MAVİŞ GÖZLERİN CANKUŞ'U =) 2.SEZON 25. bölüm geldii (:

**Kayıt tarihi** : 30/09/10

Anam orhan kim?
Cankuşun babasımı yoksa özgür efenin babasımı?
devam cnm devam..

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

anammmm çok heyecanlı orhan kimdi bu arada yoksa özgürün babası mı ? bu arada canım dershaneden yeni geldim bu yüzden geç yorum yapabildim ama gelir gelmez ilk işim senin senaryonu okumak oldu yine harikaydı yarını sabırsızlıkla bekliyorum. bak hiç ısrar etmiyorum çünkü yarın matematik sınavım var okuyamayabilirm :Dşans dileyin bana :D ve kapanış cümlemi yapım yorumumuma burada nokta koyuyorum DEVAMMMMMMMM :D (unutmadan yağmur.... öldür onu :D )

**Kayıt tarihi** : 31/08/10

aman maşallah maşallaahh :D
çok güzel olmuşş =)
ya şimdi bunlar bu işten sıyrılır ama nolucak bu "orhan " meselesi ya.
gıcık adam ne yüzle geliyor ki.
yeni bölüm ne zaman?

**Kayıt tarihi** : 19/11/10

yaa yeni bölümü yaz nolur bizi merakta bırakma
eğer orhan özgürün babasıysa orda ne işi var nerden haberi olduki yaşananlardan...
haberi olamayacağına ve cansunun ailesinden biri gelmediğine göre yoksa orhan cansunun babası mı nolur öyle bişey olmasın nolur...
devam et cnm
mümkünse işler karışmasın

**Kayıt tarihi** : 17/07/10

aa bölüm gelmiş yeni görüyom süpperrsinn cnmm çok güzlell:))dvvm

**Kayıt tarihi** : 07/10/10

Ne diyebilirm ki :mutluluk:

Cok güzel olmus hayatm yne ellerıne sağlık Very Happy

Yenı bolmu beklıormmm

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

dadlucadıı--> Her şeyi yarın anlayacaksın tatlım sabırr... :D
esma--> ALLAH sana kolaylık versin valla ne diyim. Ben 11.sınıf matematiğini anlamıyorum sen sanırım 12. sınıfsın naparsın bilemiyorum :D inşallah çooooooooooooook güzel geçer. Bütün 100'ler senin olsun :D Bi bakıma iyi mi olmuş ne sınavının olması çete başı olmayınca sıkıştıran az oluyor :D :D yorumun ve üstün ilgin için çook teşekkür ederim ilk işlerinden biri olmşum madem :D tekrar başarılar dualarım seninle
Berfe--> maşallh tatlım maşallah :D yorum için teşekkür ederim yüzsüzlük parayla değil geliyor işte :D disiplin olayı olmayacak merak etmeyinde. yeni bölüm yarınn
mavi--> Tatlım talepleriniz tabiki önemli benim için ama ortalık karışmadan nasıl konu bulabilirim ki bi ağlayıp kah gülecekler :D Özgürün babası diyim ben sana yarın merakınız gider ama biraz geç koyucam saat 5-6 gibi felan arkadaşlarımla ödev amaçlı tiyatroya gitmemiz gerekiyor
sıla--> teşekkür ederim sılamm devamm tabisi :D
merve--> çok teşekkür ederim güzelimm sen beyendiysen devam ederiz tabiki :D

**Kayıt tarihi** : 10/09/10

arkadaşlar başlık nasıl değiştiriliyor?

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

tülay demiş ki:: arkadaşlar başlık nasıl değiştiriliyor?

İlk yazdığın sayfadan düzenle diyorsun başlık yerini değiştirip gönderiyorsun cnm Very Happy

Bu arada yüzsüzlük gibi görme ama hazır gelmişken bide senaryoma göz atı versenn Very Happy

Yanlış anlama istersen okuma Very Happy

tamam saçmaladım nese :D

**Kayıt tarihi** : 10/09/10

teşekkürler söylediğin için cnm Very Happy

yok ya ne yüzsüzlüğü yrn başlıyorum senaryonu okumaya Very Happy

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

bende teşekkür ederim kırmadığın için

**Kayıt tarihi** : 06/09/10

fragman koymadın dimi???

**Kayıt tarihi** : 29/09/10

kusura bakma cnm bilgisayarı 3_5 gündür açamamıştım yeni okudum
13. bölüm : yine harika olmuş cnm
14. bölüm : süper olmuş dewam

**Kayıt tarihi** : 31/08/10

hadi ama nerde kaldı bu bölüm :D

**Kayıt tarihi** : 30/10/10

devam

**Kayıt tarihi** : 15/10/10

devam güzell

**Kayıt tarihi** : 15/10/10

Süper olmuş yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum :D

**Kayıt tarihi** : 30/10/10

harika

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

Yeni bölüm birazdan geliyor Kusura bakmayın tiyatrodan yeni geldim.. inşallah bu bölümle affettiririm :D

**Kayıt tarihi** : 14/10/10

bekliyoruz canım

**Kayıt tarihi** : 18/08/10

yeni okuyucu
bütün bölümleri okudum ve hayran kaldım senaryona süper yazıyorsun devam

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

İyi okurlar..

15.bölüm

Annem hayretle ayağı fırladı. "Orhan..?" Neler olduğunu anlayamadım.

Annem neden böyle paniklemiş ve gözleri yuvalarından fırlayacakmış

gibi bu adama bakıyordu. Adam oldukça uzun boylu, esmer saçlarından

çıkma tek tük beyazları vardı. Hafif kirli sakalları ona ayrı bi hava

katmıştı. Yaşına göre oldukça dinç ve genç görünümlüydü. Peki ya

annemi nereden tanıyordu..?! Bu sorunun cevabını tabiki ikisinden birisi

verecekti. Sessizce konuşmalarını izledim. "Neslihan?!" Annem

kaybettiği gücünü bi anda toplamışcasına haykırdı. "Ne işin var senin

burda?!" Adam afallamıştı. Kekeliyerek yanıtladı. "Be-ben kızım için

gelmiştim." Annem şaşkınlıkla bağırdı. "Kızın mı?!" Cansu tedirgince bir

adım attı öne doğru. Gözlerim hemen ona kaymıştı. "Baba ne oluyor?"

Demek Cansu'nun babası benimde müstakbel kayınpederimdi kendileri.

Annem neden bu şekilde davranıyordu peki? Adam Cansu'ya dönerek

"Sonra Cansu." dedi. Sesi keskin ve tedirgindi. Cansu direnmeye

tenezzül bile etmemişti. Tekrar yanımdaki hizzaya geçti. Göz göze geldik

bir an. Kafasını 'ne oluyor' anlamında salladı. "Bilmem" diyerek dudak

büktüm. Bu kez adam sordu anneme. "Senin ne işin var burada?"

Adamın sesi daha uysal, daha sakindi. Ama ondaki şaşkınlıkta

seziliyordu. Belliki önceden bir muhattaplıkları vardı. Korkarım ki pek iyi

bitmemişti. Cansu'yla beni etkileyecek bir şey olmasaydı bari. Şuan tek

duam tek aklımdan geçen buydu. Annem şaşkın gözlerle bana bir göz

attı. "Be-bende oğlum-oğlum için buradayım." Adam suratındaki garip

ifadeyle bize döndü. Üçümüzüde süzüyordu. Titrek bir sesle kekeledi.

"Ha-hangi-si?" Ben kayınpederime şu gergin ortamda bile iyi görünmek

için gülümseyerek kafa salladım. Gerçi disiplinin eşiğindeyken ne kadar

iyi görünebilirdim ki? Annem haykırdı. "Sanane ALLAH'ın cezası!!

Sanane!!!" Gözleri dolu doluydu. Adam şaşkınlıkla süzüyordu beni.

Annemin bağrışını takmamıştı bile. İçimde bir sancı hissettim bir an.

Hepimiz darman dümen olacaktık hissediyorum. Adamın bakışları

rahatsız edecek derecede hayrancaydı. Annemin ıslak yanakları

gözlerime çarptığında tamamen panik olmuştum işte. Adam bana doğru

bir adım attı. Onun adımıyla çıkan ses beni kendisine koşturmuştu.

"Sakın.!!!" Annem haykırmıştı boğazından çıkan çatal sesiyle. Başını

tuttu bi an ve şimdi kollarımdaydı. Yavaşça koltuğa bıraktım annemi.

Sevim abla telaşla başında yelpaze sallıyordu. Ne oluyodu ne bitiyodu hiç

birşeyi kavrayamamıştım. Başımın çatlıyacağı sırada müdür uğraştığı

bilgisayardan bize döndü. "Çok özür diliyorum. Aranızda akrabalık var

mı? Soy isimleriniz tutuyorda.?" "Nee!!" Cansu'yla aynı anda

bağırmıştık. Hayır! Hayır! Böyle bir şey olamazdı! Dünyada bir tek bizim

mi soy ismimiz tek olucak! Başkası.. geçmişten bir tanıdık okadar!!

Anneme döndüğümde buharlaşmış gibiydi. Buğluydu her taraf. Bir

müddet sonra anladım gözlerimin dolduğunu. Ama neden ki? Kötü bir şey

yok! O başka biri! Hayatımıza hiç girmemiş biri.. Annem hala ağlıyor,

rahatlamaya çalışıyordu. İlk defa bu halde görüyordum onu. Kısık ve

ürkek sesimle sordum. "Anne bu kim?!" Adamın bakışları üzerimdeydi

hala. Cansu babasını yanına ilişmişti. Oda soruyordu ben gibi. "Ne oluyor

baba!? Nereden tanışıyorsunuz?!" Bi kez daha haykırdım son gücümle.

"Anne!! Bu adam kim!!??" Artık yanaklarım sırılsıklamdı. Cansu bile net

değildi gözümde. "Nasıl yani Orhan bey Özgür'de mi sizin çocuğunuz?

Kimliğinde baba adı diye isminiz yazıyor..?!" Müdürün sesi şaşkınlıktan

başka bir şey değildi. Ağzım açık adama döndüm aniden. Cansu'yla göz

göze geldim. Annemin hıçkırıklarında iniltiler kopuyordu artık. Onu

tamamen bırakmıştım. Doğrulmaya bile gücüm kalmamıştı. Karşımda

duran adamın gözlerine baktım. Dolu doluydu yada benim gözlerim yaşlı

diye böyle görüyordum. Omuzlarımda eller hissetmeye başlamıştım. Ne

düşünüyorum ne yapıyorum bilmiyordum. Cansu'ya baktım son

gücümle. Babasının kolundan destek almaya çalışarak yığılı verdi yere!!

------------- 5 gün sonra ---------------

Kız kardeşim! Evet 5 gün önce sevgilim olan kız kardeşim şimdi bir

hastane odasında, 5 gündür iğnelerle sakinleştiriliyor. Odadan hala

çığlıklarını duyuyorum. Ben mi? 5 gün boyunca ara ara iğneler alarak iki

kapının başında bekliyorum. Yüzümü yıkamaya lavobaya gittiğimde

gözlerimi görmüştüm. Ne ışık var, ne eski munzurluk. Hatta öyle kasvetli

ve parçalı bulutlu ki maviliklerin yerini kırmızılar kaplıyor. Annem..! Yine

ağladığını duyuyorum sessizce. Haykırmıyor ama ağlıyor boyuna. O

mu!? Hastanenin koridorlarında aylak aylak dolaşıyor ben gibi.

Umrumdada değil zaten. Varlığıyla yokluğu bir. Hiç ses etmeden

oturuyor kaç gündür yanımda. Beni bir odaya yatırmaya çalıştıklarında

yardım etti. Durdurdu hemşireleri. Dokunmadı ne bana ne acıma!

Bilmiyorum kaç kapı bekliyor ama beklediği ilk kapı kızı! Yine bir hemşire

yanaştı Cansu'nun kapısına. Kapı açılınca çığlıkları daha bir gür çıkıyor

sanki. Ağlamaktan hissetmediğim gözümden bir damla düştüğünü fark

ediyorum elime. Kapısı kapanıyor. Bir müddet sonra çıkıp gidiyor. Bu kez

koridorun diğer başından bir hemşire yakaşıyor. Oda diğer odayı aralayıp

içeri giriyor. Annemin sönük sesini duyuyorum. "Oğlum iyi mi? Nasıl?"

Hala beni düşünüyor. Beni soruyor. Hayatı maffolmuş bir anne ne kadar

cüretkar olabilir ki? Oluyor işte. Bu kadarı oluyor. Sevdiğim iki kadın şimdi

farklı odalarda ağlıyorlar. Hemşire çıktı. Başımda dikilmiş bana bakıyordu

biliyorum. Kafamı kaldırarak baktım. Bir damla daha düştü burnumun

üzerinden kayarak. Hemşire umutsuzca sordu belkide onlarca kez

sorduğu soruyu tekrar. "Girmeyeceksiniz değil mi?" Burnumu çektim.

Hayır anlamında salladım başımı. Israr etmeden gitti. Tekrar yasladım

soğuk duvara başımı. Giremezdim. Ne oraya ne oraya. Dayanılmaz ki. 2

sevdiğim kadın acı çekerken dayanılmaz ki göz yummaya. Girsem ne

diecektim. Bir yakınlarımı ölmüştü ki teselli edicektim takatsizce.

Yapamam işte. Giremem o odalara. Farklı bir hemşire yaklaşıyor bu kez.

Bunun bana geldiğini biliyorum çünkü günde 4-5 kere uğruyor mutlaka.

Bir umut gülümsüyor ve kolumu tutuyor. Yavaşça doğrulup ilerliyoruz

beyaz ve sessiz koridorlarda. Bir odadaki yatağa uzanıyorum. Kolumu

açıyor ve iğne derime giriyor. İlk defa iğneden korkmadığımı öğrendim 5

gün önce. Yine korkmuyorum. İzliyorum hatta. Geri çıkarıyor iğneyi ve

üzerime beyaz çarşafı örtüyor. Kısık buğulu bir ses kulağımda çınlıyor

"Uyku vakti.. İyi geceler.."

......... 'O kucağımdayken tüm gücümle bağırdım. "Doktorrrrrrrrrrr!!!!"

Hemen etrafımız doluşu verdi. Annemi arkadan getiriyorlardı. Beyaz bir

sedye hızla bize yaklaşıyor. Koyuyorum onu oracığa. Koşturuyorlar.

Bende sedyenin peşinden. Geri dönüyorum çünkü bir parçam arkada

kalmış. Annemin diğer kolunu altındayım. Yine haykırıyorum.

"Doktorrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!" Başka bir sedye bitiyor dibimizde.

Yatırıyorlar. Koşuyorum tüm gücümle peşlerinden. Bi ara yerde

hissediyorum kendimi. Ya kendi gücümle yada birinin yardımıyla

doğruluyorum. Yine koşuyorum. Etraf kararıyor. Aydınlandığında

yataktan fırlıyorum bir çırpıda. Haykırdığım kelimelerden iki tanesi

kazınmış hafızama. "Anneee!!-Cansuuu!!" Doktor olduğunu

düşündüğüm adam tutuyor. Bir kadın elinde iğneyle yaklaşıyor bana.

Umursamadan vuruyorum eline. Koşarak koridorlardan birinde

duruyorum. Tanıdık bi yüz. O adam! Bir gün onunla muhattap olucaksın

dense inanmazdım ama şimdi inanabilirim. "Burdalar mı?! Nerde?! İyiler

mi!?" Deli gibi çırpınıyorum yerimde. Ağzından çıkacak tek bir söz

istiyorum adeta yalvarırcasına. Kafa sallıyor ve önüne eğiyor. Yine

kolumdan kavrıyorlar. Çekiştiriyorlar beni. Çırpındıkça bağırıyor,

bağırdıkça çırpınıyorum. Tek yardım edicek kişi o! "Bakma öyle! Bişi de!

Bıraksınlar de! Bişi Yapsana ne duruyosun!!" Utku ve Serkan'ı ellerinde

birer çayla koridora girerken görüyorum. "Utkuuuu! Serkannnn!! Bişi

yapın istemiyorum. Gitmek istemiyorum!!" Bardakları fırlatarak koşup

tutuyorlar beni. Kurtarmaya çalışıyolar onların elinden. O.. O adam

yaklaşıyor doktora. Kenara çekip konuşuyor. Utku ve Serkan kollarımdan

tutarak oturtuyor sert koltuğa. O geliyor yine. Sessizce kafa sallayarak

bir kaç boşluk öteye oturuyor. Ona kızacak, ona hesap soracak gücü

hissedemiyorum. Avuçlarımla yüzümü ellediğimde elime gelen

ıslaklıktan anlıyorum yanaklarımın sırıl sıklam olduğunu. Susarak başımı

yaslıyorum duvara. Ruh gibiyim. Yaşayıp yaşamadığımı

hissedemiyorum. Bir çığlık kopuyor. Acı ve sancılı. Ayağı fırlıyorum.

Hemşireler ve doktor koşarak kapıya ulaşıyor. Odaya giriyorlar.

Cansu'nun çırpınışlarını görüyorum kapı aralığından. Beyaz çarşafı

üzerinden itinayla atıyor. Hıçkırıklar arasında bir kelime haykırıyor.

"Bırakın!!-Bırakın!!" Kireç gibi kasılıyor yüzüm. Onu ilk defa bu halde

görüyorum. Olduğum yerde bacaklarımdaki gücü kaybettiğim için

çöküyorum. Birileri yine kaldırıyor beni. Götürmek istiyor ama bir çırpıda

kolumu çekiyorum ondan ve yine kalktığım koltuğa oturuyorum. Kafam

soğuk sert duvarda yaslı.' .........

Çok özür diliyorum tekrar geciktim ama anca eve geldim Sanırım çok iyi bi bölüm olmadı.. En azından daha iyi hissettire bilirdim duyguları.. Aceleye geldi biraz k.bakmayın artık :roll: Yorumlarınızı bekliyorummm

**Kayıt tarihi** : 06/09/10

çok güsel olmuş yaaa........gerçekten kardeşler mi ya???

**Kayıt tarihi** : 31/08/10

aman maşallaahh maşallaahhh :d
hakikaten çok güzel olmuş.
duygular içime işledi. az daha ben de ağlayacaktım.
yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum =)

**Kayıt tarihi** : 27/07/10

ay süper........ama bence kardeş değiller....