ekremsevila*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :))

**Kayıt tarihi** : 21/10/10

berilll demiş ki:: her zamanki gibi mükemmelsin
işler çok çok çok çok karıştı

[...C€R€N...] demiş ki:: yhaa agLadım yhaa okurken cook duyguLuyduu yb heMen yazz noLurr qercekTen cook meRak eTTim oLan sevıLımLe ekoMa oLdu

tuba9191 demiş ki:: son 5 6 bölümü şimdi okudum çook güsel olmuş şu an
duygularımı anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır=)devam lütfen hemen
yaz=)=)=)=)=)=)=)=)

Teşekkürleerr... =)

Ümi[T]ürükÜ demiş ki:: aneemmm gitti sevilim gitti ekremim
naptınız kızım siz ayrıldı çocuklar
hemen devamını istiyorum bu arada 9,bölümün resmini çok beğendim süper olmuş

=D Teşekkür ederiz canım.

fb'li_burcu demiş ki:: bestem şarkı sözleri süper gitmiş bebeğim :D

çok teşekkür ederim...niye teşekkür ettiğimi anladın sen.. ;)

2 gün önceki olaya gelince,senin için tamamen kapandıysa benim içinde kapanmıştır canımın içi... :D

[b]
=) Ben de daha çok beğendim bunu.Daha uyumlu oldu sanki.Teşekkür ederim fikir verdiğin için datluşuumm. ;-)

**Kayıt tarihi** : 06/09/10

devamı bugün gelir mi???

**Kayıt tarihi** : 19/08/10

süper olmuş okurken resmen gözlerim doldu (:
yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum..

**Kayıt tarihi** : 21/10/10

tuba9191 demiş ki:: devamı bugün gelir mi???

TüRKüMiT <3 demiş ki:: süper olmuş okurken resmen gözlerim doldu (:
yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum..

Teşekkür ederiz canlarım. =))

Devamı bu akşam 9 buçuk gibi yayınlanır.

**Kayıt tarihi** : 29/08/10

yhaa kuzucum benım sımdı kısa bı bolum bıle olsa yazabıLırmısın ben cook merak ettım lutfenn hem ben sadece sevdıgım senaryolardaa bu kadar ısrar ederım nolur kırma beni yaz bi böLümcük dha bıtanem lüTfenn .d

**Kayıt tarihi** : 16/10/10

Süper olmuşşş...

**Kayıt tarihi** : 14/10/10

o zaman napıyoruzzz akşamı bekliyoruuuzz meraklıyım !!! Shocked

**Kayıt tarihi** : 10/11/10

aksam 9 bekliyotruzz Very Happy

**Kayıt tarihi** : 27/10/10

Harika ve çok duygusal bir bölüm olmş devamını sabırsızlıkla bekliyrm..

**Kayıt tarihi** : 11/10/10

süper olmuş cnm devam et

**Kayıt tarihi** : 27/11/10

Harikasınız tatlımm .d
Resmen ağladım .. Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum .d

**Kayıt tarihi** : 05/11/10

bndeee

**Kayıt tarihi** : 21/10/10

ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :)) - Sayfa 6 73972004

10. BÖLÜM

‘’Hoşgeldin Eski Sevil’’

Ayçin koştura koştura geldi hastaneye.Nefes nefese bir halde baktı Sevil’in üst komşusu Mine hanıma :
‘’Sevil nasıl?Ne oldu?İyi mi?’’

Mine Ayçin’in elini tuttu :
‘’Doktor daha çıkmadı.Bekliyorum ben de canım.Marketten gelirken merdivenlerde baygın buldum Sevil’i.Hemen ambulans çağırıp getirdim.Düşmüş olabilir merdivenlerden.’’

Ayçin ağlamaya başladı.O sırada annesi geldi :
‘’Doktor nerde?Yine nefesi mi kesilmiş?’’

Ayçin : Annem sen otur şöyle…Doktor gelir birazdan.Ne olduğunu biz de bilmiyoruz.

Ve içerden çıktı doktor :
‘’Sevil hanımın yakınları…’’

Ayçin : Biziz!
Doktor : Hastamız için gerekli müdahaleyi yaptık.Kendine gelmesini bekliyoruz.Bebeğin durumu için endişeliyiz.
Ayçin-Annesi : Bebek mi?
Doktor : Sevil hanım 1.5 aylık hamile…Bu zamanlar hamile bayanlar için oldukça kritik.Sevil hanım darbe almış.Bu bebeği-daha doğrusu tam olarak bebek diyemeyiz-ceninin durumunu olumsuz etkilemiş.

Ayçin’in annesi yavaşça oturur bekleme koltuğuna.

Ayçin : Peki ne olacak?
Doktor : 24 saat bekleyip göreceğiz.Düşük yapabilir hastamız.

Doktor gidince Ayçin de şaşkınca oturdu Ayşe’nin yanına.

Ayşe : Hamile…
Ayçin : Öyleymiş.
Ayşe : Haberin var mıydı senin?
Ayçin : Vallahi yoktu anne.Ne olacak şimdi?Off!

Ayşe bağırdıfısıltıyla :
‘’Ne demek ne olacak!Arasana bebeğin babasını.Gelsin ne yapacaklarsa yapsınlar.’’

Ayçin yutkundu ve kalktı yerinden.Mine’ye utanarak gülümsedi ve tuvalete gidip Cenker’i aradı :
‘’Cenker?’’

Cenker : Söyle aşkım…(Bir dilim ekmek attı ağzınna.)
Ayçin : Cenker biz hastanedeyiz.

Cenker telaşla kalktı masadan :
‘’Ne?Ne oldu?’’

Ayçin : Sevil fenalaştı.Ekrem orda mı?

Cenker ekmeği yutup ceketini aldı :
‘’Hayır burda değil.Gitti o.’’

Ayçin : Nasıl ya?

Cenker kapıyı çekip çıktı.Koşar adımlarla yürürken Zeynep’le konuşuyordu :
‘’Basbayağı gitti işte.Dün dedim ya hayatım.Sevil affetmeyince o da gitti.’’

Ayçin : Olamaz.
Cenker : Aradım ama telefonu kapalı.Tekrar ararım şimdi.Hangi hastanedesiniz?

…

Sevil elini nereye koyacağını bilemeden,karnından uzaktutmaya çalışarak konuştu :
‘’Şimdi ben hamile miyim?’’

Ayçin : Evet.

Bir süre sessizlik oldu odada.Çıt çıkmadı bu süre içerisinde.

Ayçin : Sevil ne yapacaksın?
Sevil : Bilmiyorum.
Ayçin : Annem kim bu bebeğin babası diye tutturdu.Ne diyeceğiz?
Sevil : Bilmiyorum.Bilmiyorum Ayçin,bilmiyorum.Ne olur…Yalnız kalmak istiyorum.Beni yalnız bırak.Ne olur…

Ayçin üzüntüyle çıktı odadan.Sevil telefonu aldı.Kapanmıştı telefonu.herhalde düşünce kapandı diye tahmin yürüttü.Telefonu açtığında mesaj geldi. ”Bir adet sesli mesajınız var.” Sevil telefonu kulağına yaklaştırdı.Mesajı duyunca kapatmak istedi ama içindeki kıpırdanmalar onu durdurdu.
“ Sevil kendine iyi bak bir gün mutlaka geleceğim.Seni çok seviyorum.Seninle yaşadığımız şeylerin hiç biri oyun değildi bilmeni istiyorum.Sana aşıktım ve aşkından hiçbir zaman vazgeçmeyeceğim.Kendine iyi bak.”

Sevil’in gözlerine hücum etmişti yaşlar yine.Gözleri yanıyordu artık ağlamaktan.Çok özlemişti Ekrem’i ama gururu vardı.Gururu incinmişti.Affetmek istese de yapamazdı bu gurur yüzünden.

Sevil gözlerini kapatırken söylendi :
‘’Sana ihtiyacım var.Ben ‘gel’ demeden gelsen ne olur…’’

…

Cenker : Yani hamile?
Ayçin : Ay evet dedim ya Cenker!
Cenker : Offf…Ekrem de gitti.Ne olacak şimdi.
Ayçin : Ne biliyim ben.
Cenker : Bebek büyümeden aldırsın.

Ayçin kaşlarını çaıp gözlerini kıstı ve Cenker’e baktı :
‘’Nasıl yani?’’

Cenker : En doğrusu bu Ayçin.
Ayçin : Ama…
Cenker : Ekrem gitti.Sevil de artık affetmez onu.Bebek babasız mı dünyaya geldin?Ayçin…(Duraksadı.)Babasız büyümek…(Boğazında bir şey düğümlendi sanki.)Kötü.

Cenker gözlerindeki yaşları tutarak uzaklaştı oradan.Ayçin arkasından üzgün gözlerle bakıp söylendi :
‘’Belki de en doğrusu bu.’’

…

1 HAFTA SONRA

Sevil 3 gün önce taburcu olmuştu.Bebek şu anda iyiydi,ama düşük tehlikesi oldukça yüksekti.Sevil bu bebeği istiyor mu,istemiyor mu bilmiyordu.Karar vermesi zor bir durumdu.Ekrem’i düşündü.Tam 1 hafta olmuştu onu görmeyeli.Kimse anlatmamıştı Ekrem’i.Cenker gittiğini döylemişti,ama Sevil inanmamıştı.Şimdi inanıyordu.Ekrem gerçekten gitmişti.İlk kez elini karnına götürdü.Gözlerinde yaşlar birikti :
‘’Gelme bebek.Bu dünyaya gelme.’’ Diye söylendi ve gözlerini kapattı.Kapının sesiyle gözlerini açtı ve heyecanla kalktı :
‘’Ekrem!’’

Kapıyı açtığında ellerinde çiçeklerle gelen Cihan’ı gördü ve gülümsemeye çalıştı.Cihan sırıtarak uzattı çiçekleri :
‘’Geçmiş olsun prenses.’’

Sevil çiçeklri aldı ve Cihan içeri girince kapıyı kapattı.Cihan koltuğa oturup bacak bacak üstüne attı.Sevil de karşı koltuğa oturdu çiçekleri bırakıp.

Cihan : Ayçin olanları anlattı.Sevil…Bebeğim sen iyi misin?
Sevil : Sence?
Cihan : Kıyamam ben sana…

Sevil Cihan’a sarılıp ağlamaya başladı.

Cihan : Şişştt…Ağlama bakıyım.Fındık surat…Bak sana ağlamak hiç yakışmıyor.
Sevil : Kandırdı beni.Oyun oynadı benimle.Sonra da çekti gitti.Hiç sevmemiş beni.Sevse gitmezdi.Ben git desem bile gitmezdi.

Cihan Sevil’e baktı ve elini Sevil’in karnına koydu :
‘’Bak sen böyle üzülürsen o da üzülür ama…Hisseder bebekler annenin hissettiklerini.’’ Dedi ve göz kırptı.

Sevil : Ben annesi miyim şimdi onun?
Cihan : Tabii annesisin.O da senin bebeğin.İyi bak ona.
Sevil : Cihan…O bu dünyaya gelmeyi hak etmiyor.O çok masum.
Cihan : Bak Sevil…O çok şanslı ki senin gibi bir annesi olacak.Kendini ve onu suçlamaktan vazgeç.Hadi gül biraz.

Sevil gözyaşlarını elleriyle sildi ve gülmeye çalıştı.O sırada kapı açıldı ve Ayçin ile Cenker içeri girdiler :
‘’Biz geldiiik!’’ diye bağırdı Ayçin.

Sevil’e bir şey olur korkusuyla evin anahtarından Ayçin de almıştı.Ellerindeki poşetleri bırakıp içeri girdiler.Sevil’i yalnız bırakmıyorlardı.Sevil de onlar sayesinde ayaktaydı.

…

Ayçin Cenker ve Cihan’ı yolcu edip kapıyı kapattı ve solgun görünen Sevil’e döndü :
‘’Bu gece burdayım.’’

Sevil : Ayçin…Git tatlım.Ben kendim idare edebilirim.
Ayçin : Saçmalama.Ben memnunum halimden.Bu arada…Ekrem’den haber…
Sevil : Yok.

İçeri girdi.Koltuğa uzandı.Bacaklarını karnına çekti.Gözlerini kapattı.Ayçin üzgün gözlerle baktı Sevil’e :
‘’Yerine yat.’’

Sevil cevap vermedi.Ayçin üzerini örtüp saçlarını okşadı kuzeninin ve içinden söylendi :
‘’Hoşgeldin eski Sevil.’’
…

Pelin sinirle girdi kapıdan. Firdevs şaşkınlıkla onu izliyordu :
‘’Ne oldu?Yine burnundan soluyorsun.’’

Pelin : Normal bir gün geçirebildin mi hiç diye sorsana!

Firdevs merakla vereceği cevabı bekliyordu.Kaşlarını çatmıştı.

Pelin öfkeyle :
‘’Gözün aydın Firdevs Hanım torunun oluyormuş.’’ dedi öfkeyle.

Firdevs şaşkınlıkla gözlerini açtı.

Pelin : Bana bak,bu bebekten bir an önce kurtulacağız anladın mı?Bir dakika bile dayanamam bu duruma.Hele Ekrem duyarsa işin içinden hayatta çıkamayız anladın mı?

Firdevs : Sen ne diyorsun?Bu kadar kör etmedi gözümü bu intikam.Kendi öz torunumu öldürmemi bekleme benden.

Firdevs şaşkınlık ve öfkeyle odadan çıkıp odasına kapandı.

Pelin : Ay bir bu eksikti ya!Bir de seninle mi uğraşacağım?

Sinirle koltuğa oturdu.Bu sırada Firdevs’in kapı sesiyle irkildi :
‘’Nereye?’’ diye bağırdı arkasından ama Firdevs çoktan çıkmıştı evden.

…

Firdevs taksiden inip pembe renkteki apartmana baktı.Apartmandan çıkan adama yaklaşıp :
‘’Pardon…Sevil hanım bu apartmanda mı oturuyor acaba?’’ diye sordu.Adam daire numarasını söyleyince yavaş yavaş girdi apartmana ve kapıyı çalıp bir süre bekledi.Kimse açmayınca tam gidecekti ki Sevil kapıyı açtı :
‘’Buyrun?Kimi aramıştınız?’’

Firdevs gözlerinin altı morarmış,yüzü solgun,zayıf kıza baktı.Resimdekinden farklıydı Sevil.Yutkundu.Nasıl diyebilirdi senden intikam almak isteyen kadın bendim diye?Zorla konuşmaya çalıştı :
‘’Be-ben…Ekrem’in annesiyim.’’ dedi gözlerini sıkıca kaparken.

Sevil’in başından kaynar sular dökülmüş gibi oldu.Gözleri doldu.Gözyaşlarına engel olmak için kendini sıktı ve derin bir nefes aldı.Öfkeyle baktı Firdevs’e :
‘’Ne işin var burada?’’

Firdevs : Sakin ol.Ben sadece senden özür dilemeye geldim.
Bir süre sessizlik oldu.Sevil eliyle içeriyi gösterdi.Firdevs çekingen bir tavırla girdi eve.Gözleriyle evi süzdü.Koltuğun üzerinde Ekrem’le Sevil’in ortadan yırtılmış resmini gördü ve oraya doğru dikkat kesildi.Sevil fark edip hızla resmi aldı ve masanın üzerine attı.Firdevs’e baktı donuk bir yüzle.

Firdevs : Hamileymişsin?

Sevil sinirlendi ve kaşlarını çatıp sesini yükseltti :
‘’Şimdi anlaşıldı senin derdin ne!Bu sefer de bebeği mi istemiyorsun?Yoksa bebeği aldırmam için bir doktor falan mı ayarlayacaksın?Ya da para verip beni tehdit falan mı edeceksin?Eğer Ekrem’i soracaksan söyleyeyim,bitti.Ekrem’le aramızda hiçbir şey kalmadı için rahat olsun.Bebeğe gelince…Sizi hiç ilgilendirmez ne yapacağım!’’

Firdevs : Hayır…Hayır beni yanlış anladın.Ben bebeği aldırman için gelmedim.Sadece…(Sustu)Ekrem’le ayrıldığınızı biliyorum.Bebeği aldırmayacaksın değil mi?

Sevil : Seni ilgilendirmez!Kimseyi ilgilendirmez.Lütfen çıkın evimden.

Firdevs oturduğu yerden kalkıp hüzünle baktı Sevil’e :
‘’Ben…’’

Sevil kapıyı açıp Firdevs’e çıkması için baktı.Firdevs kapıdan çıktı ve Sevil kapıyı kapattı.Firdevs söylendi :
‘’Ben çok üzgünüm.’’

…

Sevil aynanın karşısına geçti.Her açıdan bakıyordu karnına.Sağa dönüyordu sola dönüyordu…Büyümüş müydü karnı?Bu bebek günden güne büyüyordu.Geç olmadan bir karar vermeliydi Sevil.Ne yapacağını bilmiyordu,ama onu sevmeyen birinin bebeğini taşımak ona saçmalık geliyordu.Hızla aynanın karşısından çekilip yatağına oturdu ve elini karnına koydu :
‘’Beni affet bebek.Ama senin bu dünyaya gelmen…(Duraksadı.Nefes almaya çalıştı.Gözlerinden yaşlar damladı.)’’

…

Pelin elindeki telefonu sinirle fırlattı koltuğa :
‘’Yok!Yok…Açmıyor.Telefonu kapalı.Aradığımız Ekrem’e ulaşamıyoruz.Çıldıracağım!’’

Firdevs : Yalnız kalmak istiyor demekki…

Pelin kaşlarını çatıp Firdevs’e baktı :
‘’Yoksa sen…Sen nerde olduğunu biliyor musun?’’

Firdevs : Saçmalama.Bana da kızgın Ekrem.
Pelin : Az önce bir yere gidip geldin.
Firdevs : Bir işim vardı onu hallettim.
Pelin : Sen bir işler çeviriyorsun ya Firdevs hanım…Bunun sonu hiç iyi olmayacak söyleyim.
Firdevs : Yeter!Ben de sendenim işte.O kızdan kurtulmaya çalııyorum!Bir de bebek çıktı başımıza.Aldırması için onu tehdit etmeye gittim,ama…(Duraksadı.)Zaten aldıracakmış bebeği.

Pelin gözlerini açıp sırıttı :
‘’Sorun yok yani?’’

Firdevs : Yok.

Pelin Firdevs’in odasına kapanmasıyla sırıttı.Firdevs odasında yatağına oturdu :
‘’Ben bu beladan nasıl kurtulacağım?Hepsi benim yüzümden.Hepsi!’’

…

Ayçin elindeki anahtarı bırakıp kapıyı kapattı ve gülerek içeri girdi :
‘’Ben geldiiim!’’

Sevil bilgisayar başındaydı.Cevap vermedi.

Ayçin : Bebişimiz ve annesi nasıl bakalım bugün?

Sevil Ayçin’e baktı :
‘’Bir muayenehane buldum.İyi gibi…Ama araştırıyorum.’’

Ayçin : Ne muayenehanesi?
Sevil : Bebeği aldırmak için Ayçin.Ne için olacak?
Ayçin : Hayır…Bunu yapmayı gerçekten düşünmüyorsun di mi Sevil?
Sevil : Ayçin…Ben ciddiyim.Bu bebeği doğurmayacağım.Kesin kararımı verdim.Onun ne suçu var?
Ayçin : Ama…

Sevil ayağa kalktı ve koltuğa uzandı :
‘’Okulu dondurdum.Bebekten de kurtulayım,Amerika’ya gideceğim.’’

Ayçin gözlerini açtı kocaman :
‘’Aaa…Sen iyice delirdin.’’

Sevil : Belki de delirdim.Ama unutma deliler çoğunlukla en doğru kararı verirler.
Ayçin : Bunu yapamazsın Sevil!Önce annem izin vermez böyle bir şeye.
Sevil : O kadar emin olma bence.Teyzem benim için en iyi olan şeyi isteyecektir.

Ayçin sinirle çıktı odadan.Telefonu eline aldı ve birisini aradı :
‘’Senden yardım istiyor olmak çok kötü bir şey,ama acil durum…Bir şey yapman gerekiyor.’’

…

Sevil sabah erkenden kalktı.Montunu giydi.Apartmandan çıktığında temiz havayı içine çekti.Son kez nefes alır gibiydi.Ya da son kez birine nefes aldırır gibi…Elini karnına götürüp bekledi.Hazır mıydı bebeği aldırmaya?Gözlerinden yaşlar damladı.Koşar adımlarla yürümeye başladı.Birden durdu :
‘’Ne yapıyorum ben ya!’’ diye söylendi.Ortada kalmıştı.Bebeği aldırmak için yola çıkmıştı ama kalbi Ekrem’den kalan belki de tek parçayı aldırmaması için ısrar ediyordu.Yürümeye çalıştı.Tekrar durdu.Sonra koşarak eve geri dönüp odasına gitti.Dolabı açıp bütün eşyalarını çıkardı ve eline telefonu aldı :
‘’Günaydın…Amerika’ya gidecek ilk uçağa bilet istiyorum.Teşekkür ederim.’’

…

Ayçin telefonla konuşarak içeri girdi.Oturma odasına geldiğinde yorgunlukla kendini koltuğu bıraktı.Bir yandan da hararetli bir şekilde telefondaki kişi ile konuşuyordu :
‘’Benim yapacağım bir şey yok.’’ Sinirle elini koltuğun üzerine bırakırken eline bir şey battı.Acıyla çekti elini.Eline batan şeye baktı.Bu bir zarftı.Üzerinde ‘Ayçin’ yazıyordu :
‘’Bir dakika…’’ dedi telefondaki kişiye.Zarfı açtı.

“ Her şey güzel olacak diyemiyorum artık.Sen öğretmiştin hatırlıyor musun?Annem ve babam öldüğünde sen demiştin,’Seninle bir oyun oynayalım.’ Her şey güzel olacak’tı oyunun adı.Hatırladın mı?Artık ben bu oyunu oynayamayacağım. Biliyorum çok kızgınsın bana şimdi.Belki asla affetmeyeceksin.Özür dilerim…Sana bağırdığım her an için…Bebeğimi aldıramayacak kadar çok seviyorum seni.Onu bu Dünya’ya getirmek aptallık olur demiştim...Yapamadım Ayçin.Öldüremedim onu.Onu öldürseydim.Ekrem’i de öldürmüş olacaktım.Ve kendimi de…Hepimizi yaşatmaya karar verdim ama burda değil…Burdan uzakta,hiçbir şeyi hatırlayamayacağım yerde… Kuzenim ya da hiç doğmamış kardeşim,gidiyorum belki de dönmemek üzere…Seni çok seviyorum.Kendine iyi bak.Beni affet.”
Sevil

Ayçin dolan gözlerini yumdu ve gözyaşlarına yol açtı :
‘’Gitmiş…’’ Diyebildi telefonda konuştuğu kişiye.Daha fazla konuşamadı.Çaresizdi.

…

Sevil taksiden inip elindeki valizle havaalanına doğru yürümeye başladı.Ekrem’i düşündü.Bebeğini,Ayçin’i,teyzesini,Cenker’i ve Cihan’ı…Şimdi gittiğinden kimsenin haberi yoktu yalnız bir mektup bırakıp veda etmişti bir daha dönmemek üzere.Gülümsedi.Kapıdan girerken bir ses duydu :

‘’Sevil!’’

Sevil olduğu yerde durdu.Tanımıştı bu sesi.Dönemedi arkasına.Yürümeye başladı.Ses daha güçlüydü bu kez :

‘’Sevil dur!’’

Sevil arkasını döndü usulca.Gözündeki yaşlar kirpiklerini zorluyordu akmak için.Zorla tek bir isim çıktı ağzından :
‘’Ekrem…’’

Ekrem Sevil’in karşısında duruyordu.Gözlerinde yorgunluk vücudunda güçsüzlük sesinde umutsuzluk vardı ama yine de devam etti konuşmaya :
‘’Gitme.’’ Dedi. ‘’Her şeye yeniden başlayalım.’’

Sevil gülümsedi umutsuzca ve çatlayan sesiyle konuştu :
‘’İmkansız…’’

Arkasını döndü.Ekrem arkasından perişan halde baktı.Yavaş adımlarla yürüyen Sevil’i izledi.Gözlerinden yaşlar damladı :
‘’Eğer o kapıdan girip,gidersen…(Sesi boğuk çıktı.)Beni öldürmüş olursun.’’
Sevil yavaş adımlarla yürürken gözleri yaşlarla dolmuştu.Durduramadı gözyaşlarını.

Ekrem : Sarıl bana.Bebeğimize sarıldığın gibi sarıl bana…

Sevil gözyaşlarını elinin tersiyle sildi ama yenileri geldi hemen ardından.Koşa koşa gidip sarılmak istedi o an ama gururu...Yürümeye devam etti.Ta ki karnına o iğrenç sancı saplanana dek…Karnındaki sancıyla birlikte elindeki kol çantasını yere attı.Valizi bıraktı.Bir süre dengesizce durduktan sonra iki büklüm şekilde yere çömeldi.Ekrem panikle gözlerini açıp bağırdı ve koşmaya başladı Sevil’e doğru :

‘’Sevil!’’

10. BÖLÜM SONU

**Kayıt tarihi** : 11/10/10

harika yazmışsın sevile birşey olmasın yaa
devam cnm......

**Kayıt tarihi** : 29/08/10

ayyyh mukemmeldı yhaaa sevılımle ekomun bebısı olcaakk ama nolur sevılle ekrem barıssın artıkk kusmesınler

**Kayıt tarihi** : 19/08/10

süper olmuşş (:
kesinlikle devamm..

**Kayıt tarihi** : 05/11/10

Ayyy Sprr bayıldımmm =) =)

**Kayıt tarihi** : 24/09/10

ya bebek düşme nereye gidiyosun bu erken yaşında yaa Sad

**Kayıt tarihi** : 27/10/10

Süper olmş cnm ya devam (:

Devamı ne zmn gelir ?

**Kayıt tarihi** : 10/11/10

süperr dewamm Very Happy

**Kayıt tarihi** : 06/09/10

gerçekten harikaydı ya ne desem bilemedim yani lütfen devam et=)çok güsel yazmışsın valla ağlayasım geldi.......devam lütfen=)

**Kayıt tarihi** : 26/07/10

birileri beni mi andı?
her kese teşekkür ederiz senaryonun diğer ortağı benim, adım hanife =))
artık zamanım oldukça uğruycam :D

**Kayıt tarihi** : 21/10/10

ekrem*sevil*a*g demiş ki:: birileri beni mi andı?
her kese teşekkür ederiz senaryonun diğer ortağı benim, adım hanife =))
artık zamanım oldukça uğruycam :D

İşte ikinci senaristimiz!Haydi tanıştığınıza memnun olun. =D

Bu arada yorumlar için teşekkür ederiz...

**Kayıt tarihi** : 01/01/11

ekrem*sevil*a*g demiş ki:: birileri beni mi andı?
her kese teşekkür ederiz senaryonun diğer ortağı benim, adım hanife =))
artık zamanım oldukça uğruycam :D

birileri seni hergün anıyo bebekim.)

seviliyosunuz...bestem ve sen...

[i]haa bestecim şarkı konusunda bn sadece gripin iyi olur dedim o kadar, asıl güzel olan sizin senaryonuz canımın içi..

**Kayıt tarihi** : 10/11/10

yen i bölümü bekliyoruz xD

ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :))

ekrem*sevil*a*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :))

ekremsevila*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :))

ekremsevila*g VE b.c SENARYO BÖLÜMÜ :))