9.BÖLÜM Ümit: Oo, kimleri görüyorum? Balayı seferi başlamış anlaşılan. Türkü: Ümit?! Ümit: Merhaba. Türkü: Sen burda ne arıyosun? Ümit: Biraz tatile ihtiyacım vardı. Türkü: Burayı mı buldun bula bula? Ümit: Size sormayacaktım herhalde küçük hanım. Kaan: Otelimize şeref verdin Ümit"çim"! ...De ben anlamadım. Bu kadar tesadüf çok şaşırtıcı. Ümit: (Türküye bakarak) Allah bir arada olmamızı istemiş demek ki... Türkü: Buraya geleceğimizi daha önceden biliyo olabilirsin. Ümit: Nerden bilicektim? Türkü: Öğrenmişsindir. Ümit: Ben neden sizin için ta buralara geliyim ki? Hem burda olduğunuzu bilmiyodum. Bizim de otellerimiz var. Ama ben Marmaris'e gelmek istedim. Sonra burda oteliniz olduğunu duydum, bakalım halka hizmetiniz nasılmış diye burayı tercih ettim. Türkü: Oo, siz o küçümsediğiniz halkın arasına katılır mıydınız Ümit bey? Kraliyet odasını falan mı tuttun? Ümit: Yoo, bildiğin oda işte. Kaan: Benim hala aklım almıyo bu kadar tesadüfü. Türkü: Şaşıracak bir şey yok aslında sevgilim, hayat tesadüflerle doludur. Hadi gidelim. Kaan: Görüşmek üzere Ümit. Gittiler. Ümit: Sevgilimmiş! Sen kimi kandırıyosun ya? (Bir an durup düşündü.) Ciddi mi acaba? **************************************************************** Türkü: Nerden öğrendi bu adam buraya geleceğimizi? Kaan: Ne bileyim. Türkü: Durduk yerde tatile çıkmaz. Biliyodu bizim buraya geleceğimizi. O yüzden geldi. Burda da huzur vermemek için. Kaan: Ya da seninle aramızda olanları gözlemlemek için. Türkü: Ona kalmış sanki! Ama gözlemlesin, benim için daha iyi, dersini alır. Görmek istemediklerini görücek bu iki hafta içinde. AKŞAM... Türkü ve Kaan otelin restoranına indiler. Ümit de ordaydı, onlara baktı. Türkü ve Kaan Ümit'in hemen yanındaki masaya oturdular. Türkü: Ne yiyelim canım? Kaan: Bilmem. Onu düşünene kadar bir şeyler içelim. Şampanya? Türkü: Kırmızı şarap! Ümitin yüzü düştü. Kaan: Doğru ya, gece uzun. Ümit kıpkırmızı oldu. Türkü fısıltıyla: Çok iyiydi. Kaan: Kaan: Bakar mısın? Garson: Buyrun Kaan Bey? Kaan: Kırmızı şarap getirir misin? Garson: Tabi, başka? Kaan: Şimdilik bu kadar. Ümit: Buraya da bakar mısın delikanlı? Garson: Buyrun? Ümit: Rakı, büyük. Garson: Tabi. Kaan: Ümit, dertlisin galiba. Ümit: Yoo, felekten bir gece çalayım dedim, hazır babam da başımda yokken. Kaan: Öyle yalnız içilir mi? Ümit: Eşlik etmek istersen buyur gel. Kaan: Yok, bu akşam karımla baş başa yemek yemeyi tercih ederim. Yarın akşama ne dersin? Ümit: Peki. (İçinden) Karısıyla baş başa yemek yiyecekmişmiş. Bana göre hava hoş. Akşamın ilerleyen saatlerinde restoran boşalmış, Ümit iyice içip sarhoş olmuştu, Türkü ve Kaan da yemeklerini bitirmişlerdi. Kaan: İyi geceler Ümit. Sen de çok içtin, git yat istersen. Ümit: Yokk, böyle iyi ortak, sana da iyi gecelerr. Tam giderlerken Ümit: Türrkü, iyi geceler yok muu? Türkü: İyi geceler. Yine tam giderlerken Ümit: Türrküü! Türkü geri döndü. Ümit ayağa kalkıp zar zor yürüdü, yanına yaklaşıp koluna dokundu. Türkü kendini geri çekti. Ümit: Türrkü... Türkü: Sarhoş olmuşsun, git yat. Ümit: Dinle beni. Ben eşşeklik yaptım. Seni üzdüm mü çokk? Kaan: Şişşt, Ümit yavaş. Ümit: Türrkü, seni benn çokk üzdüm galiba. Benn, eşşeğim ggaliba. Türkü: İnsanlar sarhoşken doğruları söyler diye boşuna dememişler. Ümit: Türrkü, been, seni seviyorumm ggaliba! Kaan: Türkü, gidelim mi? Türkü... Kaan: Türkü? Gidelim. Türkü: Hıhı. Kaan garsona: Ümit beyi odasına götürün. Ümit: Benn çokk büyük hata yaptım be ggarsonn! Bakk, evlendii! Başkasıylaa! Garson: Anlıyorum efendim, burdan çıkalım. **************************************************************** Kaan: Ne düşünüyosun? Türkü: Hiçbişey. Kaan: Onu mu düşünüyosun? Türkü: O kadar garip ki! Daha dün beni kapısından kovuyodu, şimdi bana neler söylüyo! Kaan: Aklında soru işareti mi var? Türkü: Tabi ki hayır! Kaan: Onu seviyo musun yoksa? Türkü: Bunu bi daha sakın söyleme Kaan! Ondan nefret ediyorum. Kaan: Gözlerin hiç öyle söylemiyo ama. Türkü: Gözlerim hiçbişey söylemiyo Kaan, gözlerimden uyku akıyo. Uyuyalım artık. **************************************************************** ERTESİ SABAH... Ümit uyandığında sere serpe yatakta uzandığını fark etti. Başı ağrıyordu. Kalktı, elini yüzünü yıkadı. Ama başı hala ağrıyordu. Sonra dün gece çok içtiğini hatırladı. En son Türkü'ye seslenmişti. Sonra yanına gitmişti. Sonra... Sonrasını hatırlayamıyordu. Kötü bir şey yapmış olabileceğini pek sanmıyordu ama ya bir şey söylediyse? Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp restorana indi. Garson: Kahvaltınızı hazırlayalım mı efendim? Ümit: Ağrı kesici var mı? Garson: Var, başınız mı ağrıyo? Ümit: Hem de çok. Garson: Dün gece çok içtiniz. Ümit: Öyle oldu. Neyse, sen bana ağrı kesici getir. Bir de kahve. Garson: Tamam efendim. Ümit oturdu. Türkü ve Kaan da kahvaltı yapmaya geldiler. Ümitle birbirlerini gördüler ama kimse konuşmadı. Ümit: Günaydın. Sessizlik... Ümit: Günaydın! Türkü sertçe: Sana da! Ümit anlamıştı dün gece bir şeyler olduğunu. Kahvesi ve ağrı kesicisi geldi. Garson: Buyrun. Ümit: Baksana. Garson: Bir şey mi istediniz? Ümit: Dün gece çok içtiğimi gördün dimi? Garson: Gördüm. Ümit: Sonra ben odama nasıl gittim? Garson: Şey, ben götürdüm sizi odanıza. Ümit: Bir şey yaptım mı ben dün gece? Garson tereddütle: Bilmiyorum. (Biraz durdu) Şey, aslında biliyorum Ümit bey, yaptınız. Ümit: Yaptım mı? Ne yaptım? Garson her şeyi anlatmaya başladı. Kaan: Garson her şeyi anlatıyo bak. Türkü baktı, Ümitle garsonun konuştuğunu gördü. O sırada garson her şeyi anlatmıştı. Ümit: Ben? Böyle mi yaptım gerçekten? Garson: Aynen böyle yaptınız. Ümit: Off! Neyse sağ ol, sen gidebilirsin. Garson gitti. Ümit Türküye baktı, göz göze geldiler. Sonra Ümit kalkıp Türkünün yanına gitti. Ümit: Konuşabilir miyiz? Kaan: Dün gece yaptıkların çok rezildi Ümit, dua et ki restoranda kimse kalmamıştı. Ümit: Türkü konuşabilir miyiz? Kaan: Sana bir şey söylüyorum Ümit, beni dinler misin? Ümit: Benim Türkü'ye bir özür borcum var. Onunla konuşmak istiyorum, seninle değil. Kaan: Bana da bir özür borcun var. Türkü benim karım! Türkü: Her şeyin sarhoş olmandan dolayı yaşandığını farz ediyorum ve kimse görmediğine göre de sorun kaldığını düşünmüyorum. Kaan: Bu da demek oluyo ki bizi yalnız bırakabilirsin. Ümit: Tercümanlığına ihtiyacım yok Kaan, sağ ol. Türkü'yle konuşmam lazım, tabi beni dinleme zahmetine katlanırsa. Türkü: Tamam, söyle. Ümit: Baş başa. Kaan: Sen fazla uzun boylu olmaya başladın Ümit. Türkü: (Kaan'a) Tamam canım, ben birazdan geliyorum. (Ümit'e) Yürü. Otelin lobisine kadar yürüdüler. Türkü: Bu sefer daha sessiz olmaya çalış lütfen. Bir rezillik daha yaşamayalım. Ümit: Özür dilerim dün gece için. Türkü: Bence dün gece için değil, buraya geldiğin için özür dilemelisin. Buraya gelmiş olman beni rahatsız etmeye yetiyo. Neden geldin? Geldin de ne oldu? Ne görmek istedin? Ben evliyim, kocamı seviyorum. Senin saçmalıklarına harcayacak vaktim de yok! Ümit: Dün gece sarhoş kafayla söylediklerimin hepsi doğruydu. Ben çok büyük bir hata yaptım. Eğer ben bunu yapmasaydım sen bu formaliteyi yapmayacaktın. Türkü: Anla artık, formalite değil! Ben Kaana aşığım! Al, gözlerinin içine bakarak söylüyorum, ben Kaan'a aşığım! Ümit: Gözlerimin içine bakıyosun ama inandıramıyosun işte Türkü! Gerçeği nasıl söylenir biliyo musun? Gözlerini Türkü'nün gözlerine dikerek: Ben sana aşığım! 9.BÖLÜM SONU
cerenmoray
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1649
Rep gücü : 1649
Kayıt tarihi : 15/11/10
Nerden : kır\lül...
Kişisel İleti : türküMM ümitiMM
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ...aLDaNıRıM... "14.BÖLÜM-SAYFA 50" SEZON FİNALİ C.tesi Şub. 19, 2011 4:31 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ...aLDaNıRıM... "14.BÖLÜM-SAYFA 50" SEZON FİNALİ 
Nerden
Kişisel İleti
