıl olacağımı onu seviyorum hem de bütün kalbimle yalansız dolansız bir sevgiler karşılık beklemeden seviyorum o da beni seviyor bugün bunu daha iyi anladım. Tam uyurken telefonum çaldı arayan Canan’dır açmadım böyle güzel bir gecenin ardından bu telefonu açamazdım…
Uyudum rüyamda onu görebilmek için uyudum…

yorum yok mu

16.bölüm


‘Cihan’

Gördüm… Zeynep’i Melek’le konuşurken gördüm görmekle kalmadım duydum onları bende Zeynep’le konuştum Zeynep’in yanına gittim her şeyi açık açık söyledim
-ne yaptığını sannediyorsun sen? dedim
-ne oldu ne yapmışım ben aşkım dedi
-bir de soruyorsun sana kim dedi Melek’le konuş diye dedim
-kimse demedi ben istedim çünkü seni kaybetmek istemedim seni seviyorum çünkü anlamıyor musun bunu dedi
-ama şu anda beni kaybettin dedim
-yapma bunu Cihan bana ben sensiz yaşayamam dedi
-sen kendin yaptın bunu dedim
-o kız için beni terk mi ediyorsun ne olduğu belli olmayan dedi ama dilini ısırdı sanki bunları demek istermedi
-yeter artık bitti ne olur uzatma dedim
-ben seni sevdiğim için yaptım dedi
-böyle seveceksen sevme ne olur, istemiyorum çünkü dedim
-Cihan tamam özür dilerim bir daha yapmayacağım
-evet yapmayacaksın çünkü bir daha hayatımda olmayacaksın simdi tam kaybettin beni
-Cihan lütfen
-olmuyor işte yapamıyoruz biz beraber yapamıyoruz dedim
Oradan hiddetle uzaklaştım arkama bakmadan keşke böyle olmasadır. Çok yalnızdım kimsem yoktu etrafımda yürüdüm sokaklarda kalabağın arasında geçtim tek başıma bir yerde durdum meyhanenin önünde durdum kapının önünde bekledim tam girecektim ayaklarım geriye gitti hızlıca oradan uzaklaştım yürüdüm sokaklarca sabaha kadar yürüdüm yağmur yağdı ıslandım ama durmadım yürüdüm bu İstanbul sokaklarında… :D




‘Zeynep’

Ben bir şey yapmadım ben sadece sevgime sahip çıktım bu mudur sonucu böyle mi olacaktır yine o kazandır yine iyiliğe yendi beni nasıl yedi sene önce yenmişe şimdi de yendi. Melek olmasadır belki kazanırdım ama o vardır onun yüzünden hep ben kaybettim bugün Cihan’ı kaybettim bir daha kazanmayacak bir şekilde kaybettim yatağa yattığımda bunları düşündüm uyandığım zaman güneş doğmuş yeni bir gün başlamıştır. Cihan’sız bir gün hazırlandım ve okula gittim kararlıdım Cihan’la son bir kere konuşacaktım yolda yürürken bir kalabalık gördüm kalabağa yaklaştım yerde biri yatıyordu az daha yaklaştığım zaman yerdeki yatanın kim oluğunu gördüm yerde yatan Aysu’dur. Elleri ayakları titriyordu sanki kriz geçiyordu. Koşup yanına gittim elini tutmaya çalıştım ama elini çekti ve bana doğru baktı:
-git başımdan git dedi sonra Ambulans geldi Aysu aldı ve götürdü hastaneye

17.bölüm

‘Aysu’


Bir anda elim ayağam boşaldı ayaklarım yerden kesildi düştüm yere etrafıma kalabalıklar toplandı derken Zeynep çıktı karşıma elimi tutmaya çalıştı tutturmadım. Hastaneye götürdüler beni sonra bir odaya koydular uyandığımda yanımda Canan vardır.
-niye geldin dedim
-ne biçim soru bu iyi misin canım dedi
-sanane sanki çok umurunda benim iyiyim dedim
-niye böyle yapıyorsun o aplar yüzünden değil mi?
-hayır senin yüzünden hepsi senin yüzünden sen beni böyle koydun
-ben niye seni bu halle sokmak isterim ki
-niye mi biraz düşün Mehmet Ali ani sevdiğimi elimden aldın dedim
-ben bir şey yapmadım Aysu sen kendin ayrıldın dedi
-evet senin yüzünden aramıza yılan gibi girdin ama sana da bana da yar olmadı dedim
-Mehmet beni seçti o günde bugün de beni seçti kafana sok bunu dedi
-evet hileye oyunla Mehmet’i kendine bağladın şimdi ise kaçmasın diye öldüryorsun onu
-ben buraya hakaret yemeye gelmedim iyi misin değil misin diye bakmaya demiştim ama keşke gelmeseydim bu aplar senin kafanı karıştırmış dedi
-hayır bu aplar bana gerçeği gösterdi onun için teşekkür etmem lazım dedim
-sen demedin mi ben Cihanı seviyorum diye Mehmet’le yapamıyoruz ayrılmak istiyorum bunları sen söylemedin mi? Dedi
-evet ama sen benim aklımı karıştırdın
-Cihan seni bıraktığı için karışmasın sakın aklın dedi
-Cihan beni Mehmet’le beni öpüşürken gördüğü için bıraktı dedim
-sen bir şeytansın
-hayır ben değil sensin arkadaşının sevgilisini göz koyan kızdan ne beklenir
-sen Mehmet’i adattın sen ne biçim bir kızsın anlamıyorum
-yine ben kimseli öldürmüyorum senin gibi dedim



‘Canan’

Odadan çıktım oradan uzaklaştım Mehmet’i gördüm arkasından baktım sadece Aysu’nun söyledikleri doğrumudur ben Mehmet’i öldüyormudum nasıl olabilir ki ben onu çok seviyorum nasıl öldürebilirim ki nasıl
Oturdum bir yere denize doğru baktım düşündüm ben böyle biri değilim bana ne olmuştur hiç bilmiyordum Mehmet’i düşündüm çok seviyordum onu
İçim acıyor,yüreğim yanıyor ask acısı bu mu niye nu kadar acıtıyor kalbi mi kalbim ağrıyor hem de çok ağrıyor eğer ondan vazgeçersem nasıl yaşalım ki yaşayan ölü olmak istemiyorum hazır değilim ben bu kadar güçlü değilim ben sadece onun beni sevmesini istiyorum benim sevdiğim kadar eskisi gibi olmak istiyorum Melek’siz bir yaşam istiyorum sadece ben ve o çok mu istiyorum acaba çok şey mi istiyorum keşke bir balık olsam…




18.bölüm

‘Mehmet Ali’

Aysu’yu sevdim ama o beni adattı hem de Cihan’la, Canan’ı da sevdim o beni adatmadı ama Melek geldi Canan’ı adatmak istemiyorum ama Melek bambaşka onu çok seviyorum o hayatıma girdi gireri hayatım değişti ben değiştim ruhumda, bedenimde onun oldu. Ben artık ben değilim ben kimim bilmiyorum, kim olduğumu bilmiyorum bütün bildiklerimi unuttum o hayatıma girdi gireri
Aysu’nun odasına girdim bana baktı suçlar gibi sanki olayların hepsi benim suçum gibi suskundur bir süre hiçbir şey söylemedi sonra suskunluğu bozdu:
-korkak dedi uzun bir sessizlikten sonra
-efendim dedim afalanmıştım sanki
-korkaksın gördüğüm en korkak insansın dedi
-ben korkak değilim dedim
-onun için mi susuyorsun sessiz kalıyorsun dedi
-bilmiyorum dedim
-eskiden de korkuyordun şimdi de korkuyorsun dedi
-eskili karıştırma hem sen benden daha korkaksın korkak olmasadın bunları kullanılmıdın
-ben bunları korkak olduğum için değil yalnız kaldığım için kullanıyorum dedi
-neden böyle yapıyorsun herkesi suçlar gibi davranıyorsun ama unutma ki sende suçlusun
-git buradan istemiyorum seni dedi
Ayağa kalktım kapıya doğru yöneldim tam çıkarken:
-dur gitme dedi biraz sessizlikten sonra devam etti: sende seviyorsun onu niye kendini öldüyorsun dedi
-ben sadece… lafımı kesti
-seviyorsun işte o da seni seviyor birbirinize eziyet ediyorsunuz dedi
-bunları niye söylüyorsun yoksa Cihan sana mı kalsın diye mi dedim
-git buradan… salaksın sen anlamıyorsun Melek seni seviyor ama sen bir aptal olduğun için anlamıyorsun bunu hem ben Cihan’ı istesedim çoktan alıdım dedi
-doğru istediğini alırsın sen dedim
-daha ne duruyorsun gitsene Meleğin yanına dedi
Odadan dışarıya çıktım Meleği seviyordum hem de çok ama Canan onu öldümek istemiyorum ama ayaklarım Meleğin yanına çekiyordu sanki nasıl oldu bilmiyorum kendimi okulda buldum acaba Meleğin yanına gitmekle iyi mi ediyordum hiçbir fiklim yoktur. Kalbimde kötü bir his vardır okula yaklaştıkta bu his artıyordu. Okulun kapısının önünde bir kalabalık gördüm bir şey olmuştur kötü bir şey hissediyordum bunu… kalabağın arasına girdim yerde biri yatıyordu kanla içinde biraz daha yaklaştığımda yüzünü gördüm o an elim ayağam boşaldı bir çığlık kopaldım
-hayırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…




19.bölüm
‘Melek’
Meleğin hayatı;


Gökyüzünde uçuyordum sanki o öpücükle evet belki o son öpücüktür. Hayatımda ki en güzel gündür ve bitti her şeyin sonu olduğu gibi o da bitti. Bu gece sabaha kadar annemin günlüğünü okudum ve bitirdim ah canım annem sevdiği adama kavuşamamış ve bir başkasını sevmek zorunda kalmış o adamla evlenmiş çocukları olmuş bir tane şirin mi şirin benim yani çok mutlu günleri olmuş ama kader babamı ölümcül bir hastalıkla alıvermiş. Annem ne yapacağını bilmez olmuş tekrar eski günlerine dönmek istememiş o da ölümü seçmiş önce ben varım diye vazgeçmiş ama sonra dayanamamış kendini asmış. Annem yine savaşmış hayatla başaramasa bile savaşmış ama ben savaşamıyorum hayat mücadelerimi kaybettim bir aşk uğruna ama o aşk dünyanın en güzel aşkı ve o aşk benimle beraber sonsuza tek sürecek…
Annecimin bana en son yazdıkları:
‘Meleğim;
Dünyanın en güzel şeyi aşktır. Aşkın peşinden git hiçbir zaman bırakma onu ama eğer o aşk karşılıksızsa bırak gitsin onu ellerinle öldüreceğine salıver daha iyi unutma her aşk güzel biter sadece değerini bil yeter’
Annecim keşke yanımda olsa neler vermezdim ki zaten verecek neyim kaldı ki canım dan başka bir zamanla en yakınım dediğim Zeynep bile benden nefret ediyor… aşkımın peşinden gidemiyorum sanki ellerim kollarım bağlandı hiçbir yere kımıldamıyorum yapayalnızım anne duy beni duy sesimi tek başımdayım bu acımasız dünyada tek başıma olmak zor geliyor yapamıyorum yardım et anne
Uyandığımda güneş doğmuştur. Yeni bir gün başlamıştır. Ama onsuz bir gün güzelce giyindim ve ilk defa makyaj yaptım kendime baktım aynada bugün içimde huzurlu bir mutluluk vardır. Okula geldim tam kapının önünde oturdum sanki birisini bekle gibiydim.belki de onu bekliyordum belki de bu benim son bekleyişim ki etrafıma gülücükler veriyordum. Onu gördüm caddenin karşı yakasında yine çok yakışıklıdır. Onun yanına gitmek isterdim. Tam karşıdan karşıya geçerken fren sesi duydum yere düştüm sonra bir melek geldi yanıma elimi tuttu ve beni yukarı çekti annemin yanına götürdü. Annem bana baktı gülümseyerek elini bana uzaktır. ‘hoş geldin kızım’ dedi götürdü beni yıldızların yanına hiç bu kadar güzel görünmemiştir yıldızlar gözüme sonra sesler duydum aşağıdan sesler geliyordu sanki: ‘gitme beni bırakma’ gibi sesler ağlayan sesler feryat eden sesler sonra anneme döndüm bana gülümsedi ‘geliyor musun’ dedi bende kafamı evet şeklinde aşağı yukarı sallardım. Sonra aldı beni uzaklara götürdü çok uzaklara…

20.bölüm

FİNAL BÖLÜMÜ

5 sene sonra;


Zeynep in hayatı tamamen değişmiştir, güzel bir işi bir de nişanlısı can vardır. bi gece yemeğe çıkar dans ederler konuşula güzel vakit geçiriler masada oturuken bir anda çantası düşer ve içinde bir resim ortaya çıkar Cihan ın resmidir o resme bakar gözleri yaşlar doymuştur belli ki hala onu seviyordu
Can: sevgilim iyi misin?
Zeynep: iyiyim canım ben bir lavaboya gidim
Masadan kalkar lavaboya gider. Orada saatlerce hüngür hüngür ağlar masaya geldiğinde gözleri kıpkırmızıdır.
Zeynep: canım giderim mi?
Can: tamam


Canan ise çok ünlü mankendir. Ve sevgilisi de mankendir. Gazeteler de boy boy resimleri çıkıyordu. Çok mutlu görünse bile içinde bir şey vardır ağlıyordu için için onu her gördüğünde onun için ağlıyordu. Evine gazete okurken bir anda gazete de onu resmini görür Mehmet Ali nin çökmüştür yaşlanmıştı resmin üstünde şunu yazıyordu ‘ünlü iş adamın oğlu dün gece sarhş bir şekilde görüntülendi’ çok berbattır durumu içi acıcı sanki hala onu seviyordu bunu farkındadır


Cihan ise, çok başarı bir iş adamı olmuştur. Bütün zamanını işine ayrılmıştır. Hayatında sadece işi vardır ama bir yanı buyruktur. Hala onu sevmektedir. Eve geldiğinde sadece bir odaya girer o odada saatlerce kalır. Odanın içinde her yerde resimler vardır meleğin resimleri onlara bakar bazen saatlerce ağlar bazen de orada uyu. Kalbine hiç kimseli sokmaz sadece işiye ilgilenir.


Aysu ise; o en kötüleridir. 4 duvarlı bir odada kapana kısılmıştır. Bazen kriz geçirdiği de olur ama bu krizle uyuşturucu yüzünde değil aklını yitirmiştir hiç kimseli tanımıyordur sadece ağzından bir bunlar çıkıyordu. ‘melek öldü, hepsi senin yüzünden korkak’ sadece bunlar bazen Mehmet Ali gelir yanına ama o istermez onu ‘çık dışarı çık dısarı’ diye bağırır
İstermez onu bütün şuçu onun üstüne artar. Kendisi hiç şuçlu değildir.



Mehmet Ali ise; onun hayatı bitmiştir. Sanki yaşamıyordu ölü bir bedendir. İçkilere unutmaya çalışyordu. Ama unutamıyordu keşke bu olanlar olmasadı diye düşünüyordu onu çok seviyordu ama ona bir kere bile tam şekilde söyleyemezdir. Onun düşünceleri:
‘ hayatımda ilk defa birini delice sevdim geç buldum onu ama erken kaybettim onu çok seviyorum biliyorum hata yaptım çok hata ve hatalarımın bedellerimi çekiliyorum keşke geri dönebilsem ve haykıra haykıra onu sevdiğimi söylesem yapabilsem bunu ama olmuyor yapamıyorum içimde bir buyrukluk var yok edemiyorum onu cok seviyorum ama ona söyleyemiyorum ölü gibiyim bu hayatta yaşayan ölü kimseye faydam yok zararlım var
Ve bu hayatı taşılamıyorum ağır geliyor çok ağır artık davranamıyorum…’
Ve masanın üzerindeki siyahlı alır kafana doğru tutar ve bir el ateş eder… yere düşer kanla içinde ama yüzünde bir gülümseme vardır. Acaba meleği mi gelmiştir yanına onun için mi gülümsüyordu bu dünya da kavuşamadığa öbürdü dünyada mı kavuşular bunu kimse bilemez onlardan başka bir aşk vardır ve bitti ya da bitmedi bilemeyiz…


S*O*N




Yazan: Candy

vay be güzel bi final olmuş..

elimden geleni yaptım tesekkür ederim