Ekrem:Ya ne demek hiçbir şeyim değilsin kızım ya ağzından çıkanı kulağın duyuyuor mu senin? Sevil:Duyuyor tabi hem ne olmuş ki?Sen benim hiçbir şeyim değilsin!!!!! Ekrem:Öyle mi hanımefendi? sevil:Öyle beyefendi Ekrem:Madem öyle Sevil Hanım o zaman siz bir daha benimle hiç konuşmayın,muhattap da olmayın. Sevil:Tamam canıma minnet zaten.Ayrıca ben de size bitmiyorum.Daha iyi olur böylesi Ekrem:Tamam o zaman Sevil:Tamam Ekrem:Sorun yok. Sevil:Yok
Tam o sırada Ayçin araya girer:
Ayçin:Ayy içimi bayılttınız ya ne demek tamam,muhattap olmayalım falan?Saçmaladınız iyice siz Ekrem:Valla Ayçin'cim onu bana değil Sevil Hanım'a söyle ne de olsa ben onun hiçbir şeyi değilmişim ya!!! Sevil:Ayçin'cim sen onu Ekrem Bey'e söyle bir zahmet.Nasıl olsa benimle muhattap olmak istemeyen kendisi!!! Ekrem:Ne???Ben mi????? Sevil:Sen tabi.Daha az önce bana kendin söyledin. Ekrem:Sana ne demeli?(Sevil'in taklidini yaparak)Sen benim hiçbir şeyim değilsin ki bıdı bıdı bıdı Sevil=Hahaha çok komik öldüm gülmekten sen ilerde stand upçı falan olsana Ekrem:Niye?Benden iyi komedyen olur di mi? Sevil:Yok canım ondan demedim ben.Belki sahneye çıkarsında şu şebekliğine birkaç kişi acır da güler diye söyledim Ekrem:Hopp hopp ağır ol Sevil Hanım sen kime şebek diyorsun? Sevil:Belli olmuyor mu oradan?Sana diyorum tabi ki.Ama doğru senin kulaklarda işitme sorunu olduğu için duymaman normal Ekrem:Hasbinallah yaa!!!!!!
Ayçin:(Bir anda araya girerek ve kızgın bir şekilde bağırarak)Ayyyyyyyy!Yeter ya ne oluyor size deminden beri karı koca gibi didişiyorsunuz. Kendinize gelin artık.Yeter canım.İnsanda da bir sabır var yani!!!! Ekrem:(Tırsak bir ifadeyle)Tamam Ayçin Abla sen kızma yeter ki Ayçin:Cıvıtma Ekrem hadi Sevil sen de derse hadi Sevil:Tamam ya çekiştirip durmasana Ayçin:Yok ya.Ben çekiştirmiyim,siz de didişmeye devam edin öyle mi?Yok canım yemezler hadi sınıfa çabuk çabuk.Sayenizde sinir hastası oldum zaten!!! der ve bir sinirle hep birlikte sınıflarına girerler.
SINIF
Tenefüs Vakti
Ekrem:Yok abi ya ben bu cadıyla bırak Almanya gezisi 5 metre öteye gitmem. Cenker:Ya abicim niye öyle diyorsun?İnat ediyor işte kız.Sen de alttan al biraz bari Cihan:Cenker doğru söylüyor Ekrem.Her zaman ki Sevil işte tuttu yine eşek inadı. Ekrem:Eşek yanında halt etsin katır inadı resmen katır inadı Cenker:Ya abi ha eşek ha katır ne fark eder?İkisi de çağımızın hayvanlarından yani. Ekrem:Ay gül gül öldüm Cenker Cenker:Abi gül diye söylemedim zaten.Yani eşeği katırı bırak sen.Sonuçta Sevil inat ediyor.Bari sen yapma. Ekrem:Hah işte sen de söyledin zaten.Ne dedin az önce sen? Cenker:(Şaşkınca)Ne dedim? Ekrem:Çağımızın hayvanları dedin.Demek ki bu varlılar dönemimizde var olan bir canlı grubu ama gel gelelim Sevil'e bak.Eşi benzeri yok. Tek ve erişilmez bir varlık o.Ütopik bir canlı valla ya!!! Cihan:Bir gün melek bir gün şeytan diyorsun. Ekrem:Valla sizi bilmem ama bana her gün şeytan yani
Bu sırada Cihan ve Cenker kıkırdamaya başlarlar.Ekrem hemen sinirlenir tabi
Ekrem:Ya abi şu durumda bile makarasınız yani.Söylenecek laf bulamıyorum size. Cihan:(Kendini zor tutarak)Tamam abi tamam Cenker biz de gülmeyelim artık ikna edelim şu deliyi. Cenker:Ya abi ne yapalım?Tutturdu gelmem de gelmem gelmem de gelmem diye Cihan:Doğru bak ne diycem?Biz en iyisi Ayçin'e havale edelim bunu bir de o konuşsun ne dersin? Cenker:Ne diyim?Süper olur valla.Hadi Ayçin'e söyleyelim hemen Cihan:Tamam der ve hemen Ayçin'in yanına giderler.Kaş göz işaretleriyle durumu bildirirler. Ayçin olanları çoktan anlamış.Sırasından yavaşça kalkıp Ekrem'in yanına gitmeye başlamıştır ki Cenkerlerin yanından geçerken gözünü kırparak gülümser.Cenker kısık bir sesle arkasından seslenir:
Ekrem o sırada önündeki kitaplarala ilgilenip,sayfaları karıştırıyordur ki Ayçin bir anda önünde bitiverir.
Ayçin:EKREMMMMMMMM Ekrem:NEEEEE???? Ayçin:Ay bana ne kızıyorsun ya?Sanki bir şey dedik. Ekrem:Kusura bakma Ayçin ya.Hep o cadı yüzünden işte Ayçin:Ay öyle deme benim arkadaşıma ya Ekrem:Ama öyleee Ayçin:Üff neyse neyse bırak sen şimdi onu bunu da geziye geliyorsun di mi? Ekrem:Tabi ki hayır!!! Ayçin:Ya Ekrem oyunbozanlık yapma ya!!!Aşk olsun!!! Ekrem:Kızım ne oyunbozanlığı?Görüyorsun işte bazıları istemiyor gelmemizi!!(Bunu imalı ve yüksek bir sesle söylemiştir.Sevil'de duymuş ve kafasını öbür tarafa çevirip,hiçbir şey olmamış gibi arkadaşlarıyla sohbet etmeye devam etmiştir.)
Ayçin'de o sırada durumun farkına varmış,Ekrem'i ikna etme çabası içindedir.
Ayçin:Ay offfff...Bırak sen bir onu ya.Sen Sevil'e ne bakıyorsun?Boşver sen onu.Hem bizim de mi hatırımız yok mu yani?Bari bizim için gel. Hem bir düşünsene ne eğlenicez orada?Yeni yeni yerler gezeceğiz,yeni yeni maceralar yaşayacağız.(Ellerini şaklatıp,heyecanla)Ayyy süper olucak süperrrrrrrr Ekrem:Ya iyi tamam güzel de Ayçin:Ekrem itiraz istemiyorum. Ekrem:Ama Ayçin:Aması maması yok sen de bizimle geliyorsun o kadar.Tamam mı? Ekrem:... Ayçin:(Kaşlarını çatıp,kızgın bir ifadeyle)EKREMMM!!!! Ekrem:Üff iyi tamam tamam Ayçin:Ayy yaşasınn Ekrem:Ama bak sırf senin hatrına yoksa biliyorsun gelmeyecektim. Ayçin:Bilmez miyim canım arkadaşım benim ))) der ve Ekrem'e sevinçle sarılır.
Yorucu geçen bir okul gününden daha sonra paydos olur. Sonunda okul biter ve bütün öğrenciler gibi bizim beşli de derin bir nefes alır.Oysa bilmezler ki akşam evlerinde onları çok daha zorlu saatler beklemektedir.
AKŞAM(EKREMLERİN EVİ)
Ekrem:Eee annecim ne diyorsun? Hüsna:Oğlum nereden çıktı şimdi bu gezi? Ekrem:Ya sultanım dedim ya okul götürüyor diye.Tamam de sen de nolur.Hem bak tarihi yerleri falan gezeceğiz,güzel güzel anılarımız olucak fena mı?En önemlisi de yeni bir ülke görmüş olucaz.Hadi sultanım hadi Hüsnam hadi tamam de.(Bu sırada Ekrem her zaman ki gibi Hüsna'yı gıdıklamaya başlar.Hüsna gülmekten kırılır tabi.)
Hüsna:Ay ay ay dur oğlumm ayy ay başıma gelenler gıdıklanıyorum dur. Ekrem:Evet cevabınız Hüsna:Ay aman tamam tamam verdik iznini Ekrem:Oooooo aslan Hüsnamm sen çok yaşa bu oğlun kurban sana der ve tezahürat yapmaya başlar. Hüsna:Ay serseri seni hadi tamam git hazırla bavullarını Ekrem:Kimin annesi ya kimin annesi neyse sultanım ben kaçtım bavulları hazırlayacağım daha der ve zıplayarak seviçle odadan çıkar Hüsna:Deli çocukk
CENKERLERİN EVİ
Naile:İyi de oğlum orası güvenli mi bakalım hırlısı var hırsızı var.Yok yok ben sokakta bulmadım çocuğumu olmaz Cenker. Muzaffer:Ya Naile senin oğlun kazık kadar adam oldu artık.Ne hırlısı ne hırsızı ya Naile:Yani Muzaffer senin bu genişliğin beni öldürücek.Çocuğa oralarda bir şey olsa ölse kalsa mazallah haberimiz olmayacak. Cenker:Ya anne hocalarda gelecek zaten bizimle.Bir şey olmayacak merak etme sen.Bak ne olur yapma kazık kadar adam oldum ben ya!!! Naile:Ama oğlum ben senin i... Cenker:ANNE!!!! Naile:Aman iyi be ne yaparsanız yapın iyi git sen de çok istiyorsan. Cenker:Aslan annem benim der ve Naile'nin yanağına bir öpücük kondurarak o da sevinçle odasına bavullarını hazırlamaya gider.
CİHANLARIN EVİ
Doğan:Okul,arkadaşlar,yurt dışı gezisi,güzel güzel ortamlar,farklı farklı insanlar diyorsun. Cihan:Aynen öyle diyorum abicim.Sen ne diyorsun? Doğan:Oralara dalıp bizi unutmazsın di mi Cihan efendi? Cihan:Aşk olsun abi ya yapar mıyım hiç öyle bir şey? Doğan:İyi iyi madem öyle git sen de Cihan:Sağol abimm der ve Doğan'a sarılır. Doğan:Yalnız bana bak orada dikkat ediceksin kendine.Hastalanma,sıkı giyin,üşütme yani Cihan:Tamam tamam sen merak etme beni Doğan:İyi hadi bakalım şimdiden uğurlar olsun sana
AYÇİNLERİN EVİ
Melih:Hayır diyorum Ayçin olmaz!!!!!!! Ayçin:Ya babacım ama yapma böyle ya.Bak herkes gidiyor bir ben kaldım ya. Melih:Herkes beni ilgilendirmez kızım.Ne yapayım ben milleti?Önemli olan benim için sensin.Hem orada elin memleketinde Allah korusun başınıza bir şey gelse yardım eden de olmaz,Düşseniz,kalsanız,kaybolsanız ne yapıcaz biz? Ayçin:Ya babacım okulla gidiyoruz.En fazla ne olabilir ya? Melih:Olmaz diyorum Ayçin o kadar!! Ayçin:Anne ya sen de yardım etsen biraz Nergis:Şey Melihçim bak şimdi ben de düşündüm de kızımız gitsin bence de Melih:Ne? Nergis:Ya tabi hem bak yeni yerler gezmiş olurlar,biraz dünyayı tanırlar,elinde böyle bir fırsat varken kaçırmasın kızcağız. Sonra çok pişman olur,başının taşlara vurursa vebalini nasıl öderiz bilmiyorum yani? Ayçin:(Fısıldayarak)Süper gidiyorsun anne süperr Nergis:Hem Ayçin bizim gibi cahil kalmasın.Gezsin görsün çevresini.Öğrensin öğreneceğini,hayatı tanısın biraz,bizim gibi tıkılmasın buralara Ayçin:Helal sana anne valla helal.Evet baba annemi duydun.Doğru söylüyor kadın.Bari bırakın da ben hayatımı yaşayayım,yeni yerler göreyim, bir şeyler öğreneyim ya Nergis:He Melih sen ne dersin? Melih:Ya şimdi Ayçin:Babacım ne olur ya? Melih:İyi peki peki dediğiniz gibi olsun bakalım Ayçin:Birtanecik babam benim der ve sıkıca babasına sarılır.Ardından uzunca bir valiz hazırlığına girişmek için odasına gider.
SEVİLLERİN EVİ
Hüseyin:İyi de Sevil kızım biz seni nasıl emanet ederiz?Ya başına bir şey gelirse,ya bir şey olursa oralarda sana? Sevil:Ya babacım söz kendime dikkat edicem.Bak sabahtan beri yalvarıyorum size.Ne olursunuz izin verin ya.Hem bakın bizim çocularda geliyor.Onlarda korurlar bizi zaten. Hüseyin:Kızım güzel kızm sen de beni anla.Hayatta kaç yavrum var benim?Onunda başına bir şey gelirse ne yapıcaz biz? Semra:Baban doğru söylüyor kızım elin Almanyası.İti var,kopuğu var,sarkanı var,Allah muhafaza ya bir şey olursa sana? Sevil:Ya anne aşk olsun biraz olsun bana güvenin ya.Ayrıca ben kendimi korumasını da bilirim.Merak etmeyin siz.Ama izin verinde gidiyim şu geziye. Yeni yerler,insanlar tanıyım.Bir değişiklik olsun bana da.Ha ne dersiniz?
Semra ve Hüseyin bir süre aralarında bakıştıktan sonra ikisi de onaylayıcı bir biçimde kafalarını sallarlar.
Hüseyin:İyi tamam git bakalım ama bak kendine dikkat ediceksin,korumasını biliceksin,bizi de habersiz bırakmayacaksın tamam mı? Sevil:Tamam söz babacım söz der ve sevinçle babasının ve annesinin yanına koşarak onlara sıkıca sarılır.Ardından da sevinçle odasına doğru koşar.O da diğerleri gibi bavulunu hazırlamaya koyulur.Malum cumartesi Almanya gezisine çıkıyorlardır.
Ertesi gün bizimkiler okula giderler.Okul cumartesi günü gezi olacağı için tatildir.Bizimkiler ailelerine imzalattıkları formları idareye teslim edip, paralarını ödedikten sonra hep birlikte evlerine geri dönerler ve son hazırlıklarını yapmaya başlarlar.Akşama doğru tüm hazırlıklar biter.Bavullarını önceden hazırlamışlardır zaten.Geriye son kontrolleri yapmak kalmıştır ki gün içinde tüm bu işleri de halletmişlerdir.Tüm işler bittikten sonra da geriye sadece ertesi sabahı beklemek kalmıştır.
ERTESİ SABAH(CUMARTESİ GÜNÜ)
Ertesi sabah erkenden aileleriyle vedalaşan çakıl taşlarımız evlerinden bir heyecanla çıkıp okulun önünde toplanmışlardır.Herkesin içinde büyük bir coşku vardır tabi.Duydukları büyük heyecanla ayaküstü sohbet eden öğrenciler sonunda öğretmenlerinin de okulun önüne gelmesiyle adeta seviçten çıldırmışlardır ki birkaç dakika sonra da sayım yapılır ve hep birlikte otobüslere doluşup havaalanına doğru yol almaya başlarlar. Arabanın içinde de heyecanları dinmez tabi.Ayçin,Cenker ve Cihan koyu bir muhabbete dalmış.Orada yapacakları planları düşünüp dururken Ekrem ve Sevil'den hiç ses çıkmıyordur.Zaten dünden beri de hiç konuşmamışlardır.Bizimkiler onların bu haline çok üzülseler de bir şekilde hallederiz düşüncesiyle şimdilik bu olayı askıya almışlardır.Ya da Cenker'le Cihan öyle zannediyordur.Oysa ki Ayçin'in çok daha farklı planları vardır.
HAVAALANI
Bizimkiler sonunda havaalanına ulaşırlar.Bir süre pasaport,vize,uçak saatleri,genel güvenlik önlemleri gibi işlemleri hallettikten sonra uçağın gelmesini beklemeye başlarlar.Yaklaşık yarım saatlik bir bekleme sürecinin ardından uçak havaalanına iner.Bizimkiler de hocalarının eşliğinde bir telaşla uçağın bulunduğu alana doğru yürümeye başlarlar.Sonunda alana ulaşırlar.Ellerinde bavulları,uçağın içine girmek için merdivenlerden çıkarlar ve son bir kez kafalarını geriye çevirip çevreye bakınırlar.İçlerini az da olsa bir hüzün kaplar.Kısa süreli de olsa,geri döneceklerini bilseler de şimdiden çok özlemişlerdir ailelerini.Birden kızların gözleri dolar.Ama yapacak bir şey yoktur.Zaten zor bela izin almışlardır.Hocalarının devam edin diyip bağırması üzerine birden irkilip kendilerine gelirler ve gözlerindeki yaşları çabucak silerek uçağın içine doğru geçerler.
UÇAK
Bizimkiler uçağın içine doğru ilerlemeye başlarlar.Sonunda kendi yolculuk edecekleri bölümleri bulurlar.Ama nedense daha önceden bir yer planlaması yapmamışlardır.Herkes serbestçe istediği yere oturabilmektedir.Sevil'de Ayçin'le oturabilme düşünceleri kuruyordur ama Ayçin'in eline çok güzel bir fırsat geçmiştir ve bunu tepmek gibi bir niyeti de yoktur.
Ayçin:Cenker,Cenker!!! Cenker:Efendim Ayçin? Ayçin:Gel buraya bir
Cenker hemen Ayçin'in yanına gelir.
Cenker:Efendim Ayçin ne oldu? Ayçin:Şimdi sana bir şeyler anlatıcam.Dikkatli dinle.Tamam mı? Cenker:Tamam da ne anlatıcan anlamadım ben Ayçin:Bak şimdi... der ve aklından geçen bütün planı Cenker'e anlatmaya başlar.O sırada yanlarına Cihan'da gelir ve planı ona da anlatırlar.Ayçin anlatmayı bitirdikten sonra ise:
Cenker:Vay çakal vay plana bak sen Cihan:Cidden ya Ayçin valla bravo bin yıl düşünsem aklıma gelmezdi yani Ayçin:Sağolun arkadaşlar sağolun.Neyse şimdi vakit kaybetmeden planı uygumaya başlayalım isterseniz. Cenker,Cihan:Olur
Tam o sırada Sevil'de Ayçin'e seslenir.
Sevil:Ayçin hadi gel yanıma seni bekliyorum Ayçin:(Cenkerle Cihan'a dönerek)Tam zamanında hadi başlıyoruz.Gelin benimle der ve Cenker'le Cihan'ı da peşine takarak Sevil'in yanına doğru yürümeye başlarlar.Sonunda Sevil'in yanına ulaşırlar.Ayçin hemen söze başlar.
Ayçin:Efendim Sevilcim ne oldu? Sevil:Aman canım ne olacak seni bekliyorum.Hadi gelsene yanıma Ayçin:Aaa ben sana söylemeyi unuttum Sevil:Neyi? Ayçin:Şey canım ya ben uçakta yanyana oturmak için eee Cenker'e söz vermiştim. Sevil,Cihan:Cenker'e mi? Cenker:Bana mı?
O sırada Ayçin Cenker'e tekme atar.
Cenker:Ahh!!! Ayçin:Cenkercim dün bana uçakta benimle yanyana oturur musun diye sordun ya.Hatta ben de tabi neden olmasın diyip kabul ettim ya Cenker:Öyle mi oldu? Ayçin:CENKER!!!! der ve bu seferde Cenker'i cimcikler. Cenker:Ah ah!!!Tabi canım öyle oldu hatırladım şimdi aynen öyle Ayçin bana söz verdi Sevil hayatta olmaz. Sevil:İyi tamam ne yapalım seninle otursun.O zaman Cihan sen benimle otur. Cihan:Olur Ayçin:Olmaz!!!!!! Cihan,Sevil:Niye? Ayçin:Eee şeyden olmaz şeyden sevil:Neyden? Ayçin:Şeyden canım şeyden hah buldum Cihan oturamaz çünkü onun Betül Hoca'ya sözü var. Cihan:Ne????? Sevil:Betül Hoca'ya mı?İyi de neden? Ayçin:Iıı şimdi şöyle Cihan geçen hafta derste işlediğimiz kuvvet dönüşümleri konusunu anlamamış.Eee malum fizik zor ders.Betül Hoca'da uzun yolculuk bu uçakta gel sen biz çalışırız demiş. Cenker,Cihan:YUH!!!!! Ayçin:Öyle yanii Sevil:Anladım da keşke bana daha önceden haber verseydiniz.Kiminle oturucam şimdi ben?
İşte Ayçin'de Sevil'in tam da bunu söylemesini bekliyordur ki kozunu oynasın ve planını uygulasın.Sahteden etrafa bakış atıp bir anda Sevil'e yönelen Ayçin can alıcı oyununu ortaya koyar.
Ayçin:Eee Ekrem otursun yanına. Sevil:Ne???Hayatta olmaz. Ayçin:Ay niye olmasın Sevil?Bak zaten ayakta kaldı çocukcağız.Gelsin otursun bari yanına. Sevil:Ya banane ayakta kalsın.İstemiyorum ben onu yanımda. Ayçin:Valla güzelim şansına küs der ve Ekrem'i çağırır.
Ayçin:EKREM!! Ekrem:Efendim Ayçin? Ayçin:Gelsene bir buraya Ekrem:Tamam geldim der ve Ayçinlerin yanına gelir.
Ekrem:Efendim ne oldu? Ayçin:Bir şey olduğu yok canım.Burada boş yer var bak.Gel otur diyecektim. Ekrem:(Oturacağı yere bakar.Sevil'i görünce bir anda kaşlarını kaldırır ve)Buraya mı? Ayçin:Evet buraya Sevil:Ne oldu canım beğenemedin mi? Ekrem:Hayır canım beğenemedim. Sevil:Ben de sana çok meraklı değilim zaten.Ayçin Allah aşkına başka bir yer bul şuna. Ekrem:Ben sana öldüm zaten.Ayçin bırak ya.Bununla oturacağıma uçağın kanadına binerim daha iyi. Sevil:İyi bin o zaman tutan yok. Ekrem:Burada bayılıp kalan da yok. Ayçin:Ayyy yeter ne çok konuştunuz ya?Valla kusura bakmayın ama fikrinizi sormuyoruz size.Ekrem otur bakıyım sen de şöyle (der ve Ekrem'i bir anda Sevil'in yanındaki koltuğa oturtur.Üstüne montlarını koyar ve kemerini bağlar.)Heh oh be oldu işte Ekrem:Ama Ayçin Ayçin:Sus sakın konuşayım deme Sevil:İyi de Ayçincim Ayçin:Sevil sen de ikiniz de ağzınızı açarsanız oyarım sizi oturun şöyle kardeş kardeş heh kapatın çenelerinizi de oh be dünya varmış. Şu geçireceğimiz keyifli yolculuğu mümkünse tartışmalarınızla zehir etmeyin.Susun oturun.Neyse hadi biz gittik.İyi yolculuklar size der ve yanına Cenker ve Cihan'ı da alıp gülüşerek uçağın diğer bölümlerine doğru giderler.Ekrem'le Sevil ise birbirlerine büyük bir sinirle bakarlar ve ikisi de kafalarını farklı bir tarafa çevirip başka şeylerle ilgilenmeye başlarlar.
2 SAAT SONRA
Yolculuğun 2. saatine gelindiğinde artık herkes kendi alemine dalmış bir vaziyettedir.Kimisi kitap okuyor,kimisi kulaklığında müzik dinliyor,kimisi pencereden kuş bakışı aşağıyı seyrediyor kimisi ise uyuyordur.Sevil'le Ekrem'de bu 2 saatlik süreçte ağızlarına bir tek kelime dahi almamışlardır.Sevil elindeki kitabı okumaya dalmış,Ekrem'se gözlerini kapatmış başını yaslayıp İPOD'undan müzik dinliyordur ki sonunda hostes yolculara yiyecek,içecek bir şeyler dağıtmaya başlamıştır.Bu sırada Ekrem'le Sevil'de hala bir şeylere dalmış takılırken hostes yanlarına gelir.Sevil hemen kitabı bırakır,hostese döner.Ekrem'se müzik dinlerken uyuya kalmıştır.Sevil ve hostes Ekrem'in uyanmasını bekler ama Ekrem bir türlü uyanmayınca sonunda Ekrem'i dürtüklemeye başlarlar.Tabi bu dürtüklenmeyi Sevil değil onun yerine hostes yapıyordur.Ne de olsa Sevil Ekrem'le küstür ve konuşmaya da hiç niyeti yoktur.Neyse ki sonunda Ekrem uyanır ve uykunun vermiş olduğu sersemlikle yavaşça doğrulur.
Sevil:Hele şükür Ekrem:Ne oldu hanımefendi niye ilgilendiniz bu kadar? Sevil:Aman ne ilgilenicem be?Kızcağız yarım saattir senin kış uykundan uyanmanı bekliyor da onun için söyledim. Ekrem:Allah'ım sabır neyse kusura bakmayın sizde Hostes:Önemli değil işimiz neyse ne alırdınız? Sevil:Ben bir kahve alıyım. Ekrem:Ben de kola alıyım. Hostes:Peki der ve önce kolayı bardağa doldurmaya başlar ve Ekrem'e verir.Ardından sıra kahveye gelir.Kahve haliyle biraz sıcaktır tabi.Sevil'de belli etmese de yolculuk boyunca çok üşümüştür.Özellikle de elleri...Sonunda hostes sıcacık kahveyi de doldurup Sevil'e verir.Sevil kahveden bir yudum alır. Ardından da elini ısıtmaya başlar.O sırada Ekrem'de İpod'unu kapatmış,etrafa bakınmaya başlamıştır.Bir 5-10 dk. daha böyle geçtikten sonra Sevil bir kez daha kahvesini almak için bardağa doğru yönelmiştir ki tam o sırada Ekrem'de kolasını almak için elini Sevil'le aynı tarafa götürür ve tam da o anda elleri bir anda buluşuverir.İkisi de birden şaşkınlıktan tutulur.Birkaç saniye öylece kaldıktan sonra Sevil elini birden hızlıca çeker. Ekrem'se hala ne olduğunu anlamadan öylece donup kalmıştır.Sonunda o da kendine gelir.Ama Sevil'le ellerinin buluştuğu sıralarda bir şeye çok iyi dikkat etmiştir ki Sevil'in elleri buz gibidir.Sanki soğuktan donacakmış gibi titriyordur.Ekrem hemen Sevil'in ellerini kendi ellerinin arasına alıp ısıtmaya başlar.Sevil'se olanlara bir anlam veremez.Ama sonradan sert çıkışır.
Sevil:Sen ne yapıyorsun ya? Ekrem:Ne yapıyormuşum? sevil:Niye elllerimi tutuyorsun? Ekrem:Neredeyse soğuktan donmak üzere bir halde titredikleri için olabilir mi? Sevil:Ya sanane üşürüm titrerim sana mı sorucam? Ekrem:Hay yarabbim kızım iyikte yaramıyor sana Sevil:Yapma bana iyilik falan tamam mı yapma.
Tam o sırada uçak aşağı doğru hareket etmeye başlar ve pilotta iniş için hazırlanın diye komut verir.Birkaç dakika sonra ise uçak piste iner.
Betül Hoca:Evet çocuklar işte sonunda Almanya'dayız.Artık uçak yolculuğumuz sona erdi.Hadi toparlanın aşağı iniyoruz. Herkes:Peki hocam derler ve yavaş yavaş toparlanıp uçaktan inmeye başlarlar.Bu sırada Ayçinlerde Sevil ve Ekrem'in yanına gelirler.Ama bir de bakarlar ki ikisinin de yüzü kireç gibi.Ne olduğunu anlamaya çalışsalar da ikisi de ağzını açmadan uçaktan inerler.Sonunda herkes uçaktan inmiştir ve hocalarını takip etmeye başlarlar.Herkeste bir heyecan,bir coşku...Sevil ve Ekrem ise adeta ruh gibi...Az önce yaşadıkları olaydan baya bir etkilendi ikisi de.Farklı duygular hissettiler nedense.Ekrem ilk defa Sevil için bu kadar endişelendi.Sevil'se Ekrem'in elini tutmasına bir türlü anlam veremedi.İkisi de o anlarda kitlendi.Dünyadan koptu.Duygularını birbirlerinin gözlerinin içine bakarak ifade etmek istedilerse de şu keçi inatları yine mani oldu buna.Onlar bu belirsiz duyguları düşünüp dururken Ayçin birden girdi araya:
Ayçin:Ay siz beni dinliyor musunuz? Ekrem,Sevil:Hı?? Ayçin:Ay yarım saatir ne anlatıyorum ben burada? Sevil:Ay dalmışım kusura bakma Ekrem:Aynen bende (Tam o anda Ekrem'le Sevil tekrar bakışırlar ve birkaç saniye süren bu bakışmadan sonra tekrar önlerini dönerler.)
Ayçin:Aman canım neyse ne diyordum ben? Cenker:Neler neler yapıcaz diyordun. Ayçin:Hıh valla çok gezicez,buranın gece kulüpleri de çok ünlüymüş Sevil:AYÇİN!!!! Ayçin:Ay ne Ayçin?Fırsat ayağımıza kadar geldi.Valla sizi bilmem ben elek elek gezicem. Sevil:Hey Allah'ım
Tam o sırada Betül Hoca bizimkileri merkeze gidecekleri otobüse binmek için çağırır.
Betül Hoca:Çocuklar!!!!Hadi gelin otobüs kalkıyor.
Ayçin:Ay hoca çağırıyor hadi hadi oyalanmayın gidelim. Ekrem:İyi hadi bakalım. Cihan:Hadi Allah sonumuzu hayır etsin. Sevil:Amin Ayçin:Aman hadi söylenip durmayın.GÖRÜCEKSİNİZ BAKIN ÇOK EĞLENECEĞİZ ÇOK!!!!!!!! diyip hep birlikte merkeze gitmek için binecekleri otobüse doğru yürümeye başlarlar.
En son ÇaKıL tAşLaRı'M tarafından Paz Ocak 02, 2011 12:27 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
cakilcigenc
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 629
Rep gücü : 633
Kayıt tarihi : 23/10/10
Nerden : ÇaKıL tAşLaRı'M ailesinden:)
Kişisel İleti : her şeyin bir anlamı var:)aslında mühim olan o anlamı görmek
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ஓ Şatodaki Dehşet ஓ - Aramızdaki Güçlü "Bağ" - 12.Bölüm - 62.Sayfa... C.tesi Ocak 01, 2011 9:45 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Konu: Geri: ஓ Şatodaki Dehşet ஓ - Aramızdaki Güçlü "Bağ" - 12.Bölüm - 62.Sayfa... 
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Nerden
Kişisel İleti
aşкıη iℓк кıvıℓcıмℓaяı 
:D
